Septem illustrium virorum poemata

발행: 1660년

분량: 520페이지

출처: archive.org

분류: 시와 노래

141쪽

.ere terra meo fruges parit. Haec mihi merces Redditur, ut seritis dicar, or orba parens e Reddite: iui redi. diris te, Proserpina, casus, Vel qui te nobis eripuere doli ' Motus erat Sygiras miseranda voce tyran- Et Cereris iustis annuerat precibus. Fuia sed ad crium reditus immota negabant, Guaassit Stygios si Iove nata cibos.

Punica nuper eam carpentem ex arbore poma

Vidisse Ascalaphum, nec tacuisse ferunt. Interdicta via es: sied testem Diva profanum

Supplicio culpae dicitur vita pari. Ter caput inuisum deuouit camine diror Corpus Auernali ter madefecit aqua. I licet Ascalaphus, contractis carmine membris, Vertitur in plumas, surripituri sibi In rosrum nares, digitisinuantur in ungues, Brachiat in pennas versa abiere leves. Turpe caput multum, multum caua lumina crestant, Vis, potes pigrum tolli e corpus humo. ge hic es bubo, quem rerum ignara pauet gens ;o ride mecum, qui sapis, omen auis. VInsphaliaesos , deliciae, Fernande, uiritum, Tempora cui lauro non pereunte virem. Et

142쪽

DO POEMATA

Et mecum cape ecba manu, iunctisi canamus Carminibus siluas , silvicolasi Deos. Neu Romae desiderio moueare relicta. uidquid habet magni Roma, dis Alba tibi. Hic risimus, honos Graiae Latiaei Mineruae,m unius, Indis notus se Hesseris.

Hic Bandinesius Tyrrhenae gloria mus, Et Phoebi gemina Naidius arte valens. carus Themidi, ac Musis Rassonus , se unam anus Sophia clarus , o ingenio. Hic decus Italiae, es Romani Vortia vindex Nominis, ac sidus Nertius, Arne , tuum. Rosiliosus Cr augusti pars magna Senatus, Virtute egregius consilios Pater. meo ALEXANDERpraestes , tutelai rerum, Cui Deus ingenium pare dedit imperio: Et Patrui diuina legens vesigia magni, o seruatae Flauius Vrbis amor; Pro quo debet ALEXANDRO res publica, quantum Propter ALEXANDRUM debuit ista Deo. Ergo siub hac mecum platano, Fernande, solutus Carmina iam Latiae dic socianda lyrae. Felix qui curis, o iniquo fenore liber Exercet bobus rura paterna suis, ordine

143쪽

AvGUSTINI FAVORITI. iii

9rdine nunc aequo gaudens dissonere vites,

Nunc olei obolem sublituisse nouam.

Interdum iuuat arboribus decerpere poma: Interdum nemoris gere falce comam: Irriguosi iugo riuos inducere campis, Cum pluviam testas postis hiulca Iovem. Non istam vigiles curae, nonsomnia turbant, Pestis or humani pectoris ambitio. Nec metuit fraudes, nisi quaου caper improbus uuis, Aut parat e nimbo grando inimica fatis. Limina nec Regum trepidanti poplite calcar, Irati metuens damna supercit . o mihi si rupes has inter 'iuere detur sSorderet rubri gaza colors maris. o ego dum possim tam leni vescier aura, Ei liquidos fontes, or nemora alta sequi in qua mihi a Larisesteratur gloria Musis, Occidat,inventi nomen inane ferant. Haec ubi luserimus, nos curis reddat or Urbi Iam satis amorumem praepete currus equo.

145쪽

POEMATA

PERDINANDI

FVRSTEN BERGIL

S. D. N.

ALEXANDRI VII.

147쪽

DAPHNIS,

SIVE

FREDERI CUS

Advocatus hereditarius in Graffschaflit; Schnelleribergae, Walterlappiae, Fur sten-bergae, & Herdringae Toparcha; Satrapa Fredeburgensis; Westpha iae Archis atrapa, & Serenissimo Ferdinando Electori Coloniensi ab intimis Consilijs , anno

M. DC. XLVI. v. Idus Augusti Bonnae defunctus. V V virides umbirat qua plurim ripas Fronde salix glauca, Lycidas hinc,

Tit riu illine , Alter oues, adterpastebat forte capestis. sit μου, ut semper, pellabat taedia cantu. armina dum Veledae memorat, dumpraelia Vari: arusit his olim nomen memorabile terris ecerit: ut legionum sanguine campi: H a Aurem

148쪽

116 POEMATA

urem illi vellit L cidas: Neque talia te is lGrmina possit, ait: Daphnis tibi, Tityre, Daph Lugendus: Daphnin nescis , fata tulere. Dit m ingemuit casu percu in acerbo:

Fistula lapsa manu est: fugit siensius y colorq-Vt mens , ut reda,t puero vox: Occidis, inquit, Carum, Daphni, caput,pes, Daphni,decu g tuor li b dulci patria procul, amplexui tuorum Occidi,t Hoc fuerat, quod summae culmine vilia luelisia signa daret ferali carmine bubo; lFlebilibus quod θonio modis mea nuper an o Hanc mihi tu,dederat Co do tibi, Daphni a sonaret Nunc sileat, ramo, infelix pendeat illa. lVos etiam sine me quamuis mihi vos quoq; Daphni Tradidit, atque abiens, Has, inquit; it reo ce) lne tamen sine me, quoquo lubet, ite capella. Amnis, se umbrosae salices, se rura valet que ego per siluin errans desertat solus

iste querar. Gemit ere a i matre iuuencub, Nec minus amisse mater dolet orba iuuencor esia queruntur apes cellis subducZa, peremtos lFetabcanis catulos demtos avis arbore pusios; Daphnin ego, tristisiublatum funere Daphnin: l premas saltem voces morientis ab ore i iExcipere

149쪽

pgRDINANDI FVRSTENBERGII. 11

Excipere, assari extremum, blectare tacentem, Atque oculos ista licuisser condere dextras Non ea vulneribus nostris solatia nusia , orret pietas: solus de Daphnide luctis Nunc superess Pecudes isio quis pascat ademto, Auertati luem, curami impendat artem' Daphnide non melior qui quam depellire venis Implicitam petem, or membris agere atra venena.

Daphnis insidiis stabulis praedas cauebat. Ah gelidis quoties hiemes perpes imbres , Pervigil exegit brumali sidere noctem, Incustoditum fera ne vastaret ovile , R e lac subtraherent pecori, ne vesiera fures J Ah quoties humeris per deuia sustulit ipsie

Rupe parens nuda quos nixa reliquerat hordos Angarides N mphae testes, qua epe laborum G tiratas dixi se ferunt: Mortalia non sunt tolerate saxo certe riget ide vel aere, diuem neque ventorum rabies, pluuiaei, iussis, Non caelum inclemens, non vita iniuria frangit. l.

Nymphae, non saxo Daphnis neque constitit aere. Occidit heul o nos pariter, terrasi reliquit Nequidquam roseum sargis iubar, ree Titan: Gratius extincitum nobis in Daphnide lumenae

H 3 Daphnidis

150쪽

M8 POEMATA

Daphnidis aduentu testas ridebat se aether, Frondebant siluae, θirabant floribus arμa, si tititia montes plausui fremebant ζDaphnidis interitu testas Iugebit se aether, Squalebuni siluae, sabunt sine floribus arua , Intonsi montes gemitus ad sidera tollant. Ergo nil proauum series , regnata late

Eur a iuuant, centumi armenta centum,

Pol labor, essis dium pulchrae virtutis, se artes' Ergo cinis, formai carens er trise cadauer I unc iacet illa omnes nuper pulcerrimμs inteγPastores ' nec Merea fulgentia luce Lumina, nec vultum, quem xerat ipsa venusto, Cernere erit poshac ' At non, quae si ulit istam i sors , etiam famam tollit Sint tempora Musis Pon inimica meis, volitabis Daphni per ora.

Ipse ego virtutesii tuas, tua, inclyta facta, Inuinams fidem , csesnctae pietatis amorem

Ferre Syracosio tentabo ad sidera versu. In partem Ῥeniet Phoebo dileolus Amyntas, Et mecum teneris p im tua nomina fagis Inscribet: crestent ilia , tua nomina crescent. Quin etiam niueo tumulum de marmore Damon Extruet, o talisignabit carmine marmorp

SEARCH

MENU NAVIGATION