장음표시 사용
151쪽
CONCLUSIO N. 12Tvor appetitus Sensitivi et Omnium virium SonSili V9rum ad voluntatoni idem tostatur libro II De baptismo parvulorum in di-CenS, UOd, NUBIBVi anim3le corpus homo geStaret, nihil ino-budiens Adversum so in illo Sentieb9 s. Istis inquam, eXSiStentibus in statu innocentiae, Originalis iustitia necessario aliquid est ex ipsis Certum Si autem, quod non fuit gratia gratum sacten nec virtutos theologicae nec cardinales virtutes nec alius habitus voluntatem Deo subiiciosis distinctus ab istis: selinquitur ergo, quod fuit habitu causans Obedientiam appetitus et omnium in seriorum virium ad rationem et voluntatem talis autem habitus libi utim in appetitu subiective poni non poteSi ergo originalis iustitia orat subiectivo in sensibili appetitia. Quod orgo originalis iustitia non fuerit oratia oratum
facien8, Sic apparet ait enim AnSelmus, De conceptu viruinali in fine, quod insans etiam post baptismum caro iustitia Originali sed certum ost, quod gratia gratum aciente non caret orgo Originalis iustitiam gratia gratum faciens non sunt idem. Et confirmatur, quia Sancti viri pro Statu niur9e ΓΟ- Strata carent Originali iustitia, set tarnon sunt in gratia Dei. Praeterea, ibi uino ut habitus in nolescunt per operationeSet actus Sed eius gratia gratum acientis non est idem cum illo, qui attribuitur originali iustitia se, qua homo Secundum VireSinferiores serat subditus rationi ergo ipsa gratia gratum faciens non fuit. Rur Sus, si originalis iustilia serat gratia gratum aciens: aut erat eiusdem Specie curn gratia, quae nunc St, Ut iteri US; non ita Silem, qui tunc homo rediret distatum in noeentiae OS baptismum, nec alterius, quia offectus Orm3li gratiae HS gr9tum facere Deo, quod non est alterius rationis etiam in angelis, hominibus et Christo orgo idem, quod Pi US. Ν0 obstat quod sit portui dicebatur Secundum AuguStinum, quod originalis iustitia secundum suum Ormale erat placere Decio hic enim non inquirimus do originali iustitia Secundum Suum Ormale, quo Opponitur Odio Dei, quod est sormalo in Originali peccato, Sed quoad suum materiale, quo opponitur rebel-
152쪽
lioni habituali su por illum enim habitum una cum aliis habitibus
virtuosis fundabatur partialiter Sse cceptum De et gratum, praesertim cum gratia non Sit distinctus habitus a virtutibus, sud aliquid rosultans ex integritato virtutum, ut pulchritudo et gratia corporalis ex debita proportione et coloratione membrorum, Sicut alias dictum fuit. Virtutes quoque theolosticae vel morales non potuerunt esse iustitia originalis habitu enim, qui communes Sunt naturae pro Statu innocentia et Statu lapsus, non sunt habitus ille, qui sui tantummodo in statu innocentis naturae; sed virtute morulos ot theologiea utrique Statui sunt communes, Originalis
vero iustitia non ergo non possunt QRS idem. Praeterea, in nrvulis infunduntur Virtute Secundum Veriorem Opinionem, ut probatur Extra, De baptismo et eius esse tu, capite Maiores enim sunt in Sed ipsis in baptismo non infunditur originalis iustitia ergo idem quod priUS.
Rur Sum Virtute mor9les unedam Sunt equiSitae, qURedam infusae, Secundum pluro doctoreS; ConStat autem, quod originalis iustitia non sunt virtutes aequiSitae, quia tunc expuris naturalibus per consuetudinem et assuefactionem OSSet se homo reducere ad statum innocentia se nec Sunt mor9le in-susa aut infusae theologicae, quae Sunt fideS, SpeS, 3 ritRS, nam ista infunduntur vero poenitentibus et resurgentibus a peccat Secundum idem, quibus tamen originalis iustitia non datur orgo non Sunt idem.
Amplius, effectus originalis iustitia erat non erubescero aut pudor in sui nuditato, iuxta illud Genosis 2η Erat autem utenque nudus, Adam scilicet et uxor eiu8, et non erubescebant. Idem dicit Augustinus libro Ille baptismo parvulorum ;sod manente gratia gratum faciunt in homino ot virtutibus thseologi iis ac moralibus infusis et aequisitis, illiu homo non pervenit ad hunc gradum, quin ruboscere habeat et pudenda in Se experiatur ergo originalis iustitia non fuit idem cum
153쪽
Non potest Ver dici, quod fuerit alius habitus a praedictis voluntatem Deo subiiciens aut ipsam regulans secundum rectam rationem voluntas enim primi hominis sufficienter subdobatu 'Do pur habitus supradictos ergo, Si nil h9bitu ponatur, Superflueret, cum non appareat, ad quid poneretur. sectae enim rationi volunt9lem confirmant mor9les 9bitus acquisiti; 00 vero perimet subiiciunt Virtutes theologica et morales infusae:
ergo in voluntato primi hominis nullus sui alius habitus a praedictis. Pr90terea, si originali iustitia fuit sectitudo voluntatis in primo parento aut habitualis rectitudo fuit aut clualis non fuit actualis, quia, dum in Xissi erat, iuxta illud : Immisit Dominus soporem in Adam, non est dubium, quod in originali iustitia mansit, et tam0n voluntas non fuit pro illo tunc in aliquo actu licito nec orat rectitudo habitualis; nam ha
bitus ructus dicitur in ordine d actum rectum, Omnes Utem actus recti in voluntate possibile per virtutes, do quibus dictum est, Sumeienter diriguntur ergo non potuit in primo homino esse alius habitu voluntatem rectificans quam praedicti.
Relinquitur ergo, quod fuit habitus appetitum subiicie et inclinans ad sequendum absque omni obollione et repugnantia rationi iudicium et imperium voluntatis iuxta illud Augustini superius ' allegatum V Contra Iulianum; qui dicit, quod
non fuit indecens aliquis motus hominis, Ut puderet, qUOniam illud movebat voluntatis imporium, non caro Concupi Scen Bd-Ver Sus Spiritum . Hanc autem habitualem obedientiam impossibilo est poni subluctivo nisi in appetitu opposita enim Ita sunt flori circa idem, et contr9ria idem subiecto vicissim in- Sunt, Secundum Philosophum, X Metaphysicorum ' sed habitualis inobodiuntia appotitus se habitualis obedientia, rectitudo atque iustitia eiusdem sunt opposita ergo, cum inobedientiaot rebellio subiectivo sit in appotitu qualitas vitiosa, ibidem sui P0ctitudo se iustitia originalis.
154쪽
130 REPERCUSSORIUM PETRI AUREOLI.
Praeterea, Obedientia non St SubiectiV in eo, qui praecipit, sod in illo, qui obsedit undo in servo ponitur virtus bene Obeditiva rospoetu domini, I Politicorum' et temporantia e sortitudo ponuntur in appetitu sonsitivo, I Ethicorum , quia ipsum subiiciunt rationi sol originalis tu titia sui obsediuntia appetituS, ut patet per Augustinum. I De baptismo a PDu-l0Dum , qui nil, quod si prima iustitia primorum illorum hominum fuit se obsediro se hanc in membri adversus legem menti Suae legem concupiscentiae non habero : ergo iustitia originulis subiectivo sui in oppetitia. Praeterea, originulis iustilia non erat aliquid naturam hominis violentans; sed, si fuisset in voluntate habituS, quo appetitum moveret et coerceret, esset aliquid violentum respectu 9ppetitus ergo non fuit subiective in ea. Amplius ibi fuit origi nolis iustitis, ubi fuit nuditas eius, primo homine per peccatum a Deo discedente; sed nuditas iustitia fuit in appotitu sensitivo, secundum illud Augustini, Debaptis λὶ parvulo Dum libro Ilε, dicentis, quod K postquam ista transgressi sueta est et inobedion anima a lego Dei sui versa
est, habere coepit a Vel Sus ali Servii eiu S, hoc Si CorpuSolus, legum inobodioni tuo, et puduit illo nuditatis suae, animadverso in se motu, quem antea non e Serant quae nimadverSi dicta si portio oculorum s orgo iustiti originalis fuit in uppetitu sensiti Vo. Praetore9, Si poneretur in voluntate aut esset in ea, ut imporaret en mediante voluntas appetitui Sensitivo, ut ut in eo motum liceret Sed non, ut imperaret, quia ad hoc imperium Suffficiunt gratia et virtutes, quibus voluntas Optat et imperat, Uantum S e Se ne caro adVersu Spiritum concha piScat, ut patet in viris sanctis nec ut eliceret in ppetitu Sen- Sitivo motum consorinoui rationi, quia voluntas hunc motum non elicit, sed imperative so abo tantum, quemadmodum non elicit Otum progressivum, sed virtus motiva in musculi eXSi- StenS ergo Originalis iustitia in appetitu cuius essent illi motus, fuisso subi clivo et non in Voluntate.
155쪽
CONCLUSIO V. 131Amplius, eius est actuS, cuius est habitu S. et econVePSO, cum actus et habitus Sint persectione coordinatae reSpectu
eiusdsem persectibilis; unde habitus est cius primus persectibilis per operationem Anquam per actum secundum; Sed motuSordinatus et conformis rectae rationi in statu innoc0ntia fuisset in ppetitu SenSitivo, in quo nunc Si motus rebellis ergo ibidum originalis iustitia Xstiti Sset. ES ergo inconcusSe tenendum, quod originalis iustitia fuit quaedam nobilis qualitas appetitum sensitivum in sui univer- Salitate perficiens et ordinans ac consormans rectitudini rationiS, ita quod nec oculus ad Spiciendum nec cor ad appetendum nec auri ad audiendum nec aliquod membrum corpori adactum liquem vitiosum inordinato moveretur, Sed magis ad OppOSi tum unde conSurgeret pro illo statu ad bonum pronitas et dissicultas ad malum, sicut in tractatu e conceptione Vir sinis ' dicobatur. Ex isto autom habitu et ex virtutibus XSi- Stentibus in Voluntate, consurgebat in logi ita innocentia inprimi parentibus, et ex ipsis homo erat acceptu Deo, qUoniam gratia et ce0ptabilitas obiectiva non est liquid absolutum a virtutibus, sed est aliquid fundatum super illas. Et hinc St, quod rectitudo voluntatis ad statum innocentia dicitur pertinere, quamVi non esSet illo 9bitus, qui originalis iustitia nuncupatur Sed magis rectitudo ppetitus, ut sic rectitudo VoluntatiS, quae consurgit ex virtutibus theologicis ot moralibus, trectitudo appetitus, quae fuit originalis iustitia, statum innocentiae integrarent peccatum Vero Originale Sibi Opponitur quantum ad id, quod est materiato in O, puta, rebellio quantumVer ad sol male, quod est odium, Sibi Opponitur, quia partia- litor fundabat respuetum acceptabilitatis ot gratiositatis in Ordin ad Delam. Ad ea Vero, quae Superius inducuntur, dicendum est: 1. Ad 1 quidem, quod appotitus sensitivus, prout Si be-dien Voluntati, potest voluntas appullari, sicut et rationalis dicitur per participationem, in I Emicorum , et idcirco a iustitia est
156쪽
132 REPERCUSSORIUM PETRI AUREOLI.
rectitudo voluntatis propter Se ipsam Servata is, Voluntati quidem sumtae proprio et per essentiam quoad virtutes, Voluntatis vero per participationem quoad illam qu9litatem, qua oin appetitu primorum parentum exsiston dicto sui iustitia originaliS. 2. d 2 dicundum, quod iustitia moralis si in voluntate proprie dicta, non Sic autem de Originali iustitia, ut patet sex praedictiS. 3. Ad 3 dicendum, quod peccatum Originale Secundum Suum material est in appetitu senSitivo, rati in cuius Ormale, quod os odibilitas, inest toti personae compositae ex nima et O pore, quia totus homo Si propter obsellionem Oditus, iuxta illud Augustini, II De baptismo parvulorum η dicentis, quod do lege membrorum nascitur caro peccati expianda per illius Sacramentum, qui Venit in similitudinem carnis peccati , ut
rum hominem non liberat nisi oratia Dei per Iesum Christum
4. Ad 4 dicondum, quod originalis iustitia potest esse no men Xprimen totam rectitudinem primi latus, et Secundum hoc signat rectitudinem voluntatis, qua erat in primi hominibus per virtutes theologicas et mor9los et rectitudinem appetitus sensitivi, quae erat per istam nobilem, de qua nunc loqui mur, qu3litatem Vel OtoS QSSe nomen exprimen tantummodo
huiusmodi qualitatem, et sic proprie loquimur de ea, quoni3m peccatum Originale huic directe opponitur, nec Virtute proprie dicuntur iustitia Originalis. 5. Ad 5 dicendum, quod ista qualitas roddebat hominem innocentem pro eo, quod non eXperiebatur in se aliquem motum inordinatum aut aliquid aliud dignum verecundia Vel rubore. 6. Ad ultimum dicundum, quod iustum et iniustum, Si accipiantur pro recto et Obliquo poni possunt in appetitu Sensitivo, qui rationalis est et voluntarius o participationem unde obliquita ipsius, concupiscentia est et rebellio, rectitudo vero Originalis iustitia. Et in hoc quinta conclusio terminatur.
157쪽
CONCLUSIO VI. Gus orio inale peccatum ob hoc omnibus ex Adam libidinose descendentibus imputatur, quia tota natura exsistens in ipso virtualiter quodammodo consensit in peccatum.
Et primo impugnut P. Si ui sero iustitia, quae nulla potest iniquitate obliquari, ob hoc filiis hominum, qui, Adam libidinos deScendunt, qualitatem vitiosam, quam asserunt, imputat 3d peccatum, quia omnos homines virtualiter in Adam exstiterunt in illo tunc, quo do merito Suo qualitatem ipsam iusto se iudicio sibi inflictam Suscepit, et ita, voluntate primi hominis consentient in peccatum, tota 3 tura omnium hominum quodammodo in peccatum OnSensit, quo illa vitiosa qualitas est inflicta. 1. Huic tamen obviare Videtur, quod Voluntas omnium hominum non fuit in Adam in virtute, cum nima non Sit e tr3- duce. Sed a Deo, cum Suis potentiis corpori infundatur illud ergo non potuit in liquid consentire modiant Adam, quod nulla tonus fuit in ipso sed voluntatos hominum non fuerunt in Adam formaliter nec virtualiter, sed tantum in Deo, quisnoi singula iter corda hominum, Secundum prophet9m in ergo natura hominum ut exsistens in Adam non consensit in illud peccatum. 2. Praeterea homines uerruit in dam tantum secundum carnem; Sed consentire non inest homini per carnem ergo non conSenserunt homines in peccatum, prout fuerunt in Adam
3. Praeterea, pecc9ium Originale est Sicut obliquitas motus Sagittae proveniens o Voluntate iacientis Sic enim per actumg0110rationis transmisit Adam obliquitatum occ9ti in natur 9m, sicut transmittit iaciens motum obliquum in sagittam; sed obliquita in sagitta non est e Voluntato Sagittao, sed iacientiS:
ergo peccatum non erit X OnSen Si naturae, sed e Voluntate solius Adae, ut videtur.
Ps. 32, 5 γ i finxit sigillatim corda eorum.
158쪽
134 REPERCUSSORIUM PETRI AUREOLI.
4. Praetersea, Sic Si de peccat Originali respectu totius natura in ordino ad Adam, sicut ostio homicidio aut alio actuali peccato per membra commiSSO in Ordine ad committentum per-SOnam quemadmodum enim manus o alia membra hominis. Sunt unus homo, Sic omnes homines in Adam suorunt quasi unus homo, Secundum AuguStinum, De baptismo parvulorum libro in s0d homicidium, quod si cluale peccatum, non t- tribuitur manui ex proprio consonSu, sed e voluntatem nim3Θ ipsius y operantis ergo et originale Hecatus non attribuitur hominibus ratione propriae voluntatis. Sed ex motu Voluntari primi parentiS. 5. I Reterea, non plus Omnes homines suorunt in Adam in virtute, quam Singuli homine Sunt in parontibus suis; sed filii non OnSentiunt in peccats, qu3 3 9rentibus committuntur, quamvis in ei sint virtute ergo nec Omnes homines in peccatum Adae OnSonSorunt, quamvis essent in eo virtualiter
Sed his non obstantibus, dicendum est ut supra; quoniam ita dotorminat Augustinus in libro De correptione et oratia , ubi dicit, quod quia Adam per liberum arbitrium Deum deseruit, iustum iudicium Dei expertus est, ut cum tota Sua Stirpe, qua in illo adhuc posita tota in illo peccaverat, damnaretUr . Et libro I De baptismo parvulorum Widoni definit, prout 9-giSter sententiarum allogat 30 d. libro II dicoris, quod in
Adam Omne peccarunt ut in materia Omnes enim unus homo illo fuerunt, in quo materialiter erant s. Ad cuius videntiam considerandum est, quod Adam aliquando vicem gessit totius humanae naturae, aliquando Vero Vicem Suae Singul3ris personae. Vicem quidem Oliri naturao in his gessit, quae gesta Sunt circa eum XSiStentem in paradiso quia enim natura humana producta non suit immodiato
159쪽
a Deo in omnibus suis SuppoSitis, Sicut sui natur angelic9, Sed in uno supposito, a quo Omn0 homines descenderent per viam generationis; ideo cum Adam actum est, sicut ageretur cum Omnibus hominibus, Si tunc Assent. Unde positus os in paradis et constitutus est operator et custoditor in se vice totius naturae Imposuit etiam nomina anim9ntibus cunctis, non in quantum Singulari per Sona, Sed auctorit3 te, qua Super cuncta animantia praecellit humana natura .raecepit quoque nandatum disciplinae, o do ligno uisentia boni t mali comodo res vico totius naturae donum etiam innocentiae, quo nuduS XSiSten Snon erubeSceret Tentntio quoque serpenti permissa est in eum fleri vice iusdem nutu r9e, Ut, Si resisteret, in boniS, quae De acceper9 tota nutus a perpetuo permaneret, et maledicti quoque proiecta in eum quoad sexum semineum et virilem do dolore partus o multiplicati Ono erumnae ut reversione in pulverem, necnon et eiuSilem eiecti de loe voluptatis et collocatio gladii flammei transvorsalis pro custodia 9radisi, et UniVePSaliter quae ab ingressu eiusdem paradisi Squo ad exitum acta Sunt, ire ipsum uti luse gesta sunt leo totius hu-
hominis imputata sui illi singulari personae unde a principio capitis usquo ad 4 libri Genesis agitur de Adam, prout vicem tenuit humanae naturae a 4 vero et deinceps prout sui singulari perscina, ut quod genuit Cain et Seth, et lia, quae
Qui ergo vivo totius n9lura in paradiso XSiston tent3tu S, Vice eiusdem Succubuit se originali iustitia spoliatus, inflicta sibi concupiscontia rubuit nudi talom. Propter hoc dicendum HS in hac conclusione, quod tota latur quodammodo e in Se Sit in huiusmodi, nil ortum os vitium et originale peccatum, secundum illud Augustini, De baptismo parvulorum , qui ait, quod . primi hominos pudenda toxerunt propter legem peccati, de qua lege a Scitur caro occati; si senim ab eis transitum sedit ad posteros ista lex, qua est mortis initium, quemn lmO- dum labor, quo cuncti hominus laborant, in terra et parturitio cum doloribus in seminas transitis.
160쪽
136 REPERCUSSORIUM PETRI AUREOLI.
Ad ea Voro, quae in OppoSilum inducuntur, dicendum est: 1. d 1 et 2 quidem, quod, qu9mVi 9 nima et Olunt3 non sint a traduco, nihilominus latus homo est generatuS, Cum generatio ad compositum torminetur. Et idcirco omnes homines suerunt virtualiter in Adarn, quam vi mediant carne, qua et mediant concupiscontia dicitur transfundi et originato peccatum; appetitus Siquidem Sensitivus, in quo HS concupiscentia subiective, cum Sit potontia Originata, non est in anima tantum, Sed in Coniuncto, in nima et Carne, quamvis insit per carnem. Vel dicendum, quod, licet omne homines Secundum animam in Adam virtualiter non fuissent, potuit tamen Adam vicem omnium
gerore et totiuS 9turae, et ideo nec primum nec secundum Irgumentum procedit.
2. Ad 3 dicundum, quod illud exemplum do obliquitate sagittae deficit propter multa primo quidem, quia Sagittae
non imputatur obliquitas sicut originale imputatur tot naturae, iuxta illud apostoli in Eramus omnes natura silii Dcte unde omnes sancti ' Vocant massa in peccati Sse humanam naturam; Secundo vero, qui ill obliquitas non habet in sagitta rationem culp3e, et tamen Magister sententiarum 30 d. libri II r probat opinionem dicentium, Originale peccatum non 'Se culp3m, Sed tantum reuium poenae Gr0gorius etiam Super Ezechielem dicit, quod is carnis dolectatione concepti culpam Origin9lem contra Ximu s et Augustinus super psalmum 50 dicit, quod peccatum Origin3le Si culpa, quam Omnes concupiscibiliter concepti trahunto torti Vero, quia Sagittae propter motus obliquitatori poen9 iuste non potest infligi, Sicut pro peccato
originali infligitur.3. Ad 4 dicendum, quod illud simitu do homicidio re-
Spectu manus non est ad propositum propter mult3 primo, quia in omnibus membris et in toto supposit non St nisi UnUm peccatum actuale, origintile vero plurificatui . et divel Sisic9tur numero secundum hominum multiplicationem Secundo