Catalecta botanica quibus plantae novae et minus cognitae describnutur atque ...

71쪽

Observ. In Amoenitatibus acad. Vol. 3. pag. 4I6.t, ubi primo planta dererm in lux, foraraudiunt axiliares semerati et postea in spe- . .ebus Plantarum sessiles. . Flores quidem, et praclae reis fructus, primo intuis sessi-: les videnrur, quamvis re vera sub accur liuem indagine pedunculis brevibus rigidis insidentes conspiciantur. Calycer porro non dici possunt abra quia xterioris foliola exta pilis giusculis adspersa sunt et n- . teris iraaciniae quidem glabrae, at margine di m tes-ssime ciliatae observantur. O. νην. H. Maiis imitana, *re meruiso, poma. Pl ko et phyt Taia 44. g. a. in Specie---. hus Pl ni pro hynonymo huius, speciei adducitur, in nullo modo huius loci

--NIA aeonaria 'imur herbaceo hirto, soliis ' siquo eruoliatis ineis s. 'Miolis lateralibus Niobis pedunculis petiolo longioribus. Catalecta bot.

72쪽

tis. in n. Dec. lant. d. Wi ld. om. 3. Pars I pag. 838. omnino eadem videtur cum messe arenario, bliis palmatis quinque partitis, pedunculis illaribus petiolo longioribus calyce externo internum Superante. urva r in Comment. 6e. ting. 1785 Tab. 3. et mea Pavonia ae . naris i. c. at Mur ali jantam nullibi allegatam invenio a Cel. 4 ille sto, in Speciebus prantarum ab Illa editis , ibiseum mylanteum foliis cordato- hastatis, edunculis alternis unissoris geniculatis. in n. Flora Zeylan. n. 66 Bux m. ind. 'I53 Υab. 48. g. a. pro synonymo adduxit Cel. Will deno L c. Pavonia sua Mylanis et Cel. Cavan illis. At inti eus L,iscum efflanteum l. c. sequenti modo descripsit mrba faria et magestudine Blati rise Verbusti causis altus, teres, his tas.

Folia eordata parum hastata. De hisce attributis ne unum quidem observatur in M ui rati et mea planta. Nostrae plantae, si

soli excipias, propius accedi descriptio, quam Dici me in postea in vectibus lamiarum reliquit, quo commotus Cel Will-lem o w sequentem observationem, in Speciebus plantari m ab Illi, editis L e tradiclit:

APlanta nostrea, quae eatam a Clar Cava - ,,nillus descripta convenit, praeter solia, ,,cum Linneana. Folia plantae Linneanae. Acu3us iconem dedi Bur mannus, sunt ,,trifida, hastata, reliDa .er nveniunt, istamen nostrάm plantam non liversam credo,

sequunt soli partita quam maxime in hisce

73쪽

POLYANDRIA. a

seplantis varienti Quo modo haec omnia concilianda sunt Equidem mihi persu dero nequeo, ibiscum Z lanteum innei

Florae Mylanicae L . unam eandemque apeciem esse cum rabisma aris Murray. Cum Lyren eo patre litterarum commercium conservavit Murray, sub ejusdem aueto

xitate Systema egetabilium edidit et in

dubiis plantis consilitum praeceptoris petiit. Qua ratione, his praemissis, opinandum est, Murrayum eandem plantam, quam in neus in operibus suis a d signaverat, sub diverso nomine in Commemtariis Gottingensibus descripturum esse ab quo delineaturum Determinare non o sum, quid Murra de Hibiseo suo arma vi in comparatione cum H ire mytanim Linnoi dixerit, cum Commentarii Gottingenses mihi non ad manus sint et Bur manni opere quoque carere debeam. 4e

Clariss Cavan illas ipse dubitat, quin Pavonia sua Z lanisa Diss 3 pag. 34. .indem sit cum Uius eseanis Linnei,

i iens: Ualde suspicor, Clar Lin- , eum di ersam a nostra plantan, d ,,seripsisse nomine Hibisti Mylaniri, eam ,,scilicet, quam Bur mannus in sua Flora, nd. Tab. 8 habet. Primo enim Corolla ,,in nostra nunquam incarnata, qualem ripro sua adstruit Litim e ua. Secundo sin,,sa sunt illi plurima cordata, subrotunda, Merenata, parva, quae in innean defi-Mciunt. Tertio tandem nulla in avonia

,,nostra observantur soli cordatin hastata,

,,ut in Linne ei Bur manni planta m

74쪽

pag. 46 addunt. M omnino Dinnean et ACavanille planta speeie disierunt pavo- ,,nia quippe nyisaico Cavan est ibiscus,,arenarius Rotiboel et Murra etc. His omnibus commotus Hibiscum araenarium

Murray, quem per plures annos e semi

nibus ab ipso Murray anceptis in hὸrto colui, pes diversa specie ab Hihiseo ανω-nim in ne habui et sub nomine;Pavonisa arenariae in Catalectis loco allegato descripsi. Ρluknetii quea pentacarpor, ranunculi aurieomi folio et faeie Alm pag. 13. ab

Ia5. g. 3. utrum ad momam arenariam referri possit, determinax, vix potest cum figura plane incompleta εummam tantum plantam partem repraesentet. Figuram Mimias Mylanteae rentis pilosa annine.

Seba Mus a. IB. mg. Videre nondum mihi contigit.

Notatu dignissimum est in planta,

quod numdrus et conditio stet inum a reliqtus hujus generis speciebus quam maxime recedant. Staminibus scilicet derem tantum instructa est, quorum quinque rara riora distincta et patula, quinque interiorum vero flamenta in tubulum coalita observantur strictissimo itaque sensu, neque ad hoc genus, neque ad ordinem

Polyandriam hujus Classis 'ferri potest, sed simili jure, ut Senera a vanilles, in ordine ne Hir Monadelphiae Classis

proprium genus constitueret

75쪽

HEXANDRIA.

FUMARIA parvi si 'ra, caule ramos dilasso siliquis globosis acutis mon permis, soliis suprade- compositis: soliolis tripartitis linearibus canalicui tis. Lin n. Spec mandi d. HIIL TOm. 3. Pars a. pag. 368. Hujus loci est: Fumaria tenuisosia pericarpiis mon permis, o bosis, compressis, marginatis, racemosis, bracteis pedicellorum longitudine, caule diffuso, foliolis inearibus planis catalecta bot Fasc. a pag. 8a. Observ. Fumaria minor te folia caulibus procumbentibus et caducis C. Bauli. in pag. 143. nec 194.y, quae in speciebus plantarum pro synonymo Amariae parvi rae habetur, neutiquam huc pertinere videtur, sed potius ad Amariam spicasam innei, quia Bauhinus ad suam plantam retulit

76쪽

Capnos tenuisoliam Clusii Hist. a. pag. o8. Ultimae in quoque in priori pecierun editione Bauhini plantam pro umoria mi eat agnovit Amariam parvi foram au hinus varietatem putavit Amarias offlet. nasis, quia subsumaria officinarum et Di scoridis in Pinace pag. 43. dicit a rire Monspelium, foliis tenuissimis , foriburactis reperitur, quae secundum Valliantium Paris. 56. ab Io fig. 5, omnino Fumaria parvi ra est. Quoad sona haec species accedit Amariae spiratqe, quoad si res et fructus vero Amariae Ueinali. Ab ambabus ejusdem disserentias in Catalectis

l. c. ostendere studui.

CLITORIA.

CLITOMA amoena, Ioliis ternatis, Pedunc lis subquadrissoris, calycibu, campanulatis. Cat lecta bot Fasc. a. pag. a. ab. III. Observ. In Linnei Speciebus Plantarum om. 3. Parsa. pag. O69. contendit Cel. Wilde -

ni, Clitoriam meam amoenam meram esSe

varietatem Clitoriae virginianae. Hanc observandi nondum mihi data fuit occasio, at secundum descriptionem Clar. wartet in ObserV. Ot pag. 8a et figuram illenii de litoria trifoliata, flore minore coeruleo. Hort. Eltham. Tab. 76. g. 87. . pluribus in partibus recedit mea planta, ut in Catalectis. l. c. ostendi. eLSWart Zin-

77쪽

DECANDRIA. 6s super litoriae virginia tae Carinam dicit

acuminatam, quae in me planta constanter obtusa observatur. Ad cineres usque

colendus praeceptor Ili Praes de Schro. ber in litteris recentioribus monet, Clito.

risim meam amoenam non Valde cognatam

esse cum Clitoria, virginiana, comparatis enim inter se speciminibus priorem posteriore recedere, excepta diversa soliorum sorma et florum magnitudine, caule mdiusculo, nec .magis ubescente et petiolis lateralibus stipulae subaequalibus, nec illa brevioribus. Propius potius accedere meam plantam Gloriae rasilianae suspic tu veneratissimus praeceptor, quia Isreynii figura Om. 78. Tab. a. Propius accedit Clitoriae meae amoenae et quia Clariss. Michau in Flora boreali inmericana

Clitoriae Orginianae Calycem tribuit bracteis longiorem, quinquepartitum laciniis subulatis, incurvis, diverg tibus et Legumen quas ensiforme. Valde insimul amnem refert ariss auctor Clitoriae ratisimnae, cujus Calyx decurtatus intra bractora delitescit, quod Valet potius de mea Clit. amoena. Ad Clitoriam foliatam a marchol, legumina linearia recta referri non potest mea planta.

Foenum graecum phaseolaides virginianum, flore amplo coerutio. Plu . ne phyt. Tab. so. g. . monente all. Schreber ad Clitoriam potius virginianam pertinet, cui

etiam pro synonymo adscripsit l. La

78쪽

x. ΑΤΗΥRUS parvis lorus, pedunculis uni- floris calyci aequalibus, petiolis diphyllis, soliolis

laticeolatis, leguminibus linearibus scabriusculis mucrotiatis Roth Catalecta bot Fasc. I. pag. 83. Observ. In Linnei Speciebus Plant. Tum 3. arsa pag. IOBO. Celebr. ill deno hanc plantam ad athyrum onspicuum retulit, ad quem non magis pertinet, quam La- thyrus inconspicuus l. I acquin Hore Tab. 86. athyri inconspisui Specim. ex horto Upsaliensi de anno 176o asservat Ill. Ρraes. de Schreber, quod tam a Iacquini, qud a mea planta evidenter recedit. Ad mentem veneratissimi Praeceytoris Lothyrus parvisorus mihi, propius accedit athro

a. LATHYRUS sphaericus, pedunculo uni-ssor subaristat soliis breviore, petiolo diphyllo longitudine stipularum foliolis lanceolato clinearibus, stipulis linearibus integerrimis, leguminibus nervo is. L pedunculis uni floris aristatis, cirrhis diphyllis simplicissimis ensiformibus. Ret Observ. bot. Ffisc. 3, pag. 30 Lino Spec Plant. d. WiI Id. Tom. 3. ars a pag. IOBI. se xclusis synonymis Allioni, ait et rigueri).L. Gerard Rot Catalecta bot Fasc. u. pag. 96. Exclusis synonymis) in conspicuus facq. Hort. Tab. 86. Observ. Praetexit anno semina ab amico mecum communicata erant, Latagri sphaerici Re tetit nomines inscripta Enatas ex illis

79쪽

praedecente Fasciculo horum Catalectorum l. c. descripto agnovi. Comparatis postea speciminibus cum Clariss Reteti descriptione L c. hanc quidem illis respondentem inveni, at secumium communicatam in Speciebus mantarum inneia vi di agnosin, mihi nunquam persuadero potuissem, Latum sphaericum a Lothyro vulat Linnei specio esse distinctum. Ambobus attribuumtur pedaneu unifori, aristati trirrhi iam νιλ impaeissita, , in priore tamensi'hi dicuntur ensiformes, in pos eriore econtrario foliola audiunt amaria. Longe melior est et Lam archi diagnosis cum nomine specifico Laturi axillaris: Pedunculis udi ris stipus brevioribus, cirrhis diphyllis simplicissimis, leguminibus teretrusculis subtorosis, longitudinaliter veno-Sis. En clop. a. pag. 69s. Quamdiu enii denegatur observator occasio, Latam sphaeriis semina iit filiis Lathri iniquisti

comparandi, nomen specificum prioris ininus 'aptum videtur, ut ita in errores facile 4nducatur minus in i te pellitus, mam plurimis hujus generis speciebus diuina glo- β competant. . Di gnose itaque. ha umspecierum sibi similiuni in Speuiebus lantarum ut immutentur necesse est et iii ciet, 'moque nomen specificum.' Synonyma quoque nonnulla in speciebus mi istarum ad athr- sphaeritum relata,

80쪽

couine Ra Hist. 806. n. 7. et Lara. δε- Iur angustis, floribus simu- bur coccineis. S es meae. Veron. a. pag. 698. neutiquam pro synonymis hujus speciei haberi possunt, quae coniunctim, ut suspicatur L raes. de Schrebor in Litteris ad me datis, pro- iam sacile speciem efficiunt, cui accederet Lathyrηr meus sorvim L Catalecta. boti Fasc. I. pag. 88 tithyrus ine spieuus Ill. I c quin Mori ab. 86. ad inatisrum sphaeritum M. Rettii evidentissime Pertinet, ut demonstrant legumina, in - aura longitudinaliter quoque neryosa et Hors, fusco violaceo colorata, deli-

b. LATHYRUS angulatus, pedunculis unibfibris aristatis, foliis longioribus, petiolo diphyllo stipulis breviore sol olis linearibus, stipulis lanceolatis extro sum dente notatis, leguminibus enerviis. L. angulatus. in n. Spec Plant. d. WiIId. Υom. B. Pars a pag. ο81. Rot Catalecta bot. v c. a. -- 5. Differt ab antecedente athyro sphaeris: tiara Petiolis stipulis brevioribus; nec earum iiii longitudine.

a. OIiolis linearibus, dupla ahgustioribus;

nec 'hsisormibus. 3. Stipulis semisagittatis clanceolatis, extrorsum ad medium denticula auctis, nec

linearibus. duplo angustior aut ad medium denticulo destitutis., in Padunculis filio longioribus. supra o

rem in ueroram ultra uncudem, apice in-