De Petronii sermone plebejo: dissertatio inauguralis quam ...

5쪽

QUAM AMPLISSIMI

MDCCCLXIX.

9쪽

e genere dicendi, quo etronius usus est, quid esses judicandum magna ex parte jam Studeriis in disputatione, quam ωripsit de aetate Petronii mus Men. n. II p. 72 sqq. st Bochius in commentatione, cujus index est: the age os Petronius Arbiter acri animo exquisitaque doctrina haeruerunt. Sed tamen nobis in animo est, iterum illam de remone Petroniano quaestionem pertractare, quum illi viri docti nequo da pronuntiatione neque de vocum compositione neque de quibusdam robus syntacticis quidquam attulerint. Accedit etiam, quod illi nonnulla omnino cognoscere non potuerunt, qui Petronii

textu, quem vocant, usi sunt non satis correcto nostrae tandem

aetati F. Bue chelerus oditionem roddidit emendatiorem. Hae sunt caussae, quibus moti denuo disputatiorem de euonii sermone vulgari instituimus. Qua in re nos apparet de rustica tantum loquendi consuetudine esse acturos, qua Trimalchio, Damas, Seleucus, hilaros Ganymedes, iceros, locamus aliique Trimalchionis conliberti utuntur. Ipse autem Encolpius, qui in enarrandis fatis quum alias res tum illud triclinium describit semonesque eorum affert, qui illi interfuerunt, urbane loquitur. Quamquam nonnullis locis etronius hunc quoque qui elegantia orationis imbutus si dictionibus plebejis jocose

facit utentem, quas non minus quam libertorum ne servorum vitia censeo esse afferendas Eumolpi vero dicendi ratio omnino abhorret a disputatione nostra is enim non modo sordidum fremonem non adhibet, sed Miam generi nimis elato indulget.

10쪽

quaestionis, quae' stur de sermone plebejο, qualis emoscendus sit exietronii fragmentis, sons reperitur praecipuus in verbis libertorum ac servorum, quos supra enumerari. Jam quibus auxiliis opus sit, ut aliquam pronuntiandi, fleetendi, componendi rationem, quam apud Petronium legimus, demonstremus esse rusticam, mitto exponere, quia de sontibus, e quibus grammatice sermonis plebeji esset haurienda jam Schuchardi ius in egregio libro, qui inscribitur Vocabamus des Vulgariateius. satis disputavi vide tom. I, p. 1 seqq.es etiam, quae Menstatus in libri hoc Anno diti, cui index in Itala und Vulgatavi, p. 5 - 20 asser Praeterea vide

a rem propositam transeamus Atque, ut in exponendo e-tronii sermone plebejo ratione ac via procedat disputatio, hanc statim apparet fieri divisionem quadriportitam, ut primum dicatur de pronuntiatione verborum, deinde de flexione, tum 4 compositione postremo de usu syntacum.

I. Be pronuntiations.

a De pronuntiatione voealium.

I. a.

Nonnunquam o pro a vulgari ratione enuntiatur, at o maxime si consonans labialia a vocaliam sequitur vid. 8chuches, l69, III 88. Os Dolobella Griit. 499 7 aliisque locis:

scriptorri med. nov. - colophus gloss. Labb. colobus i. ab; colophigare, angit thesaur lati med. aev. Quibus exemplis Schucbardito congestis adjecerim aliud, quod inveni in lorico vetere essi ab A. Mai ci auctL VIII p. 52 hoc est: alopus, qui propter mercedem alapas patitur. Itemque alop . in alio glossario legitur ch aucti. VI, p. 0M. Ex hoc genu est etronii verbum percolopabant . 44.