장음표시 사용
191쪽
DΕ AUDITU. I 9 celeretur, decies mille pedes intra sextam partem minuti primi. Nempe
aere rario uillo, nocturno , disponantur in planitiem tres homines . Unus eorum do peto armatur, huic adstat alter, cum pendulo. Tertius mille pedibus remotus, Manimum adtendit, ut Gucem clopi fragorem continuo observet. Quam primum fulgor accensi pulveris nitrati elucet continuoin secundus ciertius pendulum fi 7 demittit tertius autem intervallum numerat, quo primum fragorem percepit. Repertum est comis paratis utriusque observatoris numeris, fulgorem quidem eodem tempore ab utroque perceptum esse, fragorem vero a tertio minuti secundi post tu.cem intervallo. Haec celeritas securitati vitae humanae sussicit omnes enim soni , quibus egemus, a propinquo adveniunt, successio adeo ex iis gua est, ut vix percipiatur, quando distantia mille pedibus brevior est Si plures is remotioribus locis, sonos perciperemus, ipsa nos multitudo turba confunderet. Verum lux a distantia advenit pene infinita; si ea vantum temporis sumeret eundo, nulla esset caeli observatio. Parvus, Experimenta instituit magnus Hetruriae Dux selegit partem regionis suae planissimam, disposuit observatores cognitis distantiis, qui tormenta exploderent variis os bus pulveris pyrii onerata . Alios , qui ad primum fulgorem lucis pendula demitterent, vibrationes numerarent, quas pendulum faceret, donec fragoris perceptio sequeretur. Experti sun ca dii tantias majores, v. g. ioo oo pedum, aeque elociter per Venisse asi 8 sclopeti pauca copia pulveris onerati, ac lonus pervenit clopi va- Iidissime onerati, neque ulla diversitas temporis a robore ictus observata est, neque saepius vibravit pendulum post lucem clopi manuarii, quam quidem post fulgorem tormenti 5. Jibrarum. Ergo magnus sonus Parvus aequali celeritate propagantur atque adeo non est in hominisso. testate, ut soni velocitatem augeat. Sic lapis stagnanti quae injectus aeque velociter undas suas circulares excitat, sive parva vi, sive magna
RUS invenit sonum inter I 222.8cao69. pedes progredi qui posterior numerus experimentis valde propinquus est. DERHAΜUS eundem numerum II t. multis ac- Curatis experimentis confirmavit Phil. Trans n. 13. GALLI denique maximis usi, distantiis de Iormenti , invenerunt minorem pedibus in ut gallicorum pedum esset to 38. Comment Paris. 17 8. P. 19t.&193. Penduli usum ut incertiorem tardiorem reprobat, e horologium secunda minuta demonstrans praefert DERHAMUS. 18 Hanc soni mirabilem proprietatem sagax viderat GASSENDUS , conparata crepitus usqueι cum Iormenti fragore velocitate. Tribus diversis tormentis, S inter ea de majori genere uno, quod sphaeras vibraret librarum,usi sunt FLΟ-RENTINII p. ccxxxxx I. Consentiunt omnino Xperimenta PARISINAI. c. p. ov. DERHAM. ι. c. n. q. δ λ
192쪽
quam ferit lapis illapsus, demergatur, elevetur autem quae proxime cirri cum ponitur, proximo vero momento qua es supra horizontem aquae adsurrexit . in vicinas valles ingruat labendo, ut denuo ambeuntem irinculum in tumorem elevet; in sic porro. Vento Nos e media, vento saevissimo, in medio agro homo dispositus est scio peto armatus. Ab eo homine versus austrum, quando aquilo spirabat, mille pedum distantia disponebatur observator cum pendulo, alter ad similem distantiam directe ad aquilonem, ut tres observatores in linea venti ponerentur . Uterque observatorum fulgore observato continuo pendulum demisit vibrationes numeravit, ad illud usque tempus quo fragorem percepit. Nihilo minor fuit feto vibrationum numerus in eo , qui vento usus erat secundo, quam in altero , cui ventus sono con intrarius iverat. Idem successus fuit experimenti vigesies reperiti, idem etiam in majoribus distantiis trium milliarum Italicorum , ut nunquam visum sit, aut secundo vento unica vibratione penduli acceleratum iter soni, aut ab adverso una pariter vibratione retardatum . Et sic quidem fieri praestiterat ad usus humanos. Neque dissiculter potest explicari evenistus, qui paradoxus feta videri potest Calculum posuit ARio ΤΥus summae velocitatis, qua ventum videret ferri, reperit tardiorem esse opinione vulgi, etiam quando aedes prosternebat. Ita puer undas magno impetu motas, facile ad tequitur. Quare ventus, cujus tanta est tarditas nihil valde mutare potest in itinere soni velocissimo , in adeo parvia distantia. In majori vero distantia experimentum fieri non potest , quod curvatura telluris nullam lineam rectam concedat , in qua observatores possint disponi et a J Iisdem vero experimentis repertum est, vim utique loni per venti contrarium nixum diminui qui vento secundo delatum sonum ci Eadem ab aqua desumta comparati O-
ne,cujus undae perinde celeres progrediuntur, sive magnus, siw parvus lapis injiciatur usus est
Princ. . it. Prop. XLVi etsi notum sit, undas aquae ab aeris undis abunde differre, cum quibus a Stoicis comparatae fuerant, teste
αo Etiam hanc soni proprietatem GASSENDUS detexit, confirmaverunt FLORENTINI p. ccxxXXIIII. 8cxationem dedit PERRAULT du
Vento vero mediocri loquitur. DE-RHAΜUS majorem invenit, e
dum nempe 66. in vento nondum maximo t. c. mediocrem vero en- tum quartam , aut quintam partem
hujus paci percurrere et2 Contraria tamen est observatio AC
qui nuperis experimentis,in magna distantia captis, velocitatem soni utique viderunt a vento faUente augeri, minui ab adverso OΜΜΕΝΤ ΡARIS. 1738 p. I97 ea demque est summa experimento rum Cl. DERHAMI, ita ut diverinsita fuerit omnino a m vibra tionibus ad 22 l. c.
193쪽
DE AUDITU 1grlanum accipiunt, non velocius quidem audiunt, sed sonum fori rem; debiliorem pariter , quibus adversas ventus resistit 23 . ImprimΙ Aeris motus undulatorius imprimit tremores suos corporibus elasticis , demum futuros audibiles , quando iis corporibus harmonici sunt. Si undulationes aeris fecerint quantitatem aliquam soni quamcumque, quaesit una octava gravior, quam sonus ab eodem sono oriturus, si absque medio corpus sonorum percussisset, tunc tremor aeris excitabit in eo corpore tremores, licet ad illud non perveniat. Sit chorda musica bipedalis. Sit alia chorda similis tensione, pondere, fabricari sed pede non longior . Tunc sonus chordae bipedalis dicetur esse una octava altior sono chordae pedalis,in sonus chordae bipedalis erit ad sonum chordae pedalis ut octava superior ad inferiorem. Percutiatur chorda hi pedalis , nihil mutetur in pedali chorda . sonabit tamen ad percussionem chordae bipeda lis, dabit sonum una octava altiorem, quam ex natura sua, distincte
audibilem futurum, si subito sonus chordae bipedalis suppress u fuerit dum pedalis sonare pergit. Sit nunc alia chorda dimidii pedis longitudine, tremet totain sonabit, si vel pedalis, vel bipedalis percussa fuerit, adeo. que bipedali percussa, tremetis pedalis chorda, semipedalis . Et in
universum r omnis chorda, cujus sonus una octava, vel quinta, vel tertia majori minori ve profundior est, ea chorda faciet tremere chordams milem, octava , vel quinta , vel tertia majori minori ve altius sonantem. Inde conficio, nunquam unicum sonum purum audiri. Nullus enim locus est, ubi sonus non repercutiatur, Mubicunque sonus producitur, contremiscunt ita Addendum est omnino sonum non
fatigari, meque eundo tardescere,
sed constanter duplici tempore duplex pactum , triplo triplex describere ' sic porro omnes, qUOS novi, Observatores hac in re con-
Phil. Tran . l. c. m. 7. PARISINI Com. Paris. 738. p. o I. Et ipsa etiam echo stadium re laundi e praecise eodem tempore absolvit quo stadium abeundi absolveritori
et Non solum harmonice contremi iacunt, ad oculum, chordae omnes,
sonantibus chordis sibi perfecte uni sonis ΜAIR AN Acad. des c.
1737. p. o. II. sed omnes omnino chordae , quae proportioneS
simplices habent ad chordam sonantem, dupla es. Octava evidentissime deinde in ratione sesequialtera Quinta , debilius porro in ratione . ad s. ierce sicque exinde IDEM p. 37. I
de chorda, fistula e chorda , si
uni sona fuerint du BOIS n. 6 de LANIS p. 392. Reliquae chordae 'eriam contremiscunt, sed obscurius di minus audibiliter. Nempe ut uno verbo rem complectar se inumeri vibrationum in duabus chordis iidem sunt, dicentur uni-sonae si in altera duplus, distant octava , si in sesquialtera ratione distant quinta, si fuerint ut 4 ad
s. tertia majore, si ratio fuerit utis ad 6. tertia minore . Haec omnia
194쪽
13a ' D. A P a G. miscunt omnia corpora , quae dant sonum superiorem octava, quinta, tertia majori , tertiave minori, earumque octavis in infinitum, qui soni secundari omnes in unum sonum , a nobis non separabium , conis funduntur. Et pariter, in uno sono semper continentur soni numeroi finiti, omnes nempe octavae, quintae, tertiae majores,in tertiae minores, earumque omnes Octavae contremiscent corpori, quod primigenium sonum edit . Si liceret homini ad Bellerophontis exemplum alite caballo urbes supervolitare , isque mortalis se longe ab omnium montium consortio in altum eveheret, disceret utcunque, quid sit sonus simplex, neque tunc perfecte disceret, sonus enim, ab equo Mao ctore repercussus misceretur accessoriis sonis a 3J. Hic sonus, ex infinitis sonis conjunctus, nulla fere lege mechanicae plicabilis est , objectum auditus Pulcherrima vero applicatio legum Pli nurgicarum universalium infinitum BoERMA Avio laborem praestitit, ut
intra biennium implicitus rerum dissicultate, vix ullibi progredi potuerit.
Polita ensissima, non collabens, non fluctuans, politissima, rugis omnibus destituta , aptismima sonis repercutiendis Neque obstant intermisti pili, qui inter multa corpora maxime sonori sunt ita, IR CHERUS observavit si folia arborum elegantissimam in silvis Echus speciem a.
cere , quae hyeme non potest percipi, quando arbores folia dejecerunt. Linimento Id generant cryptae, Di J quae oleo sum unguen transudant. Id membranas aurium tensis; ma conservat, mox perituras , si inarescerent,
tis De multiplicatione soni ab ambeuntibus tulera BOIS n. 49 3 . Imo vero ne Unius quidem instrumenti simplex sonus est, sed ex variis tamquam partibus componitur, diversis a diversimode tensis particuli, editis, quas auris saepe dis inguit. Universaliter adfirmantes id ΚIRCHERUM usust. L. IX. p. a 3. . . . de Lanis Tom. l. L. X. P. ad 4so.&c. de ΡERRAULT p. tis. In eadem in specie campana, diversis sonos audiri, conjungi in unum, qui sit omnium gravissimus ERSENTIUS habet Harmon instar p. 19.
1 In aure externa, sed magis in deinpressionibus de convallibus de posterius ad plicam, quam auriS cum capite facit UUINSLoo. Expos da U. n. 38o. folliculi cavi emissa- ut iis sui S cure in conspicui perforant re estundunt siccius Iaguen, quod in alb/m 8 squamosam crustam
Gland.de p. . expressum vero Uer Inixulos refert, auctore VALSAL. V de aur hum L. I. C. I. n. 3.
qui invenit, de dixit sebaceas eas ipsas glandulas, cum ab aliquibus vitis eruditis re non obscure a
195쪽
ut musicae chordae pereunt, nisi oleo vel colophonia inungantur. Hoc oleum perpetuo arari demonstratur, quod auribus , si centies in hora 1erice viliolo panno nigro defricares , novae perpetuo sordes panno adhaereant. Pinguescens Sub ea cute set neque pinguissimi mortalium adipem habent omnem subpressurum sonorum repercussionem , si vel minima co pia adesset. Haec de vera aure dicuntur, ea enim resonantiam facit: delobo auriculae hic non agitur.
Cartilaginea G Auris undique libera est , uni tantum sed capitis
nexa intercedente tremula cartilagine. Intelligitur, partem corporis humani maxime elasticam, nempe cartilaginem , conjunctam cum parte humani corporis durissima, nempe osse, essicere id, quod in homine potuit esse maxime resonabile. Immutet is quacunque parte caput calvum conspexeris, semper auris vel una vel utraque se visui offeret, neque quidquam differt an a latere, an a facie anteriori, an a posterioribus inspicias Quicumque ergo tractus radiorum sonorum caput praetermeant, eos aequum est aliqua parte aures ferire MYSCHIOsuspectae factae essent, fortiter ex autopsia ipsa defendit MORGAGNUS Epist. Anat. III.
Prima, sed in cane, harum glandularum memoria videtur reperiri
SALVIANASI. c. n. V.C. T.I. F. I. Omnino removemus, quae de con
globatarum genere sint, & magno numero per arotidem sparsa nihil habeant, quod ad Tragum proprie pertineat. 3 Cutis, quam alibi tenerior, tenaciter ωbrevissimae cellulosae telae perpetuo vinculo toti cartilagini ita breviter adhaeret, ut pene non minus, quam ipsa cartilago tensa sit. In unioribus aliquando
I; CASSERIUS ligamentum descripsit ex quinque lacertis compositum de gibbae parti auriculae insertum
r. E. Divisum etiam parique ratione describit PERMULT, aitque oriri ad processum mastoideum inseri radici cartilaginis circa Ozamen diu bm p. 238. Accuratior
meatu extremo, sequi ejusdem partem membraneam. de inseri propriae fossae eiusdem meatus, det Org. de Oin p. 9. T. III. f. . E. T. IV. f. r. C. Alterum est
VALSALV. n. 9. ad radicem processus Iugalis ortum, insertum e cartilagini meatus a parte superiori, de acuto proces ut cartilagineo auriculae . VI EUSSENIUS hoc idem ligamentum anterius dixit de Oreille p. a. praeter posterius illud CASSERIANUΜ, conveXa parti conchae insertum M a processus mammiliaris parte media re anteriori profectum p. 3. Eadem est descriptio UUINSLOVVI. n. 37O. 37I. neque recedit ORG
72. Verum praeter haec duo ligamenta, par tota conchae&mea tus auditorii posterior late cellulosa brevi tela ad ossa revincitur, de ipsa pariter cartilago meatus scabro meatui auditorio adnatam auric
196쪽
serire. Et cum si elastica resonabilis, erunt in aure inter adeoni ultas aliquae particulae, quae cum sonis illis externis eortmve octa. vis, vel quintis, vel tertiis contremiscant sonum advenam novis sonis productis augeant f DXLVII. Similis etiam ratio est, quare duae aures datae sint mortalibus. Si enim unica oret, plurimi radii sonori eam praeterirent . Inde ii homines, qui alterius auris usuram amiserunt, Varie coguntur caput movere, quo sonos excipiant undequaque.
Spirales et Hae circumvolutiones, homini concessae, subplenim
bilitatem auris, quam alia animalia majorem nacta sunt. Nam in omni aure tres sunt circumductiones eminentiarum cartilaginearum , ita dispositae curvitatis, ut ab una in alteram iter pateat, exterior Zona in interiorem sonum reflectat, inde in tertiam, haec in concham radios deo terminet. Id autem fit, quia non perpendiculariter erectae sunt, tales enim, si a natura fabii catae essent radios extrorsum ex aure reflecterent: verum inclinatae ad interiora auris concavitatis, introrsum adeo remissuis
rae, quidquid radiorum adlabitur. OERAAAvius in homine exqui suo auditu in omnis ginieris sonos aliquas in duris corporibus harmonicas particulas inveni Ie, quarum resonitu augeantur, facile apparet, cum muri ad omne sonorum genus indifferenter se habeant, de nullam diversitatem faciant in augendo Ono aut vocis humanae, aut instrumenti musici qualiscunque, aut fragoris a bombarda emissi PERR ULT. p. 216 8ec Eadem etiam demonstratur ex n. et . ad DXLVll. Tympani certo sono fenestrae subissiliunt evidentius ROHAULT. I.
ii Quam quidem diminuit vittarum
usus , ad imaginariam pulchritudinem excogitatus Naturaliter enim aures valde a capite exstant, arte apprimuntur Afros patulas magis
habere observavit ECHLINUS de colare Aethiopum, d Cl. CLASSEBOHΜ, Qtales nostri fetus adserunt in lucem a sapiente NATURA dataS. a Duae sunt praecipuae eminentiae auriculae exterior Helix, ab interiori parte lingula ortus, qua ex media concha trans anthelicem undulata adscendit, aperius aurem ambit, atque in proincessum acutum educta in ima aure exterius terminatur, libera ibi, de reliqua cartilagine disjuncta.Haec longior est, quam in cone VAL-
tium Helicis pro novo processu
1 f. I. D. Cons SANTORIN. T. III. f. q. d. Exterior, anthelix initium facit ab antiirago exterius conchae imminenti, tum orienti linguae acutae Helicis adhaeret , orro inde valde eminens de altior felice, sursum sub Helicem se conflectit, atque hi cruri fine, perius humilior, inserius angustior finitur Tragus denique, sive lingula cartilaginea interior auris, pe
hinc conchae, inde exigua parte. cum cartilagine meatus auditorii cohaeret.
197쪽
enim a uocunque puncto sonoro ad quodcunque punctum alicujus emi. nentiae Artilagineae auris externae lineas rectas duxeris; mentura veris angulum reflexionis aequalem angulo incidentiae, temper ultima reflectio ducet in meatum auditorium, post plurimas saepe iteratas I incursiones, ut in auditu meatus auditorii communis focus sit curvarum , quas describunt Variae eminentiae auriculae. Hanc pulchram theoriam aliquando integro anno explicavit BoERHAAvIUM. Eamdem fabricam DYONIS IUS 3 , Siculorum Tyrannus, in aedificando carcere imitatus es, spiralem fecit, in centro mediae spirae praefeetum carceris disposuit , captivos in convergentibus spiris . Ita factum est, ut, quod submisi a voce admurmurarent captivi, id omne perinde exaudiret speculator, ac si alta voce fuissent locuti. Bruta vero animalia aurium spirales eminentias non habent, nacta vicissim aures mobilissimas Equoin plerisque quadrupedibus auris conus est , ab altero latere resectus, ut aerem ab interiori parte sola dis mittat Verum idem equus 3J, musculis instrusius , pro arbitrio aurem gubernat, illi sed obvertit, ex qua soni ad Veniunt, quos Obscure perceptos distinctius exaudire e re est animalis. Et in universum lex est, ut nulli animali aures mobiles sint, quod zonas cartilagineas naε tum sit, atque
Caeteriam tota auricula unica est continua cartilago de instar bracteati uin mi, foveas exteriores obpositas habet interioribus eminentiis, juga externa interioribus lassi M.
superstes antrui descripsit Pho-nu g. p. I. 82. IX. p. 29 I. Spira-las autem tubos late ortos, in angustum vero terminatos, omnium aptissimos esse ad augendos sonos,
son. O . uMn. p. o7 8 SCHE-LHAΜΜER. p. 17. Non alia nempe figura plures recursu praestat, adeoque plures secundos sonos, qui cum pri in confluunt. Pleraque inter quadrupeda aures habent inferius quidem anfractuosas, sed productas in adpendicem, in variis variam, modo breviter resectam, modo pendulam, modo ut in equo, conicam . Eadem, ni fallor, omnia auriculas movent
Efficacis vero talium conor Um ca
vorum sermone expressit SCHE-LHRMMER. p. 7 i. seqq. 8cicone T. U. Aves fere omnes de pisces
externa aure pene integre CAS- SER. T. Vill. f. i. destituuntur, neque ad hanc analogiam perti Dent . Caeterum neque id negligendum, auriculae latam superficiem esse , concham de meatum insigniter angustiora a confertos ergo radios ad membranam tympani e ni re. Nam in tuba stentorea, auris exiguo ostio ad mola , cui os in let adplicari, sonos insigniter uinctos percipit POLINIERE Expem.
qui undecim musculos numerat wL. l. T. l. CASSERIUS autem in porco T. I. in fel ea mu- re capreolo. Huc in bove
EIUSD. T. U. l. in sele T. Vili.
198쪽
186 D I U. atque vicissim . Paucissimi mortales excipiuntur , qui ex MIDAE e. nere sunt f 6J. Addi potest, homini mobilissimum caput esse, ut te. vissimo conatu se 1bno possit obviam vertere. I Resse talitur J De reflexione sonorum alia BoERRA AVIo, quam plerisque criptoribus, est sententia . Vulgo enim putatur, omnes absque di iacrimine sonos perinde ab omni corpore opaco reflecti BoRRHA AUIUS 7 autem in cod. it. J persuadetur, definitum esse numerum sonorum, quos DEUS creaverit. Sonos adeo definitos , si in talia corpora incidant, quae cum tensione corporis, quod ortum dedit illis ipsis sonis, in analoga sint tensione, ea corpora in pares tremores ciere, quod ipsum solent homines vocare refecti. Adeoque inter corpora contremit centia, nunquam inferioris soni corpus contremiscit cum aliquo corpore soni superioris. Si rationem quaesiveritis , quare corpora aliis corporibus consonent, aliis ne quaquam contremiscant , Est ea in numero recursuum intra datum te minpus. Harmonicas vocamus duas chordas , si numerus iste in utraque idem
fuerit. Proxima harmonia post uni sonum est perfectissima, quae dimidio
plures recursus habet , nempe octava altior priori c. Auditus adeo est harmonica contremiscentia auris nostrae cum corpore sonoro percusso.
TON auctore dissera anat. XI. PALFYNI Anat Chirurg. I. P. I 2. tales' ue se vidisse testatur BORELLUS Cent. l. Obs. 16. LINDANUS Physiol. ecl. p. 12 I.
Imperatore IUSTINIANO eande historiam habet PROCOPIUS raccurate idem est systema D. ΜΑΙ-RA se uti nempe lucis septem
sunt radii primogenii, qui conjunctim lucem ericiunt , separantur autem ob vim refrangibilem in singulis aliam, ita in aere particulas dari diversi lateris , quorum aliae ad hos, ad alios aliae sonostinisonae sint, neque alias sonos aliquos ad aurem deferre, nisi quae ad illos eosdem sonos vibrationum numero consimiles sint Acad. des
sic. 17 7. Porro eadem est , sed a PRAECEΡΤΟRE sorte petita,se tentia D. NICE OLIM, dc ante utrumque fuse idem demonstrat F. . de LANISII. p. 4 4.q I.
80 Concham, in ext. res in auri. cula exterius fossae sunt, qua juga prius descripta definiunt, tribus in parte interna jugis obpositae Prima Anti relicem inter de Helicem a superiori parte auris ad e teriora descendendo paulatim e
F. F. Hanc scapham dicunt. Altera exigua media est inter crura An theticis dicunt Innominatam VAL- SALVA ibid. G. Utraque ero prope Anti tragum freto quodam teris minatur in Concham . ampliorem, reni sormem, hilo extrorsum spectante, media minor anonymata eminentia divis . Haec in meatum
auditorium continuatur VALSALV l. c. H. H.
199쪽
Aperiura 1 Quae principium est partis interioris auris externae.
Duae enim partes lunt auditorii organici exterior fit auricula XLIX. meatu auditorio DLI membrana tympani DLII. Interna auris ab externa sonos habet per infundibulum , quod meatum auditorium vulgo vocant fit autem avitate tympani, cavernis ossis petrosi , se
micircularibus nempe canalibus atque cochlea. Mufetilis musculus posterior trigeminus auriculae aurem externam non movet, o Uet autem concham ad posteriora adprimit, atque adeo aditum ad meatum auditorium dilatat. Quando remittit, tunc eis ro restituitur a proprio elatere cartilago auris externae, is concham iterum arctat. Hoc modo fit, ut avitas conchae major fiat minorve, yrout varietas radiorum sonororum postulat. a 2 Auteis a Dixi conchae cavitatem similem essereni de ab eminentia oblique dividi. Ab inferiori ergo concha medietate interior inferior
a Posties, mi musculi reliquis antiquiores , a COLUMBO l. V. c. o. p. 2I. Libitanter, praeclare vero
a FALLOPIO descripti sunt Obserυ anat. p. 63. edit. II 6 I. Tres saepe tint ad exteriorem. reposteriorem partem radici processus mammiliaris orti, transversi, inserti depressoni, quae eminentiae mediae conchae respondet, inde
depresso septi conchae dictus a Cl.
olim EUSTACHIUS T. XXXI. XXXII XXXIV. XXXV. Vidi
duos fuisse, carnosos, membrana
distinctos, quorum superior Ion lgior processu uiammiliari, ab e
pansone tendinea medii occipitis
Proveniret a minor brevior, tufeiarior, a parte suprema processus ejusdem orietur Duos etiam habet indefessus Anatomicus WBotantiscus UUALTERUS in anat musc. tene: . VIEUOSENIUS unicum facit posteriorem p. 9. o. f. . . sed eiusdem medius secundus ais nisesto ad nostrum pertinet , ut adeo fere cuni mea faciat observatione. ΜORGAGNUS perinde frequenter duos ore repetit Epist. nat lV. . . MARCHETTUS vel quatuor, vel tres, si posterior ad superiosem eminet p.
H h. Petrop. Vss. p. II 6 8 eadem ratione plusculi alii describunt DUUERNEYUS minus ad solitam normam multos fecit, dc exiguos
Superiore Iste notior reliquis, ab
exprimitur Se primo loco a FAL-LΟΡΙΟ desint ibitur l. c. p. 62. Am- plus est, sed tenuis fibras insipersas de innatantes X pansioni tendi. neae temporalis mulculi colligit radiorurn , sed modice inclinatorum, specie CASSER. Penta. filles.
200쪽
Auteriore moncham iste contrahit, adversarius prioris , c adiutor elateris auriculae cartilagineae. Hanc elasticam naturam conchae VAL-sALvc&mo RG AGNI peripicaces viderunt.
I. c. A. Descendit adeo cinseritur eminentiae interiori quae Anthelicis utrique cruri obposita reupondet ALBIN L. t l. c. a.' in vicinum processum Helicis, qui crura Anihelicis decussat, anterius enim longius descendit SANTORIN. p. 38. 39. T. ill . . . quae tamen nimia videtur in hac observatione. Confer ALBINIANAΜTab musc. hom. I. Γ Δ EUST. T. XXUll. XXXI. XXXIV. XLI. f. I. Non placent cone DUUERNE Yt T. I. f. I. H. nimis rectae , neque UALSALUAE T. I. f. 3. A. multo
minus VI EUSSENII,cui est medius
primus . . . . . . . aut COyUPERIT. XXV. se . n. 38. Varietates vide exponentem ΜΟRGAGNUM Epist. Anat. q. R. .
4 Anteriori Obscurior iste reliquis re saepe fatente ORGAGΝΟ
i t. p. 68. 69. omnino nulluSex. Talem vidi fasciculum fibrarum carnearum ortarum sub prio
LOVU. n. 37I membrana musculi temporalis interius supra processum jugalem auri adposita: ibant retrorsum , paululumque deorsum, Se inserebantur proceia
sui Helicis conchani distinguenti, etiam ALBINO consentiente L. lli. c. I. quem bifidum VALSALVA hinc conchae , inde scaphae insertum describit p. 2. Simplicem etiam habet UUALTHER. ranat. musc. tener δ' An idem sit, quem primo loco dicit COLUΜBUS , id quidem vix potest definiri. Nimis magnum habet UIEUSSENIUS p. 8. T. I. f. . A SANTORINUS pro novo habuit eis UALSALVIANO diverso p. 39. o. T. lli. f. . . sed consentientem nemi- nem invenit. Cons. ALBINI conem . . . An hunc an iugum uoluit EUSTACHIVST XXlli. Praeterea olim a musculo latissimo Colli fibras aliquas ad auriculam pertinere FALLOPIUS monuit p. 63. tum VALSALVA p. a. Ad
auris sedem aberrare vidi, inseri non vidi. Quem vero ad obum inseri radici auriculae dicit DIONIS, detractorem auriculae p. 373. cum nullibi adgnosco in aliorum descriptionibUS. Deinde minores musculi auric lae aliquid in tendendis cartilaginibus possunt, quos nuperiores An tomici addiderunt 8 rejectos a
antitragicus 'eliquis conspectior oritur a parte Anthelicis, quae ad formandum Anti tragum incurvatur sub eminente septo Conchae, feris tur antrorsum 8 inseritur parti superiori eminenti Antiiragi, qua parte ad Tragum declinare incipit. VALSALVA invenit p. 2. . Ι. f. q. D. Paulo aliter habet Cl. ALBINUS p. 18 . . musc. I. n. de aliter denuo SANTORINUS. p. q. T. . f. q. c. UUALTHERUSsupra lobum insertum pingit . . o. Potest retrorsum ducere concham dc arctare meatum . UINSLO
VUS non semper invenit. DRA-ΚIUS nunquam, sed defuisse nomdum vidi. Tragicus ALBINI L III. c. 26. .
musc. I. R. primum a VALSALVA dictus es p. 2. . . f. q. B. SANTORINO repetitus c. ll. Π.7. T. I. . . . I. - . f. dc a UUALTHERI ad 8.Oritur a conchae parte ex teriori media, inste senitur Trago triangulari figura, de huic, atque continuae conchae nisseritur.