장음표시 사용
481쪽
-- 473 denudata. Flores usque ad ramorum apices numerosi, si
Train longi, exius ubique pube brevi ad pressa avescente satis densa pilosi, tubo sub cylindrico A lin. lato basi gracilescente, sauce ovato-inslata limbi obis late vatis obtusis circ. Iin longis flavis). Squamae I 2 ternatim
si nubus iiisertae, glandillilarines, lineareS, obtusae, circ. 3 ad in l0ngae, Seiulis circumdantibus at copiosis pallide aureis seri eo- uitentibus dimidio sere longi 0res. Antherae con-aiectivi prolongatione brevi obtusiuscula continua fusca supra Ioculos apiculatari Species nichra, distinctissima a praecedente, iri soliorum forma accedit, dissert ramulis loribusque pubescentibus et foliis ciliatis, a Sequente, cui Sinuum quamulis 12 convenit, foliorum serina et 0ribus longi ibus ab milibus reli- liquis iam squamularum numero Statim dignoscitur. 8. S. chrysantha, Lichtonst. SS., oena et Schult syst. 3. p. 333, rami Virgatis, Simplicibus, apice puberulis; soliis oppositis, imbricat stibad pressi S, Ovali- oblongis,
breve acuminaiis, obitis itisculis, SemiampleXicauliblis, nervoso - sulcatis, glabri S dense ciliatis; 0ribus solio sub duplo longioribus, iubo gracili pubescente, limbi glabrescentis lubis ovat0- oblongis obtusiusculis squamas I setis
savis ipsis subiungioribus dense cilicias parum Superantibu S. In rupestibus toniani inter parrb0Scli et Trado ali.
3000 - 4000 ped. IV. A. l. rege, No. 342 a.
In monte Witsember prope ut bagh, ct Lichtenstein. nam circ. pedales, validi Stricii, ubique densissime s0liosi, inferne o abrescentes lia es Silia, ' decussata v.
'ub- disticha, demum se in i patula, medio plus minus compli- cai0- concava, ' obtusa sub acuminata nunquam vere incula has attenuata obtusa, coria ea, divide olivacco V. glauceS-
482쪽
dorso nervi multi acuti ii Scule prominulis sit liparallelis longitii ditialiter Striata v. potitas ligo S Sulcata, margine pilis albidis brevibus densis demini evanescelitibus barbato-ciliata, caeterum omisi utrinque glabra. Flores per totos sere ra-In0 SparSe naScentes, II in longi, tubo subsili fornii fauce que oblongo - inflata pii bu brevi ad pressa avescente pilosiusculis, limbo patente, laciniis 1 - 1 3 lin longis in sicco suscis extus medio tantum pilosiusculis, squamis 2 lternat in Sinubus insertis ob os subaequani ibus . vix inlidio brevioribus linearibus subactitis lavis, eiularum corona densissima seri ce0- nitente nunc sere aurea nunc pallidiore. An titerae . regeanae. Descriptio Mss. a l. Barllin ad specimina Lichtensteiniana autographa aliaque a Mundi et Matre lecta, in Muse Berotinensi servata, facia, accurata a Specim. ni Stris tantummodo recedit soliis, inprimis linioribus, villusis, demum calveScentibus; caeterum vero adeo congrua, ut de identitate specifica dubitare vix possimus. Folia quidem dicuntur Sparsa V, Sed Vero Similiter ex errore. - Planiaeliabitus, praecipue soli a fere omnino S. lucentis, Sed haec jani floribus brevioribus et glandularum unistro facile distinguenda.
Obs. S. villosam ictis tr. l. c. p. 288 nobis plane ignotam quamquam ipse l. auctor cum S. cha uesantha 0rsan deliticam suspicatur l. c. p. 293 satis diversam credo: soliis 3- nerviis albo, hirsutis, sorum laciniis lanceolatis acuiminatis V etc. Proxime denique, praeter sequentem, affinis videtur . tomcntos Ait ΙΙ. Ke . d. 2. I. p. 271 Andr. Bot. Repos. l. 334 P0ir in dict. enc. Suppl. b. p. 259 Sp. nobis itidem haud visa quae amen jam solibus solio re-vibribus disserre videtur.
483쪽
9. . dodecupetula, arti. As in IIb. Mus Berolin. ramis validis, Superne ramulisque -gonis hirsutis soliis oppositis, 4-sariam imbricat0- adpressis, ovato- oblongis,
obtusis, pice Subrecurvis, dorso conveX - carinato ob S0-
Iete Sulcat 0- iugosis, glabris, unioribus sericeo-ciliatis; floribus solio piis duplo longioribus tubo lisorini tomen-t0So- Sericeo, limbi brevis patetitis extus pilosius culi tubis ovatis obtusis squamis I fetulas aequantibus vix longio
Humi parce ramulo Si pedales et ultra, inferne teretes cicatri sati calvescentes, superne hirsuti teretiusculi soliosi; ramuli inaequales, digitales, 4-goni, hirsuto- vill0si. Folia
reliquis obsoletis, margine demum calva, Semipo uicaria et ultra. Flores sessiles, axillares, solitarii, Versu Summitates ramulorum, solio plus duplo bracteolisque binis lineari bus obtusis, ciliatis quadruplo longiores tubo sub ore cam-Panulato, ventricoso limbo Se Squilineam longo se tutarum corona pallida nitens Antherae inclusae.' Baril. ss. Species nobis n0n visa, ab assinibus praecipue, ut videtur, soli0rum magnitudine et nervatione ramulisque -gonis distincta. I0. S. hirsuta, Wickstr. l. c. p. 290, rami virgati S ramulosis, apice hirsutis soliis inferne Sparsis, Superne p- positis, junioribus subimbricatis, demum patulis, ovali obl0ngi S, acutis V obtusis. Sub planis, nervosis, ciliatis, dorso pilosis, demum calvescentibus floribus solio sub- aequi longis, exius glaberrimis, limbi lubis ovatis aculis Squamis 8 eiulas parcas Sub Superantibus dimidio longioribu S.
484쪽
β. glabrescens, doliis laticeolato- oblongis saepe seu do fasciculatis acute nervoso - sulcatis dorso mox glabris. In dumetis IV. C. b. ad marginein Sylvae prope George, ait 800 ped. - prope Kaymansgat, ali. 600 ped. - loco proprio haud memorato t. Drege. In terra Avieniqua, Ianuari florens Lichiens tein inini, Mus Bero . , de Baril. mss. Species distinctissima, soliis totaque acie primo vultu sequenti siviillima, sed jam oriam glabritie quamularumque
numero lacillime dignoscenda. ubeScentiae gradu solioru in que forma et nervatione haud parum variat. Nam nunc sesquipedales, virgati, at firmi, sub Simplices, Siric i, aeviusculi, - nunc breveS, inseX in Var. β. cicatri sato-iuberculosi ramosi ramulis teretiusculis saepe subumbellatis. Foli plus minus coriace a Sessilia, dense inibri ata, decus-Sata elui - erecta Vix ad pressa, demum patula, lin. l0nga, Vl-2Vl in Iata, d0rSo vix ac ne ViX convex nervis longitudinalibus subparallelis obtusiusculis v. immo obsoletis rugoso-Striata, Supra glabra, Subtus pilis I 0n giusculis adpressis nunc den Sioribus, nunc Sparsis brevior busque nonnunquam subsericeis pubescentia, citius tardius v glabrescentia livide V sus escenti viridia in ar. . h
lin longa, 1 - 1Vst, rarius 2 in lata saepe sere lineari
oblonga nervis acute pronii nulls Striato-c0Stala, margini pilis albis longiusculis satis densis patentim eleganterqu ciliata, caeteria in glaberrima recentissimis parcissime pilo
siusculis laete viridia Hores lin longi pallide car ne i sinis avi 3 oxtus ubique glaberrimi iubo tenui, saue
Subcani panulato- iussala, limbo patente, laciniis vatis acuti
V. Sub acuminalis, lin. Iongis, saucis eiulis albidi)
485쪽
parcius eulis squamula suscas v. tigricantes lineares obtusassere aeqitantibus. Si irpem no Siram pii in refert con ur- malini D. t. T. f. ., quae n l. Wiclistro em ad S. D-gatam suam citatur sed in descriptione Burin. l. c. p. 129 soli dicuntur glabra, inde potita ad Sequentem reserenda
II S. striata, Lamia ili. I. p. 3I4 P0ir. in dict. in . . p. 476. itasti . l. c. p. 288, rami pubescentibus, soliis
486쪽
gali subsimplices, tunc breve tenuiores iterato- ramosi. . Folia forma et magnitudine praecedentis, in mimi planx et acu i ius densitisque ierVOS0- Sulcata omniaque recentissimis haud
albido - toment0So solium Subaequante v. parum longiore fauce
levissime inflata. limbi Hobis patentibus avis 1-I Τί lin.
longis ovato- oblongi V. sere lanceo Iatis acutis exius alabris v. basi mediove tantum pubertilis Squamae nigri cantes parvulae, setis albido Sericei satis copiosis cinctae.12. S. Iucens, Poti . in diit enc. T. p. 77. Wiclis tr. I. c. p. 28T. Moem et Schult. Syst . . p. 332 ramis virgatis, simplicibus v. furcato- ramo Sis, AEuperne pubescentibus 40-liis oppositis, Subad presso - imbricatis, demum senii patulis, oblongis . lanceolatis acuminati S, aeutis, complicat0-amplectentibus raro subplanis durS Striato mulli nerviis, elliatis, demum nudis, floribus s0lio parum longioribus pubescentibus, limbi Hobis ovat 0- oblongis acutiusculis extus glabrescentibus squamis 8 Setula copiosas aequantibus duplo longioribus.
de urmb. - Ιnter saxa ait quarta Montis abutaris, Occidentem versus m. Jan. 1827 I. Echion. Ub. n. it in n. bl S. virgata, Voviluyn il Syst. 5. p. 358. t. 40. s. 2. optimat S. virgat β. ii ld. p. l. I. p. 69 I. se Syn. IIouli. - . ciliata, Lam ill I. p. 314. Poir in dici. en P. T. p. 77. Praecipue var. 8, ad quam cum citatur Andr Boi Repos. t. 49). - . pubescens, teudeli mss. in IIb nostro. Specim. Echion. o. 65. Specios acie inter . striatam et longi oram vere intermedia, priore tamen bene disi incla orum squamulis
487쪽
magis complicatis, apicen verSu attentias o- acuminalis junioribus longioribi is longius albo ciliatis, dorso plerumque nitentibiis pallide cinereo v. quaSi glaucescenti- viridibus; S. Iongylor vero, cui soliorum forma propius accedit, distinguitur soliis Summis sterilibus, ultra flores comam terminalem formantibus, et oribus brevioribus, folia nunc vix aequantibus, nunc parum ad Summum dimidio longioribus. Habemus quoque nrmam soliis angustioribus vix IV lin. latis ad . virgatam Valde accedentem, Sed certe tamen ab
ea distinctam soliis acuminato-aculis 6 β in Iongis minus patulis soribus longioribus circ. 6 in longis etc.
Obs. S. cithala Lam. l. c. 0bi videtur delenda; descriptio enim a S. striata, parum di Serepat, Sed squamarum saucis numerus Silentio praeteritu S St. Quae vero sub nomine illo tum b. Lamarch. vidi specimina a S tacente distinguere nequaquam p0 tui; neque ramul0 glabros, neque soli a juniora subius puberula qualia a P0iretio . c. indieantur ostendunt. - Lamarchi ii S. ciliatam Suam eum Pas
ii eam esse suspicabatur, ad quam innaeus conem urinannianam se. t. T. f. 2. citat Sed haec potius ad . triatam aut hirsutam reserenda n0bi Videtur. - Num S. ciliata Andr. Bol. Re p. t. 39 et t. I 49, a P0i reli I. c. cum ad S. ciliatam . citata a S lucentem, aut . Siri alam, nulai S. virgatam ad quam a nonnulli citatur, cfr Wiclis tr. l. c. p. 286. Si reserenda, c0nibus hisce nobis non suppe-iensibus dijudicare non aud00.
13. . longi ora Lam. ill. I. p. 314. t. 78. pessimal
Poir in dici. enc. T. p. 476. Wiel Str. l. c. p. 292 ramosa, ramis gracilibus Subsimplicibus apice -gonis puberulis L soliis oppositis, ad pres80- imbricatis demum emi -
488쪽
pati ilis, ovato v. bl0Bg0- lanceolatis sub acuminalis obtii sitis culis, inferne Sub amplecterilibus, dorso glabro tenuenervos Striatulis junioribus ciliatis floribus in spicas terminales haud comosas conserte dispositis, solio duplo v. triplo Iongiolibus, extus avido Momentosis Subsericeis, limbi obis ovato oblongis sub acutis squamis 8 Setulas parcas aequantibus duplo Ion ςioribus.
a Loco proprio haud memorato. - in collibus secussi. Bergrivier prope Paari, a li. 500 ped. III. D. a. o in planitie prope urbem. - in planitie arenosa inter Duiliorvale et BlaauWberg, infra ali 200 ped. III. E. . l. rege No 383. h. id. et 342. b. - Αlibi I. Echion. b. n. iiiii No. 85. fidem b. Mougeo il) Ad te ivale l. Bergius. Mus Ber0lin. fide Barilg.
Species 'hunbergio, ill denowio aliisque eis. Sup*N0. I, et ictis tr. I. c. p. 28 et 292: cum S. Nirgam Linu consuSa, at certo distincla, praecipue soliis multistrialis talioribus acutiusculis sub amplectenti- concavis consertioribus imbricatis et oribus multo longioribus 8 - 10 in longis exius iub praecipue pube brevi densissima subserice pallide lavescente omentosis etc. Propius accedit ad S. Iucentem, cui soliorum forma convenit, sed dissert ramis gracili0ribus, apice tantum oriseris nec soliorum coma terminalis soliis brevioribus 2λώ - 4, rarius 5 lin longis p 'rumque paulo angustioribus ei minus acuminatis, pallide aves-
489쪽
- 481centibus v. fuscescentibu vi nitidis ineo uerulescentibus ' ei oribus denique multo l0ngioribu consertioribusque leon amarchian l. c., quamVi ab ipso Lamarchio ad . longi oram citata, iij iis specimine unico in IIb Lam servat 0, quocum contulimus, minime c0nVenit, Sed potius ad S. Mirgatam delineatam suisse nobis videtur. SIruthiotae species nobis ncognitas . ObScurae.
illo sub nomine invenimus, quae iuss0rescentia terminali eapitulisormi et foliis sparsis potius quidem Gnidiae quam Struthiolae Speciem reseri, sed analysi orum deficiente
dubia nostra circa genericos charactere S0lvere non potuit.
Uickstr. u. c. p. 293. quae S. virgatra ar. ε MickStr. l. c. p. 28T.. laxa, oisque cxinoem et Schult. Mani vol. III p. 260.
490쪽
Flora Africa australis perparvum numerum gestorum pe- dierumque e P0lVg0nearii in or in exhil, et Summa enim specierum Capelisium ex autopsia iobis cog nitarii in numerum 2b non excedit et indiditione ripediemim quarundam mobis Valde
4bscurarum, quae ab iactoribus nonnullis in Africa Capensi resceres dic tiles v. g. Polygotium barbatum et maritimum, Rum ex fimbriatus, inquaticiis et sarco rhigiis his ire iter ad 30 species iisque augetur Ratio igitur Polygonearum ad totam Floram Capensem 8500 4 p. sec. ii marveyh erit in I 283,3 et ad 0tius ordinis species/ circ. 360 - 12,0, quae tamen proportio parunt recedit ini, illa, quam eadem planiarum amilia itiam in aliis terrae regionibus ad totam
vegetationem phan erogamam ostendit. Unicum tantum olyg0nearum genus, c. Motagonum, Asricae australi proprium esse videtur, reliqii a Vero generanae peculiares quidem Specierum formas exhibent Plurimae immo apneris Polygoni Aecti0nes se Bistorta, ac0n0g0num, Cephalophilon, cliino caulin et iniaria, csr Synops nostra in Wall. pl. As. rar. 3. p. 53 sq. indi gen. p. 307. in Africa australi plane hucusque desiderantur Species denique illae 3 nequaquam omnes Florae Capensi propriae, Sed pro