Io. Baptistae Bargiocchi e Societate Iesu Epigrammata sacra moralia, et demonstratiua

발행: 1660년

분량: 411페이지

출처: archive.org

분류: 시와 노래

121쪽

9 α Moralium

Uiue beata tamen, mille auersata maritos , Nan Virgo in terris est bene nupta Deo,

Deucalion, . Perseus. EpIGRAMMA XIV.

SAxea Deucalion terris dum semina mandat, Mollia de saxis sin gere membra iubet. At contra Perseus, vibrat dum Gorgonis ora , In lapides molles cogit abire viros. Tu quem nunc dices meliori vivere sorte δScilicet hic homines perdit, at ille facit: Ille viros sceleri exponit, sed subtrahit ister Ille malis homines obijcit, iste rapit, sed quis, ne subeat tam multa pericula vitae, Non cuperet potius Gorgonis esse lapis Τυr

122쪽

Liber Secundus 93Th1rsis , lugens Absolonis mortem,

sibi comam tondet. EpIGRAMMA XV.

1Nfhelix iuuenis , flavi cui frontis honores, Fallacesque comae causa fuere necis, Ille quot hac tenuit cirrata casside corda δAt nunc in laqueos vertitur ilia suos . Si facit haec aurum dum lactea colla flagellat, Quisque suae timeat gaudi a crispa comae . O igitur valeas auri mea pendula messis. Quando es tam rigida falce secanda seges .

Virgo Mantuana ruit in Mincium, ut seruet pudicitiam .

C νxuato sub ponte, gemens ubi Mincius errat, Incidit in foedum Uirgo pudica Procum .

123쪽

9 Moralium

Ilicet hic furi is, & amoris percitus cestro, Explicat amplexus, collaque amata petit. Illa tremit, sussula senas pallore , fugitque e Sed bene qua fugiat , iam via nulla patet; Virgo qua niueum tutabitur arte pudorem, Nutae prece , nunc rigidis Virgo petita minis Continuo positura ruit sub gurgite vitam , Alta pudicitiam condat ut urna suam . Atq.inquit teIlus si me nequit arcta tueri P Lata magis puro me tegat unda simi. Et bene tuta iacet lymphis demersa canoris; Hinc nouus emerget,nam rediuiuus olor .

Virgo, insignisforma, m pudicitia, in mari submersa .

EPIGRAMMA XVII.

EN sinus immitis pelagi, quo mersa puella , Τam forma insignis, quam bene casta, iacet. An quia bina Venus, spumosis altera nasti, Debuit ex undis, altera rapta mori Aequoris ut maculas Uixgo memoranda pudore Eluat oecumbens, quas tulit orta Veniis.

Alitia

124쪽

iN fidi en sco'ili, vesani en littora ponti,

Mersa ubi pulcnra nimis, Uirgo pudica iacet. An quia par oculis Phaebo , tumulanda sepulcro Illa erat viidoso non nisi Pharbe tuo Dispale sed fato: nam tu rediuiuus ab undis surgis , at haec pelago non reditura manet. Sed bene : nam stellis Sol esset credita ab ipsis, Hoc uno absimilis ni tibi Phaebe foret.

Mulier pro ceruo canem comedit. EPIGRΛMMA XIX.

Dum fumat dapibus saliaris coena paratis .

Pro ceruo carnes apposuere canis. Vescitur his mulier , conditae nescia fraudis .

Et sapida doctum laudat ab arte cocuum.' Ast

125쪽

Moralium

Ast ubi deceptam se nouit, viscera dixit .

Heu mihi iam Iacerant ore furente canes . Τum sibito reuocat coenam de ventre caninam

Sed vomit & vitam, dum vomit illa nimis. Non rabido vivus potui siet dente molossus , Coctus ut hanc lotuit dilaniare canis. Nimirum non sepe nocet tam vipera morsu , Quam sibi quod fingit mens agitata malum .

Genuae inor miri vestibus induta illum quos tum a satellitibus

seruat. EPIGRAMMA XX.

VT earum seruet coniux dilecta maritum , Cui multus tendit vincla satelles, ait :R h lieeat mihi membra tuo praetendere amictu , Et ferro insuetum molle grauare latus Hac ego mentita referam te veste, nec ullus Agnoscet vultus nocte fauente meos. Dumq. per istantes curram furibunda cohortes, Ipse tibi poteris consuluisse fu a. Dixerat, Se vestes mutat, dein limina rumpit, Insequiturque hostis quani putat esse virum. - Sed

126쪽

Liber Secundus sy

ea fiagit interea per proxima tecta maritus ἰEt capta tandem coniuge, liber abit. immina tunc rifit: miles delusus & ipse Risit, & in lepidum cuncta abiere iocum . Poenia neum post hac timidum quis credat amoreὸ Fortior est multisfoemina fida viris .ilemo igitur inas mihi iactet Amaroiias et illas vere etenim forti3 1anua sola parit.

Floreum donum. EPIGRAMMA XXI.

FLora tibi niueis animasse coloribus ora Dicitur, & labris apposuisse rosas ,

Trinc Primum te nascentem cum matris ab aluo Excepit , molli detiuuitque sinu . In te igitur nunc illa suos mirata nitores sHac tibi dat niueis munera digna genas. Tu tamen lioc taciti floris candore loquaci, Labentes s temnere disci' niues . Candida nix etenim Phoebo exoriente liquesci Haec fugiet vultus sole cadente tui.

127쪽

ν 3 Moralium

Idem Argumentum. EPIGRAMMA XXII.

Hos cape sidereos terrae vernantis honores, Quos, Lucille , tibi mittit amica manuS . Et tua formofis agnosce in floribus ora :Ast animum niueo in munere cerne meum . Nam veluti hos fiorii superat tua forma nitores, Sic sunt corda niihi candida fiore magis . Pandere tres igitur candore hoc munere certant: Hos proprium, ora tuum, corda Pudica meum.

Terribilis molossus.

EPIGRAMMA XXIII

vis pater huic rabida nimili vastoq. molosso Syrius , an potius Cerberus ipse suit pScilicet haud similes extrema Brieannia gignit, Aut inuisa feris Corsica mater alit .

Ille

128쪽

Liber Secundus sy

Isse etenim horribiles inuadit saepe leones, 1 l ec timet armatos iternere dente viros . frix ian haud hoc vigili Alcides penetrasset inuera uta per aethereos nec foret Vasa polos .

.ecum amorem damnat, ex eo praesertim a quod amoris Telo, frater

fratri oculos eruerit. EPIGRAMMA XXIV.

r Vllus inexpertus caeco confdat Amori, da clipit aeterna perdere nocte diem . imarum caecus caecos sibi iungit amantes Immtique oculos eruit ipse manu . ' estis civ frater nitidos est odit ocellos, Queis dominae poterat iam placuisse suae. .aecus qui rapuit: caecus cui lumina rapta Sic utrique oculos caecus adentit amor . E a Iu

129쪽

roo Moralium .

In placidissimam amici sui

mortem.

Noctem oculis linquis, maesto suspiria cordi,

Dum moriens a me , dulcis amice, fugis ;Sed quia tam placido,quoda mors horrida, miliuoccupat ora tibi ii mors placet ipsa mihi . Ergo , qui horrescis dirae vel nomina mortis,hllic ades , & miti hoc funere disce mori. Forsitan occiduo tam laeti In lumine vultus, Ipsum vel poteris funus amare tuum.

Vt Virgo amasium fugiat infe 'eu tem , se celat in sepulcro .

VT virgo ineestos tulienis deuitet amores,

130쪽

Liber Secundus

Io IΤ uque , ait, obscurae sedas mihi lucida mortis ἰFida meae custos Virginitati S eris . II ic licet a turpi defendere morte pudorem, Nam timet haec mortis limina foeda Venus Thesaurus pudor est, fulvo pretiosior auro . Ergo amat o latebras terra benigna tuas. Nix est Virginitas , Caelo male suta patentio Hane igitur seruet frigida rerra sinu, Et mihi si roseo flagrat Sol igneus ore , Ne noceat radijs, occidat hoc tumulo

IAm nouus e tumulo' rediuiuus nascitur annus ἰIuncta etenim cunis ille sepulcra tenet. Occidit, atque oritur vitali funere, & heres Ipse sibi est certus , dum fugit atq. redit. At sibi quas vitae reparat 3 mihi subtrahit horast Quodque sibi adi ungit, detrahit ille mihi. Quis d si illo veniente perit mihi vita 3 quis ergo Non illo timeat iam fugiente mori

SEARCH

MENU NAVIGATION