Magnus in ortu, maximus in meridie, major in occasu, semperque serenissimus principum sol Maximilianus Emanuel ... seu, Apparatus funebris litterarius extremis honoribus ...

151쪽

Osiod tu um non V deas ultra

avariat Uge S, Parcis irasceris, nec Tumulo parcis Inconsulto trimqUe. Non bene solo Vista praesentia probatu

Ut Nubila SOLEM te unc

152쪽

Potest iste celare CorPUS, Quod poterat morS sternere, Non an inuina immortalem. Hunc caelum celat,

missu servet aeternum , a Sibi. Secreto De Consilio sublatum, Intimo Concilio Principum Adscriptum reda S, Intra cortinam agit de tuo bono. Annon verior Principum SOL Deus rEt quoddam Deorum Genus Sunt Principes Z

NON CERNUNTUR, ET ADSUNT.

Quod videre nequeunt oculi De Persona, Probant frequentius Effectus De virtute. Verbo eloquerer Abest, non abest

EMANUEL:

Agit secundum Nomen suum

Ut nunquam non sit

153쪽

Iair

154쪽

Iaso

155쪽

In riptio MnNexplebili quidem dilatandi in

peri desiderio adscribitur , aut ambutioni sive verius sit Alexandrum, nomine Magnum, bellica fortuna maximum in lacrymas solutum fuisse, cum audiret, alium non superesse Mundum , quem sibi subjugaret, sive adhuc reperiri orbem, quem nondum suo subdere sceptro posset, quia, qUem invaserat, necdum totum occupasset Hinc illud Satyrici. Sat. Ita nus Pectio 'veni vini est Orbis Longe alio tamen sensu aptantur Lemmatis verba

MAXIMILl AN EMANUELIS magnae menti;

dum Emblemati superscribitur, quod infra legis Epigraphis loco : Ut enim pingebatur geminus Globus, quorum unus Undum terraqueum , alius repraesentare debuerat Caelestem , ut Sol temraqueo occumben Soritur; ita animum hujus Prin. cipis signare voluerat, qui licet &capax toti regendo Orbi, de ita toti, ut Malteri sum ceret; adeo tamen grandis fuit, Ut qualiscunque tandem ter-testris Mundus eam adimplere , ejUSqUe amorem captare haud potuerit, sed tunc solum satiatum se se iri putaverat, cum caelesti orbi fuisset oriturus: Et hanc animi Magnitudinem brevi Elogio peris stringere hic visum fuit addito ,

Epigra eLInus non sussicit Orbis.

156쪽

Esto, Magnarum mentium Phrenoschema Exiguum non sit Atlantis Robur, Qui, toti librando non impar Orbi, Reges signat, qui portant Orbem,

Dum regUnt,

Maximum MAXlMILIANI animum

Non sequat.

Hunc solus explicare potuit sOL,

CUI UNUS NON SUFFICIT ORBIS,

Alterioritur, dum occiditUni. Plus

157쪽

Plus aude verax Calliope. Non Ailante sol im, Ipso quoque Planetarum Principe, Major fuerat animus

Non Salomone tantum Magistro, Sed perspicacissimi spiritu; sui ioraculo didicit, Quantum insit inane Totius Gloriae mundi. Tristari poterat, si magni fecisset unquam,

Nunquam non Iletari, Cum excutere licuit, coelesti oriturus. Major hoc ipso mundiali Sole oriatur iste alteri mundo apud Antipodas, Dum nostro occidit, Non alterum reperit, cui luceat, Quam Terraqueum. Hypogaeum petere, dum creditur.

Apogaeum invenit in Empyreo. Quam felici Magnitudine

Grandescit animus; Cui totus non sufficit Orbis, Ut felicem se credat. AEstimabitur caelo dignus, Qui alio satiari undo noluerit, Quam caelesti.

160쪽

Dia sunt iraculo Prineipes, qui

illo im tantum captivatos numerant an is nos, quos habent subditos,&be- --nc fictis cumulant Nec magna laus est Poteni sim , Ut non semper sincera, quam capiunt a suis, aut amicorum nomine signatis Talem fuisse, vel esse, quem&subditi, aratijs ast ecti, tinsuper ipsi laudare non desinunt, magni habere, ac venerari, qui Vel armis Victi rei hostium nom . ne veniunt , ,ereri potius, quam amare, aut magnificare solent, singulare laudis argumentum est Hoc praetereundum non erat inter Encomta Serenissimi Electoris: non facile quippe reperies Principum aliquem, qui omnium ita devinxit animos, ut ViX, nisi nequissimus Dolum,in actorum censor, Sc vir His hostis, inveniretur, qui MAXL

rari, amare ac dilaudare Voluerit, pis quoque non excipiendo, quos victricia illius arma pre re Quoad igitur emblemate hoc insinuaretur,

Colossi Rhodi jam terrae motu decussati Polli

cem a Genio dimensum pingere Visum fuit, ex quo Magnitudo totius cognosci posset: sicut forsan simulacrum hoc majori fuerat admirationi jacens, quam erectum, omnes Obstupuere tam Incolae quam accolae, ita signaret, Principi nostro Enco-miastes post obitum non defuturos; iam Plinij Verba LSq. c. 47. serviunt pro

Epigra elacens quoque iraculo est.