Annalium et historiae Francorum ab anno Christi 708. ad ann. 990. Scriptore coaetanei 22

241쪽

iuriis essetOdo de iuramentis quae Ludo uico iurauerat, adiici s de alia indecora nonulla: Quibus admodum permotus O do, mittas Ludovici, quia verbis Manasse

Contradicere non valebant, abiciens,legatosHugonis honorabiliter habuit,omnes.

que sibi fideles ab auxilio seu participatio ne Ludovici sese submόucre praecepit. Intrasrenensibus Germaniae regionibus quidam homo erat cui manus abscis a fuerat, α post annos quatuordecim,sicut asserunt qui est nouersit, subito dum noctu dormi xci ci ex integro rcstaurata est. In iisde par

tibiis per quosdam pagos ignei globi se te

videbatur in aere, quiq; nonullas illic es Cum volantes incederunt domos & villas . a quibusdam vero locis,crucibus oppositis cubenedictione Episcopali & aqua benedicta repellebatur. R egij milites Episcopo tum Remesem depraedantur, & fiiij Heri-berti abbatia fandii Crispini, Ragenoldus quoque abbatiam sancti Medardi, sicq; alterutris debacchatur rapinis atque depraedationibus. Tepestas nimia facta est in pago Parisiaco,dc turbo vehemetissimus quo parietes cuiusda domus antiquissimae,qui validissimo costructi cerneto in monte qui dicitur martyrum diu perstiterat immoti,

242쪽

funditus sunt eversi. Feruntur autem din mones lucibi sub equitum specie vis, qui Ecclesiam quandam quae proxima stabat,

destruentes, eius trabes parietibus memo ratis incusserunt,ac sic eos subruerunt. Vineas quoque montis ipsius euulserunt, omnia fata vastaverunt. Subsecuta mox

Brittonu pernicies, qui discordia inter se principii Beregarij & Alani diuisi a Nord-

mannis cum quibus pactum inierant, per- .uali &i magna sunt caede attriti. Ciuitas eo rum Dolus nomine capta, & Episcopus eiusdem confugietium in Ecclesia multitu dinu stipatione oppressius & enecatus est. Reparatis denique Brittones viribus cc tamen ineunt,in quo superiores Nordmanis extitisse visi sunt.Tertia tande congressione inita magna ex utraque parte cecidit multitudo. Victoria vero potiti Nordin ni Brittones usque ad internicionesaediit,&eos a terra ipsoru disperduiripsiq; Nord-

manni qui nupet a trasmarinis venerati gionibus,eoru terra inuadunt. Ludovicus rex in terram Nordmannoru proficiscitur

cum Amulfo &Herluino & quibusda Episcopis Fraciae ac Burgundis. Arnulfus ita que prscedens rege, quosda uordiann rum,qui custodias obseruabat apud Are s

243쪽

ndit & regi transitum praeparauit. Sicque rex Rodomum peruenies, abrordinannis inurbe suscipitur,quibusda mare petetibus qui eu nolebant recipere, ceteris omnibus sibi subiugatis.Hugo Dux cum suis & quibusdam Burgundiae proceribus trans Sequana facies iter, Baiocas Vsque peruenis a& ciuitate obsedit qua rex ei dederat,si euad subiciendam sibi hanc Nordmanorum

gentem adiuuaret. Receptus autem rex a

Nordinannis mandat Duci ut a praefatae ciuitatis obsidione discedat. Quo discedente,rex in pam ingreditur. Vnde & dis cordiae fomes inter regem concitatur &Duce: Sed N pro eo quod rex obsides ab Ebrocensibus qui Hugoni subditi erant,

accepit, quos eidem duci reddere noluit. ANNO nongetesimo quadragesimo quin to, Adhuc Ludovico rege apud Rodomu degente, Gemerga regina filium Lauduni peperit, qui Karolus ad catcχiganda vocatus est. Reversus rex Laudunu & cum Arnulia locutus, dispositis quibusdam rebus, Rodomu regreditur. At Bernardus Silua- nectensis Comes &Telbaldus cum Herbberto castellum regis M5tiniacum Paschae diebus aggressi capiut, incedunt ac dirusit. Idu quoque Bernardus venatores & canes

244쪽

rciis inuadens, equos eorum vel quaequo sibi visa sunt, aufert. Compendiurn etiam'

regalis sedis oppidum pervadit cum qui bus lana villis eide sedi subiectis. Rex Lu

dovicus collecto se cum Nordan noruiricXercitu, Vcromandinsem pagum deprae datur, assumptoque cum illis Herluino

cum parte militum Arnulfi, sed &Artes do Episcppo cum his qui dudum Remis ciecti fuerant, Comitibus quoque Ber-

nardo & Teoderico nepote ipsius, Remorum obsidet urbem Vastantur circum quaque segetes, villaeque diripiuntur,& partim exuruntur: nec non Ecclesiae plu- ires efinguntur. QSoties pugnatuni ad portas VA circa murum , vulnerati ex v-traque parte non pauci, quidam etian interempti sunt. Hugo denique dux pra liatus cum Nordmmnis qui lines suos ingressi fuerant, eos 'on modica clade fudit, & a terminis suis eiecit. PosthaeqRemis ad regem mittit dans o des ut Ragen*dus ex Parte regis ad colloquium sibi occurrat: Quo abeunte, tractat Cum

eo , uti xex obsta es ab Hugone Episcopo accipiat , & ab obsidione Remensi d scedat, quatenus idem praesul denomin to placito ad reddendam rationem de om-

245쪽

nibus ciuiae rex ab eo quaesierat, accedat.

Quibus hoc sibi tenore datis, Rex ab o sigone recedit post quintamdecimam quo ciuitas obsesse iserat, diem. Igitur circa missam sincti placitum cum rege per sequestres habui , L quo nihil certum de pace ynter 1PisSComponenda gestum, russi trium quod inducias ad inuicem sibi dederunt usque ad medium mensem Augustum. His ita gestis rex Ludovicus assiimpio Herlvino A quibusdam domesticis sitis secum, Ro- domum petit. Domus Theotil' ven randus urbis Turonicae praesul obiit, quidum de pace inter rege dc pri pes commponenda certaret, hisque studiis occupatus a Lauduno rediret, aegritu e cor

poris in ip* deprimitur itinere: Cumque

ultimum iam exalaret spiritum,apparuria2gnum quoddam luminis per aera discurrens cubitum longitudinis habere visum, cuius lumino ad depellendas noctis tenebras sitificienter perfuncti sunt qui funus eius deducebant, talique potiti solamine per milia fero,ceu fertur,ducci Turonica Vsq: corpus eius perscrutvrbc: Quodque,

246쪽

zzψ CHRO Nicos donini Odonis reuerenter humatur,& c inde ipsum templum diuinis illustrari miraculis declaratur. Dum rex Lodhu uicus moraretur Rodomi, ' Haigroldus Nord- mannus qui Baiocis praeerat, mandat Ciquod ad eum venturus csset condicto tempore vel loco, si rex ad illum locum

accederet. Veniete denique rege cum paucis ad locum denominatum , Haigro dus cum multitudine Nordinannorum a matus aduenit, inuadensque socios r

gis, pene cunctos interimit. Rex solus fugam iniit prosequete se Normanno quodam sibindeli, cum quo Rodomum VC-niens , comprchensiis ab aliis Nordinan nis,quos sibi fideles esse putabat, & sub custodia detentus. Hugo quoque rex Italiae regno depulsus a suis ,'filius ipsius in regnum susceptus cst. Hugo praesul Alt montem castrum obsides post septem feo me obsidionis ebdomadas recipit, redde

te illud ' odone, tali sub tenore,ut filiu ipsius & filium fratris sui suscipiens idem tapiscopus: concederet eis terram patrum suorum. Hugone duce de regis ereptione laborante, Nordmanni filios ipsius regis dari sibi obsides quaerunt, nec aliter regem

se dimissuros asserunt. Mittitur igitur ad

247쪽

F R o D o A R D r. sreginam pro pueris. illa minorem mittens, maiore fatetur se no esse missuram. Dat

igitur minor, &, ut Rex dimittatur,t Vinclo SuessorumEpiscopus sese obsidem tradit. Dimissus itaque Rex a Nordinannis suscipitur ab Hugone principe,quique co mittens eum Tetbaldo cuidam suorum, proficisciturOthoni regi obviam.Qui Rex noles loqui cum eo, mittit ad eum Conr dum ducem Lothariensium, cum quo locutus Hugo, infensus Othoni regi reue titur . Richario Tungresium praesule defuncto, idem Episcopium Rex Otho Hugoni abbati monasterij sancti Maximini

nolenti atque refugienti dedit,eumque o dinari fecit Episcopum, & ita remeat trans Renum. In pago Parisiacensi necnon etiaper diuisos circumquaque pagos, hominudiuersa membra gnis plaga pervaduntur, quaeque sensim exusta c6sumebantur, donec mors tadem finiret supplicia. Quorum quidam, nonnulla sanctorum loca petemtra,euasere tormenta: Plures tamen Pari

ssius in Ecclesia sanctae Dei genitricis Maris

sanati int,adeo, ut quotouot illo perueni re potuerint, asseratur ab hac peste siluati:

quos Hugo quoque Dux stipendiis aluit quotidianis. Horum dum quidam vellent

248쪽

ad propria redire, extincto reseruesculin- Cendio , regressique ad Ecclesiam libe

Tantur. E

ANNO nongetesimo quadragesimo seκ- to quidam motus inter filios Heriberti agitantur pro hereditatum distributione suarum, qui tame Hugone principe auunculo ipserum mediante pacantur, diuisis ibi, prout eis competens visum est, rebuS. Hugo Rex Italiae a suis in regnum recipitur. Edmundus Anglorum Rex legatos ad Hugonem principem pro restitutione

Ludovici Regis dirigit, & idem princeps

proinde conuentus publicos cum nepotibus suis aliisque regni primatibus agit. Marinus Papa decehit, cui successit Ag pitus, & pax inter Albericum patricium NHugonem regem Italiae depaciscitur. Hugo dux Francorum ascito secum Hugonet nigro filio Richardi,ceterisque regni primmatibus, Ludovicum regem, qui sere per annu sub custodia detinebatur apud Te baldum Comitem in regnum restituit, re cepto Lauduno castro quod regina Ger- berga tenebat, &eide Teibaldo comisse. Qui dux Hugo renouans regi Ludovico regium honorem vel nomen, ei sese cum teris regni committit prim0ribus. Es

249쪽

FRODO ARDI r mundus Rex transmarinus defungitur Uxor quoque regis Ottonis soror ipsius Edmundi decessit. Regina Gerberga n Per ad Ottonem regem fiatrem suumleg tionem direxerat, auxilium deposcens abeo. Qui maximum colligens ex omnibus regnis suis exercitum venit in Franciam, Conradum quoque secum habens Cisal-

pinae Galliae regem. Quibus Rex Ludovicus obuiam profectus,satis amicabiliter &honorifice suscipitur ab eis, sicque pariter

Laudunum venientcs, considerataque castri firmitate deuerterunt ab eo, Remesem. aggredientes urbem, quam cingςntes obsidione,ingenti vallarunt exercitu. Vides autem Hugo praesul obsidionem se toler re non posse,neque tantς resistere multit

dini, locutus est cum quibusdam principiabus qui videbantur sibi esse amici videlicet cum Arnulia qui eius sororem & Ud- done qui amitam ipsius habebat uxorem, sed cum ' Herimanno Vddonis si xyς, quaesiuit ab eis quid sibi foret ata' '''gendum. Qui tale consilium dederunt, Vt egrederetur cum suis & resinque

ret urbem , quia id dispositum a Regibus erat ut omnimodis expelleretur;

neque interuenire possent apud Reges

250쪽

pro ipse quin eruerentur ei oculi si urbem vi capi contigisset . Quo consilio percepto ac suis intimato, post tertiam obsidionis diem , cum pene cunctis qui secum tutic aderant militibus egressus est. Sicque Reges cu Episcopis & principibus ingredientes urbem,domnu Artesdum prssulem qui dudum fuerat eiectus, iterum intronizari fecerunt. Quem Rotbertus Treuerensis Archiepiscop' & Fredericus Magonciac sis accipientes utraque manu eidem sedi restituerunt. Deinde relinquentes Gerbe gam reginam Remis,ipsi reges cum exercitibus suis terram Hugonis aggrediuntur,re urbe Silvanectensem obsidetes ut videriit munitissimam,nec eam Valetes expugnare caesis quibusdam suorum dimiserunt: si que trans Sequanam contendentes, loca quaeque praeter ciuitates grauibus atterunt praedationibus,terramque Nor annoruperagrantes,loca plura deuastant. Indeque remeantes regrediuntur in sua. Deroldus Ambianensium praesul vita decedit. ANNO nongentesimo quadragesimo septimo. Hugo princeps moto exercitu in

Arnulfi terra proficitur, obsidetque quas dam munitiones ipsius, nulloque patrata prout sperauit, negotio, reuertitur in sua.