장음표시 사용
5쪽
die XXIX m. Decembr. MDCCCLXIV
7쪽
Ante tres sere annos, cum collegarum et amicorum benevolentia celebratum v0luit eum diem, quo viginti . quinque anu08 ego in hoc X0ptato magisterio ortensi , peregeram, Tu, mi D0eliter te, pro ea quae iam inde ab ineunte aetate in ortae almae matris in inter nos contracta est amicitia, carmen ad me misisti gratulat0rium sermone patri eleganter compositum, plenum h0nori plenum amoriS. Iam cum magna animi laetitia proximum Tibi instare vide tempus, quod memoriam muneri ecclesiastici anno huius saeculi tricesimo non ad Te delati reserat. Sed quod diu speravi, fore ut ibi ipse coram l0ngum illud vitae spatium gratiae divinae benesei feliciter
decursum gratularer et praesens vota de futuro tempore nuncuparem, id cum per seriarum opportunitatem iter suscipiendum sit in urbem a liliis dictam contingere mihi n0n OSSe, iam nunc pro certo habeo. Itaque De mutus et elinguis esse videar, Leopoldo Tuo perferendas ad Te tradam has schedas, quae me erga e animi die ibiae uis festissimo testim0nium exhibeant. Nec tamen eadem qua accepi mensura, ut praecipit Hesiodus, nedum cumulatiore referre potui. Nam si qua est in me ingenii benigna Vena, ea tota effundi debet in pellam, quam ut eis epigrammatis Latinis condendis insumere soleo. Verum ne nihil offerrem, ex eo studiorum genere, ad quod per otii 0ras incumbentem me aliqu0ties Tu deprehendisti et vero amice ut valetudinis curam haberem castigavisti,
delibare placuit pauca, quae ibi Ilgenii et Langit disdipulob0nis artibus semper dedito et in pueri utroque sermone instituendis ama cum laude versato non ingrata futura
Invito autem Te, ut mecum pertractes reliquias tituli Graeci, cuius nec lectioni nec interpretationi satis adhuc videtur consultum esse. Debemus eius monumenti notitiam peregrinatori docto Francogallo, cui nomen Si euZey,
qui ap0graphum edidit in itinerario Le mont Olympe etl'Acarnante, aris 18600 p. 4 et p. 478 n. 26. Lapis, qui exstat in ecclesia S. Georgii in vico Pyrghet0, ita habet:
8쪽
Εx animo geminae florem Virtutis amavit, Η08pitium praestans et sine labe fidem. Haec bona, cum moriens terrae discessit ab ris, In vitam secum transtulit ille n0Vam. Si desiderium, mansurum tempu in omne, Hospitibus liquit pauperibusque Sui. Ab initio apertum est marmore fracto unum certe intercidisse distichon, quo nomen et ipsius h0minis fato funeti et patris et patriae continebatur et si quae alia ad illius res pertinentia addere visum erat sepelientibus. Aetatis vero signifieati inest in litteraturae genere, quod suadet, ut tertio vel quart0 0st Christum saecul titulum ascribamus. De verbis epitaphii ipsi quae habeam annotanda, haec fere Sunt. V. 1 D 9Dticu φιλεό0 ratio dicendi est 110vicia pro Homerio εκ θυμου φιλείον, Iliad. IX, 342 486, Vel 9 i sic φιλεc0ν, Iliad. I, 196 228. Ibid. κορυφὴ αρειὰ ων auctoritate confirmatur vatis Thebani, Olymp. I, 13 21)δρεπων ιεν κορυφὰς αρειαν ἄπο πασαν et Nem. I, 34 51)εν κορυφαi αρετῶν s/εγάλαις αρχαῖον τρυνων λογον Λί- dotio autem κορυφὶ dictum St, non διδυφέη, XAES p0etic0 et analogiae fide. Nam ut recte Tycho MommSen nuperrime indar Pyth. IV, 209 371 δίδυμαι λαί, quod
plures praebent codices quam didi sint, restitutum verit p. 196, at Euripidis libri Hercul. Fur. v. 655 cum metro conVenienter exhibent διδυφιον ῆβαν qui idem rursus in Medeae versu 30 offerunt di sta πειρας, quod iure p0st iret, hos sum v I p. 60 Nauehius vulgatae scripturae δι dos ους ex Aldina duetae praetulit. Sed etiamsi alterum seminini δίθυιιος exemplum hodie deesset, conStaret
tamen, Surpari potuisse, atque alia multa eiusdem generis adiectiVa, ut i δηλος, κοινος, ποθεινος, ἱκαιος, e poetis
congessit ruegeri diligentia, Grieeh. praehi fur Schul.,
9쪽
In v. 2 primum notatam volo licentiam, qua syllaba brevis πίστιν admissa est in media pentametri Sede. Id genus, cuius Xempla in pr0mtu Sunt plurima, p0StFriedemannum tetigit elekerus Syllog. pigr. Graec. p. XXV C. . . n. 6223, 6 ἐσθλος ' Irrhato ἐν Θαλάειοιο τελει. Mireri Vero, quod noluit scribere versificator: nigri et ὁ φιλοξενί ν. Duae laudantur in mortuo virtutes fidei et hospitalitatis. Quinque cultae Sunt tanquam prineipe ante
I res commendavit virtute Euripides in Anti0pe, r. 219
Sed iam quaerendum est, quae hic virtutes intelligi debeant. Et fidem quidem incorruptam, ut ait Horatius ευθυτατ ην πίστιν, quantopere in vita et publica et priVata cum Graeci Naegelsbach. l. l. p. 241, 31 tum inprimis Romani c0luerint Prelier. 0m Mythol. p. 24), etiam ante quam doctrina Christiana animi imbuti essent, sane non est, quod pluribus demonstretur. Hoc unum asser0, ne in tituli quidem raram esse huius Virtutis prae- dieationem, V Rhangab. l. t. n. 29 V. I p. 27 C. I. s. n. 425, 4. n. 1383, 4. n. 207, 3. n. 6223 11. N0 minus φιλοξενία iam olim inter gentile quein- admodum universis p0pulis velut Atheniensibus ita singulis h0minibus laudi fuit; vide aegelsbach. p. 255, 37 et praeter ea quae in Phil0logi Suppl. I. p. 53. 561 0ntuli ad epigramma Atticum satis vetustum s/εγάλης τε φιλ0ξενί ς ρετθς τε
disputati0nem ggeri de humanitate, qua pauperum rationibus Veteres prospexerint, in Mem0ires d hist0ire ancientie
et de phil0l0gie, Paris 1863, p. 358 qq.
10쪽
Denique etiam ea quae deinceps addita sunt . χων μετα και συνa1πῆρεν ἀπο χθονὰς ε βιον αλλον, quibus ille in aliam vitam sua secum abstulisse dicitur Virtutes, nempe ut ei porro fungeretur et earum praemia caperet, Videri possunt cadere in hominem vetera de deis et rebus divinis humanisque commenta opinionum Secutum. Nam ex pagani qui ultra Vulgus sapiebant et cum mysteriis initiati essent laeti0rem de rebus post mortem futuris Spem conceperant, de nova aliqua ita virtutumque honoribus in ea ferendis persuasum habebant; id quod saepe etiam in m0numentis testati sunt quamquam interdum cum aliqua dubitatione V ut paucisSima. e0mmem0rem de plurimis C. I. G. n. 808, οἶδα δε σοι τι καὶ κατα γῆς, εισπερ χρηὶ στοις γερας
Ita igitur redideris, titulum hic legi 0minis, qui
fuerit paganus. Verum ipsa virtutum illarum coniunctio et aetatis inseri0ris qua praedicantur ratio in eam nos quasi manu deducunt sententiam, ut ex doetrinae Christianae fonte verba fluxisse censeamus. Cui doctrinae ad amussim quae dicta sunt ace0mmodata esse omnia, facile puto Stad demonstrandum. Ρrimum enim ιιστις, quae et ad persuasionem de uno de eiusque fili mundi salvat0re pertinet et ad obsequium Voluntati divinae praestandum, iam optime cum amore, hic quidem pauperum et egenorum p0tiSSimum, coniuncta tamquam Virtus primaria praedi statur. Sic aulus apost0lusseribit ad Tim0theum I, 1, 5 τ ὁ τελος γῆς παραγγελιας
p08tquam re sdem probavit et amorem eum his virtutibus Suis qu0niam nihil n0biscum ferre possumus nisi vitam bene atque inn0center aetam Laetant Divin. Instit. VII, 27,