Nova acta physico-medica Academiae Caesareae Leopoldino-Carolinae Naturae Curiosorum

413쪽

EDIDIT

A. c. N. C. s.

415쪽

Amicus meus, Hostmannus,medicinae Doctor, qui, postquam id icinae studiosorum cursum in hac literarum Universitate

Georgia Augusta una mecum rite absolVerat, urinamum profectus, nunc ibi felicissimo successu artem medicam exercet, ex inopinato nuper non modo plantarum Surinamensium infra memoratarum fasciculum ad me misit, sed longe plures etiam ea conditione se missurum esse pollicitus est, ut examinarem istas, specimina unius eiusdemque specie pluries occurrentia modico pretio Venderem, et pro nummis acceptis recentissimos

medicorum Germanicorum libros ei remitterem. Ad quod liberale commercium, quum, quanto rei herbariae emolumento futurum sit. intellexissem, Me libentissimum praebui. Plantarum prima vice acceptarum aliae novae sunt, aliae vel minus vel male cognitae, aliae in Surinam antea nondum obsorvatae. Quibus computati restant aucissimae, quas praetermittere potuissem. Sed iam quia paucissimae sunt, et hasce memorasse fas erit. Nec plantas cultas excludere ausus sum, tum quia et harum cognitio multum confert ad historiam et geographiam plantarum, tum ne in errore inciderem, quum omnes prorsus inventoris adnotabione de plantarum missarum

conditionibus desiderentur. Plures harum plantarum ante aliquot annos in Herbario suo artinicens botanicis obtulit cl. Meher, quas cum meis

sedulo comparavi. Alias paullo prius in nitidissima sua Flora Essequeboensi descripsit l. G. F. U. Ver, regni Hannoverant Physiographusa cui pro singulari benevolentia , qua quas-

416쪽

communicavit, maximas ago gratias.

Scripsi Gottingae die o. Iunii 824.

9. Pol odium piloselloides Linn.

Frondibus hirtis, sterilibus ovatis oblongis lanceolatisve integerrimis, sertilibus angustioribus, oris solitariis, rhigomato filisormi setoso, paleaceo.

417쪽

Plantas urinamenses. 76SP. AOfelloides inn. v. pl. pag. 1542. Willd. p. I. V. pag. 44. Var. . Frondibus fertilibus linearibus pseudo repandis. P. ciliatum Willd. l. c.

Stirps mire polymorpha, sed formis per tot gradus sensim confluentibus, ut nullam earum a reliquis disiungere liceat. Rhizoma longissimum, flexuosum, hinc inde ramosum, fili r-

me, Selos paleaceum. Frondes plurimae steriles, primae cuiuslibet rhigomatis ovato- suborbiculatae, sequentes sensim legitime ovatae, obtusae vel acutiusculae, tunc aliae oblongo- ovatae, oblongae et vere lanceolatae, modo obtusae, modo acutae, modo acuminatae acumine obtusato, ad basin plerumque rotundatae, rarius in lanceolatis acutae omnes plerumque

sensim longiores, ita ut primariae saepe vix semipollicares, ultimae sesquipollicares et longiores reperiantur. Frondes ser- ille sterilibus hinc inde mixtae, praesertim Versus apicem hia Eomatis, semper proximis sterilibus angustiores in forma te

gitima WiIldenowiana quam non ex Surinam quidem sed aliunde habemus lanceolatae, sterilibus proximis ovatis in Var. 3. Surinamens nostra, quam Willdenomius descripsit ex Brasilia lineares, sterilibus proximis lanceolatis. argo frondis semper paullum reVolutus, praesertim in fertilibus, unde in ar. . ubi fori densiores esse solent, fit Pseudo, repandus. Hirsuties frondis in utraque varietate modo rarior modo frequentior est, versus marginem plerumque paullo densior, quo fit, ut frons eo magis ciliata appareat, quo magis margo revolvatur. Pili veri teretes nulli, sed ut in pluribus filicibu,

paleae angustissimae, appressae, ad basi subcallosae, cinctae que membrana tenuissima albicante peltata varie lacera.

418쪽

quamvis em in nostro etiam frondes nudiusculae occurrant, minores tamen 'et rotundiores prae reliquis hirtae esse s lent. A P. maerophyllo Bory non nisi partium mensuris di ferre videtur. Quorum plurima valde et sorsan nimis assi-nia sunt.

ii. Pol Odium ercussum Cavan. Frondibus coriacet lanceolatis integerrimis utrinque ac minatis, supra rugulosis subtus squamoso - punctatis, oris solutariis, rhigomate filisormi paleaceo. P. Percunum Cavan praelecti I 8o I. r. 594. Willd. v. pl. V pag. 5 I. R marginale Bor apud ilid. p. pl. V pag. 49. Differt a praecedente praesertim substantia frondis ori eea, quae in illo membranacea praeterea rhigomate minus dense paleaceo, paleisque minus patentibus, unde ipsum hiazoma videtur multo tenuius dein frondibus maioribus, utrinque praecipue autem apice multo longius acuminatis; supra, ex venis magis prominentibus, rugulosis dum in P. yco- podioidi sunt laeves subtus squamulosis nec glabris. F Veae Vero, a soris ortae, in superiore frondis pagina, unde nomen, prorsus eaedem et in P. ycopodioidi aliisque obse

vantur.

Obseroatio Polypodium marginale ex ipsius Willdenowii

descriptione non modo non alia species, sed ne levissima quidem nostrae stirpis arietas esse videtur. An etiam . macro-

carpum huc pertineat, alii diiudicent.1α Pol odium H litidis inn. p. pl. pag. 543. 33. Pol ossium Leucatomos Lam.

419쪽

Plan a Surisamenaeo. 761

Frondibus pinnatifidis glabris, laciniis alternis supra niveo - punctatis dentato serratis. infimis arevioribus obtusis, superioribus acuminatis, extima maxima, oris sparsis. P. Leucatomos Lam encycL V pag. 5I6. excl. Fnon. ForsiJUnica frons, quam coram habeo, inde a has laciniarum hipedalis est, glaberrima. Petiolus nitidus, adius, semiteres, iacie profunde trisulcus Laciniae alternae utrinque tres cum impari, duos pollices latae, cartilagineae, saturate virides, Venis subirregulariter arcuato, reticulatis purpurascentibus pereursae, supra praesertim ad venarum anastomoses niveo - punctatae, margine dentato serratam infima subsoluta lineari, oblonga, obtusa, semipedalis reliquae sensim longiores, extima ultra- pedalis, magis magisque confluentes, acutiores et demum ac minatae. Sori sparsi, quatuor vel sex secus venas primarias, superne densiores.

Observatio Polypodium phymatodes huic proximum, uti iam monuit l. Lamarch, certo tamen specie dissert praecipue frondis aciniis oppositis integerrimis, venisque plurimis non

anastomosantibus, sed per varias curvationes et divisiones in Puncta excurrentibus. In P. aureo, ceterum dissimiliori, venarum rete similius est, diversum tamen praecipue areolis costae Proximis, quae in P. aureo valde insignes sunt, in P. Leucatomo a reliquis vix recedunt.14. Pol odium a reum Linn. p. l. pag. 546. 15. Pol odium tetragonum Wari si ind. occid. III pag. 167o. 16. Avidium aeuminatum Willd. p. l. V pag. 23. De patria huius stirpis adhuc dubitabat cl. WilldenoW.I7. teris aculeata SNarrata ind. occid. III pag. I I. 18. Vittaria lineata nari in Nov. script nat euri a Berol. II pag. 32.

420쪽

Rhigoma repens, ramosum, crassiti pennae columbinae,

paleis fusco rubentibus nitidulis subulatis crispatis tectum. Radices crebrae, filisormes, ramosae, exuosae, obsitae radi- eulis subsimplicibus horizontaliter patentibus. Frondium petioli communes absque stipite statim e rhigomate ascendentes, strictae, spithamaeae Vel sere bipedales, semiteretes, angulis acutis, pallide virides aut praesertim basin Versus, purpur scentes, nitidae, paleis quibusdam ad basi sparsis. Iuniorum rhigomatum frondes saepius simpliciter pinnatae, provectiorum ternato- pinnatae vel bipinnatae, pinnis utrinque saepe binisternisve in icone Aubletiana senis , quibus accedere solet praeter extimam altera impar, modo supra modo infra reliquas suboppositas omnibus circumferentia lineari- lanceolatis, utrinque praesertim apice attenuatis. Pinnulae eadem conditione suboppositae vel etiam alternae, dimidiatae, basi cuneatae, antice truncatae, alcato- trapeZoideae, apice rotundato- obtusae,

longitudine semipollicari, latitudine tri- quadrilineari, infimae

et superiores minores, magis flabellatae steriles in margine superiore et averso denticulatam fertiles, quousque extenditur sorus, integerrimae, venis a basi radiatim divergentibus, semel

hisve dichotomis, sub soro per nervum transversum aDRStΟm santibus. Sorus continuus, semilineam circiter distans a margine superiore, et dum magis elongatur averso capsulis ablido suscescentibus,