M. Tullii Ciceronis opera

발행: 1768년

분량: 511페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

181쪽

qui conentur et illud queror , tam me ab iis esse contemptum , ut haec orienta nae consule, potissimis cogi tent. Aserue in omnibus his agris aedificiisque --endis permittitur decemviris , ut en dans , quis eu me in locis videatur.

perturbatam rationem l o bidinem refrenandam lis consilia diablata, atqua Perdita lXXI. Vectigalia locare nusquam licet,

nisi in hac urbe, hoc ex loco , hac ves trum frequentia : venire vestras res pro-Prias in perpetuum a vobis alienari in Paphlagoniae tenebris , atque in Carpadociae solitudine licebit L. Sulla muri bona indemnatorum civium funest illa auctione sua venderet se praedam suam diceret vendere , tamen ex hoc loco vendidit nec , quorum oculos vindebat, eorum ipsorum conspectum fiag re ausus est decemviri veltra vemgaliario mod ne vobis quidem arbitris, sed ne praecone quidem publico teste vendenti

36. Sequitur , omnes apos extra δε- tiam, infinito ex tempore , non , ut antea

ab Sullain pompeio consulibus

tio decemvirum, privatus Sit, cuM: Sicque agro pergrande emi ponitur. Hoc quantum iudicium intolerandum , quam regium sit ,

182쪽

praeteries posse, quibuscumque Iocis di sint , nulla disceptatione, nullo consilio, privata publicare publica liberare 37. Excipitur hoc tapite ager in Sicilli

Recentoricus quem ego excipi in prorte hominum necessitudinem , di propter aequitatem , Quirites , saepe vehementer gaudeo. Sed quae haec impudentia isti agrum Recentoricum possident, vetusta. te possessionis se , non jure miserieodidi senatus , non agri conditione in dunt: nam illum agrum publicum esse istentur se moveri possessiorithus , amicissimis sedibus , ac diis penatibus negati oportere. At si est privatus ager Reediheoricus, quid eum excipis sin autem μhlieus quae est ista aequitas , Ceteros, etiam si privati sint , permittere ut γhlici judicentur hunc excipere nomina tim , qui publicus esse fateatur praetoeorum ager excipitur , qui apud Rulluae alia ratione Vahierunt ceteri agri omnes, qui ubique sunt, sine ullo delectis, sine populi Romani notione , sine ita, cio senatus, decemviris addicentur. XXII. Atque etiam est alia , superi re capite, quo omnia Veneunt, quaestuosa exceptio , quae teget eos agros , de quibus laedere cautum est. Audivit, hanc rem non a me , sed ab aliis agitari saepe in senatu , nonnumquam ex hoc loco ,

183쪽

hossidere agros in ora maritima regem Hiempsalem , quos P. Africanus opulo Romano adjudicarit 6 tamen postea per C. Cottam consulem , cautum esse foede re Hoe quia vos foedus non jusseritis, Vmretur Hiempsal , ut satis firmum sit,in ra

tum Quid cujusmodi est illud λ tollitur

vestrum judicium foedus totum excipitur et comprobatur. Qub minuit aucti item decemviralem, laudo : ubd regi Manic cavet, non reprehendo: ubdis Matis sit, indico. Volita enim ante oculos istorum subae regis filius , adolescens non minlis bene nummatus, quam bene capillatus.

39. Vix iam videtur locus esse , tu

tantos acervos pecuniae capiat auget, addit, accumulat Aurum , argentum espraeda , ex manubiis , ex coronari , ad quoscumque pervenit, neque relatum est in publicum, neque in monumento consum--

ptum, id profiteri apud decemviros in ad eos referre jubet. Hoc capite etiam quaesitionem de clarissimis viris , qui populi

Romani bella gesserunt , iudiciumque Pecuniis repetundis, ad decemviros tra

latum videtis Horum erit audicium quantae cujusque manubiae fuerint , i relatum quid residuum sit. In pone ver lex haec imperatoribus vestris cortuitur, ut, quicumque de provincia decearei i

184쪽

xi , apud eosdem decem ros , quarum μώ- praedae, manubiarum, auri coronarii, WMeatur. 6o. Hic tamen vir optimus eum , quem amat , excipit , Cn. Pompeium Unia iste amor tam improvisus, a tam repentinus 3 ciui honore decemvirat is exclu4,tur prope nominatim : cuius Iudicium 'Fgumque dati , captorum agrorum ipsius virtute cognitio tollitur : Cuius non is

provinciam, sed in ipsa castra decemviri

cum imperio , infinita pecunia , maxima potestate is judicio rerum omnium, mittuntur : cui jus imperatorium , quia semper omnibus imperatoribus est conse vatum, soli eripitur : is excipitur unus, ne manubias reterre debeat. Ut tim taωdem hoc capite honos haberi homini, in invidia quaeri videtur tXXaIL Remittit hoc RulI Cn. Pompeius : beneficio isto legis , benignitate

decemvirali nihil utitur : nam si est inquum , praedas ac manubias suas impera ltores , non in monumenta deorum in mortalium , neque in urbis ornamenta conferre , sed ad decemviros , tamquam

ad dominos, deportare : nihil sibi appetit praecipu Pompeius , nihil vult se a communi, atque in eodem, quo ceteri, jure versario in est iniquum , Quirites , si turpe, si intolerandum, hos decemvi-

185쪽

eos , oretitores omnibus omnium pecu aliis constitui , qui non modo reges, ab que exterarum nationum homines , sed etiam imperatores nostros excutiant; non mihi videntur honoris causa exciperae Pompeium , sed metuere , ne Ille eamdem contumeliam , quam ceteri , serra non possit et Pompeius autem hoc animo

sit , ut quidquid vobis placeat , sibi serendum putet; quod vos ferre non

teritis , id prosedi perficiat , ne diutius

inviti ferro cogamini. 62. Verumtamen cavet, ut , si qua pecunia post nos consutis ex novis vectiga tibus recipiatum, e decemviri utantur: n va porro vectigalia videt ea fore , quae Pompeius adjunxerit. Ita remissis manubiis , vectigalibus ejus virtute partis se frui putat oportere Parta it pecunia , Quirites , decemviris tanta , quanta sit in terris nihil praetermissum sit omnes use hes, agri, regna denique, postrem etiam Vecligalia eura, Venierint accesserint in cumulum manubiae vestrorum imperatorum quantae,' quam immanes divitias decemviris in amis auctionibus , tot j diciis , tam infinita potestate rerum omnium quaerantur, VidetiS.

XXIV. Cognoscite nunc alios immensos atque intolerabiles quaestus , ut intelligatis ad certorum hominum impor

186쪽

tunam avaritiam hoc populare legis Aphriae nomen esse quaesitum. Hac emia Iubet agros mi , qu deducamini. Noa consuevi homines appellare asperitu , Quirites, nisi lacessitus Velim fieri posset, ut a me sine contumelia nominarem

tur ii, qui se decemviros sperant futuros: iam videretis, quibus hominibus omnium rerum, vendendarum , memendaram potestatem permitteretis. 64. Sed , quod ego nondum statis mihi esse dicendum , vos tamen id γ estis cum animis vestris cogitare. Unum hoc cert videor mihi verissim posse cere; tum, quum haberet hae res Mea Luscinos, Calatinos Acidinos , homines non sollim honoribus populi , rebusque gestis, vertim etiam patientia Paupertatis ornatos Ctum, quum erant Catones, Philippi , Laelii , quorum sapientiam , temperantiamque in publicis, Privatisinae, larensibus , domesticisque rebus per ρο-xeratis tamen hujuscemodi res,omni a nemini est, ut idem judicaret, venddixet,in hoc faceret per quinquennium to

to in orbe terrarum idemque agros Veditigales populi Romani abalienaret

quum summam tantae pecuniae nullo teste sibi ipse ex sua voluntate secisse , tum denique emeret, a quibus Vellet , quod

videretur. Committite vos in , Quiri

187쪽

tes , his hominibus haec omnia , quos odorari hunc decemviratum suspicaminici reperietis , partem esse eorum , quibus ad habendum; artem, quibus ad consumendum nihil satis esse videatur.

XXV. Hi ego jam illud , auod expeditissimum sit, ne disputo quidem, inserites , non esse hanc vobis a majorihus relictam consuetudinem , ut emantur gra

privatis, quo plebs public deducatur: omnibus legibus , agris publicis privatos esse deductos hujuscemodi me aliquid

ab hoc horrido ac truce tribuno plebis exspectasse : hanc ver emendi, vendendi quaestuosissimam ac turpissimam mercaturam, alienam mone tribunitia . alienam dignitate populi Romani semper Putavi. 66. Libet agros emi Primlim quaero. quos agros , quibus in locis nolo suo pensam, incertam plebem Romanam obscura spe, caeca exspe tione pendere Albanus ager est , Setinus, Privernas , Fundanus , Vescinus , Falernus , Linternus , Cumanus , Casinas. Audio. Ab alia porta Capenas , Faliscus , Sabianus , Reatinus Venafranus , Allifanus , Trebulanus. Habes tantam pecuniam qua hosce omnes agros ceteroso rum similes non modo emere , verum etiam coacervare possis cur eos non

188쪽

definis , neque nominas , ut saltem defi- herare plebs Romana possit , quid intersit sua, quid expediat , quantum tibi hiemendis, Mi vendendis rebus commit alendum puteti Definio , inquit, Italiam.

Satis certa regio : etenim quantulum imterest, virlim in Massici radices , an ia Italiam, aliove deducamini 67. Age ver, non definis locum: qui4l naturam agri t Verb, inquit , qui arari, - eoli possit. Qui possit arari , inlut,

aut colici non qui aratus , aut Cultus sit.

Utrtim haec lex est, an tabula Neratis auctionis i in qua scriptum fuisse aiunt: Iugera CC , in quibus olivetum seri mu': jugera CCC , ubi institui vine poliam Hoc tu emes ista innumer ili pecuis, quod arari, aut coli possit Z Quod solus tam exile ε macrum est , quod aratro perstringi non possit' aut quod est dis

asperum saxetum , in quo agricolarum ea, rus non elaboret Idcirco , inquit , agresmominare non possum , quia tangam nub uim ab invito. Hoc quoque muli ἀ.quaestuo ius, quam si ab invito silmeret: inibitur enim ratio quaestus de vestra dicunt in tum denique ager emetur,

ruum idem expedierit emptori Quem

itori.

XXVI. Sed videte vim legis agrarim Ne ii quidem , qui publicos possident,

189쪽

decedent de possessione , nisi erant deducti optima conditione, iecunia maxima. Conversa ratio Antea, quum erata tribuno plebis mentio legis agrariae facta, continu qui agros publicos, aut qui possessiones invidiosas tenebant , peri mescebant. Haec lex eo homines fortuaris locupletat , invidia liberat. Quam multos enim , Quirites , existimatis esse , qui latitudinem possessionum tueri , qui invidiam Sullanorum agrorum ferre non possint qui vendere cupiant, emptorem

non reperianes perdere iam denique illos agros ratione aliqua velint i Qui pauibanth, diem noctemque , tribunitium nomen horrebant, vestram vim metuebant, mentionem legis agraria pertimescebant; si nunc etiam ultro rogabuntur, atque ora huntur, ut agros partim publicos . partim

plenos invidiae , plenos periculi , quanti ipsi velint, decemviris tradant. Atque hoe carmen hic tribunus plebi non Vobis sed sibi intus canit. 69. Habet socerum, Virum optimum, qui tantum agri in illis reipublicae tenebris occupavit, quantum concupivit. Huie subvenire vult succumbenti jam , oppresso Iulianis oneribus gravi sua lege , ut liceat illi invidiam deponere , pecuniam

condere. Et vos non dubitatis , quin e

tigalia vestra vendatis , plurimo ma Io

190쪽

rum vestrorum sanguine i sudore qua sit , ut Sullanos possessores relans a seatis, periculo liberetis'

o. Nam ad hanc emptionem decenis viralem duo genera agrorum spectant, Quirites eorum unum , ProPter invidiam, domini fugiunt alterum , Proptervastitatem. Sullanus ager, a certis hominibus latissim continuatus , tantam hahet invidiam , ut veri ac fortis tribum plebis stridorem unum Perferre non possit: hic ager omnis , quoquo pretis coemptus erit , tamen genti premni vobis inducetur. Alierum genus a grorum , propter sterilitatem incultum, propter pestilentiam vastum atque desim tum, emetur ab iis , qui eos vident siti esse , si non vendiderint , relinquendos.

Et nimirum istud est, quod ab hoc tritiseno plebis dictum est in senatura urbanam plebem imitam in republica Possera ex hauriendam ess hoc enim verbo est usu ; quasi de aliqua sentina, ac non de

optimorum civium genere loqueretur.

XXVII. Vos ver, Quirites , si me audire vultis, retinete istam possessioneae gratiae, libertatis, suffragiorum , dignitatis, urbis , fori, ludorum , festorum didi

rum , ceterorum omnium commodorum:

nisi fori mavultis, relictis his rebus, at que hac luee reipublicae , in Sipontias

SEARCH

MENU NAVIGATION