장음표시 사용
11쪽
P. 228. 98. Scribe Πεσινουντι. P. 229. 29. Στεροπεὶν Scribendum Στεροπην 'Aλκυονγὶ Ioni spiritu pronunciari ait Eustathius ad Il. ι v. 558. p. 776 41.
P. 231. 26. δια το - ouίζειν aut delenda censet eis kius aut V. 24. post αποθλιβοριενον ἰνον transferenda. P. 232. 71. παραθεσιν ante me proposuerat Schaeserua
ad Thes Steph. c. 3331. C., P. 236 40. Καδμου κομίσαντος ἐκ Φοινικης τα καὶ μεναγραριματα , Lege τί Καδμου καλουμενα. Obvaeus Advers. Vol. I. P. 1. p. 139. Quem sugerat compar locus V. 40.τχὶ σαλπιγγα λεγομένην ἐξευρον. Vbi vicissim huius Ioci immemor esselingius delebat λεγομενην Addendus his, si mendo caret, Agatharchides ab nobis citatus ad p. 191 89. P. 252 79. οἱ δεδοκιμασμένοι Articulus delendus videturi, P. 261 47. ελομένων τον προς τους ἀθανάτους πολεμονJ Soetomenustist Eccles III. 20 ἐιι υλιον αἰρεῖσθαι μάχην.Chron. Pasch. p. 408. 7. d. nostrae, πολεμον αἱρεῖτια χρ - προ τον Πρωδaην. P. 262 95. καιρια Scribe καιριω. P. 276 36. λεολαος Praeserenda scriptura Κλεοδαιος. P. 283 21. In annotatione dele verba quod malim. P. 297. 55. 298 10 372. 5. ΘετταλονJ Scribe Θέτταλον. 70. τους θεου Recte libri tres θεους Cons. Vol. II. P. 120. 25. P. 302 47. Delo annotationem. Ρ. 306. 22. Inno λυτον επεμ φεν εἰς ροιζγῆν τρεφεσθαι παρα τοι Λιθρας ἀδελφοῖς Deteriorum librorum scripturam et jς ι θρας ἀδελφῆς tueri con tu ost alchenarius ad Hippolyti V. 11. ignorare se fassus Dalres Aethrae qui si ulli suissent, nec Pausaniam dicere potuisse I. 22. 2. ησευς ιός εμελλεν αξ σΩαι σαιδραν - ἱππολυτον πέμπει παρα IΠιτθέα τε φησομεu ον καὶ βασιλευσοντα uno oιζῆνος, neque Asclepiadem apud scholiastam Odyss. 1 V. 321. πέριπει ἐξ Ἀθηνῶν τον ιον 1ππo τον Tροιζηνίων αρχειν οὐ γαρ αυτst διὰ την IIιτθέως Αἴθραν μητρωα τις αρχὴ δευρο. Cui responderi potest
ne sororis quidem Aethrae alibi mentionem fieri fratres autem eius perdere regnum Troezenis potuisse Caede, morte, migratione in alias terras, sicut filios rostgenis, itthei et fratris et regni socii, in Atticam concessisse auctor est Pausanias II. 30. . , si modo opus est diversos sabularum scriptores Secum consentire. Sed firmius argumentum Contra Valchenarium linguae usus suppeditat. Aliud enim est ρε- τεσθαι παρα et , aliud παρα τινος nec minus huic loco
genitivus alienus est quam XIL 38. p. 502 54. P. 311 52 Βοιωτος Scribendum Οἱ-0ς.
12쪽
P. 315 13. κατασκευαζοντας Praeser SCripturam τα- σκευασαντας ut ἐργασαμιέωους est in eadem sabula apud Eu-
dociam p. 315 3 19. P. 329. . Πιτυουσης Scribendum hic et postea Πι
P. 340 45. ποιουσι ειδηρου πλασματα παντοδαπα του- των ὁ τα με εἰς ορνέων τυπους χαλκευουσι 'Oρνεων si cui nitrum videatur, disci earum usu potest ex p. 353 6. κρανηῖδε χαλκα περιτίθενται μεγαλα εξ0λα εξ εαυτων ἔχοντα καὶ π χειμεγέθη φαντασίαν επιφέ00ντα τοις χρωμένοις τοῖς λεπιγει προςκειται συμφυῆ κέρατα, τοῖς δε ορνέων α τετραποδων ho εκτετυπωμέναι προτομαί. Quanquam non dubitandum clarius loquutum esse cui sua debet Diodorus.
P. 348 15. προτερον Conser annotationes ad P. 516. 73.vol. II p. 44. 45. 202. 56 469 60. P. 352 77. θρασος Scribo αἶρος.
P. 355. 68. 0τον Dicendum fuisse αρκτον animadVertemini urmius ad interpretationem Germanicam et Niebul1xius Hist. Lom. Ol. II. p. 587. Errorem vero quem Diodorus pervertendis Celtorum et Galatarum nominibus commisisse putatur, interpretando ab eo defendit Niebuhrius. P. 358. 100. Dele annotationem. 4. ταῖς περι Πρακλέους πραξεσι I Xenophon Hist. gr. VI. 1. 19. τας περιγασονος πραξεις. ἰP. 359. 72. ταῖς ελπίσι ἀκολουθως ταῖς ἐλπίσι suspi
P. 372 40. Oιλία Quum liber unus praebeat συλία, sortasse scribendum si λλἱdι. Sic prorimum Κορωνίδι in Κο- ρηνεία abiit in nonnullis P. 373 77 In 1inotatione de oraret. P. 379 11. ΜελισσέωςJ έλισσος est etiana Isocratis Encomit Helena initio. Et possunt fortasse talia quid T serri etiam apud eos qui alieni ab his formis sunt. P. 387. 52. Scribe Πλέ' - ουραν - Γῆ.
P. 398 68. In annotatione Scribe μακαρων.
In Addendis ad p. 129 59. Pro 25 legendum 924. t
Praefat. P. XII. Quinque consulatuum iterationem exo repetit Niebubrius Hist. R. Vol. II p. 629. quod Diodorus, ut urbem a Gallis copiam cum Polyhio VI. 1. 1. in Ol. 98 2. consorret, libri III initio ante Ol. 91 2. consulatus quinque temere omiserit, cum libri XV. vero initio reversus ad chronologiam quam libris XI et XII sequutus esset, id si Fabianam, quue Gallorum invasionein Ol. 99. anno 3. SCTi-
13쪽
hebat, qui iam desciebant quinque consulatus, repetitis proximas eadem temeritate supplerit. P. 20. 1. Cum ἀνοικοδομειν conserendum ἀνατραγῶ ναι de obstruendo dictum apud Malalam p. 328.18. vel Chron. Pasch. P. 550. 18 ed. nostrarum, ne memorem ipsum ἀνοιο ο-
dos εἰ eiusdem Chronici p. 602. T. P. 487 9. γάφοντος I Scribe γράφοντος.
P. 494. 75. s. Dedio loco cons. Niebutir Hist B. Vol. II. p. 213. 436 Librariorum hic De nainima quidem cuIpa est. P. 495. In annotatione ante μία addendus numerus 25 P. 502. 39. In annotatione post 'T0υλιον adde positum. P. 504 11. ἀπολογaησάμενος ,, Lege ἀπολογισάμενος. DObraeus. 16. κοινῶν ὁ οντων των ἐκείνων δ' οντων recte emendat obraeus. P. 505 49. Scriptura Iibrorum Diodori et Aristophanis αυτῆς ηρξε sortasse corrigenda est sic ut αυτῆς in ευ- ους mutetur quo sere modo υτος pro ευθυς legebatur ante librum Ravennatem Avium V. 377. 59. πειθω Scribo Πειθω, ut recte ceperunt Cicero Bruto c. 15. Quinctilianus Instit. X. 1. 82. P. 510. 10. Σπαρταγλον Scribendum Σπάρτωλον Vide Arcadium p. 57 16. Stephanum sub Αἰτωλία. P. 521. 23. etat ἰδίαν χωρα εχοντες is Lege e Thucydide et i ἰδίαν χωραν πολεμίαν ἔχοντες. obraeus. Τhucydides IV. 12. sic ἐς τουτο τε περιέστη et τυχη ωςτε 'Aθηναίους μεν ἐκ γ=ῆς τε καὶ ταυτης ακωνικῆς αμυνεσθαι ἐκείνους ἐπιπλεοντας, ακεδαιμονίους δε ἐκ νεῶν τε καὶ ἐς την ἐαυ- των π0λεμίαν Ουσαν επ' Ἀθηναίους ἀποβαίνειν. P. 532 6. πλείους I Lege τους πλείους. obraeus. P. 44 8. κραγαντῖν0 μεν ουν καὶ Nάξιοι υμμαχ η- σειν ἔφησαν Ἀθηναίοις Immo neutris tulerunt opem Agrigentini, ut liquet e Thucydide VII. 32.33. 58. An legendum Ἐγεσταιοι, vel est error Diodori 2 obraeus. De ge-Stani non Cogitandum est, qui Athenienses in Siciliam ipsin essiverant risissentque percontantes hos an SyraCusanoa sequuturi essent. Nobilissimam autem Agrigentinorum Civitatem Diodorum silentio praetermissis mihi minus credibile est quam in hunc errorem incidisse ut qui ab S acusanis non stetissent Atheniensium socios saceret.
P. 567 36. Σαμιοι - ἀπέστ=ησαν Ηoc salsissimum. Semper ii Athenionsibus adhaeserant. Vide Thucydidem VIII.
P. 571.14. 579. 37. Ελεους Scribendum Ελαιους Nam Quinti Postliom. VII. 108 dicentis φαίνετο δ αυτ Ελεμ-
14쪽
P. 577. 23. κατεσκευαζε ἐπεσκευαζε recte esselingius. Vide annot ad p. 543. 29. Ol. II. P. 476 4. P. 581. 13. 1ετὰ Immo οἱ μετα. P. 584 51. Omissa est annotatio: ως δε Stephanus libri ὁ δε. Quod qui serendum putet, utatur Ioco Plutarchi Alcib. C. 11. τέταρτον, ως Θουκυδίδλὶς cyrησίν, ὁ δ υριπίδχὶς τριτον, nisi
is eodem modo corrictendus est. Caeterum proxime praegressa respexit Eustathius ad Dionys. v. 467. P. 595 81. υβατος Scribendum υβωτας Eurotas Eusebius Maii p. 150. 9 στρατάαν I; Lege στρατη-
P. 596. 29. Similiter ut nos post eiskium obraeus: seMalim τὰς Graiλας κατεπονειGαν ἐν αἱς et ν η καταδίκο r. εἶναι lἐν inscriptiun 36 Aristoph. q. 794. et alibi. Ρ. 607. 2. ο ὁ πλατος ἔξ)ὶκοντα Numerum hunc vitio assectum esse non sinit dubitare exigua aedis pro longitudine latitudo. Tκατον addebat,id dius ad Da esii Miso. P. 392. d. sec. Pedes 358 et 17 ponit Leahius in thetopographv of theus . ' 44. quos numeros unde petiverit non dixit. 73. ἐν οἴκω τρεφοιμένοις ορνιθαρί0ις οἰκος hic de cavea dicto Xemplum non appositissimum Comparavit Wesselingius, nec persuasit Vatokenario ad Herod. VII. 119. οἰκίσκω rescribenti Satius vero erat hinc discere etiam Lκος si dici, cui conferri poterat Horculis sigillum ἐν οἴκω11ικρω δεδηuι0υργημένον apud Zosimum V. . ., quod ino; κω mutatum Voluit Lobeckius Aglaoph. p. 1241. Sed οἶκος de cistula recte interpretatus videtur,oehlerus dans DLM- moires de Acad. de St. Peterεθ. Ol. X. p. 797.
P. 631 92.9έ. ριστερα - δεξια ἐν quod abesse posse putavit esselingius, addendum esse assentior eiskio et Dobraeo Advers. Vol. I. p. 1. P. 119. P. 637. 83. Βάκαιναν Simillis formae vestigia sunt iri Iibris Vol. II. p. 369. 99 p. 402. 16. Et convenit ei hodiernum oppidi Bigenis nomen. P. 39. 24. μως ο γε προγεγενημένος βίος γίνεται πο-
λυ χείρων τον απαντα βιον επὶ κακα μνγὶμονευομενος is Lege τον απαντα αἰωνα, ut C. 2. 44. Dobraeus. Forte dum haeo scribo, in ed. ipontinae indice s. v. βίος annotatum Video
βίον hoc loco pro ἰωνα dici qui mirificus foret Vocabuli
usus. Caeterum malim τον παντα χοονον sicut vicissim
πάντα τὸν χρονον libri duo pro βίον praebent p. 241. 90. P. 6ὲ3. 81. Ἀζqκυντα I is An τριάκοντα ' vid. Xenoph.
15쪽
Hellenic. II S. 21. obraeus. Dicit Xenophon singulos lyrannos singulos sibi quos ruet darent egisse. P. 52. 5. πρωτοις adverbialiter dictum, quod ore quentalum ab scriptoribus aevi Byzantini notavimus Ili dicea Ioanneni Malalam p. 792. et ad Chron. PasCh. p. 303 10., an in Diodori aetatem cadat videndum est. P. 667 43. o διαλυσαι Deleo O. P. 669 38. In annotatione scribe: annotationem P. 671. 1. Dele annotationem. P. 672 42. Scribendum , μαξιτόν. Ρ. 680 31. πρωτον De duorum librorum Criptura πρω- τοι vide quae dixinius ad Chron. PasCh. p. 476 6. P. 681 55. In annotatione pro Αἰγεσταίων scribendum
λυβαιον. obraeus. Hoc qui probet, possit etiam sic: εἰς Taην ιλυβαιον κραν, ut es p. 682. 2. Sed quod cuivis in
mentem veniat, non admittit situs locorum. Nam quum Lilybaeo Panormum tendenti proxima occurrat Motya, ab Dionb si modo Xpugnata et per aggerem terrae continenti
iuncta, ut dictum cap. 48. -53. qui lilius legisset, mediis hostibus se intulisset. Quare nomen desidero loci ultra Mo-
P. 07. 47. ακισθένους est nomen barbarum. Scribendum autem Ἀλκισθένους cui cognominis archon Atticus memoratur XV. 50.
P. 17 38. AHίκλους Librorum scripturam λωλους
aieque in Αἰκους neque in Αἰκίκλους, sed pro more Diodori in ικλους mutandam fuisse monet Niebulirius Ηist. B. VoI. ΙΙ. p. 550. Sed ab forma Αἰκίκλους Diodorum abhorruisse non probant quae ipse dicit p. 731. 95. πο ικλων των νυν Αἰκίκλων καλουμένων Αἰκοὶ autem est omnibus in libris P. 720 80 723. 4. Quanquam hoc loco apertum est formam quae' habeat praeserendam esse. 48. In annotatione scribe Θίμβρωνα secundo IOCO. P. 20. 80. ἱφλον De Lavicis coniecturam Suam non repetiit Niobulirius vol. II. P. 552. d. SeC. P. 22. 61. τήν πολιορκίαν pro τῆ πολιορκία restituit WesselingiuS. P. 23. 24. In annotatione scribe συγχωρῆσαι. P. 25. 8. Scripturae ιολσανίτας simile ouanos sive
Volscinio in libris Properti IV. 2. 4. P. 727. 18. ταρχων ἱππαρχων tubulirius Hist. Rom. vol. II. . 600.
16쪽
P. 731. 4. o εἰλήφεισαν εἰς Ῥωμην Sermonis barbaries, quam Diodoro indignani recte censuit Rhodomarinus. Omnem de auro captivo locum suspectum secit Niebubrio p. 619. Mihi non mirum accidit si omnes in eo vitio libri conveniant quod duobus illatum est Vol. II. P. 416. τοιαυτη εἰς Αιβυχὶ γεγενημένης μεταβολχῆς, ubi caeteri recte ἐν si ι- βυη. Vicissim ἐν pro εις in uno temere scriptum Vol. I. p. 13 39 546 17. Qui autem conseri cum εἰς Ῥωμην posse videantur Ioci p. 551 22. καθ'χὶ μενους εἰς Σικελίαν et
Vol. II. p. 435 79. 7zῆρχεν απ0dεδεγ ν0ς εἰς li πόλι , Oxum alter quomodo Corrigendus videretur ad ipsum dixi: prior Vero, si liber est vitio, rationem labet praepositionis εις pro ἐν positae, qua Cum alter Caret is in quo Versamur.
P. 24. I. 76 1 Archelaus Scribe Archidamus.
17쪽
η Στρατεία ιονυσίου ἐπὶ Καρχηδονίους, καὶ νίκη καὶ ἀττα 20 O . SE 'Aριυντας καὶ Αακεδαιμονιοι προς Γλυνθίους ἐπολέμησαν.
ι TZ Λακεδαιμονιοι τὴν Καδμείαν κατελάβοντο. ια. TZ τὰς Ελλεηνίδας πολεις παρὰ τὰς συνθήκας κατεδουλώ
A, aeteri πηριβαζου post θανατου quae ponebantur καὶ τῆς D. καταγνωσεως, post δ' posui monenteetiam Wesselingio simia Ies turbas . in arietumento libri II. ω vide annotationem . κτισις - 's. ἡττα Ponebantur post ιά. κατεδουλωσαντο Θ 'Oλυνθίους Wesselingius libri 'Aθηναίους ια . κατεδουλωσαντο ἐδουλωσαντο Κ ιγ εκτησαντο esselingius rlibri ἀπεκτησαντο εἰ Ponebatur hic versus ante si , quod corrigi tu serat essesingius
18쪽
κγ. α πραυέντα Θηβαίοις κατὰ τίς ς Πελοποννησον ιρ- βολάς.
κν Μεσσήνης συνοικισμὸς υπο Θηβαίων. κε'. Στρατεία Βοιωτων εἰς Θετταλίαν.
19쪽
παραδο ως ηττηθεντες μεγάλ' περιεπεσον συμφορῆ, και 15 παλιν περι Μαντινειαν πταίσαντες ἀνελπίστως ἀπεβαλον τὴν των Ελλήνων ηγεόμονἱαν, γομμεθα δειν πην ποοταύιν τλὶς γραφῆς διαφυλάττειν, καὶ θ άρμοττουσανεπιτίμησιν τοῖς Λακεδαιμονίοις ποιήσασθαι. τίς γαρ ἀνου hγζUαιτο κατηγορίας ἀξίους αυτους παρχειν, Om 204 νες παρὰ τῶν προγονων παραλαβοντες ἡγεμονίαν κάλ-λi6τα τεθεμελιωμένην, καὶ ταυτον δια τὴν ἀρετην των πρbγονων διαφυλαχθεισαν λη πλείω τω πεντακοσιων, οι τότε Λακεδαιμόνιοι διὰ την αυτων ἀβουλίαν κατα- 25 λυθεῖσαν ἐπειδον, ου ἀλογως. οἱ μεν γαρ προ αυτων βεβιωκότες πολλοις φονοις καὶ μεγάλοις κινδυνοι τηντηλικαυτην κατεκτησαντ, δοξαν, απιεικως καὶ φιλαν-vρωπως προὐφερόμενοι τοῖς ποτεταγμενοις οἱ δε με 30
20쪽
ταγενεστεροι βιαίως καὶ χαυπῶς χρωμενοι τοῖς συμμα χοις, ετ δε πολεμους ἀδίἡους καὶ πε0ηφάνους ἐνιστα - μενοι προς τους Ἐλληνας, Ουγο αλογως ἀπέβαλον γην ἀρχην δια τας ἰδίας ἀβ0υχίας. ἐν γαλ ταῖς συμφο0αῖς