Epistolarum ciceronis ad quintum fratrem libri i. prima suethica adnotationibusque illustrata

13쪽

ο 1. non dubitabam, quin - esset superatura. V. MadV. Gr.

L. * 3 78 Adn. - militi nuncii, fama denique. Denique alias

quoque invenitur uno tantum praecedente membro cir. infr. Lib. 2. 3. 2. quum omnia maledicta, Versus denique - dicerentur. Quare nihil h. l. putandum est excidisse. - tibi perferri dat. commodi. Ad cum acc. solummodo motum Vel viam exprimit. EX. gr. inir. Lib. 3. 1. 5. 18. , ad Fam. 2. 6. 2. - decessionis

Voc. decedendi domicilium est in relinquenda provincia. - aproetoribus, qui ipsi provinciae regendo studio tenebantur ideoque ut Q Cicoroni succederetur contendebant. Schiitz. 2. Et quoniam. Et aliquot codd. Omiserunt, ab extrema syllaba praecedentis oportet absorptum. Omitti autem non debet.

- succederetur sc. tibi. succedi impers. dictum cir. Pis. 3 6. 88., Fam. 3. 6. 2. - m-consula - resisto - e eto. Dum Sequente prae S. histor. nonnumquam Videtur causam continere, cur

quid fiat. cir. in Caecit. Div. 17. 5 6. Ita, dum pauca mancipia - Agonis retinere Vult, fortunas omnes perdidit.* 3. excitaris - incitaris. Quomodo haec verba discrepent, luculentissime apparet ex in. Cap. 16 Atque haec non eo dicuntur, ut te oratio mea dormientem excitasse, sed potius ut currentem incitasse videatur. - tecum iam ipse certes. Exspectes ipso, quod coni. Sch. At saepe nomin. ipse ponitur, etiamsi non subiectum subiecto opponitur, sed alia duo Vocabula inter se h. l. tecum - cum aliis). Cir. Fam. 1. 1. 1. Ego omni officio ac potius pictate erga te ceteris satisfacio omnibus, mihi ipso numquam satisfacio. - ad excellentem - laudis cupiditatem. Hunc lectionem plurimi exhibent codd. eaecellentis de Ern. Susp. Sch. ed. min. ΚlotZ, quae quia meliorem videtur efficere Sensum, non dubito illi praeferre. cir. Rep. 2. 17. 31. Cuius excellens in re militari gloria. - mihi crede. Hac verborum collocatione Cicero constanter utitur, ne sonus efficiatur dactylicus screde mihi). - multorum annorum. Gen. qualitatis. - gloriam vero etiam

14쪽

posteris nostris asseret. Sic plorique codd. et edd. Nonnulli autem codd. lectionem exhibent: immo vero etiam, quam recepit

ΚlotZ.ς 4. contrahas ac remittas animum. Cir. Tusc. 4. 6. 14 animos demittitui et contrahunt. Translate ex re nautica. Att. 1. 16. 2. contraxi Vela. - contraque. De tali usu coniunctionis copulativae, ubi nobis videtur adversativam vim habere, V. Kithner ad TuSc. 1. 2. 4. - erigas se. te, quod ex Superioribus supplendum. ς 5. proelii dimicationem pr. discrimen. cir. Rabir. peri. 2. 5. tanta dimicatioue capitis, fama fortunarumque Omnium. Iunguntur ambo voe. in or. pro Sulla 2 8 7 7. in extremo discrimino ac dimicatione fortunae. - Sic illi. Subiectum in comparativis enuntiationibus cum vi quadam repetitur Per pronomen demonstrativum. Cf. Tusc. 4. 14. 32. ingeniosi, ut ses Corinthium in seruginem, sic illi in morbum et incidunt tardius et recreantur Oeius. Quamquam negari non potest, hunc locum paullo aliter esse comparatum, quippe quod Subiectum non praecedat expressum, sed in Voc. sapientissimis viris lateat. - ita tamen, ut - possit - ea conditione ut. cir. inir. Cap. 8. 2 3.

quibus imperium ita datum sest, ut redderent. Attendas discrepantiam temporum in enuntiationibus secundariis spossit, redderent , de quorum Varia potestate V. Madv. Gr. ς 3 83 Adn. 2. - vel Obruere. vel del. put. Ern., delevitque Matthiae in sed sec. At i. e. q. etiam, adeo. Sensum loci Schittg ita explicat: quae dormientem gubernatorem non tantum turbare, sed etiam obruere possit. O 6. eae eo genere Sociorum, quod est eae eo genere civium qui aut attingunt, aut Ἀ- arbitrantur. Saepissime post eae eo genere numero) pron. relativum sequitur in plurali numero. Causa, cur Cicero h. l. in utroque membro alia utatur conformationct Verborum, ea Videtur esse, quod in illo totum genus sociorum una comprehensione complectatur, in hoc autem genus civium in publicanos et negotiatoros dividat ideoque singulorum utriusque generis hominum magis rationem habent. - sociorum opp. Sequ. Cisium ad indigenas provinciae resertur, qui victi atque in potestatem Romanorum redacti hoc specioso nomine ornabantur. - eae hominum omni genere humanissimum. Elogantissmius verborum lusus, Sed quem non facile possimus suethice reddere. - nos Summa neces8itudine attingunt. cir. Fam. 13. 7. 4. Qui te aliqua necessitudine attingunt. Doro ipsa constat publicanos equestris fuisse ordinis, cui Ciceronem, ipsum ex equestri familia natum, semper ConSuluisse. - nostri consulotus ben D. Res notissima, de qua Cicero numquam destitit commemorare.

15쪽

CAP. II

S 7. At enim - consequuntur. Attende ad artificiosam verborum collocationem. Est genus quoddam ejus figurae, qui dicitur Chiasmus. - contentiones h. l. de litibus forensibus. Quasi vero cum ironica vi, his Voc. non in8Olita. - putem. Exspectes ex nostrae linguae ratione imPs. , Sed post quasi, ac si, similia sequentis Verbi tempus omnino ad verbum enuntiationis primariae accommodatur. Itaque praegre8SO tempore prosenti aut futuro praesens sequitur, ubi de re praesenti agitur, aliquoties tamen impi. , velut Pro Mur. 4. Tecum agam non secus ac si esses meus frateri Voluerunt quidam grammatici has enuntiationes iid casdem leges revocare, quibus tenentur Simplicia enuntiata conditionalia, is aque contendunt praesens poni de re, quaesieri possit, impi. de re, quae non possit. At illi minus recto; nam, etiamsi impi. non nisi de iis, quae fieri non possunt, dicitur,

praesens tamen sie quoque recte se habet. Cir. Madv. Gr. g34 9. Adn. Priaegresso tempore praeterito impi. sequitur aut plusquPi., nonnumquam tamen periectum. - Αt enim h. l. nulla onuntiatio primaria exstat. Latet vero in coniunctione verborum

nequo difficilis est ad eruendum. Sic fore: Hoc sane nihil refert, vol: Hoc me non fallit, nisi forte mavis iIlud inquis inquies , quod ad autocedentia At enim suppleri potest. - ea augem adhibita doctrina est. Omissum est h. l. pron. relativum cui vel ad quam

se. naturam), ut opinor, Propter Sequentem coniunctionem adversativam autem, quae, ad sensum Bificiendum necessaria, non poterat ex indole linguae latinae cum pronomine relativo iungi. Praeterea vox adhibendi separatim dicta haud raro invenitur. credo ironice dictum, uti Saepissime. - cupidiorem. Hoc voc. Cicero saepe utitur de avaro. - Nam Groeci quidem. Frequentissime pari. nam et enim elliptice ponuntur, ut id, cujus rationem reddunt, cogitatione sit supplendum. H. l. Quid do Graecis dicam 3 - Sic te ita visentem intuebuntur ut. Ex h. I. clarissime

licet videre quid proprie sit inter sic et ita diseriminis. Illud

enim ad superiora, hoc ad sequentia spectat. In vo c. inguendi inest h. l. notio quaedam admirationis et reverentiae. Cir. Manil 14. 41. - coelo delapsum, Vox in hac coniunctione verborum usitatissima. cf. Cic. Phil. 11. 10. 24. Ovid. Mel. 1. 212., 1. 608. Virg. Αen. 5. 722, 7. 720. - ῆ 8. Proeclarum est enim. De hoc verborum ordine v. Miun. ad Tusc. 1. 2 7. 66. - Summo cum imperio fuisse ei. Fam. 1.1. 3. ex iis qui cum imperio sint. - μ. e. enim - fuisse - sic, υt-te. Oratio ab incerta ad certam personam transit.

Nisi forte mavis hoc te pro impersonali pronomine habere nobis :

16쪽

'man, en' . - forma i. e. pulchritudo. Cod. Palat. fortuna. conditio pecunios aut i. q. ratio pec., quae significatio non est avoce conditionis aliena, aut cum usitatiore vi dictum nobis: 'an-bud ), quamquam fortasse nullo alio loco reperitur eum genit. obiectivo coniunctum. 'promissio pecuniae qua is magnae ad obtinendum aliquid contra jus'. Ern. g 9. in luce Asioe i. e. coram omnibus, publice. Ita frequentissime apud Ciceronem, ei. de Sen. 4. Noc vero illo in luce modo atque in oculis civium magnus. Brut. 8. 32 cet. itinertibus tuis. Proconsulis erat quotannis per totam provinciam iter facere atque conventus agere in urbibus nobilissimis, quo litigantos iuris obtinendi causa conveniebant. Oppidis, per quae proficiscebatur, imperatum erat Vietum atque lignum et piusque comitibus praebere, multisque aliis nominibus provinciae exhauriebantur ad avaritiam et luxuriam magistratuum explendam. CD. leg. Man. 5. 13. eiusmodi in provinciam homines mittimus, ut, otiamsi ab hoste defendant, tamen ipsorum adventus in urbes sociorum non multum ab hostili expugnatione disserant. oh. quoque

IuV. 8. 8 7. Sqq. - cuStodem, non tyrannum. De omissione

CAP. III.

O 10. esse circumspiciendum se. tibi. Praeterea circumspicere

plus significare quam prospicere jam ipsa praepositionis vis indicat.

- proeStare Praedem esse. ei. 4. 12. Verbum est iuris. - Quamquam cum corrigendi vi positum V. Madv. l. l. O 443. - legatos aut senatus proconsuli dedit aut venia senatus ipse sibi legavit. Numerus erat incertus, minimus autem videtur fuisse, uti hic, trium. Munus honestissimum ducobatur eoque saepe nobilissimiae clarissimi viri iungebantur. De togatis Q. Ciceronis, qui h. l. nominantur, cognitum est L. Aelium Tuberonem ab adolescentia cum Ciceronibus frugiliarissimo vixisse et, POStiuuam Seox motibus civilibus in otium receperit, operam dedisse historiae Romanae foribendae, cuius nihil ad nos pervenit. De roliquis

duobus nihil fere constat. - noster. De huius Voc. HSu V. Κrobs Antib. in h. V. - certo constat Solum eum Scio Con

iungi.

O 11. Quaestorem - dedit. Quaestoribus provinciae Semper sorte dabantur, postquam senatus decrevit, quibus provinciis quaeStores praeficerentur. Quis Q. Ciceronis quaestor fuerit, ignoratur. - sordidior. Sordes ot sordidus saepe dicuntur de avaritia. - astrictus esset. Codd. plerique est. - eaecutere unumquemque eorum. Proprie dicitur de vestibus. Plaut. Aul. 4. 4. 19. excutedum pallium. Phaedr. 5. 5. 19. Verum ut subesse pallio

17쪽

contenderent Et excuti iuborent. Cic. Rosc. Am. 34. 9 7. Nihil est, Glaucia, quod metuas; non excutio te, si quid forte iserri

habuisti: non Seruior. Cf. quoque Hor. Serm. 1. 3. 35. Teipsum eoncute. - prcestabis h. l. servabis, continebis. Cf.

Att. 11. 4. quibus spueris) interdum Videmur praestare rempublicam debuisse. leg. Man. 18 Non modo Italiam tutam habe

CAP. IV.

12. convictionibus - apparitionibus. Abstractum pro Concreto. Alii: convictoribus - apparitoribus. Apparitores continebant scribas, lictores, accenSOS, praecones oet., de quorum muneribus v. Adami Antiquit. p. I. pag. 212 sqq. - quasi eae cohorte proetoris. Translatum a re militari ad comitatus magistratuum, qui provinciis praeerant, quare quasi est adiectum. - recte facienteS,

- minus con8ulenteS. ASyndeton, quo Vis contrariorum magis intenditur. eir. inis. 5. 15. privatum non fere quemquam, praetores Semper omneS amant. - rudis quum esseS SC. prΟVinciae,

opp. mox infra: tertius hic annus. - cautiorem etiam ac diligentiorem. cautionem autem diligentiorem Lamb. cautionem etiam dilig. do Faerni Ausp. Lall. g 13. non in quas. Sch. susp. non id quod. - est anulus tuus - ipse tu. Explicantur haec Verba ex iis quae mox Sequuntur: non minister - testis min. vas aliquod utensile, quo alii abuti poSSint. - git eo numero. cf. Div. in Caec. 19. 62. quum is tibi parentis numero fuisset. Phil. 3. 6. homo nullo numero. hoc i. e. munus accensi. - in ben ii loco ut beneficium, pro beneficio habentes. - lictor. Propraetores in provinciis lictores habebant Sex - non 8uoe, Sed tum lenitatis. Ossenderunt in his verbis nonnulli vV.dd. , qui suin i. e. lictoris) putarunt non apto cum Voce lenitatis conVenire, Verum PoSi sum excidisse aliquid, quod inculcarunt Ursin. sinvitiae, Ern. voluntatis. At nihil opus est. Sensum recto exprimit Sohutg: si velis in animadvertendo lenior esse, id ipso decernas neVe poenae moderationem lictori tuo pormittas. ' Neque defuerunt lictores, qui tantum apud magistratus poterant, ut ab iis omnia liceret cmere, volui moderationem vel dilationem Supplicii, qualis erat apud Verrem Sestius. - cognoveris fiat. 3g. 14. Coesium et chrerippum et Labeonem. De his nihil aliud cognitum est quam quod ex cohorte Q. Ciceronis erant. - et si quis est v. Zumpi. Gr. g. 7 3 7. - aliquid senSeris p euphemiSinum, quo Veteres humanitatis sensu quodam imbuti saepissime utebantur, pro: aliquid mali, secus. - nihil credideris. De pexi. fui. exact.) coniunctivi pro imporativo in negativis enuntiatis V. Madv. l. t. q. 38 6. - nullam partem eaeistimatio-

18쪽

nis tum l. e. nihil quod ad existimationem tuam pertineat, quo ei nocere possint. cir. Supra 1. 3. ad omnes partes bene audiendi.

CAP. V.

q. 15. qui - intraris, qui - fuerit ignotus. Ita duplox Pron. relat. saepe ad idem Verbum refertur ei. de Logg. 1. 9. 2 7. Et is, qui appellatur vultus, qui nullo in animante esse praeter hominem potest. ib. 3. 17. 3 8. Omnes leges, quae postea latae sunt, quae tegunt omui ratione suffragium. - non quin non quod non V. Madv. l. i. g. 3 5 7. b. Adn. - provinciales. Intellige cives Romanos, qui in proVincia degebant opp. Graecis. cf. infra initio *. 16. Atque etiam e Graecis, ubi ad hos tranSitur, et g. 18. in familiaritatibus et provincialium hominum et

Graecorum. - Sperare licet, iudicare periculosum est. Asyndetoneum Vi quadam oratoria. iudicare, qui eta eorum numero bonuSgit. Billerb. - cmpiditate adducti V. MadV. l. I. g. 2 55. Adn. 1. - iis rebus - non possumus. nempe luco urbiS Romae, amicorum consuetudine, literarum fruetu. Schiitz. - alienum i. e. cui nihil cum istis commune. - ac non. De horum VOC. uSuV. Madv. l. i. g. 45 8. Adn. 1. - permagnum perdifficile. proesertim si cum indicativo iungitur, quia Tem, quae Vere est, indueit, proesertim quum cum coniunctivo, Videlicet quia quum cauSale PSt. - non fere ViX, non faeile. H. l. de tempore raro, opp. Sequ. Semper. - temporis i. O. muneriS tui, quamdiu eo iungeris. - ad tuorum numerum ascribito. Sic Sch. Bent. Κlotet; Cett. tuum. cir. Phil. 2. 13. Tu vero me ascribe talem talium) in numerum. - vias pecunioe auferendae, sibi Comparandae. - quicum n0n semper, Sed per breve tantum tempus victuri. Billerb. vel quicum cuius impensis, Sumptibus. - conSidere non curant. Non curare saepissime eum insin. iungitur. q. 16. Atque etiam . . . Atque transitum ad rem novam saepe notat. V. Kulinor ad TuSc. 3. 13. 2 8. - quo dum familiaritates. quin iam de Ern. susp. delevit Sch. At eSt i. q. quorundam hominum iam. - prseter. Lamb. eoni. proeterquam, propterea, credo, quod proeter non fere apud Ciceronum reperitur adverbialiter dictum. At h. l. non est adverbium, facillime enim S pleri potest familiaritates - Sie vero ut nune reS QSt. Manui. Sin vero Lamb. coni. Nunc vero de Ern. SuSp. SA. est. min. - ad nimiam assentationem eruditi ci. Verr. 2. 3. 6 9. 1 62. Eos

instituero atque erudire ad maiorum instituta atque civitatis disciplinam, non ad tua flagitia neque ad tuas turpitudines debuisti. Tusc. l. 2 6. 64. Haee nos primum ad illorum cultum, delude ad ius hominum, tum ad modestiam magnitudinemque

19쪽

animi erudivit. - adhiberi tractari. cfr. Attu 10. 12. Quintum filium severins adhibobo. - coniungi int. tecum. - tam deles sc. quam esse deberent. Orelli. - nostris-suis se. UiVibus.

g. 17. in servis in eo quod ast servos attinui. Alii: in servOS. - ut Si - faceres V. ad 2. 7. Ern. eoni. faciaS. Appia via ab urbe Roma Capuam ducebat. Tralles urbs erat Lydiae, Formis Latii, prope quam Ciceronianum situm erat praedium. - recte committi tuto, Sine periculo. Cf. Supra 4. 14. nihil est, quod non - ot committi et credi Poctissime putem. Caes. de B. G. 7. 6. sin. Ne iis quidem suam salutem recte committi videbat. Cic. Fam. 1. 71. Quoties mihi certorum hominum potestas erit, quibus recte dem literas), non praetermittam. Att. 4. 1. Quum Romam veni fuitque cui rocti ad toliteras darem. - sermonis famae sinistrae) et vituperationis.cir. Verr. 2. 4. 7. Ut propter eum in sermonem hominum atque in tantam vituperationem Venerit. g. 18. nescio quo pacto. Est formula dolentis. De constructione V. Madv. l. i. g. 35 6. Adn. 3. Zumpi l. l. q. 5 5 3. - qua' faceres. Enuntiationes relativae, quae cum enuntiatione conditionali cohaeront, eandem, quam haec habet, induere solent formam. V. I uliner ad Tusc. 1. 5. 9. - ipsi illa. Alii: ipsa illa. q. 19. Sustinere i. o. Servare et confirmare ei. Oss. 1.34. 124. Est proprium munus magistratus intelligore se gerere personam ciVitatis debereque eius dignitatum et decus sustinere. - simultates. ConStat, Romanos Voc. abstractis in plurali numero uti, ubi notio abstracti ad plures pertineat, Vel Varia genera, Variae rationes significentur. - susceptas habemus suscepimus et etiamnunc habemus. V. Madv. l. i. g. 42 7. - nisi forte cum indicativo iunguntur et saepe vim habent Vioniae. V. Madv. l. l. ς 442. Zumpi. l. i. g. 5 2 6. - conii - Tuscenti. Romam hi Venerant questum do severitate, qVa in eos animadversum esset a Q Cicerone. Quid deliquissent, plane neScimus. - nescio cuius. Est formula contemnentis atque iustidientis. - ac Mysii - potius. Alii at, Lamb. sed. At ac atque vim habet auctivam Vel intensivam, qua ro post negationes iereidem est quod: imo Vero, sed. - Mysii aut Phrygis. Erant limnationes apud Veteres propter stupiditatem valde contemptae. Cir. Cic. pro Flacco 2 7. 65. - cupiditatem. Abstractum pro conereto. - stimma cum a quitate in extremo loco collocatum, quo Vis orationis in his verbis posita magis esseratur.