장음표시 사용
11쪽
non sugem Consules memorari consueverant; nec ullo prorsus indicio, vel argumento suaderi potest quod
Autantus ad uisitata annorum ab V. C. supputandorum methodo recesserit. Accedit etiam quod ii Ausonius ipse prius anno 366. Iussectum , deinde vero anno 37ς. ordinarium Consulatum suscepisset, anno 37q. fecundo Consul diceretur; ideoque in Faltis iterati Consulatus nota reperiretur. Denique, ne rationes alias mox indicandas hic persequar, 1i Ausonius anno 366. veluti sustectus una cum ordinariis Consu.
libus Gratiano, & Dagalaipho se descripssisset, dicere
certe non poterat Seire cupis qui Aim Θ titulum , qui quartus ab imo est suaere, seges nomen contulis onii,
Siquidem in eo titulo, vel eodem anno tria Consu- Ium nomina occurrissent, neque facile deprehendi potuisset quis ordinarius, quisve suffectus Consul processisset. VIII. Quae eum ita sint, id unum postremo supererit ut Ausonii verba de suo Consulatu alia prorsus ratione, quam quae doctissimis viris aris risit, intelligi, & explicari nunc debeant. Quaenam
vero vel clarior, vel accuratior, vel verisimilior aD serri unquam poterit, quam ii dicatur Ausonium primum quidem Burdigalae anno V. C. III S. sive Chr.366. mOXque Romae anno V. C. Il3 t. sive Chr.37ς. Consulatum gessisse ρ Ausonium ipsum. duplicem Consulum Seriem, aut duplicis generis Fastos edidisse, in quorum una Romanos, in alia Burdigalenses Consules ille complecteretur; in Epigrammate, quod ad Hesperium filium cum Romanis Fastis diis rexit, de Romano; in versibus autem illis. quibus ab V. C. III 8. annos ad Consulatum suum enu
12쪽
merat, non de Romano, sed . Burdigal asi solum Consulatu loquutum suis Ie; ideoque in versibus illis
non aliam prosecto, quam Varronianam Vrbis Ep cham Scriptoribus etiam aliis communem usurpassei IX. Vt autem haec omnia Scriptoribus quidem, ac Interpretibus omnibus ignorata, atque a me priamum perspicue certoque, niti plurimum fallor, deis monstrata clariori, quo poterit, Ordine proponantur , observari plurimum velim quod Ausonius ipse nitide, diserteque testatur, quod is Consulatum Burdigalae, nimirum in patria, aliquando gesserat. Siquidem in Burdigalae Encomto honores omnes Burdiga lae, simulque Romae a se susceptos enumerans ait Diligo Burdigalam, Romam eolo; eivis in hae sum, Consul in ambabus ; cunae bis , ibi sella curutis. ideoque aperte demonstrat non Romae solum, sed Burdigalae quoque se Consulatum gessi .se. Consulatus ipse Burdigalas ab Ausonio gelius eximio quoque Narmoris testimoreio eonfirmatur, quod nuper in Gallia Scaligeri temporibus effossum suille Scaliger ipse testatur i), simulque epigraphem ipsi inscriptam producit
DEC. AVSON. COS. OLYMPIADE LXXXII L
quamvis lygenue fateatur sibi . dum scriberet, meis moria excidisse an vere LXXXIII. sive LXXXIIII. legeretur. Itaque dubitari non poterit quod Ausonius in Gallia Consulatum gesserit, Consulatus ille Olympiadis nomine dei ignari consueverit: quod certe nomen Ausonius iple usurpavit clum Proculo scribens ait confectam Proculus Agnes Ob iadem. Ei uia i In Not. ad Ausioru
13쪽
Eiusni odi vero Consulatus, quem Ausonius, ceterique Burdigalae gessere, ac municipalis optime dicebatur, non animus Romani Consulatus instar, sed quinquennatis erat; ideoque Luserum, vel Olympias appellari consueverat, eo puae sensu quo Ovidius i
' In SotbJa nobis quinquennis Olympias acta est , Lim tempus Lusiri transit in alterius. Siquidem in Municipiis omnibus maiores Magistratus plerumque quinquennales esse solebant; ideoque Cives illi, quibus obtigerant, aliquando Duumviri, aliquando Consules, aliquando Prat teres, plerumque tamen cuinquennales in Marmoribus appellantur; quemadmodum in Marmoribus ipsis Luserum V. Lu trum
X. Illustre quinquennalis huius Consulatus exemis plum in Gruteri si) Marmore reperitur
14쪽
Quis hie aperte non videat quod primi, secundi, tertii Consulatus nomine nihil prorsus aliud interuligi potest; quam primus, secundus, ac tertius diu turnioris, adeoque facile quinquennalis, Consulatus annusi' unde uberrima certe lux Marmoribus illis a Dsulget, in quibus aliquando Consul L hoc est Coir-sul primo reperitur, quod de Romanis Consulibus usurpari sane non Iet. Sic in Pisano Marmore, quoda, Norisio prosertur, ac modo prorsua interiit, Perspicue diserteque legebatur
quod nimirum ille tune Pisis primum quinquennalis eiusmodi Consulatus annum agebat. XI. Itaque, eum in Hispania, Pisis, alibique quinquennales eiusmodi Consulatus occurrant, cum I surdigalae Consulatus Luseri, vel quinquennis Obm piadis nomine designetur, cum Ausonius auguretur ut Proeulus sibi in Consulatu succedat, novamque Olympiadem initurus confectam ab Ausonio Olympiadem signet, dubitari certe non poterit quin Ausonius ipse in utroque Epigrammate, quod Procul inscriptit, dc in quo annorum ab V. C. numerum expressit, de municipali solum , quinquennali, ac Burdigalensi Consulatu loquatur. Etenim, si de Romano, vel annuo Consulatu res seret , non Lusiri, vel Olympiadis nomen adhiberetur, neque intes rum olym piadis, vel Lustri tempus expectandum fuisse diceret ut Proculus Ausonio in Consulatu succederet; sed Rusonius amico suo dignitatem illam vel proximo, Duiligod by Corale
15쪽
vel viciniore saltem anno ineundam auguratus suis. set. Quod enim Interpretes omnes existimarunt Au senium ea solum de caulla Consulatum Proculo pro anno solum V. C. II 13. auguratum fuisse quod an xii proximi ita . Consules designati iam forent, non modo futile, sed ab ipsa quoque Ausonii mente a- Iienum conspicitur, qui non de lignatos hos Consu-Ies prius eo munere decorandos, sed Olympiadem so- Ium conficiendam unice memoravit; ideoque solum tunc Proculo Consulatum praedixit, cum Olympias cumulato lustro confedia soret; nimirum, peracto iam absolutoque Ausonii tempore, novi futuri Consulis tempus instaret. Ac certe quidem, ii de Romano Consulatu loqueretur Ausonius, quid Luseri, quid μθ iadis nomen usurpas Iet, cum in Romanorum Con
fulum serie nulla prorsus Olympias inveniretur, aut Olympiadum ratio haberetur, ac nulla prorsus olym-Pias anno V. C. 1123. conficienda, vel absolvenda foret pXII. Quum ergo perspicuis adeo, certisque cha Tacteribus a me demonstretur quod versibus illis Ausonius non Romanum, sed Burdigalensem solum, Consulatum expresserit, manifestissime inferri debet quod, licet Interpretes omnes Scaligerum sequuti unicum Fastorum opus ab Ausonio scriptum putaverint, ille tamen duplicem prorsus Fastorum Seriem duobus,
distinctisque Libris expressam, ae duobus, distincti iaque Viris inscriptam contexuit: ut in una quidem Hesperio filio suo dedicata sola Romanorum Regum, Consulumque nomina expresserit; ideoque Hesperio auguratur, ut ille quoque patris instar Ausoniis, hoc est Romanis verisque Consulibus accenseatur; iaalia vero Proculo inscripta patrios, quinquennales, municipales, Burdigalenses nimirum, Consules recen
16쪽
XIII. Ac primam quidem Consulum Seriem, ves
Romanorum Fastos Ausonius non anno 379. quo Romanum Consulatum obtinuit, sed anno potius 383. seripssisse debuit, ut ex versibus illis apparet Diis cupis qui sim ρ titulum, qui quartus ab imo est,saaere, leges nomen Consulis Ausonii. quo certe loco non quartus ab uno, ut in libris aliquot depravate legitur, s)d quarius ab imo Iegendum altero; ut nimirum ' primatur in eiusmodi Serie post Ausonii nomen qua tuse etiam Consulum paria, vel civiles annos memoratos sui illa; ideoque Seriem in Merobaude, & Saturnino delinere, qui anno 383. Consules processere. Ita nimirum optime vereque dicitur quod ab imo, postremoque titulo , seu Μerobaudis, et Saturnini nomine, si superiores Consules numerentur, qualos erit Ausonius, qui anno 379. imperavit. In altera vero Consulum Serie, quam Ausonius ipse ad Proculum milit, anni quidem ab U. C.& Romanorum Consulum nomina exhibebantur; sed simul etiam per Olympiades, sive quinquennia Burdigalae usurpata e regione Consulum Romanorum apsa quoque Burdigalentium Consulum nomina expressa suerant: quemadmodum fere in Diodoro Sicu- Io Consulum Romanorum nomina, aut Fasti, simulque etiam in primis Olympiadum annis Olympioni Carum nomina adscribuntur; atque in Praefectorum Vrbis Laterculo, quem Cuspinianus vulgavit, una cum Romanorum Consulum nominibus ipsa quoque Praenetorum nomina coniunguntur. Itaque in editis Ausonii Libris Epigramma II. cum III. Optime accurateque coniungitur, cum ipsorum utrumque de municipali Burdigalensium Conuitatu loquatur; sed Epigramma IV. quod nunc a I. divellitur, ipli coniun-C gi, Pro
17쪽
gi, proximeque subnem debet, cum in utroque de Romano solum agatur. XIV. Quod si in Epigrammatis Proculo inscriptis non Romanum, sed Burdigalensem solum, Con sulatum Ausonius intelligit, ut hactenus de monil ravi, nullus, opinor, ambigendi locus supererat quin ille hunc honorem anno V. C. iii 8. quem ipse semel iterumque expressit, ideoque anno Chr. 366. susceperit. Nec serius prosecto Consulatum illum in patria sortiri ipse poterat, cum anno proximo 367. qua Gratianus a Valentiniano patre Augusti nomen accepit, Ausonius Burdigala ad aulam accitus suerit ut Gratianum ipsum erudiret, Ooque Praecepto. ris munere decore, laudatissimeque perfunctus anno 378. una cum Hesperio filio Galliarum. limulque Italiae Praetorio praesuerit , moxque anno pro imo 37'. Romanorum Consulum fasces, veluti laboris fructum , Obtinuerit. XV. Quandoquidem vero Lapis a Scaligero memoratus Ausonium ipsum Olympiade LXXXIII. vel LXXXIIII. Consulem fuisse demonstrat, perspicue apparet quod Olympiades illae, sive Ira , aut quinquennales Consulatus Burdigalae anno V. C. To 3. Vel os . instituti fuerant, ut LXXXIII. vel LXXXIIII. Clympiadis initium in annum ab V. C. III 8. incidisse potuerit; cumque dignitates illae institui consueverint cum nova quaedam regiminis forma, vel novum Μagistratus nomen institutum foret, facile utrumque Burdigalae circa annum ab V. C. 7o2. institutum videtur, quo Caesar Galliis omnibus subactis anno proximo Io 3. nunquam rediturus e Galliis
discessit; ideoque facile Burdigalae Civitati Municipii iura, & Municipales Magistratus concessit, qui
Iortasse initio Duumviri Puinquennales , deinde Uero am
bitionis caussa consevus appellati sint: quemadmodum
18쪽
prorsus Cicero si in de Capuanis, qui Coloniae suae
Magistratus non aliarum instar Duumviros, sed novo, nobiliorique nomine Praetores vocabant, ait: nonne arbitramini paucis. annis fore nomen Consulis appetituros P Quod
enim Reinelius ast existimavit Ausonium in patria Luumvirum fuisse, sed metri caussa se consuum appellasse cum ait: eiυis in hac sum, Consul in ambabus, profecto ille fallitur, ut Chimentellius 33, Casaubonus 4 , ac Norisius s) optime demonstrarunt; idque ex superioribus Ausonii verbis rite explicatis uberius, ac illustrius inferri iam poterit. Certe, ut tuteri 6ὶ Marmora omittam, in quibus eiusmodi Municipalium Consulum nomina reperiuntur, per . spicuo Plinii s ) testimonio erudimur quod ab antiis quis usque temporibus Tusculi Consules eligebantur, cum
ait: MI L. Fulvius inter insignia exempla, Tusculanorum reluctantium Constit, eodemque honore, cum transfer, exornatus, confessim a R. P. qui solus eodem anno, quo fuerat hostis, Romae triumpbavit ex iis, quorum Consul fuerat.
Atque ista quidem de celebri, mireque implexo Ausonii loco, quem ab erroris, ac oscitantiae nota temere ac imprudenter hadhenus Ausonio inusta fatis a me vindicatum esse confido. Itaque, nisi fallor, in posterum in vexatis illis Ausonii Carminibus non insolens quaedam Epocha, vel peculiaris quaedam. annorum ab Urbe Condita supputandorum ratio. sed
eadem prorsus Epocha, annorumque calculus agnoscetur, qui a Varrone institutus mira constantique Chronologorum omnium consensione confirmatus suit. Proximum est ut id ipsum de illustri quoque Arnobii loco modo demonstrem. C fi XIV. Ve-
19쪽
XVI. Vehemens ille, & acerrimus Christianae. Religionis assertor Ethnicorum furorem describens si), quo sacros Christianorum Codices comburi, eorumque Templa dirui iusserunt, ait: s baberet vos
at qua pro vestris Religionibus indiget. vi , has ρotius Liι- teras , hos exurere debuissis olim Libros , demoliri , duo Tere tbeatra haee potisιs, in quibus i amiae Numinum propudiosis quotidie publicantur in Fabulis. Nam nostra quidem Scripta cur ignibus meruerunt tara, cur immaniter Conventicula dirui , in quibus summus oratur Deur , pax cun iis, venia postulatur, Magistratibus , exercitibus,
Regibus si ρEiusmodi vero decreta de eomburendis Christianorum Libris, eorumque Templis funditus evertendis ineunte solum anno Chr. 3o3. edita sunt; ut proinde Cirtae in Numidia 3. Nonas Martii anni3o3. Concilium celebratum fuerit, in quo poenae Traditoriἱus inflictae sunt; iis nimirum, qui sacros eiusmodi Codices comburendos inquirentibus Ethnicis tradidissent. Itaque perspicue apparet quod A nobius Libros suos o Derseus Gentes ineunte iam anno Chr. 3o3. scripsisse debuit; quemadmodum sane alio in loco annos, qui a Christo nato iam fluxerant,
indicare volens ait 3): Trecenti sunt anni ferme, minus , vel plus aliquid, ex quo caepimus ege Cbrbitani, O Terrarum in orbe censeri.
XVII. Quemadmodum vero hic Arnobius persecutionis initium tercentis circiter a Christo nato annis expressit, ita quoque tempus illud ad annos V.C. reserre, vel ab V. C. supputare volens ait ab Urbe Condita ad annum illum mille sere & quinquaginta annos fluxisse ): Aetatis Urbs Roma cu
si Adv. Gentes Libr. IV. In fine taὶ Vid. Eus. Hist.
20쪽
iιs esse in Annalibus indieatur λ nos ducit quinquagiu- a, O mille, aut non multum ab ibis minus. Itaque,
i hos mille ex quinquaginta Urbis annos in Varronis Epocha enumeres, ipsorum postremus incidet in annum ab V. C. 297. ideoque Arnobius ante annum ipsum scripsisse debuisset; quamvis ex chara Steribus aliis, ae superiori Arnobii testimonio inani festissime demonstretur quocl ante annum Chr. 3 3. scripsisse certe non potuit. Ergo, ne gravis adeo varietas, error, & inconstantia in eruditissimo Scriptore admittatur, necessario dicendum seret, quod Arnobius ipse V. C. annos non in vulgata receptaque Varronis Epocha numeravit; sed in alia solum, tutus initium quinque saltem annis Varroniano initio posterius esse deberet, ut annus a Christo nato 3o3. in annum ab V. C. Ioso. proxime incideret, si vere Arnobii Liber eodem ipso anno Chr.ῖQ3. prodiisset. XVIII. Quid vero si Liber ille non anno Chr. 29 vel 3o3. sed post annum 3o3. quo immanis illa Dio-
et letiani persectatio excitata in Christianos omnes ubique gentium concitata fuit, ab Arnobio exaratus, furentibusque in Christianos Ethnicis obiectus videatur Θ Ιd sane plurimis, certisque temporum chara- fieribus ab Arno5io demonstratur. Siquidem excitatae iam persecutionis rabiem describens sist ait: Puod
tam magnis ingeniis praediti Oratores, Grammatici, Coa-ihi Iuris, ae Medici, Philosophi etiam secreta rimantes, magisteria bare expetunt; oretis quibus paum ante fidebant; quod ab dominis se servi cruciatibus affici quibus statuerint, malunt, solvi eoniuges matrimoniis, exbae redari a Parentiιus liberi, quam fidem rumpere Christia vam, et salutaris militiae Sacramento det sese ouod quum i) Lib. II. adv. Gent.