장음표시 사용
331쪽
Dat Christina tibi pretium, nomenque superbum, Et Matrem & patrios deseruisse lares. Namque tuum natiua decus,quod regna tessebant, Sit modo quam magnu, Regna relicta docent.
Corpus Ramosa corallia in nobili quas Anima
Moliis fuit herba sub nundis .
HEHUuia mollia peIagi nutrita sub iudis Qui modo piirpitreo splendet honore lapis.
Τalis erat caeco Chri fit na immersa profundo, Inde illam Domini, cum rapuere manus . At nunc duritae, formaq. corallia vincit, Et nitet Assirio murice pulchra magis .
Aequoreas Mundi Delix , qui deserit undas 3 Gemma erit illustris , si prius herba fuit.
332쪽
AStrinxit nodum mira, quem Gordius arte, Solaia Alexandeν sorte, vel ense secat. Iniplicitos nexus,qui te Christina tenebant, Septimi Alexandri di taluere manus. Nempe tua , ut citius fortissima vincula rumpat, Alterum Alexandrum misit ab axe Deus ,
Corpus Ad r putata Animarimis per damus grauescet.
INMe unda parens, inta ρεμ ιμ- ρον se ει Plurima si ferro brachia kcta cadant
333쪽
Haec vanas dimittit opes, & inutile Regnum , Virtutum, ut reserat dulcia poma Deo . Τu magna interea Regina,hoc disce, Magistra, Quae dimissa iuuant, saepe retenta nocent.
Mala punica sole percussa, maperta nimis
Punica mala vides, quae sol de averat a IDum clamidem scindit, dum diadema secat, Dum gaudet clausos furtis reserasse pyropoS, Et viduasse opibus Regia poma suis. Non secus aetherei depauperat aestus amoris Reginam, Regnum quae generosa fugit. Fiue beata tamen, si te facit aestus egenam , Nam qui pania rapit, maxima Ieddet Amor.
334쪽
Liber Tertius. 29 sCorpus Fergulana mitis auulsis frondibus m mvis Soli expositis
Ur matuνεsaxa viduantur frondibus uuae Densa quibus ole dum vetat, Vmbra nocet. a decus , pompasque relinquis inanes Chrallina, ut liceat sole patente fi ui . . nde trahas dulces Phoebo dilecta sapores , Quos pi o syd reo nectare, Potat Amoris Scilicet Me Deo reddit dulcissima vina , Pampinea coelum, cui sine fraude patet .
335쪽
Crescent melius . EPIGRAMMA CIV.
SI melius eraseant decusso vertice lauri, Detonsisque comis gratior umbra cadit. Clarior abiecta surget Christina corona , Augebitque suum frons viduata decus Quin vincet nudata caput', vel sydera caeli ι Et radios temnet Phoebe comate tuos . Rex amet ergo minus Regalia culmina , quando Regia plus Regno , spreta corona iuuat.
336쪽
Anima Addit lux addita Tires .
ACcipitri validas addit lux addita visos , Tollit ubi ex oculis tegmina coeca suis . Arripiensque fugam constrictos liberat ungues, Et penna ventis ocior, asti a Pctit. Sic pellit Christina suae dum nubila mentis , Addita lux, vires addit ab axe novas. His cito disrumpens opulenti vincula Regni , c Euolat ad Petri, non reditura , pedes. Et videt, atque viset Romana luce coruscans, QuA fine nemo videt, qua sine nemo viget. Cor
337쪽
Corpus Nauis in tempestate , eiectis
MExcibus eiectis, Urestia νώ μ-- ω Cum pauet in tumido Nauis Oniasin faIo. Tu bene cauta timens Mudi Christina procellas, Te regno properas exonerare graui . Ε eaelo donec placidis spirantibus auris , Romana incolumis littora amata teneS, Nam peIagi insanos fluctus, ventosque furentes, . Si grauis est auro, rara carina fugit-
338쪽
Liber Tertius. 3O3 CorpuS Labyrintus Anima
Daedalus implexa labyrintlim finxerat arte, E quo vix reperit filo Ariadna fugam. Τu varijs Christina dolis decepta viarum, Haud poteras tutam carpere ad astra viam, Cum Deus ecce tibi fidei dedit aurea fila , Tot quibus ambages explicuisse vales. Nam si nulle dolos menti fallacia nectat, Mille dolos ei soluere sita docent.
339쪽
Siem Pleiades septem cum Vrsa caelesti
Anima Oceani spretos pede reppulit amnes.
P Leias meani spreto pede revulis amnes. Sunt ficta haec, sed tu verius ista facis . quippe tua Oceani glacialia Regna repellis , Et pede, te maior, Regia sceptra teris. Eigo Vergili)s gelido ru dignior axe 3 Ferius Oceani, quae pede sperniS NeS.Cor
340쪽
PVluereus petit astra tubus, qui a feruidus inturi Nec minus ista volat dum cor am Ire calet. Ne mirere igitur patrias si deserit arctos , Vt colat Ausonij dissita Regna Patris . Scilicet aethereas illi calor addidit alas :Quando Amor abrupit, quas timet ipse moras.