장음표시 사용
11쪽
si ermi et minorituritae habemaur Rhalariis, Vix opus est, ut multis demo tretur vin- et argumeniis. Quis enim non videt, ita effectum me, ut longe aliter quam olim statueretur de nostrorum hominum doctrina, V indite, mustans Irohiinte, religione, mori- . quae sententiarum mutatio ita et nostris aluti suit, ut acerrima erga ipsos odia inquantuu mitigarentur et exteria, ut non pauci
ad amplectendam nostrorum decretoriun Vel Partem Vel summa se moverint et Rinnani' ut leva iuga, quise suis imposuerant coger-- p. quis non intelligit plerorumque nostrorum necessitatibua oonsul tum eme eo, quod norma quaedam dcetrinne emendatae proposita est et summa, uiua singula decreta ab Sseriis no orum sacrorum vel in libris uiueri aliorumque pluribun es ex aerarum lium arumloesono vel ex oratorum Aermonibus, non omnis probabilibus eranteolligenda et ab hominibus parum erudiris non semper atis recto ex eabantur, M et quod nummarium rediit doctrinae ita ad illo . eum t vorum usum et quorinnuis hominumintelligentiam Moomm datum, ita simpliester et perspieue eripium, ut ei explicari sinis et recte probari potuerit. H. Adjuvit eam consiliorum salubritatem ipsa sermulae s lentius e filatio M oraminperatore et comitiorem ordinibus inanem ConeiIii Tridentini, si is decretis sumtu Romana peritus ...etita aetnneta, ut, quamdiu in Valent, nullo, quae rem di tur, aeromunis eonei latio peranda ait animorem concordia etiam reatituta. Ipae etiam imperator mitiua sentire eoePit, lasso summis, auctore, Ianehthon. Conan. . . . o. Ea Praecesserant e anehtholais Ioel eommunes, e in odio in v in seripti et aerius expoIiti, artieuli Visita iovis qui 'ppe labuntur vra M. Vinitationsartiis voma IsaΥ. u. Isre. Iutein.u denis herauamgehen vonio. Theod strobet, Alid. TI6 8. 4e eee est.. ministria inferrientea et utor o thori Catechiamum de quo nperrame quatuor Commentatione aeripiat a V. niuenlua noster, neuter omnihua denideriis ac laetens, minor tamen inpel-- prohatua saepiusque editna et in omnes sere in a translatus, quas versione enumeravit Bumehema in V I. orati aeria eato Reiberi hahιiis P. 68. s. e tamen non ita opioaris ut Augustaenae sermula qua maloianua normam eontineat octrinae, a Finenacheri. Numitum at laxo mox
12쪽
eo, qui erui non plumnos, eos amen o nebat aud res, rum maxime intererat, hanc altu, lenta et clara voee, verimui sermone, praelectam cognoscere H quod quidem prudente est, nec sine quadam contentione, is impae More Carolo impetratum
in etsi latini ermonis non imperiti saerunt, qui tum ad intprincipes, legati urbium, et Mosi homines, frequentior tamen erat et familiarior patris linguae, qualis tum sal unus, itaque etiam a eommodatus, qui latinam non callerent. Quodni latine aut scriptis aut typis mandata suisset itaque exhibita, quod Carola volumin ea formula, non potuit exspectari, ut legeretur ab omnibus, qui eo ventu illi aderanti Auxit vero us vim gravissimam, qua ad propositam doctrinam ommendandam et propagandam valuit, ipsa solentata ejus diei et Onventus omnium ordinum imperii et auetoritatem quandam es conciliarit, D qua si aruisset, non quia
dein vana sininent oninis eius consilia, minorem tamen in aniariin
a vallum habuissent vim et absaimet ea illius dignatio, in pux
13쪽
isae priris ea et legalas, quorum nomina erant adser- M.Atis
--genianis praelegebatur, eo git. - ω - - - .n si non parum radebatur saetisti in Caria ripae uiruntque exemplum formulae, Iasinum
e gemuiscum, o manibus Poniani ae pii, in qua re rellius γ ἀ--LM Vivitium a. 1730. cumque e Salimc si A. c. I. u. Ii 2. ingulare providentiae divinae documentum d his, derim Nam quum Alexandi' Seh-issio, imperatoris amico,iae reddere exempla voluisset, cruoris porrecta manu ea re ei, quod quo an- se in edit nec tum Minari potini, nec conuo satas nunc potestrostenditiamen, quanispere meniem ad eam adtenderit, in quam lineas ambiniturampraeriderii, quam curam putaverit, omni
quod indo ofitiarum erat, negotio inpendendam. Quem mus ad Meo omnia attentum animis inde etiam exissimo intelligi, quod hun, Coelentino i dem auctore G H. p. 190. His comi A 3mst. in mutis linguas transferi jussit ei exempla earum veriω- num ad reges Fran galliae Angliae a Lusitaniae misit, ita ui Miserta fide haec sunt tradita, potuerit exieris uisus formula imno emere et inde iusta verae doctrinae evangelicae innis latius opaeari. Quamquam autem Primo , quo diri, exempla, quo pervin ut et ubi lineant, si in muni, non constat et laustra quaminum ti ' cita in prorsus evanuisse nimbabile lamen prudentiso Caro manibus ommissa sunt. Iam enim non satae adversm Ysis limit sermuti laniniari, minare, opprimere, quod B- resus habuisset tradita in exempla, metuen ham erat.
14쪽
IV. AEam imperam quidem prohibuerat, ne alaminis formulis libellus ille describeretur Cui interdicto si existimavit obedientiam praestari posse, em l cum aliis. Quin enim brevi post reritationem oditio duplicis familiae prodiisset vitiosa, ne marium fici, ut sorin
lae utrumque exemplum Melanchthonis inea ederetur Hisbe non. 1530. quae prima editione sequuta sunt plurimae aliae et discrepantes Ut autem prudentiae erat, curare, ut formula ita legeretur, ut vere scripta, probata et recitata erat, ne eo in vel editorum vel operariu adscriberentur auctoribun eius et sum liae, quae illam proposuerat, nec culpa aliena ingeret innocentes: ita etiam utilissimum iuit, ut, quam primum fieri posset, veniret in manus omniuri, qui vel a Furtibus nostris stabant vel erant alieni. Nam si doctrina ibi exposita et e sacris si s unio hausta cumque iis onspirans alassem est omnibus, eam indo laesitando et moditando oognossere atque praecepta us imbibere, et in ossitas fuit et alutare quam maxime et si veritae elui Motanae uot ritasque examinando et cum Urorum librorum institutione iaque iustoria aerum gestarum Inter oriatiano comparando exploratur ae probatur, lectio eius diligens multis de ea sequenda persuadere potuit eorumque nimia et vitae prodesse liminum.
Opportunitas rigitur Iormulae legendae amplissima et sicillima
15쪽
erat danda et assiumentum hoc merorum Moriam res endoriunini divulgandum, quo plurium salus, quantum fieri posset, conanderetur mio oonsilio prudensissimo et saluberrimo multorumque voluntati a desideri prospectum est et satisfactum copiosi, simia, quae exierunt, editionibum e mei Asuerunt nonnullorumlaoorum in quibusdam editionibus, quae variatae vulgo dicuntur, mutationes aut emendationes. Neque enim eae, quamquam aliis de causis improbandae et nostris naepe exprobatae ab eius inprimis meietatis meos: quae a Iesu nomen perperam sibi rindicare studuit, doctrinam ipsam in gravissimila oris corruperunt, aedorationem modo et singula verba attigerimi, neque a formula nostri recesserant M integra et intaminat euraruntque ut intemerata
V. Hi vero non minor fuit et mi usa, qua tum uia sunt principes eorumque amici et theologi non levior ommunis a uis cura, compleun in eo ita et modo, quo Meo sermula est defensa a criminatium a et raudibus adversariorum et stabilitam eonfirmata. Nam opus tum fili immota oonstantia, unde --
temvir imperii Ioannes tulit laudabile ognomen, gem Philippi magnitudine animi, quaerarum Pliniso peperit et illa eognomen,
16쪽
quarum virtutiis insignia exempla excrdirim alios omnes et ranis flammamini, ut firma animorum eo orita, quae sermulae illi addictos ammavit omnes lennisque m eumspecta omiserum et actorum providentia, quod partum iam erat, teneretur ne e res ad tumultum potius quam ad pacem lis euneta Germania indigebat, spectare videretur. Praevideri enim poterat, Dre, ut de eo o-da dissensione et revocandi Evangelies ad ea, a Wbus dimem 1 ant, sacra disputando et scribendo ageretur. Nam et literae, quia has ordines Germaniae ad comitia Carolus οὐ mera i et quas adhuc in utramque parium erant proposita scripta inprimisque eonsulati l . laeorum Suoh omnium in usum Septemviri Brandenhurgie a nonnullis theologis Romanis scripta n et Onmissorum, qui interfuerant eoinitiis, advereariorum novae familiae iis cerrimorum studin, artes et inestiuuenis, hoe ex metare iubebant.
Accedebat, quod ipsa nova sermula multam praebuit impugnandi et tuendi materiem et opportunitatem. Itaque duplies utendum erat dese
nionis genere, altero in colloquiis institutis, altero in scriptis; illa postulaban brevem et promtam respondendi argumentandique subtilit remit artem, in his quaerebatur opima et noeta sermulae ex Oatio, utinam addi debebant, quae consulis mula praeserierat aut in tum attigerat, uberius exponi norisque argum ovum praesidiis firmari, et in utroque genere ausissime erat Vermn n, ne ullo modo e circumveniri paterentur Verborum lenociniis et disput sonis artificiis. Erant vero etiam, quod Melanehthon praeviderat,' -- eriminationes sistandae. Imperatorum enim tu isse , --min et rogata nonnullarum pri pum, is institui eo quia λ iis in primo plures in Messent legati, quibus id omnmissum erat, eum do quod do singulis loria A. c. habebatur, a ores, non nisi sex tertio, inter quos soli duo fuerunt Theologi utriusque par
17쪽
studiosi imus erat eius Blumus, umores,emetu malamina, quae im--nere videbantur, ommotus, sis oratione Omm, Path cum egii, Moeptius, ita ut aeriores formulae deis oles etiam proditam essesuameausam, amarent: madem tamen intellectum est, quod ab initio eristimari potuit, se tra esse laboratum de conciliandis sententiis et animis disceptantium. Quodsi elanelaho imprudentius aut ii 'dius interdum stasse rideri potuit, reputandum et probe exper dendum est, quae suerint illa emporis, quae minae imperatori8, quae suspirionen, quae perieula, qui eius rerum novarum, quanmodestia elanchthonis et humanitas, sibi magis quam aliis sum
densis, quam distractus ruitam rerum eum et metu eius animus, quae quid- omni o Sare eum apud aequales de erant et a nonnullis recto sunt aestimata. Tum vero examinanda sunt
ea, in quibus nimiiun conoesiam ille adversariis dictus est, neque oblivisos um, hos quoque illi emisse, sed in gravissimis -- piissi , quae utrumque motum distinebant, ne proxime quidem alterutram partem ad onos iam se Misae. Fuit tamen prudentissime iactum, quod uo quia non modo non detretiarunt, sed ves postularunt, quod sensum indulgentiae et sacilitatis plenum inultis modiis demumaearunt matri, quod iniimiun ad concedenda, quae salvis doctrinae nummis vitibus dari poterant, paranun declarium , et nec respondendi onailiis audabilibus, ne amoris adversariorum prohandi, ne publimo seminas et quies .inutum in ipsis esset, eonsulendi ossiciis dissuemini; obaberrimum auit, quod, quo temporeolarissime apparuit, non restitui posse integram d trinae putamees ensionem Inter eos, quomini ueris iste de ipsas an prius iis et elementisa crepatiant, etiamsi de qui erim forinulae loris aliquatenus convenisset, ' nun ulterius progremi sunt, sed firmiter adhaese-
18쪽
- Io runt Meretis et initiis, a quibus dise me non Oeret; quod ostenderant, ita sibi eris de suae religiovis veritate et sanoatiae persuasum esse, ut ei obstrie ad pristina instituta redire non possent, quod eo lis in Caroli imp. vel antea dissimulata vel nono demum apta et ipsi detexerunt et Ognoverunt omnes, qui hesesamillae erant addicti, ut munirent se adversus en et Eune morumque alati optime prospicerent foederib cineundis et armis para dis et seripiis inam pluribus edendis. Nam Carolus iam ante, quam ω quia ista de reddenda ecclesiae sua unitate instituebantur, is serat vi in Theologos Castolicos, quorum primarii erant Ioannes Faher, Ioannes Mus conradus impina, Ioannes Coohiae
et Ioann. Diete emerus, acer inui Vanginoorum adversarii, quam elerrime et brevissime possent, Augustanam consulare
mesam. Quae eorum scripsi quum iam d. XII. m. id esset absoluta, sed et Imperatori et Principibus Catholicis Epigoopisque ob eam rem congregatis d. XV DL nimis et verbosa et a rha, neque tamen satis doctae nocurata visa esset ut mutare illos oportuit libellum suum et tum breviormn tum minorem reddere, quum ipse imperator, auelare palatino in Annal. plurima delevisset quae res istis hominibus, qui convivari turpius quam
reosius altercari didicerant, admodum sui molesta 3 . Nova igitur , denuo recognita et latina eque quam emacula lingua eo scripta consutino die III. m. Augus est in minitiis ordinum praelecta, hoc eventu ut imperator, qui eam totam vere Christi
nam ne ullo modo refellendam censebat, Vangelicos eam moesequi iuberet quum meres Nostri nullo modo possent,
. Hae eo uia pro temPomm et ovisuItomin rationitius a pilis inmtata, an finem omitiorum Patefactum multi mostis, inprimi postremiaeomitiorum decretia, d. a. Sept. d. 19. Nov. et inaque saetis et dictis i. Ioannem Saxotiem, eat Pectare ae opprimiandam familiam. 4I CoeIestinua T. III. et Saligius P. M. a. WoHfarth. I. I. p. 23. et 26.42 Via Bertram Von atholiachen Confutatione de Augsh. Cons. in .utterar AhM P. IV. P. 116. s. ad i. Walin Mev. Theol SymboI. P 28. Titimanti. Inatit Symb. P. 136. R. 43 Adita est latine apud CooIeatinum T. II . . . a germanice in WH--II editi Seripto mutheri T. VI p. 219. M. Raeentissimae sunt: odi
19쪽
pinemuit per Ponti mi, ut imperator se tam minitationem innipias ommmilcaret, quo possent murat eam examinare, et, quas ne maria viderentur, monere. Quod quum impetrare non potuissent, nisi iniquis onditionibus, quamquam suis precibus id nea addiderant a Maeni meis iston, qui istam onsulationem pueriliter scriptam ne ullum Fabri librum tam ineptum esse, quo non sit ineptior haec mulata , iudieaverat,m et alii quidam, iussu
suorum Prinovum, et sequuti Vel ea, quae, quum audirimini praelegi, memoria tenuerant, vel capita lammam et argumenlarum, quae nonnulli suorum ex piami, quam possent elerrime et satis graviter defensionem formulae Augustanae, conseripserunt, quae lanis magis erat ne maria, quo supertius adversarii de sua, quam ad
pti non erant, viciaria gloriabantur logiam quum d. XXII. m. Septembria per Pontanum Principes imperatori situlissent,ao ere tandem eam Carolus noluit, monitu, ut videtur, Fervina di s atris, mullo vero minus publice minari voluit Verum, M
20쪽
aliis domissis elanaston itinergam revere a vii ipsam saetasionem et retractavit apologiam atque auxit nuavis modis ita, ut et de eis ab adversariis vel impugnata vel malo intellecta sum explicaret uberis tum diligentius tueretur, et quos praeteris at in
Brinula proponit Pontificiorum errores nonnullos ocurate nota
ret, et iis etiam loria, qui illis proba erant, nova ad is et, gulares obsina nes, M sequutus ordinoen i orum sermulaeam. Maianae. Quod quidem prudenter ab eo iustum est, quum a versarii etiam sermulae singula capita et Meret dei eps essent aggressi, ut igitur odius apologia cum ista consuasione Ompam rari et dianorii possent, quae adversarii probassint quaeve reprehendissent in unoquoque lom. Sed magis suam prudentia motoris conspicua est in omni et congilio et modo Mensionis. Nam ut illud o valuit, ut publio ostenderetur, non esse, quod vel im, pervior videtur existimasse, certe imulavit, suam doctrinam ars resilaiam iis deseum aio est comparata, ut et suppleret, quansermula ipsa non erant omprehensa ne oonsulto praetermissa, ne omnes omni Romani coetus a vera et antiqua Chrissianorum doci na et institutione aberrasiones accusando,ossia maiora contraherentur,
et layidiam in nasionemque, quam auctor subierat per illa Oolloquia depelis et ei resutauretque pristinam auctoritaten qua ipsi rei
nostrae plurimum prosam M. Nam si quae erant tum eoninum epiae vituperatione non caremus, hunde ea sunt eompensata v
Iogiae laudibus. Sapientissime enim in hoc libello est provisum, ut cum do strinae copiosae vi et disputandi ingeniosa subsilitate eo iungeretur respondendi eum calumnioso seri plia D modesta et
P. I. a. Est autem hamhreyiorde ato P tea edita, et quamde ea dubitintina loquitur sau in Add. oeseatis. T. I. P. 1. - M. et sciuruein. I. P. M . - quovium Molam a Neriaque aeriptoris aeviva est et appendicia adeonL. Aug. I o traetata, opioiaua eius argumentum et virtutem e fauerunt h. chromisiua u. Oct. p. Rei T. I. p. 485 - 4M et S. V. Titimam aruatituit Symh. p. 143-In Notum eat MeIanchthonem eam Iatine seripatage,
in ema Ium aermonem esse a Iusto Iona, et Paula Itherius, ex am n .e ei deMisae auum adversarium, cochlaeum, acerrimum istum, sed in mum novorum sacrorum hostem. Ipse Mesaninthon avum nomen profesta