Bibliotheca historica. Ex recensione Ludovici Dindorfii

발행: 1828년

분량: 683페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

192쪽

οντα. διάδ=ηλον ὁ τὴν ἀνδρείαν καὶ τὴν ξυτrητα τῆς

ἐνεργείας εχοντα, κατεστχὶσε επὶ θάτερον των κεράτων, 90 παρακαταστησας αυτρο των 1 γερι oνων του ἀξιολογωτάτους αυτος ὁ τους πιλεκτους εχων ραθ' εαυτου τὴν et γεμονίαν ἐχε του τερου μερους, καὶ τὰς κατα μερος τάξεις οἰκείως τοῖς παρουσι καιροῖς διεκοσμησεν. οἱ δ' 'Aθηναῖοι κατ' 4θνος τ)ην διαίρεσιν τῆς τάξεως ποιηUα-95 μενος τοῖς μεν Βοιωτοῖς τὀ ετεὐον εὐος πα9εδωκαν, αυτοὶ δε του λοιπου την ν γεμονίαν εἰχον in γενομιενης δε μάχης καρτερας επὶ πολυν χρονον, και πολλων πιπτον-

λείποντος, ομοίως δε καὶ πολλων αυτω συναγωνιζομενων ἀνδρων γαθων 'sωτος το συνεχες τῆς τῶν πολειιίων τάξεως εὐρηξε καὶ πολλους κατα αλῶν κατεπονει τους καθ' εαυτον τεταγμενους , το δ' αὐτο καὶ των παραστατων χυτω ποιησάντων, ' συνεχες ἀεὶ τ=ῆς τάξεως παρε9ρηγνυτο. πολλων δε σωρευομενων νεκρων οἱ περι10 τον Ἀλεξανδρον πρωτοι βιασάμενοι τους καθ' εαυτους ετρεο αντο μετὰ ὁ ταυτα καὶ ὁ βασιλευς αυτος προκινδυνευων, καὶ τῆς νίκης την επιγραφην ουδ αυτω

τους ἀντιτεταγμενους, ἐπειτα δε και φευγειν συναναγκά-

193쪽

τους νεκρους εἰς ταφην συγχοῖ sήσας, πινικια τοῖς λοι 20 εθυσε καὶ τους ανδραγαθήσαντας κατα την αξίαν λί- Λέγουσι δε τινες οτι καὶ παρα τον ποτον πολυν τεμφορησαμενος ακρατον καὶ μετα των φίλων τον επινίκιον αγων κῶμον δια μεσων των αἰχμαλωτων βαδιζεν 25υβρίζων διι, λογων τα τῶν ακληρουντων χυςτυχίας. Aχὶμάdat δε o ρητο0α κατ' εκεινον τον καὶρον ἐν τοις αἰχμαλωτοις οντα χρήσασθαι παρρησία καὶ λογον ἀποφθέγξασθαι δυνάμενον ἀναστεῖλαι την του βασιλεως ἀσελ- 30γειαν. φασι γὰρ ιπειν αυτον, Βασιλευ, τῆς τυχης σοι περιθείσης προςωπον Ἀγαμεμνονος αυτος υ αἰσχυνθπραττων ἔργα Θερσίτου τον ὁ Φίλιππον τῆ τῆς πιπληξεως λευστοχία κινηθεντα τοσουτο μετα βαλεῖν τὴν ολχὶν διάθεσιν ωςτε τους μεν στεφάνους ἀπορριψαι, 'o 35δε χυνακολουθ0υντα κατὰ τον κωμον συμβολα τῆς υβρεως ποτρίη ασθαι, το δ ανδρα τον χρησάμενον uπαρρησια θαυμάσας καὶ τῆς αιχμαλωσίας ἀπολυσαντα π9ος εο υτον ἀναλαβειν ντίμως. τελος δ' υπο ου η- 40μάδου καθομιλγηθεντα ταῖς Ἀττικαῖς χαριοι πάντας ἀπο- λυσαι τους αἰχμαλωτους ἄνευ λυτsων, καθόλου δ' ἀπο- δεμενον λὶν κ τῆς νίκης περηφανίαν πρεσβεις ἀποστεῖλαι προς το δῆμον τῶν Αθηναίων, καὶ συνθεσθαι προς

Βοιωτοῖς.

οἱ δ' Ἀθηναῖοι μετὰ Ἀγην σητταν Λυσικλεους μεν SS

μεγιστον χων ἀξίωμα, καὶ δωδεκα μεν ετη τὰς προςο 50d0υς τῆς πολεως διοικησας παινουιμενως, βίον δ' εζη- κως ἐπ ἀρετῆ περιβόητον, πικροτατος ην εν τοῖς λογοιςJκατηγ00ος γνοίη δ' ἄν τις αυτου την εν τοῖς λογοις ἀξίαν καὶ πικρίαν ' οἱ του Λυσικλεους κατηγορῶν λε- 55γει, 'Eστρατηγεις, es Λυσικλες, καὶ χιλίων μεν πολιτῶν

194쪽

4 ετελευτηκ0των, διςχιλίων δ' αἰχμαλωτων γεγονότων, sic recito δε κατα γῆς πολεως ἐστὶ iκ0τος, τῆς ' Eλλαδος

νεσθαι πάσγὶς τῆς Ελλάδος γηγεμων διαδους ὁ λόγον

95 α τῆς Ἐλλάδος μεγάλας παρασκευὰς ποιε ο ποος τὶ νεπὶ τους Ιερσας στρατείαν. διατάξας δ' κάστη πολειτὀ πλγῆθος των εἰς συμμαχίαν στρατιωτων ἐπανῆλθεν εἰς

195쪽

τὴν Mακεδονίαν. και τὶ μὲν περὶ ΦιDππον ἐν του- καταχὲ γην Σικελίαν ιμ otiων ὁ Κορίνθιος απαντα ' 'τοις Συρακοσίοις καὶ τοῖς Σικελiti ταις κατωρθωκως τε-λVVλεχίτησε, στρατηγησας ἔτη κτώ. οἱ ε Συρακοσιοι μεγάλως ποδεοεγμενοι τον ἄνθρα διά τε τὴν ἀρετ ην καὶ τὼ μέγεθος τῶν ευεργεσιῶν, μεγαλοπsεπῶς ἔθαψαν αυτον. καὶ κατὰ την Σεκφορὰν ἀθροισθέντος του πληθους Oδετο ahqφισμα ἀνηγορευσεν ὁ δῆμος τῶν Συρακοσίων. πι- μολευντα τιμῶν τησιον ' τουτον ὁ θάπτειν ἀπ διακοσίων μωνῶν τιμῆσθαι ὁ εἰς τον παντα χρόνον ἀγῶσι, μουσικοις καὶ ιππικοῖς καὶ γυμνικοῖς, τι τους βαρβά- 109υυς καταπολεμησας καὶ τὰς μεγίστας τῶν Ἐλληνίδων 151 πολεων ἀνοικίσας αιτιος Ἀγεννὶθ ν γῆν λευύερίας τοῖς Σικελιώταις. t περ δε τους αυτους καιρους Ἀριοβαρζάνλὶς μεν τελευτησε βασιλευσας ετ λὶ εἴκοσι καὶ ξ τὴν o 15 βαύι,είαν διαδεξάμενος Μιθριδάτης θῆρξεν τ=ὶ πεντε προς τοῖς τριάκοντα , Ῥωμαῖοι ὁ προς Λατίνους καὶ Καμπα-νους παsαταξάμενοι περ πολιν Σουεσσαν νίκ)ησαν, καὶ

196쪽

65 φάνοις, ἀλλὰ καὶ των ἀξιολογων πόλεων αἱ πλείους, ἐν αἷς ην καὶ ὐ των Ἀθηναίων. ἀναγορευομενου δε του

197쪽

MB. XVI. CAP. 02. 3. 1123 διαβάσει του Φιλίππου, καὶ τὴν ευδαιμονίαν ἐπιπλῆξαι

ὁ ἀμφιβάλλει ταχυπουν 90

κελευθον εὐγω σκοτίαν,

αφνω δ' ἄφαντος π9οςεβαμακοας ἀφαιρουμενος ἐλπίδας θνατων πολυμοχθος Αιδας, καὶ τὰ τουτων φεξῆς συνεῖρε, πάντα προς τὴν μοίαν 95ςγερομεν διάνοιαν. ὁ ὁ Φίλιππος ησπεὶ επὶ τοῖς ἀπθγγελμενοις ολος ὴν και τελείως φερομενος τῆ διανοίαπ9ος τὴν του Περσιον βασιλεως καταστροφὴν, άμα δεκα τον πυθόχ9ηστον χρησμον ἀνελογίζετο, παραπλησίαν 100

οὐ του ποτου διαλυθέντος, ζ καὶ των γούνων κατὰ τὴν υστε9αίαν την ἀρχην λαμβανοντων, το μεν πλῆθος ἔτι νυκτος ουσλὶς συνετρεχεν εἰς το θεατρον, ἄμα θ' ἡμερα 15 τῆς n0μπγῆς γινομενης συν ταῖς ἄλλαις ταῖς μεγαλοπρε

198쪽

1126 LIB. XVI. CAP. 3. 4.

'Aττάλι δε τινι των φίλων ἀνακοινωσάμενος πε9 των μελλοντων πραττεσθαι, ἐκουσίως καὶ πα0αδόξως εαυτον 35 εκ ου ζῆν μετεστλησε μετ' λίγας γαρ γ μερας του Φιλίππου προς Πλευρίαν τον των 'Ιλλυριω βασιλέα διαγωνιζομενου, προ του βασιλεως στὰς άπασας τὰς φε0ομενα εστ αυτον πλληγὰς ἀνεθεξατο τω ἰδίω σωματι καὶ

Α μετηλλαξε διαβοηθείσης ὁ τῆς πράξεως, ὁ μ Ατταλος,

β νήψας ἐκ γῆς μέθης, καὶ γῆ του σώματος βρει εὐιαλ- γλης γενόμενος του Ἀττάλου κατζγόρησεν ἐπὶ του βασιλέως. ὁ δὲ Φίλιππος παρωξυνθη με ἐπὶ τῆ αὐανο-

πονηρειν. si γὰρ 'Aτταλος τῆς μεν ἐπιγαμηθεισης γυ-154ναικος πὀ του βασιλέως Κλεοπάτρας ἀδελφιδους, ἐπὶ

200쪽

I128 LIB. XVI. MAΡ. 5.εσε καὶ τοῖς δια γῆς μιλίας ἐπιτευγμασιν περ ἐπὶ uκατα τα συμμαχίας ἀνδρεία των με γαρ κατα τους 1555 γωνας κατορθωμάτων μετεχειν ἀπαντας τους στοατευο- μενους , των ὁ διὰ τῆς uιλίας γινομενων ἐπιτευγμάτων αυτον μονον λαμβάνειν τὴν επιγραφήν. 1 μεῖς δ' ἐπειδὴ πάρεσμεν επὶ λὶν Φιλίππου τελευτVν, ταυτην μεν 10 τὴν βέβλον αυτου περιγράα ομεν κατὰ τὴν αρχῆ π9οθεσιν τῆς δ' χομενης την αρχὴν τὴν Ἀλεξάνδρου παράληψιν τῆς βασιλεια ποιησαμενοι, πειρασομεθα περιλα- βει άπασα αυτου τὰς πράξεις ἐν μια βίβλω. 155 4. τὰς m. συμμπίας J μάχας eiskius

SEARCH

MENU NAVIGATION