장음표시 사용
11쪽
quam in illustrissimo coetu, in quo praeter alios dignitate, ingenio
ac scientia praeclararum rerum eminentes viros aderant Cardi.
natis Barbarinus, Romani Pontificis Legatus. & Cardinalis Berui. lius, Oratorii ordinis Pater, de novis Philosophiae principiis disseruisset, omnium applausibus exciperetur, & amplissimis laudibus
condecoraretur singulis ab Auditoribus, praeter unicum Renatum, qui interrogatus, quid sibi ista de disputatione videretur, Oratoris equidem laudavit sermonem, coetum autem modeste reprehendit, quod probabilia pro certis, ac dubia pro indubiis admisisset, se enim paratum ad quamlibet veritatem duodecim a gumentis verisimilibus oppugnandum. Id quum haud parum admirarentur, quaesivere ex ipso, num quis igitur exici certus ubtandorum sophismatum, certique ab incerto discernendi modus t& affrinantem, unam quamque veritatem Mathematica evidentia secundum principia sua demonstrari polle, vehementer Orarunt, ut publici ea juris faceret: quod & promist. Itaque post in Belgium secessit, studiis unice vacaturus, atque in ista literarum bonarum patria diversis vicibus Amstelodamum, Leo 'ardiam, Da ventriam, Harde rvicum, Ultrajectum, Lugdunum Batavorum aliaque loca incoluit, maximam vero aetatis reliquae partem in villa Fgmondana transegit, ubi & Philoso. phica & Mathematica opera, suo singula tempore, in lucem emisit. Fatum &scriptori & scriptis contigit, quale serunt res hum nae, quae ad divinas accederent, nisi lata tristibus, grata ingratis Rcontraria contrariis temperarentur. Quidam enim thilolhphiam Cartesii tam sunt mirati vehementer & amplexi cupide, quam sacere possunt qui eum demersam in puteo veritatem eruis. Ie putant, eventu omnino dissimili Pyrrhoniae doctrinae sorti, de qua Diog. Laert. in Procem. τὸν μεν γὰρ ωυο.ωνειον ουδὲ'.οι πλέους πρεσκοιῶν αι διὰ τὴν ἀσάφει ν : Ea vero quae Pyrrhonia dicitur propter Mycuritatem a Plurimis repudiatur Alii ex adverso libros homini,samma dignos esse pronunciarunt, & Auctorem scepticis & impiis annumerarunt, atque ex humana societate insigni supplicio ejiciendum esse censuerunt. Nobis haud volupe est sive inlesiae
12쪽
eontentionis historiam amplius enarrare, sive de capitibus accinsationis & quaestionibus controversis judicium ferre, quorum intrumque & ah instituto & ab ingenio & ab animo & a munere nostro est alienum: quanquam istud profiteri minime vereamur, edirasse interdum humana conditione Canesium, & Ecclesiae, cujus erat membrum, errores excogitatis ac speciose declaratis phil lophematis interdum defendisse, impietatem vero & supremi Numinis contemtum nequaquam docuisse.
Sed lubet paulo studiosus inquirere in eausas propter quas Viri ingeniosissimi ac diligentissimi 1cripta tam diverso fuere modo excepta, & immodice sive laudata sive reprehensa. Et post
rius quidem quod attinet, dum sedulo rem mecum considero a nimoque circumspicio, manifestum mihi fit, cum genus doctrinae, quod in scholis vigebat, Renato in orbem literatum prodeunte, tum scribendi rationem, qua utebatur ipse, forsitan & praeclaram quam fovebat de suis operibus opinionem, haud parum contribuisse, ut nova ista philosophia a multis tam acriter impugnarintur, tamque severe tota damnaretur.
Primum enim sere erat adversum doctrinae seculi Cartesiique genus, quod is laboraret, veritatem primis ex principiis eruere, a
simplicibus & facilioribus ad composita & difficiliora naturali odidine progrediendo, atque adeo rerum ipsarum naturam, causas &effecta penitus nosse, in qua cognitione verae eruditionis gloriam
ponebat, securus quid alii de controverso argumento sive olim d cuissent, sive hodie sentirent: amabant contra Academiae problematicis disputationibus exercere ingenia, quaestionumque soluti nes peregrinis & docte sonantibus vocabulis abdere, & dissentientium opiniones cumulare, interdum & nihil dicentium silentia memorare, ut quo quis plures posset citare libros, etiam nunquam visos, eo doctior haberetur. Haec vero summa philosophandi diversitas necessario debuit cum docentium tum discentium collidere studia, & contentiones excitare Scholasticas, quae denique infausto pudendoque nec sinc moestitia memorando seculi nostri vitio in animorum dissidia, rixas inimicitias & odia abirent.
Invenio & ipsum Cartesium de ista fati sui caula cogitasse, nisi
13쪽
quod eam iusto serocius allegat: sic enim I. 2. Epist. LX. ad Medisennum scribit: Maw adversm me orit casia est, quois V. sit Fr fessor quidam, qui philosopbiam meam docet, Postquam ejus audit
res meum ratiocinandi modum semel gustaverum, vulgarem adesddis cantur , tit istam palam rideant. Sed& ratio scribendi qua libros suos, etsi non Omnes, tamen primum editos & sere de invisis capitibus praecipuos compo erat novae philosophiae conditor, peramplam sane & gravem contradicendi materiam, maximique momenti effata condemnandi praebebat occasionem. Scilicet rupto tandem post longas prosum dasque meditationes silentio, semet continuo filo introducit lo. quentem, &sua, aliena, amica, inimica , vera, falsa, proba, improba eodem ore pronunciantem , ut quid credat confirmetque , quid refellat & improbet, non nisi multo labore, & repetita auctoris lectione dignosci queat: quo ipso facile accidit, ut vera medit hundi viri sententia haud observetur aut intelligatur, ex adverso autem peregrina & salsa ei a judice quoque non malo tribuatur. Subit hoc loco memoriam nostram , quod de scriptis Mon chorum esse tenendum judicamus: homines istos, quoniam erantalocietate mortalium remoti, dctolitariam viventes vitam, omni
animi contentione profundis, saepe & abstrusis indulgebant cogi tationibus, res mente secum Perpensas, sive vulgares sive parum notas , cujuScunque erant argumenti & ponderis peculiari ac sibi propria dictione enarrasse, quam qui ex communi & reliquis mortalibus recepto sermone. non attendendo ad scriptorum animum , studia, ingenium, statumque interpretari velit, nael hic in percipiendis illorum cogitatis immane quantum aberrabit. Ita Cartesus Egmontanae villae inclusus, a doctorum consortio separatus. veteris methodi pertaesus, & vulgarem scientiam ceu ineptam &inutilem fastidiens, dum privatis vacat contemplationibus, & incertiora inquirit, parum curat, quibus verbis recepta ab omnibus veritas Ultrajecti vel Lugduni Batavorum exprimeretur: imo &suas meditationes iis quandoque enunciationibus declarat, quae nisi meliorem habeant sensum quam prima fronte promittunt, etiam
mitissimo homini non possunt non stomachum movere. Quis
14쪽
enim sapientiae studiosus aequo ferat animo assirmantem, non esse credenda sensuum testimonia, quod ament nos fallere, res Omnes in dubium vocandas, nedum falsis annumerandast Quis supremi Numinis*cultor non postulet impietatis novum Magistrum jubentem nos dubitare de ipsus Dei existentia, absque quo ne per unicum quidem momentum res finitae esse & operari queunt omitto caeteras hujus generis sententias, quae nisi ex integro Philosophi sermone commodius explicentur, quo de suo loco, sed brevilliine, & absque partium studio. videbimus, neque sanum, neque pium sensum habebunt. . Denique haud me falli arbitror dum assero, praeclaram quo que opinionem, quam Cartesius de scriptis suis conceperat, una cum reliquis adversi fati causis effecisse, ut tanto ab omnibus quan to sperabat applausu non exciperentur. Quum enim non inutilem Philosophiae a scholarum tenebris vindicandae, & veritati inveniendae, & rectae rationis luci accendendae operiam praestitisset,
securus de literati orbis judicio, tantam sibi ipse tribuit laudem, quantam si alii dedissent, per modestiae leges haud sumsisset. Non scribo ista de Viri meritis vel gloria detracturus, quippe cui Per Κ.isillimum est, si ne unicam quidem rem dextre suis e principiis
Renatus declarasset, sed immensum ubique aberrasset, maximas tamen Deo sapienti & benigno gratias deberi, quod per eum quae rendae veritatis & hrevissimam & certissimam viam nobis Oste dit: divinam intelligo methodum, qua omissis Vocabulis barbaris ac significatione vacuis; praemissa nominum in disputatione adhibendarum definitione, a primis ad secunda, a simplicibus ad composita, a cognitis ad ignota absque saltu progredientes, integrum sapientiae Systema ex plurimis positionibus veris clare perceptis & ordine junistis, annulorum instar in catena aurea, concinne solideque coagmentamus. Verum enim vero hoc jam a me commemorandum esse puto, quando de nobis, studiisve & labor hus nostris, rectis licet & utilibus, praeclare nimium tentimus, Deum, qui solus est laudandus, ad temperandum immodica nostra gaudia, & arrogantiam emendandam puniendamve, aut operi non
dare speratum lucceiluna, aut scriptori vel severos nimium vel injustos
15쪽
Iustos excitare arbitros solere. Debeo istud monitum rectissimi animi Viro, cujus ob singularem pietatem, vastissimam eruditi
nem,&jucundissimam, quae olim inter nos intercesserat, amicitiam, dulcissima mihi est recordatio, quique nunc illae vivit in Academia, in qua nec laboriose quaeritur veritas, nec liber humanus legitur, nec meticulose scribitur, nec vehementer declamatur, nec inimi-ee dissentitur. Quum enim ipsum interrogassem, quomodo Fr diti opus, utilissimum profecto & paucis tentandum, cui conficiendo viginti solidos annos impenderat, excepissent: haud eo, respondit, quo sperabam: nimium enim mihi de labore meo pro mittebam, quare Deus me castigat, ut moderatius de me sentile
Sed revertor ad Cartesium, cui praesertim Patres Societatis Iesu inimici suere, atque ut tanto sacerent aegrius, illa parte vulnus infligere studuerunt, qua sore acerbissimum callide ominabantur. Erat namque Renatus Ecclesiae Romanae sic satis studiosus, ut se controversiis de religione agitatis immiscere horreret, omnemque haereseos suspicionem anxiE evitaret. ignatiani contra Philos phum accusare impietatis, ceu hostem Catholicae Ecclesiue & proditorem mysteriorum ejus Voce & scriptis traducere. Cartesio dederat natura ingenium severum, mores graves usu postea & st dio confirmatos: Lojola Virum sacere ridiculum, refellere luden. do, dogmata ejus & inventa Physica & Mathematica ridendo, negando vel carpendo. Amabat Renatus quietem, pacem & otium tranquillum, ut suis liberius incumberet meditationibus & invenationibus. Patres reserendi ipsum lacessere ad pratia, provocare 4n arenam. Quapropter & animum a tota Societate alienavit, cujus si unum vel alterum membrum humanitatis ossiciis coluit, secisse reor, ut ne ab omnibus o pugnaretur. De universe eerti ordine scribit l. a. Epist q9. ad Μersennum, Jesultas halere ubique exploratores, quod si veruin est, neque cum primis institutaeSocicitatis regulis convenire, neque bona Patrum gratia vulgari existimocrit habuere Iesultae peculiares causas, Propter quas Cartesii con
tibus parum faverent, quippe qui suis a discipulis absolutissimam poscunt obedientiam, qua omnia cogitata, dicta &facta ad ampli-
16쪽
ficandum ordinis emolumentum & cumulandam gloriam conserant, neque a Magistrorum sensibus unquam recedant: quos intra Servitutis limites Renati liberale ingenium coerceri minime potuit. Dispiciendum nunc est, quare ex adversa parte nimii Cartesii
laudatores extiterint, qui vel singula ejus dogmata sine discrimine adprobarunt, vel plurima extra philosophiae terminos in divinat fa-pientiae adyta intulerunt. Ubi primo quidem attendi velim ad id
quod in amantibus quotidie observamus: nam rerum personarumque dilectarum naevi ab iis vel non animadvertuntur, vel pars pulcritudinis esse reputantur: deinde autem humanis ingeniis nisi acem
rima judicii vi dirigantur, solenne eli ea quae didicerunt omni loco& tempore protrudere, eoque disciplinarum fines perrumpere, inde in Academiis lites ac disceptationes, uti in Rep. pugnae & bella de limitibus regionum oriri solent. Porro cur inter Doctores impietatis Renatum nequeam resedire, plures ipsius philosophia suppeditat rationes, quas qui recte s
cum perpendit, totidem esse pietatis praecepta certo judicabit. Νam&Dei infinitam supra creatas res excellentiam, & immensam erga illas bonitatem diligentissime inculcat, qua contemplatione mens recta non potest non ad supremi Numinis timorem, cultum &amorem, veluti blanda quadam vi perduci: tantum abest, ut Deum esse dubitarit, aut Veritatis indagatores dubitare jusserit. Audiamus ipsum ex V. Meditatione: tauod autem, ait, ad Deum artineri certe ni raejudiciis obruerer, rerum sensibilium imagines cogitationem meam omni ex parte obsederent, nisu it prim aut facilius agnoscerem: nam quid exstes apertiuό, quam summum ens se, e Deum, ad cujussolitas essentiam exiHentia retiuet, ex eret Quin omnem cum praesentis tum suturae vitae latitiam in sola Dei optimi Maximi contemplatione posuit. Testantur id pia maxime & jucunda ejus verba, quae in fine Medit. III. occurrunt: Placet hic aliquamdiu in i
su Dei contemplarione immorari, ejus attributa apud me expenire,
immensi hujus luminis pulcritudinem, quamum caligantis ingenii nisacies ferri poterit tueriin irari,adorare. Ut enim in hac sola d in Majestatis contemplatione Ammam alterius sit felicissitem con ere Aue credimus, ita etiam jam ex eadem licet multo minus perfecta maximam, cujus in hac vita capaces mus, voluptatem percipi Posse experimur. Causarum vero secundarum virtutem operandi omnem
17쪽
dum ex sola caussa prima derivat, a qua omni momento pendeant, nonne de potenti, sancta & libera benignissimi Creatoris providentia concionatur Quid dicam de modo, quo Phi-Iosophus noster arbitrii humani libertatem cum Dei praeordinati ne conciliare studuit: de quo sane gravissimi ponderis argumento nescio an non rectiores, atque ad instillandam animis pietatem ac. commodatiores, quam multi alii Doctores, habuerit sensus. Juvat exscribere quae de illo docet Princip. p. l. f. m. 4 . Sed, ait, quia Deum jam agnoscentes, tam iniuiosam in eopotesar esse percipimus, in nefas esse utemus exi nare, aliquid unquam a nobisfieri pose, quoa non ante ab Vso fuerit praeordiuarum; facile psumus nos imos magnudi custatibus intricare, si hanc Deipraeordinationem cum arbitrII n siri libertate conciliare, atque utramque simulcomprehendere conemur. Istis vero nos expediem- , Arecordemur mentem uosram esse taviri Dei autem potentiam,ster quam non tantum omnia qmesunt aut essemμ uritribae ter praestruits detiam voluit ac strae ordinavit se insevitam: ideoque Bauc qui iem latis a nobis attingi, ut clare di distinctὰ percipiamus ipsam in Dco esse; non autem latis comprehendi, ut υIdeamus quo pacto liberas hominum actiones interminatas relinquini εἰ libertatu amrem ct indifferentiae . quae tu nobis es, nos ita conscios esse, ut nimi et, Quod identius Operfectius comprehendamus. Absurdum enim esset,
propterea quod uon com rehc imus unam rem,quam scimus ex naturastia nobis se debere incomprehensibilem, de alia dubitare quam intime comprehendimus, atque a ud nosmet imos experimur. Verum nolumus hisce diutius immorari, ne apologiam pro Uartesio scribere videamur: atque progredimur ad reliqua vitae ejus momenta: paucis jam monituri, quoa monumentis ingenia in publicum editis non solum famam nominis sui per universam Europam Ionae lateque propagarit, sed & in Regum, Principum, Virorum- ue illastrissimorum animis ingens sui desiderium excitarit: quemadmodum constat, primum ab Arma ido Richelio Cardinali, & L dovico XIlI. deinde anno hujus seculi XLl IX. a Ludovico Xlv. Gilliae Regibus, uti belli gloria ad invidiam usque & vicinorum p vulorum incommoda maximis, ita ob literarum literatorumque curam & patrocinium nunquam satis laudandis, quum semel atqUe iterum, rei familiaris ordinandae gratia, Lutetia Parisiorum agere lautis conditionibus oblatis elementissimὸ rogatum esse, ut relicto
Belgio sedes in isto orbis compendio quietas figeret. At praetulit ab
18쪽
Initio angustam villam ampli istimae urbi, & otium philosophicum
splendori aulae, ambitionis & avaritiae, quae alias vitia Eruditis hoc depravato leculo exprobrari solent, omnino expers: post ubi e Ppensarum pro augendis scientiis factarum ratio suadebat, facile quidem Ludovici Magni annui siet petitioni, sed injuria temporis, orta inter Regem, Regiique sanguinis Principes & iupremam Regni curiam lite, quae mox in domesticum bellum abibat, suam redire in
litudinem, & propriis porro sumtibus philosophari debuit, uti in
Epist. 4s. l. a. ad Illustrem Chanutum legimus. Quare tandem voto Christinae serenissimae Suecorum Reginae, quam vastum ingenium omnia quae in mundo essent fierentque experiri jubebat, etsi aliquandiu repugnasset, infaustum itineris exitum veritus, Stokholmiam concessit, Reginam philosophicis praeceptis imbuturus. Mox quum tenue corpus frigidum septentrionis aerem haud ferret, nudato nihilominus capite per totam sere noctem coram decumbente
Regina de propositis quaestionibus disserere suetus. in morbum incidit, quo inflammatis pulmonibus, & vena sine fructu sect.i, septimo die obiit, anno hujus seculi L. vitae autem LIV. Imprudentem quidem lethale malum invaserat, quia morbus in principio non
dignoscebatur, mors tamen inopinum non obruerat, utpote cui major vitae quam famae immortalis dum viveret cura suit, quo de praeter cetera ejus symbolum ex Senecae Tragoedi Thyeste, sumtum testari potest: An mors graυis incubat, qui votus nimis omnibus ignotus moritur sibi, Lib. i. Epist. 3 . Corpore erat pusillo, vultu blando, animo recto, ingenii iudiciique vi incredibili, ad abseondita quaevis eruenda pari, laboris indefessi: vitam vivebat innocentem, & quatenux per adversarios licebat quietam, fidus Magistratui licet peregrino, gravis nemini, ossiciosus erga omnes, utilis multis, doctoriam cultor partiter & admirator, etiam eorum qui de religione cum ipso idem non sentiebant: amicos colebat submisse ac diligenter, inimicis, maxime iis, a quibus tibi impactas putabat calumnias, justo acerbius irascebatur, non infelix alias aflectuum moderator: Provectior aetate studiosius meditabatur ac libros legebat, quos c meremultorum more parum amabat: unde Alcmariae ab amico rogatus, bibliothecam ipsi ostenderet suam, si quam haberet, dissectum ei vitulum monstrans, ent meam ajebat hibliothecam. Quando cum aliis conversabatur, parum sed blande, graviter, & Uiro sapiente digna loquebatur , privatas meditationes anteponebat publicis
19쪽
eongressibus & litigiosis disputationibus, quod eas ad veritatem inodagandam esse aptiores sciebat. Temperantiae aliisque virtutibus moralibus studebat quam maxime, vitiorum & criminum omnium hostis acer, non hominum, qui illis polluti essent: culpae expers nisi quod mulierum colloquio vix innocenter delectatus esse post studia laboresque vim animi fatigentes, a nonnullis putabatur. Atque hoc est curriculum vitae Renati des Cartes, Viri supra invidiam magni, quousque ejus historiam colligere licuit. Quum
veterum Philosophorum annales percurro, plurima eum cum Ana
xagora habuisse communia deprehendo. Erat namque Ionius iste Philosophus animo excelso, quaerendis aut servandis opibus non addicto, quippe qui, Diogene Laertio teste, universum patrimonium suis sponte concellit. Ita Renatus majorem substantiarum non mediocrium partem inveniendae veritati & faciendis experimentis
impendebat. Anaxagoras περι τήντων φυσικων θε. a. φρον i&ντων πολlDeων, ad deculaudum rerum uaturai e contulis, reipublicae negi,
gens. Noster studiis unice intentus, Physicis potissimum&Mathematitis, quid Reges Principesque machinarentur agerentve mynime curabat, unde & Stokholiniae vivens hanc exoravit gratiam, ne unquam in aula comparere deberet, nisi quando pimente Regina philosophandum esset. Anaxagoras parvo aut nullo patriae studio teneri credebatur: Cartesus plures vitae annos extra iolum natale transegit. Ionius dicebat solem esse candens serrum ac penitus ignitum, Lunam habitacula in se habere&colles&valles, ex pari is similium partium corporibus hoc totum esse compositum, mentemqῆ initium motus, tonitrus nubium esse collisionem, comicationes confricationem itidem nubium &c. quas opiniones & Ronatus adoptaverat. Anaxagoras ob peculiarem de quibusdam philosophiae capitibus sententiam impietatis fuit accusatus, noster idem fatum e Vertus. Denique Anaxagoras Lampsacum prosectus, illic diem suum obiit anno aetatis LXXII. defunctoque Lampsaceni honorisce justa peribi verunt, & tumulum ejus epigra narriatibus condecoraverunt. Renatus Holmiae finivit vitam, ubi aliquot latrem exegerat menses, ploratus a Regina, a Cha nuto Regis Galliae ad
Suecos Legato honoratus monumento exequiali, Anaxagora quidem X, III. annis junior, sed victurus diutius in memoria corum, qui rectae rationis lumen accendi in humanis mentibus pro seculi ad barbariem inclinantis felicitate ducunt.
20쪽
Numerus vetat paginam cujusque volumissis. Lyera I f. dein Agnai Meditationa. IV. principia. θ. θcrimina Philosephra. P. tractatum is Pasoni , ct M tractarum de homine.
Cogitatio quid sit. Pr. r. dissert ab ext eo fio. ς. . Pia is Cogitandi modi duo. Pr. ΤCognitio Dei sundamen omnis scientiae.pr. φCOlorum natura. Sp. 42 . qui videantur per chartam albam in iuudo oculi animalis mortui. Sp. crCometarum phaenomena declarantur. Pr. 8s.seqq. coma. Pr 89. cauda. Pt.22 Coministratio quid. P. 21. Conatus ad morum ejusque vis Pr ss-s 9 Conscientiae morsus. P. 61 Contemtus quid. P. 12 Conus qui inveniatur. Sp. i Copernici topothesis. Pt. 43 Cordis pulsus; H. io motus qui stato P. sormatio, in i q. partium ejus descriptio, H. ici. calor unde, H. is . fillula unode, Ibid. fibrae qui formatae. H. i s Corporum existe utia probatur. M. 3 . Pr. a essentia consistit in extensione. M 27. Pr. D. sunt divisibilia in infinitum. Pr. Jo di iantum a mente. M. 3 Corporis vix cris & eadaveris discrimen. pr. 2Corpus di Himes in se invicem agunt. P .lῖ Cupiditas quid. P. 22.U. A
Aequiescentia in se ipso. p. 6
Admitatio quid sit. P.a .a .s qq. Aeris natura. PL. is A theris generatio. Pr. 74Λ si ictuum sedes non est cor. pr. i I. usus. 48. seqq. contra eos remedium Senerale. v. 7 affectuum particularium dei criptio. P. 7 .seqq. Albedo quid. Sp. τε
Ambulatio maebinae humanae. H. - 3Αmot quid. P. 2 18. ieqQ Anioealium spirituum secretio a sanguine. H. HAquae natura. Pr.ris. aqua marina eur peliuineidior aliis. Spol s. eur dissicile peletur, Ibid. duleis e ut facile abeat in vaporem. SP.i;s. Salsa era sit ineptior extinguend:s i u-eendiis. 1 p. it. Rigenti vivi natura. Pia lata Alteriarum pullus H.io. Armatio. H. i Coo Attetiae Carotides eur geminae. H. i 82
Cameia obscura. Carbonis descriptio. era cur attrabat. Celebri stluctura, H.8r. pori, H.II S. sor matio, H.t 7.disterentia in vigilante ae dotis
chili in sanguinem converso. Id sic hymicorum principia. Pt .ialc ibi eoctio in ventriculo. H. 4 lard de distincte percepta sunt vera. pr. 7c oelestis materiae particulae sunt lotundae Pr. t I. cinguntur materia subtili. Pt. s. Cceli sunt fluidi l)r. 46. deferunt corpora in se eontenta, ibid. non moventur per ciccuc lamci. PI. 4', aspectabiles sum tres -- Pr. Is D
IJ εἰ eognitio fundamentum est omnis
Dura eorpora cui non sicile manibus divi dantur. Pr. 4. Durities corporis quid. pr. 3ο, γ
tenda pereeptioni. Deus non est causa errorum.
Despectus quid. Desperatio quid. Distantiae ut salsa appareat. Diui uelio quot uplex. Dubitationis necessitas. Duratio quid sit.