장음표시 사용
71쪽
ulla tristitia eludebat. Reclum omnno cursum in hoc undos pila matenebat si fortuna blandiretur, abripiebatur licentia ventis nec opprimebatur impatientia fluctibvi, sorte non omnia ex animi sentent: succederent. Cum quibus conversabatur, iis remoto omnis utationuvel mentem suam aperiebat, neqli aliud clausum in pectore, aliud promptum habebat in lingua, more illorum hominum, qui vultu quidem Jermone probitatem praeferunt, sed corde
dolum ac staudes machinantur : quod qui faceret , eos ipsi angue ct cane peju aversabatur. Quid multi nihil omnino ad ostentationem faciebat sed tu pura mente , incontaminat conscientia, usum studiumque reicte factorum sibi consistere reputans, hoc
unum agebat, huc omnes sua actiones dirigebat, ut, quod de Amphiarao
ait lus, repera bonus e st, non
72쪽
INFUN. P. MERUI S. 19r sem alim quoque P. I ruta virtu- bis sior it hoc loco commemorare sed ilham audiando patientia abuti vise ar, finem dicendi faciam, ubi de e ii quod ere dixerim, sancto ex L I a disresu, quaque lam antegre pauca hie a texuero ex ibus o ni tuo firmitudo mentu in pro gaud mortis terrore meridiana ui e l. ὴν lucebit Plures iam anni sunt, cum
hahm superior hiemi adeo ipsum
ud debilitaret, a finem suum C. CL.n hannem Abertum Gryphium yC. bz iis .isutorem, quem timce
73쪽
profectio i m Vires reco ecflrtim serabat P. Meri la: at ea longiore hoc itinei
eo sunt pro irati, adeo factae, et urbem hanc ingressis salim medicum a
cerscere, ct ejus opera, in morbo ue quem recrude cere senserat, depeIendo, uti u fuerit. Interim tamen nihil malis m picans, cum lasitudo in itinere contracta Imitulum resedisset, non in electatus con- etudine eorum a quibio quotidie fere salutabatur, a quibum suam amicitiam am- diri, a quibin se collo amari et idebat, si quando adventoria A quoquam exciperitur, id comiter hilariterque intererat, Pontem exporrigebat, ac animum Midem Iuavissim sermonibus largiter corpus autem cibo ac potu parce continenter pascebat. Namuisnes a medico prascriptos migraret, ct uita ab inentia, quae pene iunaturam Serterat, non sinebat, nemo
nostrum erat adeo ab omni hu nanitate versi , cui id ab ipso ostiuare in in tem Iudisitisset, m reditum ad os meritaretur, non facere usio modo potuit, ut priu hinc discederet, quam quo tam ex iis, quibus cum privatos, aepe sermones deliteris habuerat, etiam p publico loco docentes audatisset. IntePecto igitur, coctegam nostrum unalium Danielem , C.
74쪽
1N Fura. P.MERULAE . em professoni o studiorum similitudo inctissime ipsi devinxerat, iii Idis Iulii u Iezlionum suarum telam pauli1per λ optam re iturum esse, ipse quoque eo-
em die ejus audiendi desiderio mensus in Auditorium venit, is id nobilem pas ab omnibus vexatam quaestio m De Iseptuaginta Danielis hebdomadibus au -
4 canti tam attentas tires accommoda- ilvit, ut juzeni alicui in ipsa velut studio-irum incude possito formantis adhuc ma-lnum ad mite=iti sit lior esse videretur, quam viro ad summum eruditionis culmen: Σedio γ' inter Reip. literaria Senatores haud postremo. Hic dies, Auditores, ultimm fuit, quo P.Merula pedem limine extulit. Nam cum vivite tempus coena cum iis in suo ambul tiunculam aliquam conficere, is pluviam,qitisupra caput stabat, metuens, aliquanto celerius, ut fieri solet, oh tim sese reciperet, tanta defatigatio, tantus languor ipsum invasit, ui flatim animu ipsi praesagiret, corpuisui licio lochi in pidverem reu- actiιm iri his en in fere verbis utebatur, cum quomodo se haberet , is quibi damanticu, qui ea ipsa essera ad Eum invisee
Dolor, quem ex amicissimi capitis mil-sione percepi, nonpnit, ut multu hic com-
75쪽
memorem, qua patientia morbi indies magis magisque ingravescentis molestia tolli rarit, qua constantia fati imminentis horrorem excusserit, e quam pie se ad vita exitum compararit. Sentiebat quidem iulatim propiis ad mortis limen accedere, sed nullam tu metum, nullam formidi nem praeferebat. Λbilitabatur ipsi vox, intercludebatur anima, spiritus ire duce
batur, nutam tamen impatientia, nu 1 dolor: sunum edidit seu totus adservatorem yesum conversus omne Ire res humanas oblitus, cum quotidiepraesenti men
pectasset, tandem septima, postquam aegrotare coeperat, die candidam suam animam ardentissimis precibus e Faltis su 'i-.riis Deo creatorio auctori commendatam tam placide essavit, ut non mori, sed in somnum labi videretur. Nam et quidem
in confinio mortis erat constituitu, mens tamen semper ilii manebat integra, non aures hebescebant, non ocidi obtenebrabantur. Nihil tam secreto fere dici poterat, quod de non auribus sublegeret nemo in cubiculum intrabat, cui non capite adnutos manum porrigerer omnes qui laritulo ad labamidis exacte noscebat. Ouid ' quod mi tribus horis ante mortem calamomquoque poposcit is ad incomparabilem eti-
76쪽
um, D. yoha em ad Oldenhannetet t. enatu Hollandici Princ em , cujus illa rudentiam in gravi mi Re .negotis exire cxpediendis, hi manitatem in Musarum ultoribus defendendis, animi magnitu μ;em in laboribus pro communi salute obeuntis semper in ore habebat, quoties de Belgi- flatu sermo ipsi ciιm amicu intercederet, ud hunc igitur, quem zizus semper magni fecit ammorti proximis scripsit, uxorem ac sex liberos superstites illius patrocinio commendaetit.
Hic fuit P. Merula exitus, felix quidem O pro ster illa, qui ex hoc undoso mim ii ius quore in optatum aeterna salutis
tranquet itatis portum inceum eiu per- suam autem acerbus luctuosio cum di-
sectissimae ejus uxori, liberta, ct iis qui sanguine ipsi aut nitate sint juncti tum
vero universae Re . iterariae, quam huius viri morte, ubi increbuerit , tantopere confernatum iri certo scio, ut nemofuturus strinis saxo sculptus, aut e robore dolatus, qui non ipsius tam celeri tam ino nato G casu toto animo commoveatur. O Lugdi m m,oce Pelatavorum, Athenae Belgarum, stos urbium, quid tibi nunc animi ore putem, ctim primum hic tristi nuncius a u- res tuas adtolabit o gemitiis , quae si piri tunc edes quam crebra genarum
77쪽
Iaceratione, quam sequentipeclari sers ti percustio ne dolorem tuu=n testaberet immerito nam qui te praeclaris ingenii Mnmentu illus raetit, naturae lege functeH. x cu us sacro pectore tua utent Atante ore bibere solebat recorustae donirin fontes, is interiit. ci Bavatorumgloria iiterarum beneficio ab oblivio is interit et indicare exorsus est, is jam in alieno sol procul patria sepultus jacet. Obmutud uada tua, exaruit lacteus P eruditio fons corruit columen antiquitatis, tum Bel cae extinctam est. Fuit,friit in omhisoriae promus ac condus, s iit, nec quo ejus au te reditum posita expectes. Sed quid ego dolora indulgeo ' Mor tiu quidem si P. Merula, at ejusfama perpetuo vivet, eius gloriam vir inquam tuseau abolebit. Dum terrarum glbum, quem Merula stylo uo descripsit, e caelo a iis stiis id mirabit, sitim sta