장음표시 사용
2쪽
ALDOBRANDINOS. ROM. ECCLESIAE CARDINALI
R AE CLARE quidem Grego -r ius iste ter maximus Arcturi nomine, qui in crii arce constitutus
septem stellarum radijs fulget, uniuersam dixit Ecessam signia
lari,qua totidem ornata muneri
bus,veluti empiternis ignibus, m iri cessiendet. O uod tamen sapientissima Gregoris sententia cessibus tribuitur donis, id iure optimo nostris temporibus licet etiam de alijs amplisimis Oderibus usurpare, quorum felicissimo circuitu Ecclesiasticus sui ita dicam9 orbisi lustratur,ac regitur. Hanc igitur orationem Tibi,
dico,tum quia stlendidistimum es huius tempestatis 1ydui, tum ob insignem plurium linguarum peritiam , Α a qMAE
3쪽
qua te in atate tam unera. plus quam ipsa purpura ad mirabilem reddit: quinimmo non exiguum argumentutis prastat G ex humanis coniectura capienda est hoc esse munus illius immensa, diuinaque liberataris, cuius diutis Ecclesia principesAb irnearum form a linguarum suci abundaὴtissim e locupletati. Ergo ὶa qua soles innata benignitate acripe quod tuum est, ut idem
clarissimum sit monimentum humanitatis 1 ua , γ' pignus mea erga humanissimum Patronum non Ingra
4쪽
licitatione promulas, ac diu h exoptatus illuxit dies, i is. quo& humanae redemptioni suprema imponeretur b Act. t S manus, di nascentis Ecclesae,non sec*s ac primi pa' e Grees. i rentis, corpus ab ipso Deo sumatum violi, diuinoq. spiritu animatu sese attolleret cum maxima Synagogs iam iam cadentis labe, tque foedissimo immanissimi serpentis interitu. Ad est igitur in pr cipuis sacris veneranda celebritas sacrosanciis insi .gnita steti; s, sue donorum numquam alias tam effusam ubertatem, liue eius,quod datur, admirabilem, incomprehensam, aiuque omni ex parte diuinam excellentiam, siue tempus quo datur cogitemus.Nam quod tempus magis aptum reperiri potuit, quam d Αat. t. Ll, quo confiuentibus undique terrarum populis,celeberrima ce rimoniarum pompa quinquagesimus post imolationem summo rerum omnium Parenti consecrabatur dies ob legem lapis deis inscriptam tabulis ab ipso in monte Syna donatam ut omnibus innotescere finitia veteris Testameti Euangelicis ministrasse principiis, & gratiam denunciatam esse per legem, & legem imple Peniecitani esse per gratiam. Quae dies accommodatior Dominica, ut dem esset renouationis,quae fuerat S creationis Cum enim baec to-g Gen. i. tius orbis pulcherrima facies a Deo sapientissime descripta nect-rijs hominum peccatis quotidie magis foedaretur, ac humanum senus tetra Tarteret monstri tyrannide teneretur oppressum,diuinas opifex e caelo missus est , ut iterum terrarum formam sua vi tute reficeret, & homines depulsa tyrannide in pristinam libertatem ac similitudinem reuocaret. Cecinit hoc diuinus vates,hoc voluit diuina' sapientia, cum sancti Spiritus illapsu repletum terra- h sapien. trum orbem dixit,& liquefactam esse terram,& renouatam.Non potuit enim eo tempore Spiritus Dei in homine permanere, quia per peccatum excelsa illa similitudo perierat, & admirabilis illa
imago erat turpissime deprauata, utque unica diuinaque ratione i Genes si complectar omnia,i quia caro erat.Nunc vero M postquam per passionem Christi morientis omnis cst peccati abluta labes, per ma' .Penrees.
5쪽
turae nostrae demissio, & imbecillitas humanitatis si r omnem esti militiam, sup mn s ordiries Angelorum, de omnium sublimitatem Potestatum,usque ad ipsus praepotentis Dei solium euecto
caelestis amor e caelo delabitur,qui sit nobis certissimum haereditatis pignus,firmissimum vitae robur,clarissimum stientis lumen.N que potuit ad hoc munus obeundum aptior mitti persona. Erat ut diximus rerum omnium renovanda forma,vi hominibus iterum diuina restituenda similitudo i at diuinus Amor excellentissimus artifex, & pictor est, ut praeclare testatur totius Theologiae sacrarium Augustinus, & sacrosancta confitetur Ecclesia.
ara Dei tu digitus . ariat humana diuinae concilianda natura,& inter mortales repellenda humanae felicitatis inimica discordia: ipse est indiuiduae illius unitatis, qualitatisque concordia sempiterna, Fili, Patrisque connexio, aeternus ab utroque processias,spirans amor amborum. suauissimum vinculum charitatis. Ipse est de quo idem Augusti
nus, ait: Est quidam conplexus in illa retarenon genuas ed geni roris, genitus. su irasi mulo te posmedens omnes creaturas pro captu ea
rum. Erat denique mysticum hoc Ecclesis corpus suo capiti coniun gendum, anima una, cor unum,una omnium credentium esticien da voluntas . Cum autem nihil creatum sit unum in diuersis corporibus, oportuit, ut haec tam admirabilis unitas, atque omnibus ex .4 G partibus absoluta consensio fieret, ab amore increato, qui solus perfectam vim habet copulandi: & sicut anima diuersarum corpo ris partium, ita ipse omnium animorum est vita communis. Haec ei proprietas, & Ezechielis vaticinio tributa est: Daliis inquit,obusti. vivetis. Et vetustissima Ecclesiae voce decantata, cum eum in symbolo fidei quotidie vivificatem appellat.Quinimmo,' ut sa b Catheci crosancta Tridentina synodus diuinitus ad veritatem instruina de anima hoc vinculo cum Deo coniuncta magis vivit, quamuis corpus animae coniunctione alitur,& sustinetur. Quatuor enim potissimum rebus excellens humani structura corporis continetur, unitate, calore, motu, decore. Ea quippe est animae vis, atque na' tura, ut ipsa sortita corporis dominatum, & in summo capite prae cipue collocata tamquam in caelo Deus membrorum hanc multiplicem,arietatem iii admirabilem seriem, & ordinem congerat i congestam autem, d colliῖ nundi*nctis veluti rivis, & vitalibus
6쪽
s: cisa perenni cordis fonte ductis irriget irrigatain minimo nutu bique praesens, ubique diffusa formet. Ac denique quod iucun
eius ceteris omnibus visu est lineamentis exornat,condecoratque pulcherrimis . Quod si in hac mortali, de caduca mole ex terrestri materia compacta,propter inlitum animum nescio quid elucet divinitatis: qualem putamus animorum nostrorum esse venustatem
ex quorum uniuersitate,& connexione mysticum Ecclesiae corpus vitaq perficitur,cum eum habeamus veluti communem spirrium, qu0 vegetante vivimus, movemur, ac sumus Nihil ergo abiectu, di humile cogitandum est, nihil fluxum, & cadu eum, ac penitus humanum nihil;excitandi,& extollendi sunt animi ut aliquid magnillaetius de tam amplo Dei opificio sentiamus. Qua vero ratione admirabilis ille nus ubique terrarum sparsa membra coniunxerit,&in hanc recti it felicissimam consensionem,aperuit nobis diuinorum consiliorum interpres Paulus: cum in dissolubilem no . dum ex cohaerentia Christi ex habitatione unius, & eiusdem spiri. tus, ac denique ex nostri cordis chai itate, hoc est,ex amplissimo ipsius diuini spiritus munere procedentem saepe demonstrat. Ro. atauerat summus ille humani generis liberator Patrem suum, ante- c. u quam hortum ingressus persequentibus se tamquam victimam immoladam traderet ut eos quos tibi custodiendos comiserat,iam b roin i ,
custoditus protegeret,& quo ad fieri posset ad similitudinem illius
incomprehense diuinaeque naturae unum ac idem efficeret: Pater sdicte, inquit; Serua eos in nomine tuo, quos dedidi mihi, πι sinu unum sieuι ornos. Et paulo post: Non pro eis ousem rogo tantum, sed G pro eis, qui credi
iuri sum per verbum eorum in me,ut omnes unum sint,sicut tu 'Pater in me. N ego
ia re, vi er ipsi in nobis πημm seni, Quid autem toties ingeminatae preces
agebant,quid postulabant nisi ut Ecclesiae corpus formaretur, atq; eo contineretur ne gu, qui est summi parentis, fili j que coniunctio Annuit Parens Fili j votis: diuiserat enim sibi hoc opus misericordia Trinitatis, qui Pater propiciaretur, Filius propiciaret, Spiritus e s. te sanctus igniret. Christum ergo dedit caput super omnem Ecclesa, quae est corpus ipsius, ut nos ψmnes unum essemus in Christo, de d Ephes r. ipse indiuisus i nobiscum esset usque ad consummationem saeculi. ς Verum, quia oportebat, ut qui tanti capitis membra futuri essent eius intelligerent dignitatem, exoptarent copulationem , Obse querentur imperio: Ecce continuus ignis ab co procedent .vel uli
7쪽
tutae nostrae demissio, & imbecillitas humanitatis silper omnem li militiam, sui aer omnes ordines Angelorum, de omnium sublimi. talem Potestatum, usque ad ipsus praepotentis Dei solium eue
caelestis amor e caelo delabitur,qui sit nobis certissimum haereditatis pignus, firmissimum vitae robur, larissimum scientis lumen. N que potuit ad hoc munus obeundum aptior mitti persona. Erat ve diximus rerum omnium renovanda forma hominibus iterum diuina restituenda similitudo : at diuinus Amor excellentissimus artifex, & pictor est, ut praeclare testatur totius Theologiae sacrarium Augustinus, & sacrosancta confitetur Ecclesia.
Erat humana diuinae concilianda natura, & inter mortales repellanda humanae felicitatis inimica discordiar ipse est indiuiduae illius unitatis, qualitatisque concordia sempiterna, Filii Patrisque connexio, aeternus ab utroque processus,spirans amor amborum. suauissimum vinculum charitatis. Ipse est de quo idem Augusti
nus, altro ius bilis quidam conplexus in illa Trinitare nongenuus Ied geni ruris, genit'. pia itiuungenti largyate per indens omnes creaturas pro captu ea
rimi. Erat denique mysticum hoc Ecclesis corpus suo capiti coniungendum, anima una, cor unum,una omnium credentium esticien da voluntas . Cum autem nihil creatum sit unum in diuersis corporibus, oportuit, ut haec tam admirabilis unitas, atque omnibus ex partibus absoluta consensio fieret, ab amore increato, qui solus perfectam vim habet copulandi: & sicut anima diuersaruna corporis pannim, ita ipse omnium animorum est vita communis. Haec ei proprietas, & Erechielis vaticinio tributa est: Dari inquit vobis spia Eieci; 1. risum, GEt vetustissima Ecclesiae voce decantata, cum eum in symbolo fidei quotidie vivificatem appellat. Quinimmo, , ut sa b Otheci crosancta Tridentina synodus diuinitus ad veritatem instructa de clarat, anima hoc vinculo cum Deo coniuncta magis vivit, quamvis corpus animae coniunctione alitur,& sustinetur. Quatuor enim potissimum rebus excellens humani structura corporis continetur, unitate, calore, motu, decore. Ea quippe est animae vis, atque natura, ut ipsa sortita corporis dominatum, & in summo capite prae cipue collocata tamquam in caeso Deus membrorum hanc multiplicem varietatem in admirabilem seriem, de ordinem congerat ;congestam autem, d colligatam dis actis veluti rivis, & vitalibus succis
8쪽
siccis a perenni cordis fonte ductis irriget irrigatam minimo nutu ub que praesens, ubique diffusa formet. Ac denique quod iucun
oinnibus visu est,tineamentis exornat, condecoratque
pulcherrimis . Quod si in hac mortali, de caduca mole ex terrestri materia compacta, propter inlitum animum nescio quid elucet diuinitatis: qualem putamus animorum nostrorum esse venustatem ex quorum uniuersitate,& connexione mysticum Ecclesiae corpus vitaq. perficitur,cum eum habeamus veluti communem spirrium, quo vegetante vivimus, movemur, ac sumus ξ Nihil ergo abiectit, di humile cogitandum est, nihil fluxum, & caducum, ac penitus humanum nihil;excitandi,& extollendi sunt animi ut aliquid magnificetius de tam amplo Dei opificio sentiamus. Qua vero ratio. ne admirabilis ille nras ubique terrarum sparsa membra coniunxerit, di in hanc re rit felicissimam consensionem,aperuit nobis diuinorum consiliorum interpres Paulus: cum in dissolubilem no . dum ex cohaerentia Christi ex habitatione unius, di eiusdem spiri, tus, ac denique ex nostri cordis charitate, hoc est,ex amplissimo ipsius diuini spiritus munere procedentem φ saepe demonstrat. Ito. agauerat summus ille humani generis liberator Patrem suum, antequam hortum ingressus persequentibus se tamquam victimam im s. & moladam traderet λ', ut eos quos tibi custodiendos comiserat,iam b ibis custoditos protegeret,& quo ad fieri posset ad similitudinem illius
incomprehensae diuinaeque naturae unum ac idem esticeret: Pater sdicte, inquit; Mrua eos in nomine ιμο, quos dedisti mihi, πι Θι unum site ιιι ornos. Et paulo post: Non pro eis amem rogo tautum, sed or pro eis, qui credi
iuri sunt per verbum eorum in me,ut Omnes unum sint,sicut tu 'Pater in me, G ego
ia i ,vis ipsi in nobis Ῥημms i. Quid autem toties ingeminatae preces
agebant,quid postulabant nisi ut Ecclesiae corpus formaretur, atq; eo contineretur ne tu, qui est summi parentis, fili jque coniunetio Annuit Parens Fili j votis: diuiserat enim sbi hoc opus misericordia Trinitatis, ut Pater propiciaretur, Filius propiciaret, Spiritus e s. Leo. sanctus igniret. Christum ergo dedit caput super omnem Ecclesa, quae est corpus ipsius, ut nos ψmnes unum essemus in Christo, & d Ephes r. ipse indiuisus i nobiscum esset usque ad consummationem saeculi. Verum, quia oportebat, ut qui tanti capitis membra futuri essent eius intelligerem dignitate in , exoptarent copulationem , Obsequerentur imperio: Ecce continuus ignis ab co procedent .velut
9쪽
' riuus diffusus a sonte manat, qui lumen mentibus agere, desiderium excitat, vires infundit: illustrat, ut videamus, prouocat ut velimus, roborat ut bona,quq volumus,sine sermidine expleamus.. Act PIoe hodie Apostolorum princeps eiusdem sancti Spiritus unicum socijs repletus afflatu , & ardore inflammatus non solum verbis ostendit; verum etiam rebus comprobauit. Post quam enim multa de Christo inusitato animi robore,& inaudita sapientia diseseruit ad extremum orationis. Dextera igitur,inquit,Dei exaltatus,curo missione sancti Spiritus a patre accepta ludit hunc, quem 'vos videtis,o auditis.
b Mart io. Non b enim ijs loquebantur Apostoli, sed spiritus Dei per ipsos ;e i. Consi non ipsorum erant tam admirabiles resgestie, quorumς membra
iam erant ipsius sancti Spiritus domicilium, ac sedes: non denique musto erant pleni, sed diuino poculo ebrij, qui ante oculos posita contemnebant,& ad ea, quae sunt ab hac rerum uniuersitate semota,& abscondita incredibili mentis ardore rapiebantur. Quo enim pacto potuissent ante conspectum infinitar propemodum multi, tu dinis,ex omnium gentium colluuione mistae,eius praedicare gloriam, quem paulo ante a Iud is captum,timore perterriti comitari ausi non fuerant En Petrus Synagogae totius frementis asperna, tur saeuitiam, qui in Caiphae domo timuerat Sacerdotis ancillam. Quid est quod pauperes, & abiecti, viribus imbecilles, ac tenues, amicorum omnium copia destituti, cuiusvis scientiae,& facultatis expertes, Philosophorum opiniones euertunt, stultam mundi sapientiam efficiunt, tyrannorum vastam potentiam ,& efferatam immanitatem despiciunt,daemonum cultus de instituta dissoluunt. tic denique multis gentibus in unitatem fidei, nulla habita exceptione nationum,uocatis, Christi Regno incredibiIi celeritate ipsis d Psal. 44. terrae finibus terminato, totius imperi j sunt d Principes constituti δ' Non alius profecto est tam excelsi operis auctor, quam diuina sapientia , quae ubi magistra est quam citissime discitur quod ipsa nos. docet,&numquam otiosus esse potest sermo docentis. Significat ignitum Apostolorum eloquium, quorum ubi audita vox est tam quam Euangelica tuba ab ignorantis tenebris, & somno homines. Αρ. . excitati ' c- μηβismi corde avidi libertatis sub Ecclesiae vexillum se receperunt. His igitur iactis Fidei fundamentis, ne meribrorum haec inutilis esset conglutinatio, corpusq. viribus destitutum veluti mortuum iaceret,ipe haeredityis nosti et confirmata da
10쪽
ellira est amplissimum donum charitatis, quae diffusa in cordibus δv cem sanguinis sustinens,&ipsius Sancti Spiritus iucundissimum
csset pabulum,& quasi ibet corporis partes ad bona peragenda robo aret. Sicut enim, fervido sanguinis humore deficiente, anima
recedit a corpore, consumpto oleo lumen extinguitur, excisa radice alborarescit: ita deseruefacto in cordibus nostris ardore chari
tatis, vivificator ille Spiritus suo carens alimento discedit. Ipsa vi talis dicitur succus, oleum pretiosissimum, inuisibilis unctio. Ex ipsa omne virtutum germen emittitur, omnis caelestiu donorum copia, tamquam rami arboris ex una radice. procedit, omnis prodit inostrorum affectuum, lacrymatum q. foecunditas. Peripsam dent surdi que militans Ecclesiae corpus triumphat in cladibus, augetur in sectationibus, sanguine martyrum semper irrigatur, talltitia magis erigitur,dilatatur angust ijs,fietibus pascitur, ieiuniis reficitur,ti inde potius crescit, unde deficit mundus. Neque his immensa illa, diuina l. largitas fuit circumscripta cancellis. Quamquam cnim ea,quae hactenus dicendo percurrimus, satis ς esse videantur ad la lutem animarum, huiusque corii oris firmitatema maxime tamen seia i s. ad eius incrementum, & dignitatem intersunt innumerabilia illa honestamenta decorum,quae si desint, nulla potest esse perfectio charitaris: cum eius propria natura sit, non sibi solum frugiferam esse, sed &alijs fructuosam . Ex hoc fonte manant splendidissimus omnium humanarum vocum cuncentus , potentissio ma virtus miraculorum , prudentissima rerum praedictio futurarum, quibus ita exornata fulget Ecclasa, ut nihil ad pertrahendos hominum animos admirabilius, nihil ad eorum allicien das voluntates iucundius, nihil ad latentis tamquam in speculo diuini splendoris demonstrandam vim possit esse praestantius. De
hac inquam ubertate munerum , aliorum que munificentia donorum uberius etiam esset agendum: verum quia magnopere vereor velatius prouehar,quam huiusmodi patiatur humanitas, orationis meae vela contraham . Gaudeat igitur uniuersa terra; quia hodie sista est caelum: nemo huius gratulationis est expers, quia iam spiritus Dei. ivli promisit,super omnem carnem estura itur. Lς te-
tur omninna fidelium caetus, quia iam habet e caelo pignus haere. φ φ ditatis suae, atque illum militiae ducem , cuius ope, & consilio facillimum sit de immanissimis hostibus triumphare. Quod si nemo