Septem illustrium virorum poemata

391쪽

VIRGINII CAESAR INI. 3s3

Mn raucae fontis sicatebrae per saxa cientiso urmura , non possunt prata mouere animum. tque greges, atque arua nocent, atque ardua silua 2 con titi collis, pastua nusia iuuant. Et doleo, pingui palos stu gramine vidit ostibus in pratis luxuriare greges.. Sive quis ediderat pasoria si ibila canna, Odi signa bonae sibila Llitia. Et duli es auium per frondea te Ia Camoena Heu vise tantumsunt mea fata queri :Seu viridi tauris proiectus mugiit herba , Dixi: Mugitu me vocat ad gemitus. Frumenta assexi verno turgentia lacte ; rens tunc subist, quae premat ossa, cutis. Omni a Lia, mihi siunt infrumenta doloris, Guateriami mali mens sibi dura parit. Et meditore te tu non haec mihi verna colores Submittit; rident prata benigna alijs. Vos legite ungue rosas, Tyrio queis fulgurat inro uae flagrat niueis gratia mista genis. Vos decet se color, vobis sint lilia curae

Pratorum nitidum vos manet omne decus.

Ipse Deam fores veterum monimenta dolorum, Et ferrugineis te, Hyacinthe , comis.

392쪽

3ΙΑ . POEMATA

Palgentes carpam violas, moesiai cures

laurum optarant, tempora vincta geram.

Impulerat nostras sonitus si gurgitis aures, Purior electro fons ubi volvit aquas ; et Conficiens dixi: Non haec mihi frigida currit Sedatura grauem flumine lympha Mim Ora quidem sitiunt, quae nunc incendia pascunt,

re pandis latici sed gula pressi viam

O nimium, nimium, fugacis dona iuuentae so quam veloci laberis a Iapede lTardius . Scythico cornu decussa sagitta era per liquidum cusside scindit iter.

I nanc, ingentes laudato in corpore vires,

i que lacertosos firma per ossa toros. ut illas aetas annorum pondere frangit; Morborum aut ictu fortia membra cadunt. coIor malis Paestana rosaria miscet, Et quod natiuum lilia vincit ebur, Marcescunt subito , ceu cum labefacta caducum Sole graui curuant alba liguctra caput. Olim qualis eram nunc me mea fallit imago, Si iam praeteritos mente reuoluo dies9 Cum diues gregibus, memini, me Parma tenebul Nam luerum celso trist ista lare.

393쪽

vIRGINII CAESAR INI. 3Is

mihi tunc robur, quam gaudia multa fuerat In fesse numquam corpore quanta salini

Non me terruerant hiemes ,sole P potentes , Et poteram pluuium vertice ferre Iouem. Ys ego non collis, quos non indagine cinxi Lucos , hortatus tesua per alta canes sTunc celeres potui damaae, tunc Here ceruos et

Vidi defluus humida lina trahi. Et moaeo fortis equi luctantia colta' recuruans Confragra sectabar per iuga montis apros. Interdum mollis pedibus plausi se choreuuuerat , se digitis increpuisse lyram. Cura fuit Mariis simulacra ciere sub armis , Et pugilum ludis implicuisse manus. Gallica quid memorem quoties per flumina nauis uersa obnixo pectore stagna seco 'Me rarem, gelido lauit me Nicia fluctu:

Me Phaethontaeo sustulit amne Padus. Nec mihi solis amor corpus durare palatra, a Sed mentem egregijs artibus excolui. Vidit Pasiadise nos impasi cere chartis Inter laudatos nox vigilata libros. Multa Cecropiys trutinabarscripta magistris: renuit mecum Graecia dorira loqui. Z 2

394쪽

T entabam umbrosi latebras penetrare Lycei, alij monstrant edidicise Ῥias. Sisse animum docti ceperunt scripta Platonis, iis Mopsopio pagina mellifluit. Et modsi scrutabar Sam, diritata suntis: Nun orem exsortis legi, Epicure, tuis. Insemnisi h graui fuit me Porticus umbra, rcesilaaem detinuiti labor.

Latratus decuit Cynicos audire legentem, Nec me pacati terruit ira canis.

Democrito arripi , noui praecepta Cleanthis , Et Ch sippaeaesamina mentis opuN. Gaudebam meditans, ineant quot praelia sectae, Graiorum in quas est didita turba sinum. Materiem hic componit aquis , hic aere gignit ;Alter Apollinei sideris igne creat. D Chao latuisse docet vaga semina rerum,

omnias arcanis ne rit amicit s. 'terram eu ali s mundi versatile templum,

Machinas haec nusia di luenda die. At natum illi refert, ausus restinguere solem, Et dare perpetuae fata diurna faci. Sunt quoque rore leui, o nebulis qui siderapascant, Et qui non uno se putet orbe tegi.

395쪽

vIRGINII CAESAR INI. 31

Cusibi hic sceptrum donat, Divosi h reogat,

Exuit mentes res ione Deum.

Spernit Taenarias, incendia poluma, poenas Impius hic ue trepidans mandus illa litat. Nec desunt sensus qui damnent, omnia fastidesciri, tenebras sit latere suas. Omnia mirabar, sed tunc plus arte mouebar Socratica, o friptis, Stoica turba, tuis. bona sint animi, cerim quis limes honesi, uas sibi diuitias vita beata setat, Et didici, sanctos formet quae regula mores ;

C fisus quae valeat vincere vis animi e

vae triles iras virtus, quae frangat amores, uae desideridis pecIora anhela leuet , Pallante i metus quae fortibus induat armis nauae prohibens terga dedisse fuσae. Solum turpe malum sapiens putat , illi dolores Perfert, consit, proposimi tenax. Hic pede proculcans letalia fata siverbo, Humanis maior creditur esse malo. QEre Peristio clausus fera iussa Tyranni Sperneret, or nusios ederet ore sonos. Haec olim noui, quae nunc me flagitat usus: . Vtar praeceptis , quae mea fata petunt.

396쪽

POEMATA

maerentum circumstant seua dolorum x greditur fessi vincere corda timor.

Variam ' Ῥnde petam trepidi solatia luctin' uias bes iuro fortia tela dabit 'Ite procul questas, animi obleritamina vilis, Ite procul: iam nos ingemuisse pudet. P in lacrymis durum nouit mansueficere fatum : . Parcarum infiexo sita adamante rigent. Te supplex adeo, supplex tua munera posco, O sola humanis mors medicina malisso portus , placido qui naufraga corpora mundit mplexu rursus non agitanda foues. Us , horribile ferox huc secti volatin, Hoc pete Tartarea falce cruenta caput.&Ρ moriture ruis ' quae te dementia cepit lParce miser verbis , ominibusue malis. Scilicet in prima florens carpere iuuenta 'Nec te ses famae quantulacumque tenet sto ubi mens sudis quondam gavisa Mineruae, Et quae scribendi gloria dulcis erat ' 'Non adeo inque mori miserum es: non signior ibo,

Ibo animis contra: mors miserata veni.

Hec totus moriar, lethi cusoria nosri senes, Italia, Ciam is, grande decus .:

397쪽

vIRGINII CAESAR INI. 31s

Carminibus celebrata tuis mea fama legetur, Et ferar extinctus docta per ora virum. usice te mortis victor fata assera rumpam: D duce Auernali non cohibebor aquὶ tibi cantanti non es permF potestar 'Nam tua Pindarico fulmine Musa tonat. Tusci scriptores tenerorum cedite amorum: Gaudet capta nouis Ausonis ora senis. Hobrandinam relegis si carmine viliam, En tibi feta cohors plaudit Hamad adum. Sive niastinis Piceno in litore sedes Concinis, Adriaci semitur unda freti. Et te Caelicolum cantantem exercitus audit, tabrum humeris templum dulce pependit onus. Pro pudor Italiae, teneros quae cantat amores, Carminis se grato fraudat honore Deum sPon tulit ingenti laudandus ciam ius auso: Illius es notris Musa operata sacris. Gaude: namque nouis video tua tempora senis Cingi, o Idumaea fronde nitere comas. Tempus erit, iato tua cum vestigia ausul agnanimum vatum turba scuta colet. Tu moaeo perge alacer, semperi audentior ito, Nec tu coruorum rostra inimica time.

398쪽

si inuidiae telis gloria claudit iter. Nec minus heroi tangit te cura cothurni , Et potes Aonia dicere besta chely. Inclyta facta virum vocis si munere donas, Munere tu signis das potiore frui. Hoc tibi Pegasides, hoc concessere sorores, potesates edocuere suaΥ. Nams ferunt celso Parnasii is vertice, sacra Eesierophontaeus qua rigat iuru, a uor; Seclusi orere nemus, quo gratius vitam Non surgit Phoebo, Pieridum, choris. Hos Zephri campos Etesia flamina mulcent, Arboribusi frequens rosicida vernat humus. Pulgulat ante omnes se formo si ima laurus,

medio in luco conficienda viret. a nemus trunco ingenti quae parturit umbra, Et late fidis celat opaca Hem. Huius odorato sudantum balsama ligno, Dulcis es ambrosiae cortice manat odor. Indictum referoic matas nectaris do . Excipit Aoniae sedula cura manus. Hos Musae struant latices,queis persita durae Gloria Taenario non violanda lacu.

399쪽

vIRGINII CAESAR INI. 36I

' Materno nequicquam a seruatus Achillis Occidit, Troiae funera morte luit. At bene Pieria perfusus nectaris υnia Martis equis rapidum trans Acheronta volat. Copia felicis tibi, ampole, credita succi est: Fac mea caelectis proluat ora liquor. Ab sociν fato m serere cadentis acerbos

Fer non casurum nomen ad asba mei

vilia sic facili curabis funera sumptu:

Non posco in cineres Persica dona meos. Non mihi Orontaea tumulos asser ite myrrha, Buctas fecundae mercibus iae.

Si mea Calatio stlagabunt ossa liquore , Invida pos mortis fata siuperses ero.