Phædri Augusti liberti Fabularum æsopiarum libri quinque: Ex recensione Alexandri Cuningamii ...

발행: 1757년

분량: 112페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

21쪽

Et venditaret fesso antidotum nomine, Verbosis adquisivit sibi famam strophis. Hic, cum jaceret morbo confectus groi, Re urbis, ejus experiendi gratia, Scyphum poposcit, fusa dein simulans aqua Antidoto miscere illius se toxicum, Hoc bibere jussit ipsum, posito praemio. Timore mortis ille tum confessus est, Non artis ulla medicae se prudentia, Verum stupore vulgi factum nobilem. X advocata concione haec edidit: Quantae putatis esse vos dementiae, Qui capita vestra non dubitatis credere, Cui calceandos nemo commisit pedes tm pertinere ad illos vere dixerim, Quorum stultitia quaestus impudentiae est.

ASINUS A PASTOREM. IN principatu commutando civium, Nil praeter domini nomen mutant pauperes. Id esse verum, parva haec fabella indicat. Asellum in prato timidus pascebat Senex. Is hostium clamore subito territus, Suadebat

22쪽

Suadebat Asino fiagere, ne possent capi. At ille lentus; quaeso, num binas mihi Clitellas iuptaturum victorem putas tSenex negavit rgo quid refert mea, Cui serviani ellitollas dum portem meas,

cERVUS ET OVIS. VETAE R Aetna nummos cum rogat sponse improbo, Non rem expedire, sed malum edere expetit Ovem rogabat Cervus medium tritici, Lupo sponsorex at illa, praemetuens doli, Rapere atque abire semper adsuevit lupus,

Tu de conspectu fugere veloci impetu: Ubi vos requiram, quum dies advenerit B. o. OVIR CANI a LUPUS. SOLEN mendaces luere poenas malefici,

Calamnlato panem ab ove quum repeteret Canis, quem commodasse se contenderet; Lupus citatus testis, cin unum modo

Deberi, dixit, verum adfimavit decem, O ist

23쪽

ovis, damnata se testimonio, Quod non debebat, solvit: post paucos dies Bidens jacentem ut ovea conspexit Lupum: Haec, inquis, fraudi merces ab Superis datur. A B. m. MULIER PARTURIENS.ΝΕΜ libenter recolit, qui laesit, locum tInstante partu, mulier, actis mensibus, Rumi jacebat, fiebiles gemitus ciens. Vir est hortatus, corpus lecto reciperet, onus maturum mesius quo deponeret. Minime, tum illa, illo posse confido loco malum finiri, quo conceptum est initio. B. XIX. CANIM PARTURIENS.I Asso insidias hominis blanditiae mali,

Quas ut vitemus, versus subjecti monent, Canis parturiens quum rogasset alteram, Ut foetum in ejus tugurio deponeret, Facile impetravit, dein reposcenti locum preces admovit, tempus exorans breve, Dum

24쪽

Dum firmiores posset catulos ducere. Hoc quoque consumto, flagitare validius Cubile cedat. Si mihi et turbae meae Par inquit, esse potueris, cedam loco.

CAΝES FAMELI CLUvLTu consilium non modo essem caret, Sed ad perniciem quoque mortales deVOcat. Corium depressum in fluvio viderunt Canes id ut comesse extractum possent facilius, Aquam coepere ebiberea sed rupti prius Periere, quam, quod petierant, contingerent.

icvΜ. amisit dignitatem pristinam,

Ignavis etiam jocus est in casu gravi. Defectus annis, desolatus viribus Leo quum jaceret, spiritum extremum trahens, Aper sulmineis ad eum venit dentibus, Et vindicavit ictu veterem injuriam:

Infestis

25쪽

Infestis aurus mox confodit cornibus Hostile corpus Asinus, ut vidit ferum Impune laedi, calcibus frontem exterit. At ille expirans, Fortes indigne tuli Mihi insultare: te, naturae dedecus, quod ferre cogor, certe bis videor mori.

MUSTELA ET HOMO.ws τε L ab Homine prensa, quum stantem

necem

Effugere vellet parce quaeso inquit, mihi, Quae tibi molestis muribus purgo domum. Respondit ille es facere si caussa mea, Graturi esset, et dedissem veniam supplici: Nunc quia laboras, ut fruaris reliquiis, Quas sunt rosuri, simul et ipsos devores, Noli tinputare vanum beneficium mihi. Atque ita locutus, improbam leto dedit. Hoc in se dictum debent illi agnoscere, quorum privata servit utilitas sibi, Et meritum inane jactant imprudentibus.

26쪽

16 PHAEDRI FABULARUM

CANIS FIDELIS.MνεNτa liberalis stultis gratus est;

Rerum peritis inritos tendit dolos. Noctumus quum fur panem misisset Cani, Objecto, tentans, an cibo posset capi: Heus, si, inquit, linguam vis meam percludere, Ne latrem pro re domini, multum falleris. Namque ista subita me jubet benignitas Violare, facias ne mea cu a lucrum. . . A

R AN a BOS.IΝor . potestem dum vult imitari, perit In prato quondam Rana conspexit Bovem, Et laeta invidia tantae magnitudinis, Rugosam inflavit pellem et tum gnatos sim Interrogavit, an Bove esset latior. Illi negarunt. Rursus intendit cutem Μajore nisui simul et interrogavit, modo Quis majore esset Ilii respondere, Bos. Novissime indignata, dum vult validius instare sese, rupto acuit corpore.

27쪽

CANIS . ORCψDII. Us. ONsILIA qui dant prava cantis hominibus, Et perdunt. omani, et duiωntur turpiter. Canes currenins bibere e Nilo numine, Corcodilis ne rapiantur, traditum est. Igitur eum correns bibere coepisset Canis, Sic Corcodilua r quamlibet lambe otio, Noli vereri At ille, Facerem mehercule, Nisi esse scirem camis te cupidum meae.

VULPISO CICONIA. NULLet nocendum; siqnis vero laeserit, Μultandum simili more haec fabella admoneri Vulpis ad coenam dicitur Claoniam Prior invitasse, et patinam liquidiusculae Posuisse sorbitionis, quam nullo modo

Gustare esuriens potuerit ciconia: Quae Vulpem quum revocasset, intrito cibo Planam i etiam posuit: huic rostram inseris, M satiat ipsa, torquet convivam time:

28쪽

Quae quum lagenae frustra coli clamberet, Peregrinam sic lόcutam volucrem accepimus ἔSua quisque exempla debet aequo animo pati.-

CANIS a VULTURIUS , ΗΑΞ res avaris esse conveniens pserest Et qui humiles nati, dici locupletes studeast. Human effodiens ossa, thesaurum cinis Invenit, et violargi quia innos De's, Injecta est illi divitiarum cupiditas, Poenas ut sanct a religioni penderet. Itaque aurum dum custodit, oblitus cibi Fame est consumptus; quem stans inurius super Fertur locuti Canis, merito jaces, Mui concupisti subito regales γε, Trivio conceptus, educatus storcore.

VULPIS, AQUILA.UΑΜ vis sublimes dinent humiles metue

Vindicta docilirima patet solertiae. Vulpinos

29쪽

Vulpinos catulos Aquila Dcindam sustulit, Nidoque posui , escam ut pulli carperest. Hane persecuta mater orare incipit, Ne tantum miserae luctos importet sibi. Contemsit illa, tuta quippe ipse loco. Vulpis ab ara rapuit ardentem facem, Totamque flammis arborem circuridedit, Dolorem et proprii damno ulciscens sanguinis, Aquila ut pericis mortis eriperet suos, Incolomes gnatos supplex Vulpi tradidit.

Gravi destringunt alios ιν umelia, Et sibi inopinum concitant periculum. Asellus Ap o quum fuisset obvius,su. Inquit, frater Ille indignans repudiat eium, et Oaerit, mr sic mentiri velit tAsinus demisi et Similemii negas Tibi me eta, cineramile est hoc rqstro tuo. Aper quum vellet fadere geheredum ma tum, Repressit iram: ex; Bκilis vi icta est mihis 'am inquinari nolo ignavo sanguine.

30쪽

Ranaeipalude pugnam Tauromin intuem, , Heu, quanta nobis instat pernieis' ait. IInterrogata ab alia, cur hoc viceriit, i De principatu cum decertarent gregis, Longeque ab illis degerent vitam boves: Est, inquit, dispar ita, ac diversum genus Sed pulsus regno nemoris qui profugerit, Paludis in secreta veniet latibula, Et proculcatas obteret duro pede. Ita caput ad nostrum iuror illorum pertinet.

OUI se committit homini telasgum improbri

Auxiliem dum requirit, exitium immit.. Columbae saepe Fum fugissent in Et celeritate pennae evitassent m M, Consilium raptor vertit ad saltariam, zi genus inerme tali demini χως -

SEARCH

MENU NAVIGATION