장음표시 사용
1쪽
aS par of the Foundations os Mestern Civiligation preservatio Troject
Reproductions a noti made Without permission from
2쪽
iso ut involve violationis in copyriunt lain.
3쪽
CATILINAE CONJURATIO E FONT BUS NARRATA
4쪽
COLUMBI UNIVEI SIT LIBRARIES PRESERVATION DEPARTMENT
Master Negative Restrictions on Se
BIBLIO GRAPHIC MICRO FORM TARGET
5쪽
6쪽
7쪽
Catilinae conjuratio e sontibus narrata.
I puli cujusdam, ijusdemque initio nullius sere momenti, postea vero fortuna lavente, usto gloriae studio omnique virtute multarum aliarum gentium domini, praeterea
litterarum atque artium mantissimi historiam universam posterorum memoriae tradere quum quam maxime sit laudandum, tum singularum periodorum earumque aut litteris et artibus prae aliis emi non tium, mi ob foedissimas crudelitalos o singularps quas danires maxime memorandarum vera et sida narratio non minore digna est laude atque
utilitate. Utriusque generis, Graecos et Romanos si potissimum spectas, tempus nobis reservavit exempla, Ionge non omnia nec integra, suae . dum mens sana in sano erit corpore justo quo utemur judicio, merita Semper ruentur aestimatio no Sic Livius, Florus, Eutropius Romae, Merodotiis celebras Graecorum bessi iiiiii Persis gesti cui populorum tum notonim inserta is historia; hucydides civilis Graecorum inter sodissensionis Poloponnesio bello Polybius punici belli, Caesar civilium Romanorum inter se armorum historiam; Sallustius praeter alia Iugurthinum bullum o Catilinariam coniurationem nobis reliquerunt. In hac, qua nihil nec horribilius, nec foedius cogitari potest mihi, qui hanc commentationem qualemcunque II imam typis exscriptam lectoribus benevolis judicandam propono, ob Variam reserentium auctoritatem et obmngnam rerum relatarum discrepantiam commorari placuit. Cicero nini, quo consule erupta coniuratio ipsius diligentia et studio et prudonii ait a tractata erat, ut omnia coniuratorum consilia neque in urbe, neque extra amnsSequerentur sinem propositum, quod, cum omnia primo ad eum ut consulem delata suissΡ, omnibus eum consiliis adsuisse constet, totam rem optime scire debuit, qui quatuor illas scripsit orationes in Catilinam quique ejusdeni conjurationis in liis orationibus et in epistolis toties socii mentio noni, pro primo fidissianoque habendus est auctore. Sed quum, ut aliter fieri non potuit, an inium habeat a cupiditate et odio in
Catilinam potissimum non liberum, et haud sciam, an ab indomitu gloriae, claudis,
8쪽
ostentationis. jactantiae sui et erit m ab ips gestarunt cupiditato liberandus non sii I ut, quae dixerit, justo fortius expresserit. tantuni abest, ut quod historicani veritatem specuit, implicem et ab Solutam fidem ei habeamus, ut magna cum cautione rius dicti credendi in esse putemus Ceterum ipse oratorem accurato distinguit ab historiam serib Eme de orat. l. H. c. I si 5 sqq- et cap. 5 sq. edit. piget. 795 2). vii a re alliistio, eontinuam hujus coniurationis historiam narranti, qui odorix vixerit tempore et postea etiam in Senatum receptus senatus consultis uti poluserit haud dubio maxima habenda est fides uti in igitur totam conjurationem optime scires narrare potuerit, nemo dubitat Sed quum. huc didis brevitate, verbis aptissimos Ioctis Catonis severitate in mores crim Omnium Romanorum, tum conjirrationis so-eiorum quamvis eris Si me animad Vertat, sceleraque, nemini arcens, condem rapi, nec
non a pissime Virtutem magnopere praedie et ipsum vero libidini, voluptati liis quo vitiis deditum suisse dicant quicunque haec egit, valde turbari confito tu illam voluptatem quum longe aliter, ne vixerit, eum scribentem videat. Quin re justa n iris doctis mota est quaestio, utrum hi Storia a tam improbo vir scripta dedecoraretur sidesque debili laxetur, an sieri posset, ut, qui talem egisset visani, nihil ontinus, haud simulans virtutis amorem, ita, ut scripsit Sallustius, posset scribere. Qua d re irido ei magnopere dissent unt. Sunt enim, qui omnia it in Sallusti a non paucis scit -ptoribus crimini data, pro siclis habeant, auctores ea reserentes nihili aestimandos ossedi contes, ut Cortius ), Wie Iandia 4 et M uellerus ), quocum alter si consortiit orarum ninibus in rebus, alter in nonnullis consentit. Reperiuntur, qui alitistium pro illius temporis morum perversitate ob natur; infirmitatem omni quidem voluptati ot sceleri indulsisse. Simul vero recti et virtutis cognitionem habuisso pulent,
ad fam. I 2 Qua e Pilitarchus, Cic. it. c. 24 , eadem sui jactantia, quod nulli is uelit alec senatus, ne populi, Ne iudicum conventus, quo non Catilinam et en ullam tabuerit in ore, eum invidiosum I in reddidisse dicit f. Meis siler edit Sall. I790 et ad cap. 2L P. M - , a, et te laud. Vol. I vers. Cic. epist. l. 5lν. - IIi Iegenda sunt, quae 'tela sidus vol. II
nt, dum vera noverit mens antare eum ister ger eo egerit, et quamvis illa morum pravorum severissima nimadversio ex ejus re maximam prodat impudentiam. ob idom, quod illa voluptat dedita vita tamen opera scribere potuari tanta persectionissum quam aram mirandum esse dicunt s) Simili modo, sed uboriuio aestimatis singuli hue pertinentibu auctorum ocis, ha do ro divitiavit Loebo Ilius D, eui vitia, quorum allastius Rccusetur omnia Pss verissima ipsumque vere litor, ae vixerit' scripsisse persuasum est Quae tame quum non omni ex parte sint ora, nec quid haedo re statuatur, ad Sallasti fidem historicam perinde si quid nobis videatur, dicamus. Si Maero b Iu io Sallustium gravissimum in Isonae duxuria objurgatorsim stcensorem appellat Symmachus i)eum ob scripta, minimoe vero, quod ad vitam attinet, 'aude dignum esse dicit: iactan tius ra vero verba: servivit enim foedissimIs voluptatibus suamque ipse sententi an vitae pravitate dis Ivit, asserens eum, quippe quinIi te scripserit, ' vixerit, sequam hominem vituperat, de eorum dictorum veritato non temere dubites; quae dicta testimoniis seriptorum fide signorum consirmata non
sunt negIigenda. Quod enim M. Toronisus Varro I auctor fide sane dignissimus, Sallustium, scriptorem aeriae illius et severae orationi g. in adulterio deprehensum ab Annio Milono oris bono aesum et, quum dedisset omniam, dimissum dicit, id proil Ilus auctoritato in ullo dubio ero dondum os ra); num oro Horat sus In illis verss-bus nostiunx Sal Iustium notaverit oeno, is iridom adhuc sub judice est. sed rectius dubitandum Sallustium etiam sonatu motum ossa u. c. 704 ab Appio Claudio eonsore, frosas stu Π testatur,. non ver ob illum incestum Faustae, Iulis filiae, Milon uxoriis amorem, ut is Iandus. Moy orus et oin dorsius salso di- eunt, sed, ' Di indieat quod Appius Caesari inimicus, Pomptio vero sau sciust, proptereae multos equites. et senatores, intem eos intiam Sal Iustium . propter illan
9tro. 3. P. 47 , Vannius auctoritatem plane rejicientes, legas velim alterum Mnelleri censorem an bibl. viz. 8 I9. I P a - e Loebetatum. l. c. p. 2C-aa.. Mi e Iandus agnoscit ui
dem Varionis auctaritatem, sed Sallustium excusare studet ad Horosat. I, 4 4 P. Ω- τα -
qui uterque ultimas, quanquam Horatius illis versibus d nostro sal Iustio non cogitaverit, scito-tiorum et Asconii auctoritatem recto tuetur, consentientibus Ger Iachio in praefatione edit. Sall.
ejiasque censore in ephem litter Ienens anni sis. ro. 36 p. 122. Ceterum lege, quod Suet IitI. 1t. c. I de Caesare dicit. - L, 40, c. r. -
9쪽
reptam attinet. Dionis 20 auctoritatem sacere nullam ne uellerus i quidem nu-sus si qui solun Caesarem ac cuant liuius Vitii auctorem quippe qui verbo quidem adnianistrandam, ae ver autem diripiendani provinciam praeceperat, sic ut Sallustius tantum secerit ab imperat orae sibi imperata; sed etiamsi latim Cisar inimicitias intro noluerit, abdicans tam laeda praefecturn, hac ex parte excusari possit, tamen ut etiani Sibi prospiciens raperet, mihi suit, quod eum cogeret, misi propria divitiarum quacunque ratione comparata ruin eti piditas Ia) Et pro laeto etiamsi nullum ad nos pervenisset talem ullustii Titani testians argumentum, sicuti nullum ex sint, liter eum Fixisse, Ipse graVissimus est auctor qui heli Cat. e. 3 se aperte profitetur indole inficentulum in illo sicuti plerosquo, studio ad rempublicam latum esse. ibi qu e sibi adversa multa suisse; nam pro pudore, pro abstinentia, pro virtute audaciam, largitionem, avaritiam viguisse; et initio eap. 4. si animum ex multi; miseriis atquo periculis requievisse dicit, certo Ilii nisi vitam suam respicit prae inrea etiam illa severa morum tam vero descriptorum castigatio. eo ipsi non ignotos fuisse, monniinus declarure videtur a) Sed dicat oum ab his omnibus nullo modo liberari possct nobis perSuasum Sit non tamen jam eum simulatorem condemnemus, nec inde. haud dubie eum aliter, 'e ViXerit, scripsisse, necessario sequi putemus Sallustius nim, quod eum e tot' 'Pere colligi potest, dum ex Ategulis apparet sententiiῆ quibus,
as Drhumer P. utatusque editionis et . 18o ct a. 818 et Hii ii dia Piri ni ad IIor sat V. 48 falsam caussam afferentes, legem uellerum l. e. p. 35- 39, ejus e Iisorem crit bibl. P. 33 et se bellium I. c. p. 37 38. - Is Huic provinciae eum Caesar praefecit, quarem irint Ius et I Aliae. c. 7 cf. c. i eum vocat proconsulem. cf. B cum gina Dei Crustras ad Suet. Iul. 3's. c. 54. - ας L. 43, c. s. - I p. 45. - a Adversus M uesti eri in I. c. P. V 50, lio cum uteTque ceu sor consentit, ille rit bibl. p. 24 - 28, sed P. 26 dubitantes, tecte disputat Cebellius P. 38 42. Quas vero Sallustius tabuit divitias a nas, cf. Meyerus tori rivomis'e tuterib. 805. vol. I, p. 10, eas sibi Numidiam admi uis trans compaTasgo
dicitur. Cf. de illis tortis Sallustianis V De Lam di a l. c. p. 78 3 eis snexus edit. Sall. P. II: Meyerus I. c. voL II, p. 2M unli ardius edit. SaIl. p. X D; in bellius i. c. p. 4 et maxime e Brosses libro Histo ire de la republique roma in dans le ouus da . si ecle Par Sallust III, p. 362 Siqq. et evntia et edit. Sall. Gerlach. vol. Π, p. 25 rat. - 3 Iam dubIum non est, qui Saliustius ab iis crimi ilibus et vitiis liberari non possit. Cf. Helia dors. I. . ad . 48, inbel L . c., Gera a cin iura edit. Sall. vol. II, p. I 25 De Cait Sall. Crispi
V1ra et S cI IPHS et eius censor in rheni litter Ietiens. 8iu. xo. I 3G, et ac lite Tu libro τοanbbat . Ses'. b. eitti I 822. vol. I, p. 203. Illam vero Lenaei satiram ct Suet de iurist. gram. c. 5 , quae breVior ad nos pervenit, quam ut certi aliquid de ea statuere possis, Prim, mereris iam uia cumque auctorem omnium Sallustio crimini datorum vitiorum habere ridiculum es Contra Ie larid. l. c. p. 73 et u IIe r. p. - 10 lege ejus caeus o cem crit bibl. P. I, evLoebel l. P. 2-18, -
postquam animus o multis miserris requieverit ipse quo vitam a ro publiea proeli habe udam secreverit ε) populi romani res gestas scribere so statuisso dicit. 4 Catilinarium bellum et eiera opera non nisi post Caesaris tortem scripsit as). Iam omnia' rius taxuriosae vitae 'ostimonia quum tantum huc usque potioni. no no minima qui dem reperiatur significatio, eum in ea, quam antea egerit vitam, spmper praevorasse quod se beluias l. c. p. 45 , nulla auctoritnt nixus, pro corto amrmaro non dubitas Φapse ero sua uia tam aperte prostentur, neque prius, quam postquam animus ex I- is muItis nuseriis requio verit, historiae studio so totum do disso assirmet presset talia tam sui liciter o so ipso confitonii quam maxime credondum os t. mutasso eum praua actam vitam rediisse quo ad virtutem, in qua mali mores, qui praetor unum Catonem et Ciceronem omnes captos tenuerunt o mula ambitio sum abduxerint. Quo mi. mis ero tum priorem vitam probavit, o rectius otiam aliorum describoro, o spverius animadvertere potuit Hinc illa iam seo quotis et alida virtutis priaedicatio . hinc illaniorum malorum, quorum oua tum et pigoba et taedebat ei boIl. Iugur. e. 4. tam severa animadversio His igitur rationibus nixi o quod nullo modo cogitari posso videtur hominis alicujus uno eodemquo tempore tam divorsus animi status, noc . num i sera possit, ut aliquis modo orpori gratificetiir, modo aliorum vitia, quibus ips Iaboret, iam Severe carpat et adeo virtutei commendo t. vi donius Di nobis Sallustium Vere, ut Ser Sarit, ita tum, quiani Scripserit, et cogitasse et vixisse persuasum est 2D. . osse vero hominem Iuxuriosissimum quacunque re commotum aliquando ad veri virtutisque cognitionem et huic consentaneam evorti vitam, suisseque ais homines 4xomplis ex historia petitis probari possit. Potuisso igitur Sallustium vora seriboro cum hucusque dici satis probent, tum id, quod, quamvis tot iuvenos nobiles, a Catilina eo rupti, 'stius conjurationis fuerint participes, in in inter eos non suisse constat, ut eo lingis, quod ibi ni iniis a spo, motu, pratibus reipissilicae liber sueri ι, so a quaru
Aliam vero viri do ei moverunt quaestionem hic miniine praetermittendam. non s ira eas diuentes videre, 'ur ab historico quid salsi dicatur neu secus, sed etiam, ne, ...' ' V Jμg CL Tel Ierus d. ali. p. 83 Is i et Iset si v xii Lias ' si tW β'ii P. XV st ad cap. 3 siim untia id tu, ed.
talem nomImbus esse orat 1onem, qualem vitam non posse alium esse ingemo, aliut animo co-
10쪽
quid veri non dicatur. Qua ex parte Sallustium, ad Ciceronem potissimum speetantia
plura omisisse jussolis Parciorem fuisse, uti sellieet ob illam, quae inter os suorit inimicitiam seri debuerit, dicunt as). Nee, si Potissimum, qua ration alios aude minor dignos extulerit cf. beli Catil. e. 53 et 54. , reputatur, eum Q Cieeronis Onsuislatu parcius Aeripsisse negari potest; sed quum conjurationem illam paucis o absolutorum assa indiearet, in Ciceronis quoquB rebus Institutum suum servavit, praesertim quum de ejus consulatu tam muli jam ab ipso in orationibus, in epistolis, ab Attico, Lueerio et aliis fortasso ei ipsa legisset Τῆ. Qui nimieitias inter eos statinant, easquod ortas ob illam Milonis do Clodio interseet eaussam ri), qua, namvis ieeronem habero defensorem a), Sallustio tribuno plebis gravissime contradicente in exsilium missus est, recte quidem faciunt, sed dam tum ii in gratiam rediisse dicebantur ra , et omninosos amie os ibi suisse non constat 34 certo enim epistolae invicem sibi missae exstarent saepiusque ieero ejus fecisset mentionem, quom semel tantum memorat ab . Sed quaecunque fueriant inimicitiae, magna non fuerunt, Cicero enim haud dubio apud amicos id questus esset, Sallustium certo in vera Xhibendo non turbarunt, qua re re et maxima ei habetur sidos as . Iam ipsam adeamus Catilinae coniurationem. Qualis fuerit ista conjuratio quemque sinem et quod onsilium habuerit, optimo nos do est Sallustius 7 . Catilina enim quidam cuni magna juventutis ab ipso corrupta civiumque parte Civitatis regendi eonsilio impulsus, quem justa ratione assequi
non potuit honorem, vi sibi omparare deerevit. ita quidem ut urbis duodecim Iocis
a s CL Wielandus ad Hor sat p. 7 et Lange ad Sall. beli Cat. e. 23 En et ad eap. 5 aduol. 10. - φ Quo modo Ciceronem commemoIet, intelliges e belli Cat. c. 23. med I48, Ο, 53. - I. uel Ierus i. c. p. 32-34 et 36-37. - ratione, quae exstat Pro Milone. - 3 CL Ascolitus Pedianus ad Cic or pro Milon et uellerus I. . 32 36 Sio Sophoclem et Euripidem Menopho ntem et Plaeto nem inimicos sibi fuisse constat nec cur tuerint, notum. De utrIusque ultimi inimicitia et Gellius noci attic. I. 14. 3 , o H1us Platon sympos priael. p. LVIII - . sed. 782. et in kIi de simultate, quae Platon cum Xenoptioni intercessisse fertur. 811. - Ad Atti c. I. I, p. 2. 36 Velleius Pal. I. I, c. si albinium nominat Iiucydidis aemulum Senecta, a j. I. IX controu declam I adeo Tli-ydidi praeseri Quintilianus inst. orat. I. X, IOI eum Thue' didiopponere non metu et I II. c. si Livio majorem habet historiae iactorem Tacitus ann. I. III, e. 30 eum rerum Tomanarum I Oxentissimum dicit taetorem Martialis epist. I. XIV IOIPTImum In Istoria Omana. Praeterea L. untiar o t. d. Sali praef. p. XIII XIV. Ich Ierus 1 t. te. I. c. et Ger lachius ed. Sall. vol. II p. 99-208 De fide atque auctoritate Eallustra In Onaurataone Catilinae enarrarida . quem librum non habui ad manus. - Beli.
t. c. 7 et . 43. s. praeterea c. I6, 2I, 23 Cic. pro Sulla c. Is pro Mur. e. 374 80 3
meon spe tinnisi tu onsul Cicero multi quo niti caedi des sinati a me iis, adeo parentes filiis intorsio orentur, deinde ut illi socii, omnibus caede incendioque percul Sis, dis
t in laci Ilimo urbe potivi suosquo pro moritis nimi rorari poss0L Qito si Cicero 38 conjurationis socios, ut nemo ne ad Pliis randum quid et roipublicae nonis utque dIsmentandam tanti imperii calami intent rolinquatur, omnes interficere statuisse dicit; alio vero loco s), Catilina una Xercitu nilem ingresso, inter alia 4rgirium Vestalium vexationem jam in animo videt oratoris haec sunt ad nuditorum animos In vondos additamenta. Sic Floro ' senatum conladore, consules trucidare , t en in doniquo rom publicam undi tris tollere Catilinam eum sociis aggressum ess referenti, inon Inngis est credendum, quam Plutarcho i), Lentulin non pari alia quid decrevisse exhibenti, sed totum senatum tollere, civium quot posgit, nemiani pares re nisi Pomprii filiis, quod sciam ex Ponto et Armenia regredi nune attia sit; propterea quidem, quod illius dictis non inis ali is consentientibus fidos habenda,
hujus vero narrationibus, quin sippe ab aliis mutuata musam reprphonditur, enutissiam utendum ost. Ita a ustio soli 2 , quo cum Ap p anus a consentit, duo do ei in simul opportunis locis urbem in condore constitutum esse seri honti fides cor tra Plutare hum ii), eQntuli loca incendendae urbi destinata reserentem, in contra Cicoronem b), urbem omnibu e Partibus incondondam esse praeseriptum tdistributum fuisse 1firmantem. Quod ad parti iam distributionem itinet, haud dubio Ciesroni, qui tithus locis si L. Cassio Longino urbem incendendam tributam fuisse dicit, magis credendum est, quam Sallustio Q. 43 Statilium et Gabinium hoc munus accepisso reserenti, quibus e locis etiam Cothegum ad Ciceronem trucidandum, Ga-t,inium ad eteros cives interficiendos destinatos suisse apparet, ibique alloruna uoquo
IIujus vero foedissimi satinoris, quod singulare est taIe exemplum, nussae cum totius Romae ore erant tum corruptissimi, qui qua ratione irrepserint qualesque fuerint, Sallustius tam vero docet i , tum singulorum virorum tanta libido tantaque imporandi cupiditas, ut ad utramque assequendam vel maxima lacinora perpetrare non dubitarent.