Io. Baptistae Bargiocchi e Societate Iesu Epigrammata sacra moralia, et demonstratiua

261쪽

ais Moralium

Carolus Gallorum Rex liberat quendam a laqueo , qui septem uxores

acceperat.

FIr nimis, in prima Gallorum vxerius, urbe, , V Ducitur ad laqueu; dum tuba maesta sonat. Carolus hanc audit, Regni qui nectit habenas, Et petit, haec mortem cui tuba saeua canit φRespondent, hominem, septena coniuge notum Ad trabis infaustae fata suprema traha -Τunc Rex exclamat: mserum cito solvite vinclis. Solvite iam laqueo colla revincta truci. Est uxor laqueus, quo vir sua colla coercet , Laetatur quoties nubere, mentis inops. Ergo huc, qui septe laqueis collum intulit vltro, iactauo inuitum parcite fune mori. I

262쪽

Liber Secundus. 229Idda nobilissima Helvetia ex alta specula praeceps data, probat castitatem I uam.

EPIGRAMMA CXCII.

I Dda maritalem digitis educere in horto

Soepe solet gemmam, dum colit arte comam. Surripit hanc furtim coruus, nidoque reponit, Sed Venatori sors inimica dedit. Nam gemmam uxoris munus vir credit amantis, Et culpae ignarum mente furente necat. Innocuamque Iddam specula deturbat ab alta; Laedere sed castam nulla ruina valet. Illaesa haec igitur surgens, nemora alta requirit, Discat ubi soli vivere nota Dera Septem post hyemes vir qnarrens lustra serarum, Forte antrum retegit quo fera pulcra latet. Hic vultu exangui, longisque umbrata capillis , Stramineo recubat flebilis Idda toro ;Obstupet, & notos agnoscit frontis hOHOIeS, Qtu de velato crinibus ore micant ;

Et grauidis oculis, subita inter gaudia, fietu, Ipse suas iras odit, amatque si: ul. Tande multa gemens, veniam pro crimine poscit, V eque petat, quondam dulcia tecta, Iosai.

Illa

263쪽

23o Moralium

Illa negat caras siluarum Ii nquere sedes , Et sua vix stellis antra mi nora putat. O foelix casus, corvique optanda rapina , Perdere fi lucrum est, si cecidisse leuat.

venerantur

Et eius ossa arripiunt tantra hostes

amnietum.

PEruenere Scythae quo Scanderbegius heros

Victor adhuc, tumulo fulminat ense pio. Magnanimumq ducem proni veneratarur in Truti Dein auida effodiunt ossa timenda manu , Includuntque auro munimen pectoris ingenS Atque haee belligero murmure vexba cient. Ossa fuere alijs Iouis haec viventia fulmen , Inuictum nobis mortua tegmen erunt. Nam fi nee fato succumbit vivida virtus 3 Hostes quot poteras perdere magne Cinis δ

264쪽

LIBER TERTIUS. De stemmate

INNOCENTII M' PONT. OPT. MAX. Cum Summus Pont. electus est

dimisse bello.

Ilia ver s opes, pacemque c0lumba reportant: Artes fronde su a docta Minerua refert . Er o auri current, hoc Principe, iacula terriS,

265쪽

2 3α Demonstratruorum

INNOCENTIO MDe cognomine PA-HILIVS quoὀ ex Graeco Latine funal

omnium amazor ν

cam rem Quam bene laeta sonant tua nomina, Ingrederis dum tot pascere Pastor oves. nam tibi si munus dispersum cogere ouIle, Et cari vatam perdere amore gregis , Pamphilius merito toto dominatur in orbe , qui solus cunctos nomen amantis habet .

De eodem cognomine. EPIGRAMMA III.

CΗristus ama ter dixit,oues ter pasce, Simoni: inando i Ili imperio flectere cuncta dedit ἀ.At tibi nunc, Petri solio sceptrisque potito , Dum tua quisque canit nomina, Christus ait et Mensuram factis tam magni nominis impIe Pavi, ut , de hoc, alicr tu mihi Petrus eris .

266쪽

Liber Tertius

De Columba quam praefert.

INNOCENTIUS X. P. O. M.

EPIGRAMMA IV.

FAma est, Cyaneas inter volitasse columbam , Quae fuit Argoae dux bene fida ratis. Tu vero Petri O puppis, mage tuta volabis, Saxa pervi scopulos, per freta longa maris; Dum tibi Pamphiliν , tremulis plaudentibus alis, Aequoream signat laeta Columba viam .

De eiusdem Columba . EPIGRAMMA V.

Dum praeit in luco Aeneae materna columba Auri frondentes arbore caveit opes . Aurum pura fides, nigris sed conditur unibri S, Quod nullus retegit, dux nisi monstret iter. Sed modo, Pamphiliν niuea ducente columba , illi facilis iam patefacta via.

267쪽

α3 Demonstrativorum AD INNOCENTIUM X.P.O M.

- - - cara,

Ene Pateriqua te fingent noua marmora avx mi tanto exoriem lumine in orbe micas S la ,uies cotenme, Precor , contemne metalla eusando haec non auimum muta referre v alent. n eadem cum tempus edax & iacula vincant. Sala cibi aeteInus Fama colosius erat .

Equitem Berninam, pro an

statua Vrbani VIII.

EPIGRAMMA VII.

dia'tum , Remine, tibi nova laeula debentae ulu magnum Urbanum uiuere in aere au simam mors, tam simili forsan decepta decore , Pro vero fimim destruet artis opus. Et vivet Princeps longo dignissumus aevo, Aerea dum fatis funereimago cadet.

268쪽

Liber Tertius. 23 Imm in triremi bini rixantur amici, nummus aureus Vrbani VIII.

I Ra mo ter geminos olim in certamen amicos, Dum mare per placidum longa carina Volat. Iamque fremens alter secium petit ense, sed auro Sustinet inses am plena crumena manum . Illic fidiis erat nummus, sed imagine fidus , sacra Urbani Principis ora resert. Excipit hic propius crudii nne Saguine vulnus, Sistit & immeritam sculpta figura necem, Scilicet Vrbani mores imitatur imapo ἀCui prodesse alijs gloria prima fuit.

illum seruat iliasum.

269쪽

α 3 6 Demonstrativorum De opere R. P.Ludovici Florauant ij Canonici Regularis Lateranensis, Abbatis .

URBANO OCTAVO

Mane ubi rorantes exeruere sinus sSic Florauantus, nostri flos nobilis aeui, Dat rores apibus, quos habet ille , suis et At vos exiguum floris ne temnite donuma o Barberinae gloria gentis apes.

270쪽

Liber Tertius. 23 IV RB ANO OCTAVO

Idem . EPIGRAMMA X.

ra est, SAl ue, hominum rector, Mundi cui credita cu-Diuinasque geris solus in orbe vices. Urbanos huc torque oculos , atque inspice floris, Haec apibus forsan munera digna tuis. Ac terris illae dum mestea iacula ingunt, Hunc quoque ne florem praeteri jsie iuuet.

Ad Carae. Antonium Barberinum S. R. E. Cam. Pro anno centesimo Soc. Iesu, ab ipso

Romae Regia pompa piς

pia redordiris. magis an notia saecula condis,lou facis haec, Princeps, mete nec orbe minUit Sci