Io. Baptistae Bargiocchi e Societate Iesu Epigrammata sacra moralia, et demonstratiua

161쪽

. ' 122 Moralium

Arrectaque iuba dum funera saeua mInatur , In media puerum comprimit ungue via r Ilicet occurrit genitrix oblita pericli , Horribilique gemens sidera voce ferit . Restitit ore leo , magnis clamoribus ictus , Deserit hinc puerum,mater & inde rapit. Nec mirere, auido praedam si dente reliquit: Victa est materna nam pietate sera .

Diruta terrae motu Antiocsia, repemta est mulier mortua lactans infantem vivum . EPIGRAMMA LIV.

Cum oecidit magno terrae confusia fragore , Clara per Argolicas Antiochia plagas raenuenta est genitrix praebens lac mortua nato , Qui de materno funere vivus erat . o nurum i Solymaea parens crudelior urso sNe pereat, nati membra tenella vorat: Haec perit , ut sugat maternos filius avnos . Illa seris peior, mater atisinit.

162쪽

Liber Secundus i

Spartanus miles , reuocatus a tuba.

relinquit hostem , quem

premebat innoxium. EPIGRAMMA IV.

sPartanus bello victor iam strauerat hostes, Cum tuba victores ad sua castra vocat. Paret, & vltrices extemplo subtrahit iras , Ac paene infixo liberat ense caeut . sed vitam donasse fuit sic pulchrius uni, Quam gladio innumeros exa n unasse suo.

Mulier super extinctum iuuenem se interimit

. - . . . .

INsano mulier illumis flagrabat amore . Qua Siculis ardens ionibus Aetna furit . Quem tandem medico de vulnere forte recentem, Optato potuit continuisse suu .

163쪽

Sed , dum languentes illi sopor occupat artus, Labens cum venae sanguine vata fugit. Aspicit , horrescit, laci ymatur foemina casum, At voces moesto pectore elaudit honor. Τunc cito consilium laena praebente fideli, Linquitur in media coreus inane via. Mane 1ed elatum, media iacet aede propinqua, Mox illud tumuli donec arena tegat. Cum subito inferijs moritura interuenit illa , Figit &ing lidis oscula mille genis . De in super, heu, carum furijs agitata cadauer, Ense sibi accito funere, sponte cadit. o magis immitis Thisbis lacrymabile funus , Intulit immeritas, quae sibi sola manus Sed tu te miseram perdis tu perdis amicum e

Thisbe igitur perimis saeuior una duos.

Idem argumentum. EPIGRAMMA LVII.

Foemina amat iuuenem, quo eade sorte Potita,

Huic medico e venat vulnere vita fluit. Effertur, paruaque iacet tumulandus in aede , Uicta dolore graui cum venit illa gemenS. Ac super exanimem sese confodit, amantem

Sicanijs Thisbe plus lacrymanda iugis. Nam

164쪽

Liber Secundus.

Nam quae vibrat amor geminata cuspide tela , Exp lent alterna non nisi morte sitim . Haec tamen ignarus tu spicula dulcia credes , 'Quae semper duplici perlita felle madent δ

Spinarum fascem puella

gerens δ i

s Pinose sub fasce petit sua tecta Lyeoris,

Et nitet in medias ut rosa nata rubis, An quia vult spinas ultrici plectere flamma Dissecuere olim quod tibi, Christe, caputprin facit hoc amor, ut puges quoq.spina Lycorim, Ferre iterum discat sensuine tincta rosas pSie reor, aethereum nam sola comnat amorem. quae rosa de spinis orta Gnore rubet.

165쪽

Ad Virginem, quae plorabat amissam

margaritam annulo

inclusam. EPIGRAUMA LIX.

Cur liquidas oeulis gemmas Lucretia, landis,

Dum fugit e digitis bacca Erythrea tuis An speras gemmis gemmam reuocare fugacem, Et magno has lacrymas reddere pro pretio. pSed male tot gemmae gemma seluuntur ob unamst Et languent oculi fulgeat ve digitus . Nimirum Iapides vincunt tua lumina EOOS, Et pretium emacrymis non adamante minus . si tamen exoptas niveum reparare lapissum , '

Virgineus melior fit tibi gemma pudor.

166쪽

Liber secundus . La Santaspis exemplo , qui mari

Crucem pratulit, a nauigatione deterret. EPIGRAMMA LX.

vi etintina, vitam eommittere ponto , O si me, hos versus perlegat ante meos orir fuit ita tota Sintaspes Perfide cistus,

Quem sectus, aut Regis destinat Ita cruca. Hunc genitrix Regis , nato crudelior apio , Liberat, hinc mediIS vivat ut exul aquis. Littus arat rubrum,Pharias dein lustrat arenas, Infames seopuIos & freta vasta seeat . sustinet irati vesana pericula ponti rQuotq. videt fiuctus, tot videt ore neceS . Exclamat tandem, quaeso me reddite moni :Haec, precor, optatae reddite membra cruci. Dulciusest uno vitam finire dolore; Quam toties visa morte timere moII. Quis mare non ergo fugiat, u mitius auin Est . durae mortem sustinuisie crucis p

167쪽

1 2 8 Moralium sese comae siccantur ad

. Solem .

E T merito erinale suum caput explicat aurum,

Pt siccent udas Phoebus M aura comas . Scilicet his moesto lacrymaru in flumine, amantu Corda, ubi solitus fallere ludus erat. Nec minus ad Solem piscator retia pandit. Cum pelago captis piscibus assa trahit et Sed modo quam melius flavos laruata capuloS, Ante Deum stares crimina lapsa gemenSδ1lle etenim Iaervmis ad te reuocatus amaIISI Tam pulchra fieret praeda opulema comae.

EN te qui luces , Chloris pulcherrima, figi λ1 bolem miratur surgere ab ore tuo.

168쪽

Liber Secundus I 29

Et nitidum tremulis dum cantibus aera mulces ISirenum voces pendulus aure bibit. Qui te Phoebeam irenem dixerit, ergo Ille tuos vultus exprimet ,ille sonos . Sed cupidos caueas hoc laedere lumine ocellos, Neue ulli Siren infidiosa canas. Quin etia meminisse iuuet, quod plurima forsan Ni eaneret, laqueo non caperetur auis.

Iuvenis ab inhonesto amorer sipiscens.

ARsisti,& sensim depasta est flamma medullas,

Ac paenὸ in cineres corda abiere leues et Flavilli, & gemitus rupere silentia noctis, Nam timuit saepe in lumine flere pudor ἔSed tandem ardendi flendiq. hic terminus esto iTuque anime, exequias uisce timere tuas . Neve iterum tibi fata ferant duo fidera frontiu Sidera sint clypeus lucidiora poli.

169쪽

rso Moralium Candor in ore , torpor in

moribus. EPIGRAMMA LXIV.

DE ntilibus surtu est niveo qui corpore candor Fulget, & in molli plurimus ore nitet. Sed qui candorem nivibus sine frigore credit Surripuisse s rudis desipit ille nimis . Nil mirere igitur , tibi si praecordia singunt Frigora , de in tenero pectore lavit hiems . Scilicet albentes nivibus tua membra colores , Dum raperent 3 socium corda bibere gelu.

Optat luis socium discedentem sequi α

EPIGRAMMA LXV.

VIdi ego frondoso labentem vertice riuum a Piaecipiti secum voluere saxa fuga.

170쪽

Liber Secundus et 3 r

Qui mihi te subito retulit ; Iacryma'. cadentes, Ore meas , lymphis miscuit ille suis. Nam, ceu spumanti, nitet ille argenteus vada a Sic tua forma nitet: ceu fugit ille , fugis. Sed iam siste fusam , vel me tecum abripe, saxo Sim licet informi vilior usque tibi. Nam qui fons vitre3 currit pulcherrimus unda 1lle etiam secum vilia saxa. trahit.

Horologium flare dum considerati, gaudia desperat.

UMbra haec, quae fugies fugitivas denotat horis Phoebo est, si nescis , filia nata patre, At, si nigrantes gignit Sol aureus umbras , Quis clarum speret posse notare diem pStultus ego, in terris luces sperare serenas Qui potui: sed iam spes male fida cadit . Nam, fortuna licet Phoebo sit clarior ipso , Nigra mihi semper diuidet umbra dies.