장음표시 사용
3쪽
5쪽
A. M. CARD. O UIRINUS S. R. L. Bibliotbecarius, o Episc. Brixisti. Roximo Dominico die , quo
perlatae ad me sunt literae tuae I .NOV.datae, meas pariter ad manus perveneruntJo. Rudolphi Κtestingit aliar, adeo a tuiS dispares , ut vix credi possit, par istud uno eodemque tem pore, ex una eademque Urbe , ab hominibus unius ejusdemque Coetus, Academici nimirum , proficisci potui sse. Tuae siquidem a capite ad calcem suavitatem , & humanitatem unice spirant, seu dum vota amantissime nuncupas pro recta mea valetudine, seu dum merita mea paucula utique)in bonas artes, harumque studiosos agnoscis , seudum Bibliothecae meae eximium para S incrementum, nimirum 4O OO. Distertationum Collectionem, quas Amicorum tuorum aliquis continuo viginti annorum spatio, magno aere sibi redemtas, in prae-A L sens
6쪽
setis venales offert, quarumque nulla ais pariter ipse) vulgaris argumenti , nulla indigna tuis oculis, nulla indocte scripta est, omnes ad illud literarum genus , eui Te vel maxime favere scio, pertinent , quarum denique nemo n0n possessione gaudeat. Κies- lingit autem literae secum attulerunt Epistolam ab
ipso adornatam , eamque Lipsilae die X.Nov. impressam, qua refutare aggreditur quam ego ad Samuelem Formejum, Regiae Scientiarum, ac Literarum Academiae Borassicae Secretarium Perpetuum , ante annum exaraveram ; hisque ille ossiciosissimis ver
bis me illico suae illius Epitiolae initio compellat, Tanta animi considentia de Scripturie Sacrae pretio
ab Romanensibus illi adbibito scribis, ut crederes illos sacris tabulis nimii prius babuisse, nibitque antiquius . ,ν enim Sero banc astutium jam dudum obserUavit, Ο utis dextere demonstraSit Dun. Cbamlarus latere unguem sub herba. Haec ego in es lingit Epiliola legens, postquam suavissimam tuam oculis usurpassem , obstupui
haud mediocriter ad fortuitum illum occursum literarum omnino inter se pugnantium , moxque, quoniam Κleslingiana memora Verat anguem, in men tem mihi venerunt angues Veluti quidam, quos avibus copulatos ad me detulisse tabellarius, cui ambas eas i iteras debebam , dicendus foret, ea usus quodammodo iste licentia, quam Horatius initio
Epistolae ad Pisones Poetis minime indulsit, dum scribit,
7쪽
Selinus di hane veniam petimus,ue, damus pue vicissim: Sed non ut placidis coeant immitia, non ut Serpentes avibus geminentur , turibus agni. Multo autem magis obstupui, Kleslitigium ibidem toto coelo aberrantem conspiciens a disputatione inter me,&Formejum excitata. Sita haec unice erat in de monitrandis Biblicis studiis , quibus se sum mopere dedisse,advocato etiam linguarum Orientalium praesidio, contendebam ego Viros tot meis lucubrationibus commendatos , Viros maximo in
pretio habitos a Paulo III. Pontifice, adhibitosque proinde jugiter ab eodem ad gravissima quaevis Ecclesiae Romanae negotia pertractanda, Conta renum, inquam, Polum, Sadoletum &c. Huic concertationi sese ultro immiscens Κleslingius, annon opor tuisset, ut totis viribus impugnaret ea testimonia, quibus innixus positam a Cardinalibus illis in sa cro Codice diurna, nodiurnaque manu Versando Operam ce Iebraveram Z Adeo autem abfuit Adversarius meus a testimoniis illis impetendis, ut ne verbulo quidem ea lacessere ausus fuerit, imos quod incredibile cuivis videbitur abstinuerit etiam a Cardinalium eorundem tota illa Epistola, quae tamen 32. paginiS constat, vel solo nomine recitando. Itaque volupe illi fuit in aliis quam plurimis paratragoediari , quae nihil omnino facerent ad disputationis illius argumentum, quaeque vel omnino sunt falsa, vel si aliquo modo vera forent, illustrarent eo magis praestantissimoriam Car di
8쪽
que digniores redderent quoS Lutherus cum asse clis suis, siquidem studia illa ad amabant, ceu sanae doctrinae addictos,Christianaeque Eccles e veros Magistros, & Patres, tam ipsos, quam Pontificem, quo praeside,& auspice, imo & largissimo remuneratore studia ea optima colebant, ex animo Venerarentur, ipsorumque, ut ita dicam, Vestigia adorarent. Quorsum haec ad me Θ dicentem te audire mihi videor, Meiacheni. Quorsum haec 3 Audias & ipse quae statim eloquor. In Actis Eruditorum, quae ted acto re Lipsiae concinnantur, nuperrime animad- Verti singulari erga me humanitate relatam fuisse
Junio mense an. 17 8. controversiam inter me,
& Schel hornium habitam, nam hisce verbiS concluditur Scriptoris ad eam rem a Te adhibiti recensio, Nos, qui minime id nobis sumimus, ut in cni a a d0elissumis duobus Viri, di oeptata judicium nonrum
quod Adzersarium suum , cujus in literas merita egregia nunquam satis laudari possunt, reverenter, ut decebat, babuerit, ct exemplum Doloribus praebuerit, quod in controSersiis utiquando imitari possint. Supplex itaque peto, ut paris utique ingenii Scriptorem applices ad Κies lingianam Epistolam quam primum in iisdem Actis recensendam , aequum scilicet, honestiumque, qui tamen minime refugiat judicium suum interponere de lite mihi ab homine illo mota, sed libere pronunciet, an hic ullo modo
9쪽
VII. sua illa Epistola infirmaverit testimonia , quibus
laudes a me in Biblicam Procerum meorum literaturam collatas superstruxi ; nam id ni si ipse prae stiterit,uemo non dicet, oleum,& operam eundem perdidisse. Ea ipsa testimonia, praeter Epistolam illam ante annum ad Formejuna si riptam, necesse habui iterum inculcare a tribus circiter mensibus in altera ad eundem ; quam tamen quoniam noniin cito ad regiones vestras perferri posse confido per sarcinarios currus, quibus post peractas hisce diebus Nundinas Bolganenses imponentur ejusdem exemplari a juncta pluribus exemplaribus Tomi ter iii meorum Commentariorum isthuc pariter deve hendis ; propterea Epistolam istam tabellariis, cursum per citatos equos conficientibus, committam.
Est aliud quod a Te petam , antequam hasce litera S claudam, nimirum, ut aea S gratia S meo no
mine Lipsiensi pretestantistimo Archia tro Petro Go defrido Gunetio, cujus de meo morbo Consilium Tibi ab eo humaniter traditum mecum communicasti. Arrisit illud, ut facile credes, quam maxime, quoniam statuit ipse, ex omnium corporis mei interiorum, exteriorumque partium, si a cruribus discedas, integritate satis constare, morbo eidem causam dedisse non sanguinis acorem , quicum integritas illa per quinque menses consistere non potuisset, sed minimorum tubulorum in extremo pede laxitatem, forte profectam, ut ego initio opinatus sum, ex calore dumtaxat seu ignis, cui per hie
10쪽
tirem assedi, seu pellis ursinae, perquam una 11-mul crura obvolvebantur. Benigna haec PEsculapii vestri sententia de morbi mei natura, plus roboris in praesens acquirit, quod ea ipsa integritas intacta adhuc persistat post elapsos jam duos, aut tres alios
menses, quod labes omnes e cruribus jam ante plures hebdomadas evanuerint, quod ab initio mensis Novembris spatiari coeperim per aedium mea rum conclavia, etiam absque adminiculo, quod denique nullo remedio usus neque interno , neque externo pristinam in extrema ea corporis parte Vim ferme totam recupera Verim, adeo ut nudiu S teritu Sin Praefat. Tom. III. Commentariorum meorum a firmare Valuerim , pancratice me valere . Addammodo, me pari felicitate Romae post trium mensium moram in lectulo duisham ante septem anno S, Ut tradidi in Tomo altero ejusdem operis , eae hoc ipso morbo, quo nunc tentari mihi contigit, convaluisse; idque profecto Gungianam sententiam non probabilem tantum, sed certam reddere posse videtur. Vale.
Brixiae die III. Decembris an . MDCCI L.
P. S. Pro concludenda emtione, de qua superius, privatis literis tecumagam; Vereor autem plures ex illis OO. Dissertationibus exta 1e jam in mea Bibliotheca, quam rarioribus hujuscemodi cupediis rogatu meo ditare suscepit terque quaterque per singulos annos Vir Cl. Schel hornius, Bibliothecarius Memingensis, in earundem pretio dignoscendo utique peritissimus. Vix credo inter illas omnes , quas seu possideo , seu venales offert amicus tuus, ullam reperiri posse adeo insulsiam, adeo absurdam , ac Epistolam Κtestingit, quae meae isti argumentum ministravit, quaque ille nil aliud sibi proposuisse videtur , nisi ut extra chorum saltaret, nisi