Specimen literarium inaugurale, exhibens Senecae librum De providentia, sive ...

81쪽

tatem, et quam expedita ducat via. Non tam longas in exitu vobis, quam intrantibus, moras posui alioqui magnum in vos regnum fortuna tenuisset, si homo tam tarde moreretur, quam naS- citur omne tempus, omnis vos locus doceat, quam facile sit renuntiare naturae, et munus suum illi impingere. Inter ipsa altaria et solemnes Merificantium ritus, dum optatur vita, mortem com discite. Corpora opima taurorum exiguo concidunt vulnere, et magnarum virium animalia humanae manus ictus impellit tenui ferro commissura cervucis abrumpitur et quum articulus ille, qui caputeoliumque connectit, incisus est, tanta illa moles corruit. Non in alto latet spiritus, nec utique ferro eruendus est: non sunt vulnere impresso penitus scrutanda praecordia : in proximo mors est. Non certum ad hos ictus destinavi locum:

quacunque pervium est Ipsum illud quod vocis

tur . Ah v. Idem ad visuri Coan. Ita ron. Non tamen spernenda videtur antiqua lectio, quam tuetur 'et Fabr. mmittit, i. e. coniungit, u de eommissura dicitur. Seneca verbum hoc eo sensu ponit etiam ac si II, a, a, b discrimen inter ram.

missum et ontinuum exponit.

s. Impr. p. ser Meliora utilentur, quam quae Fabr. h hae penitus impresso scrutata. Bestinavi. Idem extimavi. voel erv. prafio αPro revis habet brevis, et omittit t.

a min

82쪽

tur tari, quo anima dimeat a orpore, brevius est, quam ut sentiri tanta velocitas possit. Sive times nodus elisit; sive spiramentum aqua pra citat alae, aput lapsos sub arentis soli dum ea omminuit; hae haustus ignis cursum antinae remeantis intersetist quidquid est, properat. E quid erubescitis quod tam elio fit, timetis diu misa non intellectum in Fabr. dedit modus mox pro ι - lapsa.

83쪽

Oicero, licet in libris de philosophia maxime Gra eorum sententias illustraverit, iure tamen dici potest philosophus.

Dialogi, qui meronis stragum Ebris emare tur, non vere sunt habiti, sed ab eo conficit. III.

84쪽

II L

Praeclarae illae, quae in Seneca leguntur, sentemtiae, potius e philosophia Stoica ipsiusque ingenio selici, quam e Christiana Religione repetendae sunt. IV. Erasmo tamen assentior, tantum abesse, ut hoc statuendo quidquam de librorum ejus utilitate detrahatur, ut ita majore etiam cum stuctu legi possint.

V. Non satis graves esse causae videntur, quare Cm-

solationem ad Pol bium Senecae aliudicemus. I. Quod apud arilaeam. M a Q. H. a. in his: Nemo enim libente, rella, quod invitus debet. 'Henr. Stephanus Epist ad Dalaiaamp. p. 61 inseri vult nisi ante quod, id neque necessarium et a sententia scriptoris alienum videtur.

85쪽

Sene eae vi mustina librum integrum ad nos perve se delandimus. v III. Ex histina gentium ita demum optimus se tus percipi viderar, si divinam in ea providentiam ,

serves.

Romanorum dominandi cupiditas quantumvis mali attulerit, hanc tamen habiti utilitatem, quod ave sis gentibus inter se conjunctis fictiorem Meerit Religionis Christianae propagationem.

Romani in seribendo multum eurasse videntur euphoniam et pronuntiandi facilitatem cujus rei magna nobis habenda est ratio, ubi de Latinae vocis seriptione dubitatur.

86쪽

De aerentibus in tam Graeci defendit ais meri iudicium Matri Eurip. p. 47 et in

is entibus, quam occupant, sede relictis, sic men statuo, ne uinum quidem versum Poetae, is et ne unicam quidem oratoris periodum legi d is bere Me dum aceentus.

XII.

Mythologiae veteris usum in hodiernis gravioris argummi raminibus dignitati et pulchritudini ae gis obisse, quam prodesse judismus.