장음표시 사용
461쪽
tus a Fusiis cum litteris ad Hermippum venit: pecunia petitur ab Hermippo mermippus ab Heraclide petit ipse tamen F si 1atisfacit absentibus , ndem suam liberat. Hunc aestuantem & tergiversantem iudicio ille persequitur Da recuperatoribus causa cognoscitur. 8. Nolite existimare, Iudices , non unam eamdem omnibus in locis esse fraudatorum is infitiatorum impudentiam : fecit eadem omnia , quae nostri debitores solent negavit sese omnino e suram ullam secisse Romae Fufiorum se
assirmavit numquam omnino nomet audisse : Hermippum ver ipsum, pu entissimum atque optimum Virum , Veterem
amicum atque hoslutem meum . splendia dissimum atque ornatissimum civitatis suae, probris omnibus , maledictisque vexavit. Sed quum se homo volubilis quadam pra cipiti celeritate dicendi in illa oratione j Otaret, repenth, testimoniis Fufiorum, nominibusque recitatis, homo audaςissimus pertimuit, loquacissimus obmutuit. Itaqua recuperatores contra istum rem nun hdubiam prima actione iudicaverunt quum iudicatum non faceret, addictus Hermip'po me ab hoc ductus est. x XL Habetisin honestatem hominis, xauctoritatem testimonii. χ usam omenem simultatis. Atque is ab Hermippo mis mus R. o
463쪽
31. Venio ad Lysaniam ejusdem civit
iis , Peculiarem tuum , Deciane , testem; ciuem tu quum ephebum emni cognosses , quoniam te nudus delectarat, semper nudum esse voluisti abduxisti Temno Apollonidem pecuniam adolescentulo grandi enore, nducia tamen accepta, ccupavistici hanc fiduciam commissam tibi dicis Menes hodie, ac possides Eum tu testem spe recuperandi fundi paterni venire ad testimonium dicendum coegisti, qui quoniam testimonium nondum dixit, quidnam sit dicturus , exspecto. Novi genus hominum, novi consuetudinem, novi libidinem. Itaque , etsi teneo , quid sit diacere paratus, nihil tamen contra disputabo prid , quam dixerit: totum enim convertet, atque alia finget. Quamobrem, ille servet, quod paravit 6 ego me ad id , quod attulerit, integrum conservabo. XXII. Venio nunc ad eam civitatem, in quam ego multa magna studia, officia contuli; quam meus fiater in priami colit, atque diligit quae si civitas per viros bonos, gravetque homines, quer las ad vos detulisset, aut commoverer magis: nunc ver quid putem DTrallianos Maeandri causam commisisse , homini egenti, sordido sine honore, sine existumatione , sine censes Ubi erant illi, Pythodori , Elident, Lepisones, ceteri hin
464쪽
hunem apud nos noti, inter suos nobiles
num suiu in indo a Patris atque malo.
riuus, L. Flacci mi stan lana civitata inimonio tradi hui'. 33. Non est ita, Iudlam, non in pri labi vidi ego in motam radicio nu- Philodomam eastem Tralli nam, vadi in rhasium , vidi Archidemum , quum qui dem idem his mihi Maeandri ae, ator , aderat, saritentia Ἀ- insisscrves, civitatamque, si vellem, dicerem: nihil enim illo ho mors, sinit meditius, inquinatius. Quaro, hune ineat auctorem Tralliani doloris sui , si hunc
sustodem litterarum , si hunc teste, in auriae , si hunc austorem querelarum, re mittant spiritus, eo rimant animos suos, sedent arrogantiam , fateatini in Maean
dri persona esse expressam elem civita iis ι sin istum semper illi imi domi proterendum esse & conculaandum putaverauit desinant putare auctoritatem elis in eo res timonio , cujus auctor inventus est nemo.
XXIII S. exponam , quid in re is, ait quamobrem ista civitas , neque severe Flaccum op gnarit, neque enisa de
465쪽
senderit, scire possitis. Erat ei Castriciano nomine irata de quo toto respondi Hortensius invita solverat Castricio pecuniam , jamdiu debitam : hinc totum odium , hinc omnis offensio. ub quum venisset Laelius ad iratos in illud Castricianum vulnus dicendo refricuisset exsiluerunt principes , meque incilla concione adfuerunt, neque ipsius decreti ac testimonii auctores esse voluerunt usque eborba fuit ab optimatibus illa concio , ut princeps principum esset maeandrius Pcuius lingua , quasi flabello seditionis , illatum est egentium concio ventilata. s. Itaque civitatis pudentis , ut ego semper existimavi, & gravis , ut ipsi existimari volunt, justum dolorem querelasque cognoscite. Quae pecunia fuerit apud se, Flacci patris nomine , collata a civitatibus , hanc a se esse ablatam queruntur. Alio loco quaeram, quid licuerit Flacco :nunc antlim a Trallianis requiro , quam pecuniam a se ablatam queruntur, suamne dicant, sibi a civitatibus collatam in usum suum cupio audire. opinus. Quid igitures delatam ditam nobis , L. Flacci patris hinus dies festos atque ludoS. Hanc te , inquit, capere non licuit. 6. Iam id viderori sed primum illud tenebo : queritur gravis, locuples , ornata
466쪽
vivitas , quia non retinet Histrum liatam se dicit, nab id non habet, oniamus non suis: quadabc impudentius eici, in fingi potin Dinctum est oppidam,
quo in oppido uno pectinia a toti Asia ad honores L. Flacci poneretur: haec pecunia tota ab honoritius transima est lamastum, sta rationem: recuperata est multis in annis.
XXIV. Quis iaritas secta est trium
At molem in cistac modo et avulsam est enim praeter spem, quod erat spe devoratum Leriam. At queritur: impudenter
facit non enim omma, quastis lemus, eadem aure queri positamus. At accusat verbis piavissimis: non civitas , sed impe riti homines , a Maeandri concitati. Quo loco etiam atque etiam facile , ut rem demini, quae sit temeritas multitudinis, quae levitas propria Graecorum , quid iaconcione sessitiosa valeat oratio. Hic, illhac gravissimaru moderatissima civitate, quum est forum plenum judiciorum pl. tum magistratuum , plenum optimorum virorumin civium, quum speculatur atque obsidet rostra de temeritatis , Ἀωderatrix ossicii, curia tamen quantos fluctus excitari concionum videtis Quid vos
fieri censetis Trallibus Dan id, quod pergami nisi sori hae civitates existimari volunt, iacilius una se putata Mithrid,
467쪽
iis moveri impellique potuisse , ut amicitiam populi Romani, fidem suam , iura omnia officii humanitatisque violarent, quam ut filium testimonio laederent, cujus patrem armis pellendum sius moenibus censuissent. 38. Quare nolite misit ista nomina civi
tatum nobilium opponere quos enim hos te haec familia contempsit, numquam eosdem testes pertimescet. Vobis autem est confitendum, si consiliis principum vesitrae ciVitates reguntur; non multitudinis temeritate , sed optimatum consilio e tum ab istis civitatibus cum populo Romano esse susceptum: sin ille tum motus est temeritate imperitorum excitatu Ppatimini me delicta vulgi a publica causa se-
XXV. At enim istam pecuniam huic capere non licuit. Utriim vultis patri Flacci licuisse , necnes si licuit , sicuti cert. licuit, ad eius honores collatam , ecquibus ipse nihil capiebat patris pecuniam rect abstulit filius : si non licuit tamen Illo mortuo , non mod filius , sed quivis heres rectissim potuit auferre. Ac tum
quidem Tralliani, quum ipsi gravi scenoris
istam pecuniam mulios annos occuparis sent, a Flacco tamen omnia , quae volu runt , impetraVerunt; neque tam herum
468쪽
infidatem , misi in invia TritatisLiae
6o .m qindem a me in , ut Mendas dicerentur, gravita agerem, Iudiem, quis adhue eo, Mai in Asinicist m fidem habere vos conventiet: -- Marem malos vestros ad Mithridatis helli memoriam, ad Elam inreversoriam e viam Roman Mem in is -- , uno puncto temporis , in illa rimerem re eaedem: praetores nostros de d - , lem sis vincula cominos, no Ista ροπω ω -
ex litteris esse deletam Midiridatemulaeua, ἱllum Patrem, illum Conservatorem Asiae, illum Mium , Dionysum , Bacchum , I,
61. Unum atque idem erat tempus, quum L. Flacco consuli portas tota Asia claudebat; Cappadocem autem illum non modb recipiebat suis urbibus , veriim etiam ultr vocabat. Liceat haec nobis , si oblivisci non possumus, at tacere et liceat mihi potius de levitate Graecorum queri , quam de crudelitate. Auctoritatem is habeant apud eos, quos esse omnino noluerunt tnam , quoscumque Potuerunt , togatos,
469쪽
litteremerunt : nomen civium Roman
eum , quantum in ipsis it sustulerunt. XXVI. In hac igitur urbe se actent, ruam oderunt Dapud eos , quos inviti, ent in ea republica, ad quam opprimendam non animus eis , sed vires defueruntes Adspiciant hunc florem legato-
Tum laudatorumque Flacci, ex vera a ciue integra Graecia : tum se ipsi expendant, tum cum his se comparent : tum , si audebunt, dignitati horuni componant suam. 62. Adsunt Athenienses, unde humanietas , doctrina, religio, fruges, aura , leges Uriae, atque in omnes terras distributae pumantur de quorum urbis possessione, pro ter pulchritudinem etiam inter deos certamen fuisse proditum est quae vetustate ea est, ut ipsa ex sese suos cives genuisse di-inatur m eorum eadem terra parens, al-etrix , patri , dicatur auctoritate autem tanta est, ut jam fractum proph ac debi--litatum Graeeiae nomen istam urbis lavde nitatur. D. Adsunt Laeedaemonii cuius civita--tis spectata a nobilitata virtus, non solvim matur corroborata , vertim etiam disciplima Putatur : qui soli toto orbe terrarui I septingentos iam annos amplitis unis moribus, & numquam mutatis legibus vivunt.