장음표시 사용
51쪽
Animat: Lutescens, Viridi-radiatum; tentaculis longis, confluentibus, cylindricis, fuscis, apice subluteis. Hab ita culum: Mare Australiae ; prope insulam Cocos et inportu Novae Irlandiae Carteret reperta. Quoy et Gai in ard, VOyago de l'Astrolabo. Tom. IV. Zoophytus. p. 180. Fab. 14. F. 1. 2. Lam arcti, in l. l. p. 374. De hac specie audaces illi peregrinatoros sequentia adhuc dicunt: Di ametro de 4 , Opuisse ur do 1 . Elle ost bien arrondie,
Sont minces, prorandes, inegales; les plus grandes a peu proS de
meme niveau, rem portent par te nombre fur les plus petites, aVeelesquelles elles alternent copondant quotque1 ois. Τοutes Soni sinement greneeS sur Ies cotes, proson dement et largement sestonnees; pluSi eurs de ces docoupures sunt accouploes. - La sursace inserieu represente auSSi des lamellos tres regulieres, ferreos, finement denii- eulees, peti proflandes; de sorte qu'en presentant cette Fongi e Surcet aspeet, On p0urroit croire que c'en est une auire d'une eSpecedisserente.
Sp. 4. F. crassi tentaculata Fongie u gros tentacules), Q-ot G. Polyparium: orbiculare, planulatum, subtus tenuiter striatum; lamellis prosundis, inaequalibus, valde lobatis.
Animul: Lutescens, radiatum; tentaculis numeroSis, coniciS, craSSis, apice luteo-virescentibus.
Habitaculum: Mare Australiae, prope insulam Vani horo.Quoy et Gaim ard, in l. l. p. IS2. Tab. 14. F. 3. 4. Lamarch, in l. l. p. 374. Le Regne animal, par G. Cuvier. Zoophytes. Livrais. 5. Tab. 85. Fig. l. De hac Fungia haec col. Quoy ot Gai in ard adhuc notant:
52쪽
Especu de moyenne grandeur, orbiculaire ou degerement ovalaire, aptatio en des sus et en dessous , presentant dans te premier Sens, de grandes et de petites lamelles asseZ irreguliere inent reparties enire-elleS. Les grandes Seules atteignent jusq'au centre; toutes Sont largement festonne es comine dans l'espece procedente. Ces denticules soni da utant plus larges qui is avolsinent te milieu do l'etolle.
go Si te au centre, qui potirro it satre cro ire, quo te Zoophyte auro it et O fixe par uti pedicule; ce doni nous ne nous SouvenonS pa S, torsque nou S te recueillimeS Vivant. Di ametre 2 ri . Sp. 5. F. dentigera, noV. sp.; Tab. III. Fig. 1 et 2. Ροlyparium: Oxatum Vel oblongo-oVatum, Supra con VOXum, infra concavum; centri cavo angusto, Obliquo; lamellis inaequalibus, leniter flexuosis, subtilissime serratis, ad latera asperis, plurimis lamellis exceptis omnibus ad cavum centri radiantibus in sino partis altioris dente crassiore et prominente in Structis Animat: ignotum. II a b ita culum: Mare rubrum. Hanc Speciem celeberr. per Africam peregrinator Iliappella operit, plura specimina in musco Francosur tonsi deposuit et mecum unum eXemplar benevole communicavit. Quum nulli bi hujus Fungiae vel descriptionem convenientem vel iconem reperire potui, pro n0Va Specie a me habita est, ab omnibus hucusque mihi notis speciebus omnino diversa. - Major speciminis, quod possideo, diametruS est δ' poli., minor autem 2 poli. S lin. Majora nonnulla specimina mu'
Seum FrancosurienSe Servat. - Hanc speciem Semper SuprR COAVeXam et infra concaVam, sorma ovata vel magis oblongo - OVatn, Vidi.
Steua lamellis inauqualibus constructa est. Lam ollae longi SSimae umargine ad centri cavum usque semper eadem altitudine radiant et hic truncatae siniunt. Inter has tam ollae breviores et quidem bre-ViSSimae observantur, quarum pars, a margine polyparii incipienS, Hordem priorum altitudine spatium quoddam centrum versuS tendit,
53쪽
altera pars autem humilior evadit, et tali modo vel centri cavum adtingit, ut in longioribus his lamellis vidi, vel ad hoc cavum non pervenit, ut in brevioribus et brevissimis lamellis observari potest. In partis altioris harum breviorum lamellarum sine plurima oearum parum craSSiores sunt et, dentis obtusi instar hic prominon tes, lamellarum altitudinem solitam superant. Quaeque lamella subtilissime serrata et utrinque aspera est; longiores et longissimae Ia mellao leniter seXuosae, brevissimao autem rectae Sunt. ContricaVum angustum, oblongum et obliquum apparet. - Pagina inserior concava denticulata est, dentibus oXiguis obtusis, lamellarum cursum sequentibus. Etiam in hac specie infra annuli concentrici nonnulli ObSerVIntur. - Color polyparii albidus.
Sp. 6. F. pectinata, Ehrb. Polyparium: Semipedaleb elliptico-oblongum, utrinque planum, oris medii ccentri cavi) rima longissima, ad utrumque s nomusque producta; lamellis dorsoque rudius dentatis, illis radiantibus.
Animat: ignotum. Habitaculum: Ocoanus indicus 8- Hospitatur in nauseo re gio Borolinensi. Cit.: Seba, Τhosaur. III. Τab. CXII. F. 29. Ehre lib., Corallenthiere. p. 50. nr. 2.EX parte Fungia scutaria, Lam archii, hujus speciei adnumeranda est. CL Hist. nat. des Anim. S. Vertebr. Tom. II. p. 372
HJ Lamare k Fungiae scutariae sequentes dedit characferes: Obl0ng0 - elliptica, utrinque planulata; lamellis inaequalibus, undulatis, Subintegris; maj0ribus radi 0rum longitudine. Baes species, ut Lamarest adu0lat, transilum quasi sacit ad Fungiam limacinam, Lam.
54쪽
quo complanatum; lamellis inaequalibus, undulatis, subintegris, majoribus, radiorum longitudine. Ehren b. Animat: ignotum. Habitaculum: Oceanus indicus ' - Hospitatur in museo regio Berotinensi. Ehron b. in l. l. Sobao icon dubia est. - Dimidia longitudino latior, lamellas Subtiliores et angustiores, quam in praecedentibus in F. agaricisormiet pectinata). An Fungia scutaria, Lam. ex parte quidem huic speciei ad numeranda sit 8 λ D. Sp. S. F. compressa, Lam. FOngie comprimee.)Polyparium: Cuneatum, compressum, laeve, inferne papillosum; stella elongata, angusta, sulco divisa; lamellis inaequalibus.
Animat: ignotum. Ha bitaculum: Oceanus indicus. Lamourou X, in Encyclop. method. Zoophytes. p. 418. Bla in villo, Dict. des Sc. nat. Τ. 17. p. 216. - Fongie cunei- forme, comprimee fur les cotes, lisse, papilleuse inserieuremunt; lames inegales, dentelues, echinulees Sur Ies laces, et formant une ei Oile alongee, Qtroite, partagee par un Sillon. Hauteur, 29 millim.
Haec species, testante Lam archio, Fungiae Semilunatae, Lam., speciei lassilis, Similis est. Do his tribus ultimis speciebus nil certi dicere possum. Ni fallor autem, Fungia pectinata et F. scutaria verae Fungiae sunt, et earum
λ=J Esch schol g, in D ken Isis. 1825. p. 746. Fungiae solitariae, Lam. , quam prope insulam Dialielli cum Fungia agaricisormi et cum alia nova specie reperit, unum tantum ventriculum tribuit.
55쪽
forma transitum quasi ad gela. HaligiosSae, Ehren b. formant. Fungiae compressae iconem a Lam archio sitatam ot in col. Bl a i ta v i l l o Actiniologia contentam, non comparare P0SSum, attamen credam, hanc speciem, de qua cel. Ehron ber g nullam mentionem facit, potius generi Sequenti adjungendam CSSO. Cel. Lam arcti in opere saepius jam laudato p. 3 2.) adhuc aliam hujus generis speciem, Fungiam patellarem nempe Ma dreporam Patellam, Soland. et Eli., et priorum auctorum) ΤD commemorat, quam Ehre Iiber g ab hoc genero sejunXit et cum nonnullis aliis N ad reporinis in novum genuS, Monomyces ab eo dictum conciliavit, ex sua opinione Fungiam patellarem et alias hujus generis species quasi Fungias et Caryophyllias solitarias sXasque constanter fixas declarans δ'). Quum mediocres tantum a cel. Soland eret Ellis, Lamouroux, Esper et Bla in Villo datas imagines comparare mihi licet, nil certi de hac specie, an sit ab hoc genero
Separanda, nec ne, contendere Volo.
Quod ad me attinet, semper jus illius naturae scrutatoris respicio, qui primus his vel illis animalibus, aliisque corporibus natura
λβJ Char. F. patellaris spessis: Polyparium: orbiculare, Subius muli0um, radiatim striatum; stella planulata; lamellis inaequalibus, latere muri0ali S. Lam Animal ign0lum. Habitaculum: Mare iudicum et mediterraneum f883. Lamar0k adhu0 de hac specie, interdum pediculum sublus habere brevem,
56쪽
libus nomen imposuit. Amicus mihi Esch schol tet, celeberrimus peregrinator atque naturae scrutator, et jam dudum inter mortuos, primus fuit, qui a genere Fungiae Fungiam limacinam ot Fung. I alpam separavit novumque genus, nomine Her politha, ex iis
constituit. Fungia Τalpa postea in novum Genus Ρol yphy llia oceleb. Virorum Quoy et Gaim ard translata est, ita ut Fungia limacina quasi typus illius generis Uerpetolithae dici possit, cui, sub
nomine generico Hali glossae, oculat. Ehren berg alias adhuc species adjunxit, Sine dubio eorum, quae Esch scholi Z in cel. Olienti Iside proposuerat, scientia carens. Aestimatissimus Eli ren-ber g igitur ignoscat, me nomine priori ab Esch scholigio dato otu me emendato, uti.
Char. gener. Socialis polystoma , pallio dilatato, stolonisera, proliscationis directiono duplici, recte opposita hinc sorma oblonga
linguam reserens m Manicinae liberae . Ehren b, Animal polygastricum) ventriculis pluribus, secundum ObSEr-Vationem cel. Esch schol tet δ' Sp. 1. H. Ehren burgii Leuck. Tab. II. Ροlyparium: oblongum, in medio parum anguStiuS, eon VeXum, lamellis inaequalibus, utrinque asperis, dentatis; dentibus erectis magnis, integris, apicibus obtusis denticulatis; cavo medio elongato, ad utrumque fere finem producto, diviso; subtus vel planum vel
plus minuSFe concavum, echinatum.
Animat: ignotum. Habitaculum: Maro rubrum et Australiae. Seba sino dubio hujus spociei iconom dodit mediocrem in I ho-Saur. Τοm. ΙΙΙ. Τab. CX1. Fig. 4. Madropora echinata, Pall. Elench. p. 284. M. simploX aenulis, subtus muricata, supra lamellis dentatis scaberrimis. Haligiossa echinata, H e in p. et E li r o lib. Corallenthiere. p. 50. I r. I.
57쪽
Novempollicaris, Oblonga, eonVOXa, Subtus concaVa et echinata, media Ioviter constricta, Iamellis inaequalibus, ruditer dentato- spinosis, nonullis radiantibus, stellarum serie utrinque subaequali protostomate medio .
Fungia echinata Fongie horis see); Le Regne animal, par G.
Cuvier. Zoophytes. Livrais. 5. Tab. 82. F. 2. Icon elegans quidem, mediocris autem. In Linnoi Systomatis naturae editione decima tertia haec species pro varietate Fungiae agari citarinis habita est. - Madrepora echinata, Esperi, nullo modo ad hanc speciem, sed ad Fungiam
Ηaoc nostra species a celeb. viris Ehron ber g et Ruppellin mari rubro ruperiebatur. Plura specimina in Museo Francosur tensi Vidi. Unum exemplar bono volontias Ruppellii debeo. Cel. Quoy et Gai marit 'fl) eandem spoclem in vicinitate insulae ΝοVae
Guineae colligebant. Animal a nullo horum naturae scrutatorum, quantum Scio, obserVatum est. - MaXimum, quod in muSeo Fran
costartensi disquisivi, individuum 10 poli. Iongum est. Specimen, quod ipse possideo, longitudinum si poli. habet, et minima eiusdem diametrus est 2 poli. 4 - 5 lin. Acel. Ehren ber g duae hujus spoclei elogantis facileque distinguendae notatae Sunt Varietates, nempe 1) polystoma, osculi S 6,et 2b pla tystonia, Osculis 3, singulorum lamellis 41. Specimen, quod disquisivi, in pagina superiori parum tantumron VeXum npparet, paulo conveXius in medio quam in utroque sine. Medium cavum elongatum et ad utrumque fere finem pro ductum, in tria quasi cava separatum cst, in centrale nempe et in duo lateralia. Centrale cavum autem lamellis duabus, quarum una in utroque latere est, et quarum margines interni Se contingunt, a cavis lateralibus seiungitur. Cavum illud oblongum et parum
58쪽
latius quam lateralia, in meo exemplari Us poli. longum est. Lam ollae, exceptis iis, quae in medio stellae cavum Versus pergunt, et iis quoque, omnium brevissimis, quae sinium amborum medium tenent, arcuatae a margine ad stellae medium exeunt. Α medio utriusque sinis margine longior et recta lamella, quae sensim Sen Simqucthumilior fit, in cavo laterali cavum medium versus pergit. Maximae et longissimae lamellae ad hoc cavum ab utroque stellae margine anteriori et posteriori perveniunt, et hic, uti omnes aliae lamellae majores truncatae, dente majori parumque altiori finiunt. Inter duas majores lamellas s. primi ordinis), quae in eadem sere altitudine cava mediana elongata attingunt, semper alia lamella est s. secundi ordiniS), quae eadem, qua illae majores, altitudine a stellae marginibus incipit, talique modo spatium vel longius vel brevius emetiens, medium Versus tendit tunc autem humilior evadit, et ita ad cava mediana pervenit. In utraque Singularum lamellarum Secundi Ordinis parte humilior lamella cf. tertii ordinis observatur, quae non prorSus cava modiana ad tingit. Omnes lamellae denticulatae sunt et dentes illarum primi et secundi ordinis satis magni et erecti surgunt, apice magis rotundato, muricato. In humilioribus lamellis dentes illi minores sunt. Omnium lamellarum lateranSpera apparent. - Pagina inferior speciminis, quod ante oculos habeo, plana et, in medio tantum parumper concava, ubique echinata S. B culeata eSt. Aculei, marginem Versus majoreS, lamellarum curSum Sequuntur, in medio autem concaviusculo minoreS et
magis dispersi apparent. Horum aculeorum apices obtusiusculi dentibus pluribus exiguis terminantur. Nonnullae lineae concentricae in hac pagina conspiciuntur. - Color polyparii albido-χScescens eSt.
Polyparium: oblongum, in medio vix anguStius, Supra Con-VeXum, Subtus concavum; lamellis inaequalibus, utrinque asporis, denticulatis; dentibus erectis, inaequalibus, saepius laceratis, apicibus magi S truncatis, spinosis; cavo medio elongato, angusto ad utrumque
fere marginem producto, indiviso ; pagina inferiori cchinata.
59쪽
Λnimat: ignotum. Habitaculum: Oceanus indicus 'Unum hujus speciei, ut credo, noVae, eXemplar mecum communicavit cel. Ruppeti, qui idem autem non ipse reperit. Hoc specimen longum est 4' poli., et in diametro minori 2 poli. 2 3 lin. habet. Primo adspectu forma hujus polyparii magnam Simili'tudinem habet cum icone pessima, quam col. Bla in villo in Diction. des Scienc. nat. Planches. Vers et Zoophytes. Ροlypatres. Madrepores) Tab. 82. F. 3. sub nomino Fungiae limacinae dedit.
Cum priori specie haec nostra quoque nova in multis conVenit. Forma eadem est, sed haec nova species breVior apparet, Supra convexior et in medio polyparii non eodem modo angusta: in uno sino quoque paululum latior est, quam in altero. Sulcus medius longitudinalis et olongatus in uno tonoro a cavo medio ad sinium margineS Versus protrahitur, ita ut sulcus ille unum tantum et continuum cavum officiat, neque vero nonnulla cava, quae, ut in Sye eio Superiori, lamellis quibusdam ab utroque latere se contingenti-bUS, S uncta Sunt. - Lamellarum forma et cursus et diversa
altitudo eodem sero modo, ut in specie superiori se habent. In utroque latere autem lamellarum illarum, quas tertii ordinis insuperiori specie designavi, in H. Ruppollii saepius aliae his humiliores, breViores atque minus ovolutae adhuc et quasi quarti ordinis apparent. Dentes lamellarum minus regulares Sunt quam in II. Ehrenburgii, etiam non tam olati et apice magis truncati, saepissime quaSi laceri, tenuiores, et apicem versus muricati; dentes laniollarum tertii ordinis tenuiores sunt illis, saepius inter Se conjuncti et quasi reticulati. - Etiam pagina inferior, magis tamen concava, in ceteris, V. g. quod ad aculeorum habitum attinet, omnino cum eadem pagina in specie superiori descripta convenit. - Color polyparii albus. - Ex omnibus his observationibus patet, hanc nostram speciem maxime similem esse priori speciei: dubius tamen sum, utrum ad hoc genus, an ad Superius pertineat.
60쪽
Sp. 3. II. lima cina. Polyparium: oblongum, Supra conVeXum, infra concavum; sulco superficiei medio elongato, e caViS pluribus concatenatis composito; lamollis inaequalibus, leniter flexuosis, ad latera asperis, majoribus interruptis, subtiliter denticulatis, interioribus ot cava media attingentibus truncatis; pagina inferiori muricata. Animat: ignotum. Habitaculum: Oceanus indicus. Synonyma: Madrepora Pileus ceX parte , Lin. et priorum auctorum. Mailr. Pilous, Soland . et Ellis. Madrep. Lima, Esp. Fungia limacina, Lam. , Lamoua .. Fung. Limax, Oken. HaligioSSalimacina, Ehren b. - Germ. Schnecken- Coralle, Schnecken- Stern. Gall. Liuia ce de mer, Fongie limace. Soland. et Ellis, in s. l. p. i59. nr. 31. Madr. Oblonga, COII-VeXa; centris omnibus dorsalibus concatenatis; lamellis majoribus abruptis, minoribus continuis subanastomosantibus. Lam arcti, Anim. Sans Vertob. Tom. II. p 3 3. Iar. T. Fung. oblonga, conVEXa, Subtus concava et echinata; stella elongata; lamellis inaequalibu S.
Ehren berg: Corallenthiere. p. 51. nr. 2. Hal. novempollicaris,3 p0ll. lata, Subtus concava, echinata, parum convexa, lamellis interruptis, raro pollice longiores, nec radiantes, subtilissime denticulatis.