De Pindaro Clisthenis Sicyonii institutorum censore

3쪽

SUMMIS AVSPICIIS

REGIS AUGUSTISSIM I

IMPERATORIS GERMANIAE

VNIVERSITATE RIDERICI GUILEI MIA RHEΝΑΝΑ

ΡER MENSES AESTIVOS ANNI CIDIOCCCLXXXIV DIE XVI MENSIS APRILIS

5쪽

RECTOR ET SENATVSVNIVERSITATIS RIDERICIAE VILELMIAE RHENANAE

tur eam sine labore et aerumna e fecundi S Simo OPuli ingenio ortam Sse, tanquam florem sponte Sua natum, qui nullo Curante Sola agri fertilitate naRCatur. Rem accuratius invostigantibu longe Secus apparebit, χαλεπου To καλου. Nulla Si particula, ne tantilla quidem, rerum divinarum apud GraQCos, quae non auCtoribu Summo labore et meditatione Constiterit, quae non gravium certaminum et Cri animorum Contentioni vestigia o Stendat. Neque eius rei Causa ob SCUra SS poteSt. ΘPutemUS, quanta in GraeCia Populorum migrationeS, quam Continuae rerum Publi Carum OnVΘrSion se facta Sint his saepe diiunctissima olim religionum elementa Suhit in proXimam Vi Cinitatona CoaCta Sunt. Indo diutina et cruenta Certamina nata Sunt, quorum no tantummodo reliquias, festiviSSima illas et pulcherrimas, Videmus, immemore Plerumque, quanti e odii et animorum aerumni ortae sint. Antiqua enim dogmata et theologumen ut aliqua rationes cum noviciis coironi in incudem sevocanda erant, flando feriundo no Ua reddenda haud raro dissociabilia Sociancta qualitercunque tamen erant, quorum hiantia Ohaera tiamnun PQrsentiscas Atque intordum Sanguine et armis dimicatum St. Talium Certaminum memoria plerumque ObSCurata St, nonnunquam tamen inquirentibus ultro Se offert. O. uellerus OrChomeno se P. 84 9ulChre enarravit, quibuscum

difficultatibus Apollinis cultoribus dimicandum morit, Cum primum eius dei Cultum in

Graeciam adforrent. Velut gen antiquissima Pialegyarum a interneCionem Cum se novi Cio Proeliata est Cruentorum Certaminum memoria X antiquarum sabularum poesi tanquam remotae tempestati murmur QSonat. Nota sunt quae de Phlogya et Phorbanto

Vetere auctore tradunt, quemadmoctum illi Cum Xercitibus Apollini bellini intulerint, dei ultore et ministros occiderint templum Sanctissimum CombuSSerint. Paus. 9, 36, 2

6쪽

2. Phlegyarum atrox cum Apolline bellum. In antiqua Phlegyarum theologia eiu populi heroes pari iure et auCtoritate, utque Apollo sunt o ut iusti aemuli Apollini obnituntur, quo in veteri poesi hac imagine exprimitur Phorbant m luctandi arte ferocem, Apollinem ad monomachiam provocasSe. Et

tem non Delphos, sed Clarum coactum adiisse, quod ipso illo tompore Dolphi Phorbantis oppugnatione peregrinantibu occlusi fuerint Ovid. Mot. 11 4l ad Iari/ιm para frederim: nam empla profanus = pia crina hieos iaciebat Delphica hortus. InsignomPhlegyarum erga Apollinem furorem luculenter testatur fabula de aedes Dolphica ab illis combusta Schol. l. v, 30 p. 365 a. 38 πλεiova b Toλ aliivτες tibi κῆματα κατὰ Δio Πpocii pεσiv rro 'AΠολλα uo diεφ06pri Iav. υTO b εvεΠprisci Ra To ε Δελφoi ucio TO 'AΠOλλ VOς. ii Iropia rapti Φεpεκυbε i. Phlegya ipSe propter filiam ab Apolline Compressam iratus igni in Apollinem saeviit, qua se re Servius testatur a Aen. 6 6l quod pater dolens incendi Apoltinis en Ium es eius Visus cst ad inferos trusus. Locus est pulCherrimus apud Vergilium, quo Phlegyam apud infero poena luentem finxit. Exclamat ille Aon. 6, 20 discis iussi fiam mo=issi est non emnere divos. Simili, ut Phlegyae, audacia Myrmidone quoque antiquissimis temporibus Apollini restiterunt. Eius rei documenta in Pyrrhi

potissumum Achillis filii fabulis apparent. Non temere St, quod Pyrrhu quoque templum Apollinis in finibus Sicyoniorum combussi Sse di Citur, Paus 2, 5 5 00TOvo To vaO 'Aπολ- λωυος iva λεΥΟυcii, at ori Πυ99Og aTuKuUGεiε b Axiλλεως υTOυ. 3. Sicyone Adrasti divinos honores, ut Eridis pomum, rempublicam diu sollicitam tenui SSO. Fuerunt igitur tempora quihus ferro et igni de deorum Suorum principatu populi inter Se Certarent, nam licet divina luce carerent, antiquissimi tamen illi ex intimis prae- Cordiis phantaSmata Sua diligebant. Posterioribus temporibus cum mitiore more fierent, non vi et serro, sod animi it mentis armis theologiae discrimina disceptata sunt alier-

7쪽

Cando, disputando, ratiocinando. Atque uia unam huius generi controversiam exempli CauSa paullo accuratius illustrare in animo est, ut quomodo antiqui theologi simultatos Sua exercuerint, in Clarior luce Collocetur. Eius Contentioni S, quae Per aliquot Saecula animos hominum magnis utrinque stimulis exagitavit, theatrum Sicyon urbs fuit. In ea de Adrasti herois vi natura, dignitat ita Certatum At, ut Pugnandi strepitum et Clamores hodieque e te Stium vocibu percipiamus. Et Sunt an luculonii testes PindaruS, Herodotus, Pausanias, Eusebius alii. Huius igitur Caussa maximo Studio et spiritu actae

Summa haec est Adrastum, Talai filium, Bianti nepotem remotissima iam antiquitas ut rogona Sicyonium logitimum novit. In Iliade , 572 Agamemnoni rognum Complectitur καὶ Tiκυῖv' 60 up Abst acyro Πφατ εμ 'asiλευε v. In Thebaide, quod Carmen PauSania 9, 9, 5 post Iliadem et Odysseam maxumo laudabile iudicat εrraivi uti λiGrai haud dubie AdraSti apud

Sicyonios Commoratio et regnum memorata erant. Cons Thebaid CyCl. seliquiae d. LeutSCh

Hunc igitur Adrastum, in epica poesi Celebratum, Sicyone eximio studio suum fecerunt et omni honorum genere excoluerunt orienses Sicyonii, qui ducibus Heraclidis, inprimis Phalca, Temeni filio, Argis greSsi Sicyonem venerant. AdraStu ei τὰ tθυτα erat eum ut praeCUrSorem et Signi forum, ut legitimi principatus auctorem divinis honori-hu venerabantur. Nemo, qui non Sati attenderit, quantopere Adrasti nomen oriensibus palladii instar fuerit, illa recte aestimaro poterit, quae PoStea liSthene tyrannu ad Adrastum expellendum molitus est, qua de re locu est ClariSSimu et eruditorum curiscol bratus apud Herodotum 5, T. Mirum videri poSsit quod huius heroi nomen tantopere Doriensibus in doliciis fuerit. Re Sane altioribus paullulum radici hu nititur, itaque Copiosiu nunc de hac materia Xponendum est. Notum est, Heraclidis et oriensibus Cum PeloponneSum CCuparent, hoc maXUme Cordi fuiSSe, ut i Vitate a Se Capta non vitantum et armis, Sed vetuSti Cuiusdam iuris seu foederum seu hereditatis, titulo Dotos sibi Subieci SSe viderentur. Itaque multae fabulae in hunc finem excogitata sunt. Apparet in his fabulis quasi versutorum auSidi Corum quoddam Chimen, Rin omne eo tendunt, ut veterum inColarum animi novi domini concilientur et ut eorum obsequium tanquam debitum logitimi principibus officium flagitetur. Ouamquam Cum QR audi RS, faCere ViX OSSi S, quin fabula Phaodrianae in mentem titii veniat de miluo, qui Columbi Contionatur Sed quamquam fortasses non tantam ad terSuadendum vim Sta Iaabuerunt tamen

8쪽

Dorienses magna arte a fabulas excoluerunt, inprimis opinor ut sibi ipsi satisfacerent, ne in aliena regna ut praedone inVolaSSe, Sed ut ius tantum Suum peregisse dicerentur.

o. Poetarum veterum de Heraclidarum se Dorum migratione Carmina. Pausaniae locus II, 8 4- unde haustus luctatur. Pulcherrimo hoc Odoisectum uellerum Coniecisse arbitror Orchom. - . 328 et p. 330 n. 15 coli DorienS. I p. 52 sqq.), fuisses antiqua Carmina pica quibu Doriensium in PeloponneSum invasio deScripta fuerit. In ei maxume hoC CtUm S SQ, ut ubique, quo iuro muniti quamque civitatem orienSe cepissent, indicaretur. Atqui haud dubie appa

I- 5 et II- 460, et H. Gel Zerum Mus Rhen. Vol. 32, in. 4 denique, qui optime de Cinaethone advorsus eici erum disputavit Maro schos lium Hesiodi, Eumoli, Cinaothonis M. fragm. P. 246. Iam Vero Cognitu dignissimum hoc est, apud Pausaniam loco praestantissimo 2 l8 4- nos habere talium fabularum, quibus occupationis Doricae legitima vis et quasi iuris altioris fundamenta Sponuntur, ColleCtionem quanctam, Unctetiamsi non ex ipso Cinaethone u erit tamen fontem haud dubio habet mythographum aliquem, qui uSu Sit in aethoni opero. Cinaethon ipse ibi commemoratur in re a genealogiam pertinent Paus 2 18 6 o b 'OpεGT0υ 600 Πευ0iλo Kivai 0 v Ista φε ε TOiς επεσi 'Hpi Iovii Thv liis0ου τεκεiv. In lao igitur tractatu Pausania data opera Xponit, quo iure oriense Peloponnesi civitatium principatu potiti sint. Atque de Argorum legitima ossossiones de Argi autem ibi potissumum loquitur plane se OnVictum et Persuasum profitetur Pausanias 2 18 7: Apioυς με dri ai 'ς ApTε puIiλεici op067ατα, εν Oi OKεiV, lx mi I nlTOUM, OT 34 IIελorridi l 5 Tisa με vos, o b Hpακλεibui O ve καθευ isi Περσεibul. uibus aeno causidicorum artificiis orienses se Ogitimo Adrasti SucceSSOreSet heredes SSe demon Strarint. Haec iam ut in Sum nostrum ConvertamuΝ, quaeritur nunc quo iuris titulo Dorienses in Sicyonia occupanda usi sint, et qua in eo iure definiendo Adrastus Parte egerit. In hac ro primum quidem unum planissum Constat Adrastum ut Polybi nepotem et generum legitimum regem Sicyon fuisse. Sed non Satis hoc erat AdraStum legitimum Ui-

9쪽

deri accedere illud debebat, ut Heraclidae demonstrarent, quomodo ipsi legitimi eius

SuCCeSSore QSsent. Atque hae quidem re tota pendet e genealogiarum ratione. Est haec disciplina sane paullo abstrusior et intri Catior, Sed in eam Nun necesSario penetrandum aliquantisper est, quoniam PSi Vcttere tantum ponderis his rebus inesse voluerunt. AcCedit, quod Sti temporibu genealogiarum tabulae et Cognationis gradus tam noti in volgus erant, ut pueris eo digiti enumerare facile fuerit. De regum Argivorum vetusti Ssimorum rebus optimum ducem Sequemur Pausaniam in illo loco supra allato

2 18 4. Tres in Argolide regnaverunt regum familiase Proetidae, Melampodidas Biantidae PauS. l. C. subvoυς ε 'Eλλia V v ida Ap sεioυς ἐς pεii passi λεici νεμηθευTας. Eius divisionis otiam in Iliades veStigia Claro cognoScuntur l. , 565 Oisi ' μ' υpυαλος piraro cκicv. Ex his familiis duae, Biantidae et Melampodidae, sine Subole mari defeCorunt: Biantistis postremus, CyanippuS Aegialei fili US, orbu moritur e Melampodidi postremus Amphilochus, Amphiarai filius, ad Amphilocho emigrat PauS. . . uno με dii Bicivτος

10쪽

7 Adrasti imago quomodo penitus Sicyoniorum animis infixa et inculcata sit. Vidimus quo iuro oriensos Sicyonii Adrasti nomen ut pignus se palladium principatu sui coluerint. Nun porro quaerendum St, quibu honoribus Cum in rerum humanarum, tum in divinarum orbe memoriam eius pro Secuti sint. Primum igitur horoum in urbis foro Adrasto consecratum fuit, Herod. 5, 7 pinio Tu nu ui GTi V υTriorici Topi j iv iκυ vita 'Adpricreto To Taλuod Deindes Adrastus templi et sacrorum Iunonis Aleae conditor dicobatur. PauS. 2, 11, 2 o iεpo τῆς Hpας, iv bpuIaTO AdpaIToς Potissimum conferendus Schol. Pind. Nem I p. 93 Xtr. qui e Menaechmi Sicyonii Ti-κυ viciκoi hau Sit, ubi AdrastuS, qui mos St temporum heroicorum, prope aedem eae habitasse dicitur: pagi λευσε Tn Tiκυωυος, καὶ τῆς Hpa τῆς Αλεας καλου bi ευης εpo καθ' OVΠε κε Torro id pUGITO TR d εΠt Vυ aia ελαβε uυTquo iεpo dici To φευioura ou Abpα- στου id φυσα y0cii Rui καλεσα To εφ6v Hoci 'Aλεας. o b φυΥεi Tiυες λασ0a 41vosaazov. Ita enim hunc locum egregie se libro optimo Med. . emendavit Tycho Mommsen in Progr. Moenofranclari 1877 p. 9. Eodem modo Prope Cererem Cadmus habitavit Paus. 9, 16, T . . . εpo τῆς Θεσμοφ69ου cibμου ui vi urroiovvi Olκia Ποτε ivcii. Cons. PRUS 3 13 3 de Carneo b d Kopvεio . . . IbpυT . . . vii Ri Kpio To Θεοκλεους ivbpo latiuTεως Deinde summus honor AdraSto indo petitus est quod ludo S Pythios, qui Sicyone agebantur, Condidisse dicebatur. Notum est, in hac re postea Cli Sthenem AdraStum summo Studio impugnasse Clisthenes enim ad Se hunc honorem vindicabat Doriense huius quoque publici decoris Adrastum auctorem perhibebant. Eorum auSSae Pindaru PatroCinatur, Oriensium omnino summus fautor, qui magnifice de Adrasto haec ab ot sm. I 11 ς

8 Apollinis sedes in Proeto Sicyone condita Paus 2 7 8 documento est, Adrastum, familiari vinculo cum Proeto coniunctum, ludos Apollini Pythios instituisse.

Huius controversia disceptati quantopere antiquorum hominum animo moVerit, ex scholiorum ad inclarum copiis cognoscere licet. In ei Menaechmus temporis ia- dochorum Scriptor Cf. Suid. S. v. et C. uellerum, fragm. Cr. hist AleX M. post Arrianum p. 45) Cum Pindaro de hac re expoStulat. Eorum argumentorum, quae in AdrastimVorem Proferebantur, unum est, quod aliquam ad demonstrandum vim habeat. VetuSerat fama, iam ante Adrasti memoriam Proetum Veterem Argi Vorum rogem, Si Cyonem pervenisse; nam Proeti filiae, cum furibundae vagarentur, Sicyonem usque delatae fuerant

et Sicyone demum a Melampode sanatae sunt. Itaque Sicyone ut dis grate ageret ProetuSaedom Apollinis Lycii qui et Pythius Vocatus est, instituit Pausania posteaquam de Apollinis Pythii sacris piacularibus enarravi 2, 7, 7 Arroλλω καὶ Aprε ai uΠORTεivaVTες Πυθviva rapε1εvOvT c Tri Ailitiλεia κα0apcyi v vεκα, ita pergit de aede a Proeto condita