Theophanis Nonni Epitome de cvratione morborvm Graece ac Latine. Ope codicvm manvscriptorvm recensvit notasqve adiecit I. O. Steph. Bernard

471쪽

ei debet, oleo murtheo. vel lentiscino. Et emplastra sudoro tua nanti hiis corporis particulis, EX inyrthoo trita adhiberi. vel uiaticorio in cum manna, vPl samia terra icum gurnuri, cibus vero aqua fristida, et vinum pauxillum esto, Praecordiis vero cataplasmata admoveri debent, EX Palmulis, rosis, oenanthe, acacia. hypoc sthide et alumine, palpitationibus vero cordis, sanguinis detractio Per venas medetur.

δi ', e se: η κ Tin etctis noe ous et Zi .s, AA cvκαTA sev s. cons. Schol. 2 reandri ad Ther. vi. I i. quae ex Guleno adfert Potitiis l. c. et Aetius lib. VIII. c. 6a. Quam usta autem portendat cordis palpitatio, docet Melumpus DIC . cons. Frcind Hist. Me dic. P. I. p. i I. et Araec oleae de Nedecine T. I. c. I io. p. 28s. Venne sectionem non seinperyroiui: se in palpitatione probat cas is relatus a Nic. I iis io Obsi Medi c. lib. IV. c. ao. coni. Cav. piso obl. et Coni P. Sci . II. . Is s.

472쪽

Cap. CXXXV.

U*ύτου Quid per hunc calorein intelligat Conringius , vide apud Ili. Lartholinuis Epist. Me i. Cetu. III. ep. a. p.

Teen ii stetri retrire mavult dicere et sui Quaest. Med. s . Sed ocabulum medicis familiare. Aletooux de Catas. Chronic. lib. I. c. I 6. p. e . E. ξυμπάντων έμου πκIsmeteonis, tibi ci. Trisserus rescribit et Ateii, male onarii no. Dam lubintelligitur ἐν πονηξον. ut P. . . B. quod etiam, omisit P. S. E. κασιν Aetitiae lib. V. c. T. Alaxetnder Trail. lib. XII. c. r. Plexonder Aphrod. lib. I. probi. 8S. Polla lux de febr. c. I. Actias ius de dignot. morb. lib. II. c. I. Theod. Priscicinius Iib. I. c. i. De definitione linc vid. Bald. Rousseus Epii . Nedicinal. I XV. p et 88. Jae. Prim eposim; de vulgi error. lib. II. C. Sa. de voce 'cesro; consili. Moxsemus Tyr. Dissert. XXXIV. p. QS. et Gisb. Cuperus Obs. lib. II. c. I S. P. 23y. Cod. E. ηαλιγ. Fortasse erot πάλα , juni dudum.

473쪽

EPITO AIE. CAP. CXXXV. CXXXVD et DE FEBRIVM

DIE FERENTIA.

C A P. CXXXV.

quod igitur febris permutatio quaedam caloris nativi in corde sit, omnibus in confosso est, ob hoc itaque illius assectibus quoque annumerari debet. Sed dicamus prius. quid sit febris. Febris est calor praeter naturam, quae a cordu ad singulas corporis partes fertur. Ejus autem disserenitae sunt multae.

DE FEBRIBUS DIARIIS

CAP. CXXXVI. Diaria febris facile solvitur. Diem enim tantum durat, sic ex ira, moestitia, lassitudine, curis, solis aestu,

l. C.

Cap. CXXXVI. Cod. E.

474쪽

eaev. . Plurali numero usus est pro singulari in ore graecis solemni vid. quae ad Anolayimam de hydrophobia notavi p. 26. EGLxeos A. A. c. XXVI il. 8. Codices omnes praefigunt articulum e. Cod. A. soluso ur: secos. Alex. lib. XU. c. I. lib. V. c. 58. Hi , Io lib. I l. c. I S. Polladius de libr. c. XIV. Actuaritis idedippiori morb. lib. II. c. I. nesus de febr. C. I. p. 6. Vα-Iertas Nax. lib. I. c. g. p. ias. Iosita Antipater Sidonitus,

arte

475쪽

et id genus aliis. Unde et urinae illorum secundum natura in habent. Curantur, cum a tertio die in balneum ducuntur, et oleo inunguntur. Et a lotione cibum capiunt, et ad operationes consultas ablegantur. Fit interdum, ut non unum tantum diem, sed ad tertium et quartum duret, et tum dicitur inultorum dierum febris. Causa in vero et curandi rationem eandem habet.

arte gymnast. lib. I. p. 88. et post euim doct. Gudis Itiner. T.

I. p. et Oo.

Forte noster opus rust cum innuit, quod coniicio quod solis aestus meminerit, coiis. Asci rhland ad Maximum Tyr. p. o . et N. Hein s ad Ovidii Heroid. Ep. X. v s. 6o. Coti f. tamen c. 33, Longus lib. II. U. p. --,κTo LM, Cod. B. TesnM . Similiter post peractam sanationem

476쪽

m, Eoo olenus de differ. febri lib. II. c. a. et de crisi lib. II. l

praee vicinosa Excusoris culpa ita puto legi ui editione 'Iartii.

477쪽

CAP CXXXVII

Febris continens est , quae nullum habet caloris is tervalluin . sed remissionem tantum et inclinationem in vigore accessionum. Continua vero quae nullam Prorsus habet quietem. Hujus tres sunt species. Alias enim calor par, suique smilitis toto febris decursu manet, et συνοχοσ ακμασέκoc dicitur, vel calor continuo incrin mento invalescit, Et Eπακμασικο , id est, increscens vocatur, vel statim a suinimo vigore incipit, et sensim minuitur, dum finem integrum habet, et fit συνοχοσακμασέκοσ. In universum vero et continuae et conti nentos febres fiunt, cum materia intra vasa vel putres cit. vel es Iervescit, et in singulis fere, maxime vero continuis sanguinem mittere oportet, et cibis frigidis et humidis nutrire, ut lactuca, in tybo . et si in ilibus, et frigidam offerre, nisi praecordia male fuerint affecta. Extrins dii, et J Alex. lib. XII. c. a.

478쪽

NEPIT PIT AIO T

Cap. CXXXVIII. Cod. R. ei

em. Trail. lib. XII. c. 6. Aetius lib. v. e. D. rauius lit

479쪽

trinsecus vero inungere aliquo e X medicamentis, quae febrem cessare faciunt, ut amaranti succo, vel solani, vel cucurbitae sylvestris et similibus. Praecordiis vero cataplasmata adhibere, ex semine lini, psylio, althea, chamae melo. senecione, portulaca et solano, aut lenticula aquae curn ovo, et quaecunque his sunt silmilia

DE FEBRE

TERTIANA. i

CAP. CXXXVIII.

Tertiana febris est in tormittens, quae altero die ac cedit. Fit ex flava bile, extra vasa putrEscetrite, et cum rigore invadit, terminatur vero sudore. Hanc quoque subsequuntur hilis vomitio, dejectiones ventris cum impetu