Observationes botanicae

11쪽

ANNUA, VILLOSA ET VISCOSA FOLIO SUB ROTUNDO, FLORE MAGNO RUBRO

D. HOUSTO UN. HISTORIA ET ANA LUSIS PLANTAE FUI LIELMUs HOUsTOUN, cujus praematiar Am mortem OmnOS GO RUgmCntobotanices scientiae solliciti dolent, inter Plantas quas Prope AmeriCae urbem ad inexi Canum sinum sitam Veram CI UCOm legerat, Clegantem UO UC URndam non mira US URID NOVAm TCPOrit, CUJUS GOlinean clam Curavit Corol iam si iactumque, in reliquiis , quas illustrissimo Equiti Sc Soc. Reg. Lond. Praesidi BANKs debemus superstitem , quamque sequenti desinit modo. Est Plantae genus fore uro Opetat O anomalo , in duo veluti labiadidi scisso , quornm superius bifidum est Sc surrectum , inserius vero tΓi Partitiam, segmento modio mIA OTO. Fructus membrana Corin CCI togitUΓ, - 1 intus Vero est Ossiculum cluatuor seminibus sietum didi . Quum etiam qui noviam GCDUS Constituit Oidem nomen imponere teneatur, aes Cons TVANGAmmemoriam sui amici, b Oianici bene moriti Iori. MARTYN Angli, cliXit MAR TYNIAM, quo nomine ChClseani Horti Catalogo ad annum 17 31 irasserta M us exist titia botanicis primum suit declarata. L lteriorem expectabADt nunc delineationem: clos clerio satisfecit ipse MARTYN, quum egregi O UO Hilan C edidit operi Pulchram se, a Corolla si recedis, accuratissimam inseri erit

1. Reliquiae IIousiounianae: seu plantarum in Ameri Cameridionali a GUILIELΜΟ ΗΟUs ToUN M. D. R. S. S. colles larum icones manu PIOPria aere incisa ; cum descri ptionibus e scit edis Cusdem in bibliotheca ros Epiri BANKs Baroneti R. S. P. asservatis. Londini 178 I. 4. Tab. Io. pag. 5. In nota addidit editor Mar nia annua Linn. u. cf. Plillosophical Transadlions Vol. 58. for the years 1753. M 1734. Νυmber. 427. p- J. NO. 476. Mat Dia

annua, Vitiosa tu pi sa, folio subrotuni fore magno

12쪽

ejus iconem, uberiore quoque illustraverit descriptione , quam beneVO lis mei opusculi lectoribus pro instituti ratione tradam.

Radices habet fibrosas, annuas, Caules pollicem Crassi,s ex viridi ru didi bescentes, villosos, in ramos bifariam clivisos, foliis Vellitos adversis, Peramplis , Villosis , Viscidis, sinuatis, flores in ramorum divaricationi di bus in thyrso collocantur, androgyni, monopetali, Petalo in quinque di segmenta di Viso inaequalia, CXterne Pallicle rubro, admodum Villos O, mn didi cula saturatius PUTI Urea in singulis segmentis notato, maculis in parte tubia , , losa hinc inde conspersi Sc maculis flavis in parte inferiori Vario. Calycem di habet duplicem, exteriorem nemi e quadrifilium, interiorem trifolium, didi utrumque irregularem e viridi rubriam. EX OVario a surgit stodus com- αν Pressius, ex Petali autem interiori Parte stamina quatuor cum suis api-ον Cibus, quorum duo majora, duo minora. Fructus succedit Viridis, pi di, tamine CoriCaeo tectus, quod bifariam dehiscens ossiculum praedurum didi ostendit in quatuor lo Culamenta divisum, quod in singulis continet semen

ΜΛR1VNII Pressit vestigia EHRET , sed de iis quae dedit libro rariori destitutus nil dicere possum. Eadem fere qUae MARTYN de Planta hac retulit 31 ILLER, QUAC PI OPriis HUS Verbis Cui volupe est in nota subjecta legere Poterit. His nunc a dictis auctoribus Circa Plantae structuram factis Observationi-3. IOH. MARTYN Plantarum rariorum historia Decad. V. quorum prima prodiit Londini 17a8. fol. iconibus vivis expressis coloribus; ob praestantiam denuo edita studio atque opera I ΟΗ. DAN. ME VER Pictoris , prodiit Cum versione germanica in fol. Norisberg. 175 2. hac M ego usus sum editione) Tab. XL. P. 18.4. GEORG. DIONYS. ERRET Plantae L Papiliones r xiores. Londin. I749. fol. max. '5. MILLE R Gardener Dictionary. Usus sum edit. uda fol. Lond. i75i. 8c sexta ibid. 1771.4. nulla re in posteriore aut mutata circa hanc plantam , aut addita. An in recentioribus aliquid addiderit, me fugit, quia consulere non licuit, neque in gallica versione hucusque pertigerit clar. qui eam edit D N. DE CHAZELLE 3.

13쪽

bus addere liceat descriptionem , quam ad methodum qua usus est ili.

MARTYNIA ANNUA, UILLOSA ET VISCOSA,

FOLIO SUB ROTUNDO, FLORE 31 AGNO RUBRO. Tab. I.

PLANTA. Specio sa, ampla, bipedalis, recta, soliis magnis, herbaCea, to ta omnibus Partibus Villosa, Vis Osa, Villis Parvis, tenuibus, simPlici bus , albis , apice globulo Pellucido, glutinoso, adhaerente in structo . fg. 5.

RADIX. Annua, fibros R.

CAULIS. Unicus, teres, Pollicem crassus, fistulosus, bipedalis, Creditis, ex viridi rubes CCI S. RAΜI. Plures, braChiati, dichotomi, facie caulis. o FrondeSCentia. FOLIA. Radicalia nullR. Catilina opposita, petiolata, Cordato orbiculata, angialata, dentata dentibus longo sinu remotis , flaccida, viridia, ob villorum dens, talem albida, Venosa. 6. poli. Paris. longitudo solii maximi. PETIOLUS. In Caiale horiZOntalis, in ramis Pateris, longitudine folii, de reliquo Cauli consormis. o In reSCentia. FLORES. Plures, breviter pedunculati, dependentes, ita ut salax respiciat inseriora, tenues, aestivales, in thyrso collo Cantur in ramorum di varicatione, longitudine 2ἰ Poll. Paris.,ν beelle, with triro strong croohed horns at the end. is The nut lias truo deep Iongitudinal furrows on thes, sides , and severat s maller crossing each other in the,ν middie , and is so hard , that it is ruith dissiculty cut , open , Without injuring os the seeds ; within are laur,, oblong celis , tW0 of which have a single oblong seed ,, in ea , b -the Other i O are generalty abortive. Ιfine platiis are brought lar vard in the spring, they willis hegin to ineru their floruers in Iuly, whicli are sirsto produced at the extremi of each branch, so there,, Will he a succession os flowers on the fame plant, til,, the end of Octobre, When the planis usualty decay, , . 6. Stirpes novae aut minus cognitae quas descriptionibus k iconibus illustravit c Ano LUs LUDOVICUS L'HERITIERDom. de Brutelle in aula Iuvaminum Parisiensi, Resis consiliarius. Parisiis. 1784.

14쪽

ΕΠΑ ΤΕΛ duplex: Una anterius duas infra calycem lineas sita, diphylla, sessilis, soliolis ovatis, obtusius Culis, siCCis, margino modo villosis, facile deciduis, o viridi rubescentibus. fig. i. haeC CalyCis

o Fructificatio. CALYX. Perianthium pentaphyllum, inaequale, foliolis tribUS lanceolatis, tenuibus, Uninerviis , Calyx interior MARTYN11) duobus ovatis, altera Calycis exterioris MARTYNII Pars) CrassioribUS, trinerviis, ex favo viridibus, decidiatam. fg. 3. COROLLA Insera, monopeiala, ringens, Calyce Uin UiC8 longior. Tu bus ad basin tenuis , sensim ampliatias, ex Albo COOrulos Centerlabes eris, intus maculis r bris Sc flavis varius. Limbus pallide TUber, singulo segmento macula Purpurea nitida notato, in duo Iabia clivisus , superiore rest xo, bifido, inferiore redi O, trificio, lacrinia media longiore, ampliore basi macula flaVa, stigma bifidum stylo suffultum simulante Picta. fg. I. STAMINA. Filam rata quatuor, alba, rescia, parieti Corollae anteriori inserta, APPlicata, Crassius Cula, longitudine tubi. DUO majora ad latera sita a therisera, duo minora media, Antheris destituta, inter quae quinti rudimentum. AnthCrae oblongae, bilo Culares, luteae

PISI ILLUM. Germen superum , Oblongum, in medio CORY untiam, clesinoris in sylum Crassius Culiam, Planum, staminibus breviorem. Stigma bilamellatum , lamellis planis, APPOssitis. D. 3. sensim sensimque remotioribus , Post I OCCUUdationem marces Cens ,

hians. fg. 6.ΡERICARPIUM. Sub putamine viridi, prae Vis Cositate si tendenti, coria eo, CXIMCCO, Utrincque acuminato, latCt CaPsula Pollicaris, nigra, lignosa,

15쪽

durissima, o 'ata, Compressa , quadrisiulcata, sulcis Profundiusculis, bicostatis, Costis crassis, retrorsum superius Se inserius Conni Venti bus in Unum apicem, apicibus junctis spatio intermedio Vacuo listine iis, antrorsum omnibus sursum dir diis, in duos lasciCulos COl

Ieclis , diUaricatos, terminato quolibet denticulo libero, I CCUTUO , subulato , colore Pallidiore. Plana intermedia, sibris laCeris decus fata , s Veolis notata, indicant situm quatuor CAPsulae lOCUlamento

SEMINA Quatuor : scilicet singulum in singulo loculo, oblonga, Com

Pressa, nigra, medulla Alba. Ouibusdam abhinc annis in Horto Argentinensis CXColitur, in quem ex Horto Regio Parismo semina missa sunt nomine Martyniae americanae; quotannis per totam 1 re aestatem florens, hyemem versus fructus Persiciens. SeminibUS PTOPAgRtUΓ 7 .

ANIMADVEB SIONES CIRCA PLANTAE CLASSEM,

GENUS, SPECIEM, SYNONYMA, DIFFERENTIAS.

P tot ex dictis L INNAEUM hanc Plantam, etiamsi Diandrarum Classis, ob duo tantummodo stamina Perlecta, PCntandrarum Vero Ob quinque sitamen id, UO clam Jure Vindicare sibi eam nantias militanti ; inter has etiam

7. Planta quum sit annua, seminibus unice propagari potest , quibus sissa per longum capsula, eXitus, ut germi nent, sacilior reddendus est: nisi enim hoc stat, longis simo tempore capsulae sub terra manent: unde factum est ut nonnulli qui eX Argentoratensi horto acceperunt, eas non germinavisse conquesti sint ; M referente ΜΙLLERO etiam post quinque demum annoq, postquam capsula terrae mandata fuerat, plantula in conspectum prodierit: quo sane moneri debent stirpium cultores , ne temere lemina abjiciant nisi probe ante eXaminata an integra sint adhuc an corrupta. Semina adeo terrae commissa in sic tili

dentur; generi inseriaisse inter Didy hucusque aptissime locari persu

olla hypocausto inseruntur equino fimo k corti e qiterno calefaciendo. Ita post mensis feae spatium plantula prodit M in ratione blandioris qui illi applicatur caloris in erescit, tunc paulo post transplantanda in ollam in orem eidem hypocausto traditur, ea observata cautela ut aquak solis radii arceantur, doneC radices egerit, k tempestate calida apertis aliquantum senestris, libero aeri aliqualis accessus detur. Ter mutare Ollam, quod MILLER Us jubet, superfluum est , quum tradita methodo laete prove

niat.

8. Hucusque dico, quia Persuadeor, in systemate arti-

16쪽

deor, in mentem dum revoco assinium Bignomae Catalpae 3 , Bignomae suercus , Napulitiae AUBLΕΤΙΙ , structuram quatuor stamentis duobus modo antheriseris , quintique rudimento instructarum, Se video eas, ob stami num PrOPortionem, Ob Corollam Personatam, Ob mirum Cum aliis generi bus nexiam, optimo tam seXUali quam naturali methodo consilio respondenti huc esse positas; Uae Omnia de nostra quoque Valent; nam sab artificialibus aecedam Characteribus) natura arctiori vinculo numquam junxit Plantas, ovidentiores nullibi ObserVaVit transitus, quam qui inter nostram Plantam, Maronias, Cranismi HS , BignorimS, locum habent.

Vidimus quoque supra auctorum esse sententiam, Ho UsΤoUNII stirpem I INNAEUM associavisse Asaroniis, addito Domine triviali Videamus cluomodo res se habeat. A REI CHARDO editam recentissimam Sc usitatissimam Specieriam Plantarum dum EVOlUO editionem , allegatasque ad Martyniam annuam des Criptiones M iCOnes rimor, Plantas longe diversas video huc esse tracta S, Uno UC sub nomine militare Coactas, M quidem ipsam HOUSTO UNII Plantam, sed Citam PI Aeterea eam quam ProboScisam clixere

quasque differre jam Pers PCXit Posterioribus temporibus 511LLER, dum hanc

Lotiistianicae nomine des Cribit, illam autem Gnnuam VOCAt k7 . Optime , Exquisitis apparebit a se inViCem recedere Characteribus, ex descriptione nunc exhibenda ProboSCideae , Olim L INNAEO inCognitaO UCiti Ciam HO17s1OUN11 Mart Silia miXtaeδ' , COIUParata Cum iis quae de hac supra Viximus.

sciati optimo negotio peculiari classe comprehendi posse

personatas plantas, quinque flamentis , seu omnibus antheriferis, seu uno pluribusve non fertilibus instruictas ;quo pertinebunt Martynia , ociniolaria , Sesamum , Crisione, Variae species , nisi omnes , Antirrhini, Bignoniae, Besteriae. s. Encyclopedie methodique. Bolanique. Par MR. DE

II. Plantes de la Guiane frangoise. p. 67o. Tab. 27et.

Id. Quod suadent synonyma ΜΑRTVNI, ERRETII, ΗΟRT.cLIFFORT. MILLERI , quoad descriptionem, non iconem. 15. Quo pertinent reliqua allegata auctorum loca. 16. sCΗΜ1EDEL ICon. M Analys. Plant. Tab. 12. 13. p.4s. ΜED1cus Bolan. Beobachi. 1783. P. ao. nomine P boscitaeae IUSSI EUI. 7. Garden. Diff. ed. 6ta. n. 3. L I. 18. Nam in ultima quam ipse edidit Spe . Plant. editione Upsal. I 752. annuae nomiNe ΗΟUSTO UNII Plantam, DUI-Iamque aliam, intelligere patet ex allegatis audioribus not. Id. recensitis, nulloque alio citato.

19, Quum in Systemat. Natur. ed. XII. T. II. P. 412. non

PROBOSCIDEA.

17쪽

PLANTA. Ampla, bipedalis, flexuosa, herbaCea, Villosa , Vis Osd.

RADIX. Annua, sibrosa, albida.

CAULIS. Unicus, toros, pollicona Crassus, sis UlOsus, Palmaris, dilute Viriclis. RAΜΙ. Plures , sparsi, facie CauliS. vi Frondescetitia. FOLIA. Radicalia nullR. Caulina Opposita Sc alterna, Petiolata, Cordat O-OVata, integerrima, rigidius Cula , undulata, Venosa , Virid flaVi Cantia, 5 Poll. Paris. longR. PETIOLUs. HOrigontalis, superne leViter Canaliculatus, Iongitudine solii: cle reliquo cauli confirmiS. vi In orescetitia. FLORES. Plures, pedunculati, in thyrsum imum dispotiti in ramorum di VariCatione, longitudine et Poll. BRACTEAE. Duae ad basin CalyCis, IanCeolato - OVatae , ex flavo virides Centi- rubenteS, marcescentes, dCCidUIC .idi Fructificatio.

CALYX. Perianthium monophyllum, inflatum, quin laesidUm , laciniis trib

eandemque hanc cum illa esse speciem , sed ad idem genus esse referendam ut indicet. 21. SAMUEL ΚRET ZsCII MARs Beschreibung der in Dregiaden olinlaengst erZeugien Martyniae GHHuae villosae Friedriclisladi 1764. 4. eum duabus tabulis aeΠeis. Praemi so non magni moruenti de Botauicea scientiae utilitata

modo affert M co VANUM M FABRICIUM, TURRAEque ObserVationem , nec non iconem MILLERI ia capsulae longissimum rostrum, sed characteri specifico addidit folia integerrima. uo. Quod a MILLERo tam ΜΑRTYN quam HoUSTO UNallegantur n0n iactum esse videtur quia credidit unam

18쪽

hus stiperioribus lanceolatis, acutis, inserioribus lobatis, de

COROLLA. Insera , monopetata , ringens, CalyCC Clunior longior. Tubus ex basi a gustiore amplus, VentriCOfUS, Albo - lla VCSCCIIS maculis viridibus , flavis Se Violaceis Varius. Limbus amplUS CO usus, undosus , dilute viola Ceus , Punctis Sc lineis Cro CCis viola coisque Picius, in cluo labia minus distiniuia clivifus, quin luesidias, laciniis subrotundis, me in majori, basi lineis sulphurei coloris si mina stylumque Cum stigmate simulantibus Pidia. S4 AMINA . Filamenta cluatuor, Crassius Cula, Alba, ViolRCOiS PUNCli S COIl spersa , tubo imo inserta, minori Cir Cum majus CircumGOXO, longitudine tubi , antherisera. Antherae bilo Culares, loculamen tiS OVatiS , Conni Ventes. Ouinti staminis rudimentum. I STILLUM. Germen oblongo - acuminatum sustinet stylum terotiUSCUliam, album, longitudine staminum. Stigma bilamellatum , lamellis subrotundis , Crenatis , hians, tae tu Clauditur. PERICARPIUM. Sub putamine coria Ceo, viridi, Vis Os O , CXsUCCO, Utrin que acuminato , biValvi, latet Cal fila PalmariS Ventri Cosa, lignosa, nigres CCUS , Obsolete quadrangula, minitis Iove Olis notata , dorso cristato , rostro longissimo adunco in duas ValVas dehiscens , incomplete Uin uelo Chilaris. SEMINA. Plura, sub cordata, ComPressa, s abra. Completam descriptionem Plantae exadctiorem Ue qui CUPit adeat Cl. SCHII IEDEL: Ca modo Ego Adduxi, quae maxime meum ad scopiam faciunt. Declarant didia cum iis quae de Martynia HOUSTO UNII ProtUlimVS COm-Posita, ab ea disserre Proboscideam

prologo p. 2I. LINNAEI ad mentem compositam designandam stirpem a DNNAEO hoc nomine receptam sat accuratam plantae descriptionem Gratocorpi iani uti ii sus fuerit BUXBAUM Aci: Pet70p. T. I. p. 241. posteriorem illos, seu Amrtyniae annuae villosae Η. ORT. CL 1Fv. nomi- vero aliam respicere speciem supra dictum sit. Mirum est ne non dPis certe, tuum priore jam ante ad Plane diversam nulli auctori libellum hunc allegatum esse.

19쪽

Ramis sparsisI oliis oppositis se alternis , rigidiusculis

Calyce monophyllo

Corollae tubo arriplissimo, lirribo magis irregulari Filamentis quatuor antheriseris , inter se in exisCapsulae rostro longissimo Seminibus copiosisIdeoque etiam tanquam duas exquisitis characteribus distinctas specios Considerari Job re , sed simul tanta jungi assinitate, tam arcto naturae nec ii

VinCulo CVidens Est, ut non modo clebili se manco artificio cli tingerentiar tota Classe, sed Sc naturae M arti arridente consilio uno Comprehendi clobo ZJat Marolitae genere , Cujus quidem hucusque minus firma sunt R LINNAEO jacta standamenta: nam non modo ex speciebus enucleatis patet, mi DUS AP C a Calyce illum desumsisse characterem rectius Vero in usum VOCRsso CO I Ollam monopotatam, ringentem, quinti staminis rudimentum Sc relictui Somnibus superior in Capsulam lignosam , Corticatam, TORTO bdmZto,bi 'alVem 3-5 locularem Sed perennis quoque Se tot flora β , si Amad illius Characteris imbecillitatem, hujus firmitatem Ostendendam CorisCI CCVidentur symbolam; etiamsi fatendum do rudimento quinti staminis in ROVENII descripti Ono non clictum esse , quod vero ejus desectUm non

uet. Syst. Veget. p. 558. quum eum mox pentaphyllum uti in Martynia ΗOUSTO UNII M pererint, mOX quinquefidum uti in aliis esse viderimus. 23. Di o 3 5 locularem, non quia talem in eXamina tis a me speciebus reperi, in quibus quadrilocularem de

prehendi , sed quum pericarpium perennis M longi foras

teque Viderim neque eXacte aut descriptum aut delineatum repererim ) LINDAE 1 ad mentem, qui quadri locularem olim eam quoque diXit, Gen. Plant. ed. ann. 1754. quinqUel OCularem vero ejusdem in libri editione secunda pronunciavit; quam vero iterum in Syst. Nat. ed. X. mutavit sententiam, quum ibi eam mox tanquam trilocularem , mOX quinque- Iocularem proponit. Hac rerum in ambiguitate dubius haereo, anilon meliore consilio loculamentorum determinan dum numerum feliciori forsan linquamus posterita ii , eoque contenti simus, quod sciamus eam plus quam bilocularem esse. 24. HORT. CLIFFORΤ. p. 348. Cum t . MILLERGaiden. Dict. n. 1. MEDICUs Bolan. Beob. p. 238. 25. V. RoYEN in L INN. Syst. Nat- ed. XII. T. II. p. iret.

20쪽

tiusve depidiam In perenni quid m quinti staminis rudimentum adest,

sed ejus capsulam nullibi, M E HRE11O Excepto omnes Consului auctoΓCS, 87)reperi aut des piam aut delineatam, sed semper quaeruntur stirpium CVltores Se cles Criptores, etiam laetissime florentem Plantam fructus non PersiCCre. LINNAEUM tamen de Hus structura notitiam habuisse Persuadeor, aut CXAliis Argumentis ConClusionem duxisse, illam formae ejusdem esse quam generi tribuit; nam hoc si non fuisset, Cur ad hoc gonias retulerit, H UOBAminum peculiari Sc aliena strue iura recedit , cujus thio ab eo flabilitiam Cli Aradiorem Calyce Pentaphyllo eludit, ego saltem non PerspiCio. Staperest ut inquiratur an ad Maronitie genus a Congeneribus distinguen cum sucticiar, an illi Conveniat unice, an sit quem LINNAEUS VOCAt PTOPI iisi mUS , Uem sUPra probavimus character Didynamiae Anglos permiae PCI VOlVCnS stirpes, uni bilocularive modo omnes instructas este CAPsila JUObUS CXCeptis Video generibus, Loeselia Se Craniolaria PriOI Cm mittCre Possumus, quum non modo trito Cularis Capsula sin sim I ii Citer OVata a Martyniis recedat sigura, sed se corollae laCinhS OmnibUS se Chariclis, staminibus Petalo adversis, *9, sat super quo distingUntUΓ.CTGΠiolaria Propius rimanda est: nam non modo Capsita illi Margiliarum Plane sit nilis, sed Se corolla ringens, quinti staminis rudimentiam haud mi nim Am HUS Characteris constituere mihi videntur essentiam. UACrithar Orsio an haec recte se habeat sententia. Si reele, videi diam, seu aris Iar ΠHM C GHiolaria characi Cribus ad gonora clis linguenda Paribus disserant; ilaod si erit, hunc oportebit corrigere Charadeserem: seu an ita in se mutuo transeant, ut de flatu inclis limitibus clubii, meliori Consilio species amborum

LIUD C ritC Ut assequar sincm, uti cum Maroniis se ri, hic Clucique in Cratim laria Pro Cedam, specierum instituam analysin, Charadi Cronac UC inde CI UAm.

26. Unicam quae extat iconem declit ΜEER BURGΗAIlbeel lingen vari Zeldgaame Geivaspen. Leyd. I 775. fol. Tab. VII. addito LINNAEI charadiere specifico.

CD Nidetur , uod ex Anglicis hortis quas delineavit plantas desumserit, ibique fructus lianc Plantam non persicere

doceat MILLE R. 28. Cujus striti turae, quam eXactissime descripsit, ob cauta sani ad Syragenesiam eam retulit MEDICUS. l. c.

z9. Gen. Plant. p. 27O. Syst. Veget. p. beta. 567. 3o. Gen- Plant. p. 269. Sγst. Veget. p. 524. 558'russi Eui Me hodo inter Bignonias rudimento quinti staminis instructas reponi accepimus.