Historia molluscorum Sveciae terrestrium et fluviatilium breviter delineata

11쪽

hi pararem, liae monenda existimavi, quod nisi uri jusmodi tentamen in praesenti donec melius habebimus, necessarium judicassem, hoc opusculum nondum edidissem.

Inde enim ab ultima arma Meciem si sit ει

Systematis Natura si767), a LiNNae ipso adornata editione, ad MoIIusca vectae aut cognoscenda aut ordinanda, nihil sere in medium prodiit. Si enim Belicem pomatiam 'Unionem Onargaritiferum, in opere periodico : Mens ZooIogi, de novo descriptas, delineatas, paucasque quasdam Gionis species in Dissertatione Academica Nova testaceorum Genera sistente Lundae 788), a celeberr nostro Λ. I. RETZ1 breviter adumbratas, exceperis; nulla omnino, quantum Cimus, apud Nostrates exstat descriptio aut con, ne unius quidem speciei, ad hanc animalium Divisionem pertinentis. Qualem reliquit a Lisses, talis adhuc apud nos restat, quamvis a Natura maxime abhorrens, horum Animalium systematica Dispositio Triginta circiter speciebus in Fauna Linnean enumeratis, quarum haud paucae dubiae sunt, nutiae novae additae de vecicis tantum loquor nullae fere melius postea illustratae. Pro Scientiae tamen integritate, magis adhuc fortasse quam pro synonymia innean illustranda,

non minimi momenti videatur cognoscere quasnam Molluscorum species cum australi Europa CommU-

12쪽

siderare velit, id, sine dubio, non plane inutile aut superfluum judicabit deque tamen ii sumus, qui putemu nos completata enumerationem & persectas descriptiones omnium, intra limites vectae degentium specierum dedisse. Quamvis enim specierum numeruS, tri plo major descriptias inveniatur, quam qui in Fauna innean exstat; attamen credo. huic meae sententiae Don desunt rationes, patriam in illa alere Ilusca, quae adhuc delitescunt. Atque ingenue Onfiteor me nondum ad hoc opusculum, quod quam Sit imperfectum ipse sentio, in medium proferendum adgressum fuisse, nisi amor ulus disciplinae, in Iuvenibus quoque Ostri tandem, ut videtur, excitatus, omni auxilio ad haec animalia Cognoscenda caruisset. Nullum enim exstat D chiridium, Molluscamostra reviter .eo ordine complectens, quem praesens Scientiae statu poscere videatur. Multa sane

stitit, egregia Exterorum de Molluscis operari sed

haec partim magi exotiCAS Uam nostras Species tra-atant, partim pUd nos rara sunt, pro tiron saepe

Quae cum ita sint, non dubito, quin eam saltem hoc meum periculum adferat 1ilitatem, ut operi, Modusca nostra melius, persectius tractanti, eliciendo olim inserviat. Quod si factum fuerit, non me, quasi Trustra laborassem, poenitebit. Decennium circiter est cum Mollusca nostra in excursionibus citineribus obvia colligo, paucos tantum annos rem studiosius ilitentus Hoc autem

13쪽

temporis spatio partina ipse quaSdam Patriae plagas iterum requisivi, partim ab inicis hujusmodi anima cula, undique sere collecta accepi. Quos inter summa cum Γὼtiarum actione Dominare debeo. A. .

Retzium Med. Derna, qui in alpestribus Iemllandiae Norvegiae iter pro Historia Naturali iaciens, Mol- lusca quoque collegit, eademque mecum benigne communicavit C. B. Boheman, Subcenturionem, qui in molandica oestrogo illic inquisivit, dehisce locis multa mihi exoptata impertivit G. Marh- Iin Hist. Nat. Studionim, qui plandica specimina misit A. Bruaelium Σ. F. Fries Cand. hil. qui Bahusiensia, elandica canensia, atque Ind-gran undewall, qui exemplaria in Scania ollectu

dederunt.

Iam restat it pauca disseram de modo, quo in hoc enchiridio elaborando procederes debere mihi visus sum ' Credidi scilicet meum fuisse omnia cilla, quae ad tironem instruendum facerent, copiosius tractare, sed brevitatem in iis potissimum servare quae illi nulli essent usui. Effusa igitur copiosa syno-n3mia volumen libri augere consulto evitavi. Praeter Faunam itaque Mecicam INNAEr, quippe quae Mollusca complectitur collecta in iisdem regionibus ac nostra, ct Historiam Vermium Miti LERI, Mollusca terrae vicinae pertractantem, non sere citavi nisi novissimos S optimae notae Scriptores, quos quidem noverim Hi

14쪽

Qui initidem omnes iguris optimi plerum-

ciue egregiis res descriptas illustrarunt. De LAM1ΗcR, Histoire natureII des animati San3 veri bres om. V VΙ Paris I 8i8-I822. Quod quidem opus, si universam Molluscorum

doctrinam respexeris, omnium a me cognitorum maxime completum est. Doleo tamen me non potuisse citare aut in meam utilitatem conserre excellentissimum .elegantissimum opus: Histoire naturelle generaIe re particu- Iiere de MoIIusque terrestres ρο iuviatiles c. par

D'ADDEBABD Baron de EnussΑc Paris ibi, c. Hoc Vero proeliosissimum opus videre mihi non contigit, cum in Bibliotheca nostra cademica, ut alia multa optimae notae opera, desideretur,. rei familiaris ratio illud mihi comparare nondum permiserit. Nullas, ne novarum quidem specierum figuras dedi, ne librum sumtuosum redderem. Cum ero, ad species subsimiles rite dignoscendas, Descriptio vel maxime completa nonnunquam parum sussiciat omni Molluscorum studioso e re est, ut aditus ad cones illi pateat. Inter omnia igitur a me vis Exterorum de Molli scis opera, Librum Clar. PFEIFFERI, jam laudatum, eam i caussam Iuvenibus nostris praecipue

15쪽

commendo, quia continet iturimas species Sueeanas, facile procurari potest, atque pro copia bonitateque figuraxum modico pretio Venditur. In describendis Molluscis terminos artis usu uia gari receptos, semper fere adhibui. Hi vero jam dudum explicati sunt in libris etiam vernacula lingua conscriptis Vel in eandem translatis, ex gr. DIedning

Upsal I8I8. Paucissimi praeterea termini, cel. DRAPARNAUD mutuati, explicatione Vix egent. t nonnullis iisdemque verbis alii Scriptores aliam subjiciunt significationem k quare quo modo in hoc nostro opusculo

explicentur, paucis indicare debeo. di testis igitur ivalvibus strias, ascias c. Iongitudinales eas dico

quo longitudinem anfractuum sequuntur eaSque transverSax appello, quam anfractum transVersim ornant Nam unaquaeque testa spiralis re Vera est Ο-nus, magis vel minus longatus, circa lineam, quae axem testae format in columella appellatur, contortuS.

Apud plurimos Scriptores cilis, striae longitudinales

audiunt, quae in vertice ad basin testa, recta decur-Tunt, nulla anfractuum habita ratione. In testis bi- valvibus describendis, multo etiam magis inter se dissentiunt Auctores de usu nonnullorum artis termino rum Qui vero quam nam signicalionem cin hoc no

16쪽

stro thro habent, ex iis quae breviter asseram, salis, ut credo, elucebit: Min Antincti, est bivalvi munitum, fundo plano incedit, illa conchae pars, in qua nate .ligamentum sita sunt, ursum vergit. Nates vero quoque, O fortasse rectitas, Vertex testae appellantur, quia vertici testae uni valvis absque spirarespondent Totus itaque hie margo, ab una ad alteram extremitatem su perior mihi audit pars Verotiatibus, ligamento opposita, ubi pes in plurimis exseritur, incedente animali deorsum vergit pars inferior appellatur. Hi duo margines extremitatibus

iatrinque terminantur, quarum una anterior, altera

posterior. In illa extremitate inter quam 'nates Ligamentum situm est, pallii aperturae duae, interdum

in Siphones extensae, inveDiuntur, Varum altera ani, altera trachec vicibus sungitur. Infra extremitatem oppositam pes animaIis ingredientis protenditur, in eadem hacce testae extremitate os animalis conditur. Haec igitur extremitas anterior appelIatur, illa vero OSterior. Testa ero in situ descripto ante me posita, extremitateque anterior antrorsum Vergente,

quaenam valva dextra sit, quaenam sinistra videre, facillimum St. MOLI Usc disposituri, ad normam Excell. UVIERI, Classes ceterasque Divisiones superiores definivimus. In Generibus vero fingendis Cel. LAMABCRIUM, Natura tamen duce, plerumque Sumus secuti. VERTI-oi NEM MEIL a Pur DraF. separare non Potui, quam vis

17쪽

vis illi tu animal hi corne, hujus quadricorne sit. In

Generibus enim Construendis non Soham animal verum etiam testa confialenda est. At vero inter testam VERTIGINI QP Pn nulla tam distincta 2 constans disserentia nobis sese offert, ut in diversa Genera abire jure videantur. Clar quidem MuLLERInrtiginem a ceteris suis generibus separaVit, Principio suo indulgens, non nisi Amma in Generibus Constituendis esse respiciendum. At vero si sibi sem- Per consentaneus fuisset, NioNΕΜ ab NODOS TA MYTILUM a MYA MEIL , quippe quorum animalia plane similia sunt, nullo pacto separasset. NOS VOTO, quibus persuasum est, ullam differentiam Ssentia- Iem in animali quocunque obvenire, quae Vim Suam in testa formanda noti excerceat, jure OStro HSSumere nobis videmur, illam differentiam quae intercedit

inter animalia Vertiginis ripae, quae sola intentaculis inferioribus aut brevissimis aut obsoletis in conspicuis constat, minime esse SSentialem. In speciebus enim unius ejusdemq11 Generis, tentacula non raro quoad longitudinem differunt. Non nisi unum, Natura quidem urgente, MPHIPEPLE E Genus, Proposuimus, in quo Construendo nobis sine dubio antevertisset ei. AMARCK, si typum hujus Getieris ante oculos habuisset Cel DBΑPARNAUD speciem quidem, sed ita, Praesertim quoad animal, descripsit, ut suspicari liceat ipsum illud nunquam vidisse. Nec testam depinxit, quamvis in praelamine p. III. dicat se omnes, quas descripsit, spe cies delineasse.

18쪽

De Molluscorum per iuropam distributione

Sua cuique animali terrae plaga, eaqtie Vel angustior vel Iatior, pro habitaculo cessit, cujus limites non impune transit. Haec autem lex, exceptionibus quamvis Obnoxia, in universum tamen valere videtur, ut quo quaeque species magis ex coelo acre Pendet, eo angustioribus circumscribatur habitandi limitibusa nisi si pro varia anni tempestate, Variam tei rae plagam petere possit. Quo vero minus aeri obnoxia animalia sunt, eo longius dispertita sub vario Coelo vitam agunt. Quae quidem lex de Molluscis quoque nostris Valere Videtur. Eadem enim MoIIusca

fluviatilia, tum Gasteropoda tum cephala, omni Europae, ab Alpibus saltim Pyrenaeis, usque ad ultima

septentrionis candinavici Iuga communia sunt. At species aliae lacus, aliae flumina, aliae torrentes rivos Potissimum amant aliae sunt maxime vulgares ubique catervatim obviae, aliae multo ubique rariores sunt in individuis valde paucioribus continentur. Neque tamen haec regula de generali horum animalium per totam Europam distributione, exceptionibus sui caret Verosimile enim Videtur, magnam

dissimilitudinem medii illius, in quo vivunt Mollusca dissimiles generare Iere species. Sic mare balthicum, quod, quoad salsitudinem quae medium quasi est inter mare lacum, proprias quasdam species habet, quae in nullo alio Scandinaviae loco obveniunt. Eadem ratio thermarum, fontium salsarum esse videtur L quibus tamen in patria nostra

19쪽

plane caremus . Sed hae Xeeptiones, tiae sine dii-hio paucae sunt coeli varietati minime debentur, legem vix noliunt. MoIIusca quoque ferrestria Europae meridionali horeali magis communia Sunt, quam fortasSe Putaves. Quis enim exspectaret se in Hallandia reperturum esse Clatigiliam papillarem, antea, quantum scimus, non nisi in Italia mallia inventam aut in cania Helicem pygmetam, antehac tantum ad yonam Galliae observatam l ut quis opinatus fuisset Helicem fulvam, rotundatam, pulcheIIam cc Bulimum Itibricum plures ClausiIita, Pupor species, in alpestribus Iemllandiae ceterique Septentrionis, non minus quam in eampis in sylvis Galliae habitare Quae Vero, quamVis ita sint, observulor tamen diligens majorem discrepantiam inter MoIIlisca terrestria quam fluviatilia, in distantibus Europae regioni-hus, facile reperiet. Neque hoc mirum aut a sententia physiologorum antecepta, ut arbitramur, alienum. Etenim Decesse fuit, ut MoliuSca terrestria, quae in herbis, arboribus aliisque rebus editioribus vitam saepius agunt, ex coeli varietate magis penderent, quam faviatilia, quae in aqua continue degunt. Mirum Sane sed Verum est, majores species cujusvis Generis prius boream versus desinere, quam minores. Sic Beliae Pomatia nullibi apud nos reperitur, nisi in illis hortis, ubi hominum ope apportata fuerit; at que post tam multas sedulas investigationes, jure nostro Contendere videmur, ceteras terrestrium majores species, ex. gr. Eulimam decollatum, radiatmii,

20쪽

oculum, c. Hellaem rhodostoma, melanostoma, Natico idem, vermiculatam, Algiram, aliasqiae nonnullas, quae uiopam meridionalem incolunt, in borealibus nostris terris plane desiderari. Eandem quoque discrepantiam inter caniam 'apponiam hoc respectu invenimus Scilicet ex illa in hanc provinciam profecturi species cujusque Generis, quo majores Sunt eo prius frustra quaeremus, Handem, in ipsis alpo stribus plagis, non nisi minimae nobis restahunt.

Mollusca petrefacta terrestria aut fluviatilia, ad species jam demortuas pertinentia, apud nos nunquam inventa sunt. Quae fossiles obveniunt species adhuc vivunt. Tales sunt, ex gr. Iix fruticum Heliae strigella in strato calcis tophosae TufraIDad Benestad Scaniae, plurimae fluviatilium species in terra tursosa Torforo passim si equentes obviae; Uas inter praesertim Planorbes, Lymnata, Paludina, Valvatiae, interdum quoque Cyclade numerandae sunt omnia MoIIuscavere petrefacta, quae in tellure Vecana occurrunt, marinae sunt originis proposito nostro praesenti

aliena.