Novae observationes de Entozois

발행: 1829년

분량: 157페이지

출처: archive.org

분류: 식물학

141쪽

fit 1827. in intestino reclo natis naritae denuo

inveni et recentia contemplatu Sum, nune speciem recte desinire Valeo, novasque Simul observationes addere. Characterem autem Sequentem propono: T. capitis grandissimi, brevis, osculis maX1mis lateralibus, antrorsum apertis, Suble-

tragoni, rostello brevissimo, obtuso, collo et articulis anticis brevissimis, his irregu- Iaribus, reliquis brevibus, Subcuneatis, an- gulis aculiusculis, soraminibus marginalibus unilaleralibus Secundis. Specimina dicto anno reperta, illo I. c. jam descripto minora Sunt, duoe majora nimirum circ. decem lineas longa, reliquis tribus minoribus ' Caput

omnium circ. duas lineae teritas partes latum, taliusquam longum, ab osculis maximis re Vera lateralibus, Sed ante Versum apertis, sub te tragonum. In antica iacie ad medium se elevat superficies capitis, quod quidem magis conspiciendum erat in vermibus modo exemtis intestino, nam aquae immissorum caput magis complanabatur tum autem, quod saltem de uno memini Valdopere, et e medio ape brevissimia ibi USUS praeterea eminebat quem rostellum nominavi, licet brevissimus sit. Collum vix tertiam capitis partem talum in vermibus magis extensis hoc longitudine superare non videtur in haXime Montractis nonnisi uti strictura sese Xhibet, generatim non bene dijudicandum, ut utrum par JOSlica rugosa illi sit, an hoc jam initium articulorum corporis aciat, nesciam. capite caelerum latius inci

142쪽

pit, sensim attenuatur et corpus erSUS magis crescit, quam antice. Cor u depressum articuli laxe cohaerentibus, anticis brevissimis obtusis his ut omnibus reliqui valde irregularibus, his semper brevibus et brevius ullis, Subcunealis, angulis valde prominentibus acutiusculis , Saepe res exis, margine postico tumidiusculo. Licet longiores lamet adspectum sere praebent articulorum 'aeniae qui persoli alae. In specitastinis unius e minoribus articulis posticis, a medio inde corpore vidi, microscopi ope foraminugenitali maXima, in margine alterius lateris supra angulium poSita Secunda, e quorum nonnulli porrectus erat lemniacu brevior aut longior, cylindricus, Obtusus Color capitis et colli Τ erat in reconlibus albidus, corporis totius luteus. Species distinctissima toto habitu, praesertim autem capite enormi, et habitaculo, intestino rectopulo, maXime memorabilis. Taeniae, quam 1 hil mga ard olim montestino Analis adornas reperit ), valde assinis esse videtur.

Do Taenia interrui'ta R. Ain Schi ling in intestinis colopacis Galli

nula d. 29. Seplbr. 1826. repererat complures aenia hujus speciei tam parvas, ut nudo oculi tantum non e Subtraherent, lamen partim integraS num vero adullas Vermiculus maXime depressus put

143쪽

pro illius exigua magnitudine Salis magnum, osculis etiam magnis instructum, Subcordilarine, rostello magno, nisi capite duplo longiore, lamen id magni ludine superatile, sere cylindrico, apice autem multo crassiore, globoso, basi aginae Specie circumdato viso, sed Indistincte Collum capite paulo angustius, sed latum et capite brevius Articuli primi paucis sim brevissimi, tum Iongiores Subcuneati, et, uti primi, Oblusi, irregulares A collo primo decrescebant

latitudine, tum iterum sensim usque ad ultimum rotundalum, maXimum, Semper Ialiores fiebant. Erant articulorum omnium vero Semper pauci; numeravi octo ad quatuordecim.

Ejusdem aeniae ipse postmodum . 1 Seplbr. 1827. in intestinis Charadrii pluvialis complura specimina reperi, quae recentia XaminaVi Color horum candidus Longitudo maiorum duas lineas et res lineae clavas paries non Uperabat. Ca ut vix quam tam ultimus articulus circiter dimidiam lineae partem lata. Illud sere semper breve, sed Variae formae,

transverse ellipticum, aut postice rectUm, antice ο- tundatum, ut ordalum, aut antice truncatum, adeo excisum, in uno Specimine antice truncatum, retrorsum ita elongatum, ut forma Obeonica inde oriretur, Sculis semper magnis in angulis positis caput alacio terminali spectatum tetragonum reddentibus, et stello e media facie antica proveniente, Sub lindrico, apice in nodulum aucto, quam caput breviore

et ab hoc in basi sua modo vaginae circumdato fere Semper eXSerto. Collum nullum Articuli semper

144쪽

pauci, a decem ad Sedecim primi aut capiti latitudine aequales, aut paulo lenuiores, brevissimi, Obtusi, irregulares Sensim a capite, niSi antica parte magis con-lmela, corpus usque ad finem crescebat articulos illos brevissimos excipiebant aut breves obtusi aut statim subcuneati, qui postea Semper aderant, marginibus

lis ob usis tum Sequebantur pauci in variis varii sp ciminibus, aut subinfundibulisormes, aut Subrecti, aut obtusi, et demum terminalis Semper rotundalus et irregularis, in sine saepe paululum incisus Longitudo a primis brevisSimi Sensim crescebat, sed ultimi ul- plurimum lamen paulo latiores quam longi manebant. -- Ιntestino modo exemta aliquot adhuc debiliter se movebant aquae frigidae immissae, licet intestina

jam die antecedente ex ave Olula et per noctem in aqua frigida Servata essent motus autem p0S aliquot horas cessabant.

Jam antea d. 4. Octbr. 1826. Schilling in Charadrii pluvialis ini pariter has aenia repererat, quarum eXaminandarum copia mihi lacla est, quaeque, partim actione spiritus vini, paulum dixersa a meis se monstrabant. Integram nullam inier eas ossendi Maxima, anteriorem sinem SiStenS, linqam vix attingebat, reliqua fragmenta adhuc mi-n'ra erant. Color suscus Caput breve sere truncalum, e media acie antica emittens roStellum capite brevius, cylindricum, obtusum, osculi magniS, ψο- bosis, Iateralibus Collum capite brevius et angustius, retrorsum adhuc magis angustatum Cossum Seque-

145쪽

bantur articuli septem, OSteriora Versus crescentes latitudine, omnes breves, marginibus aleralibus obli quo trunca liS, perpartim conVeXiuSculis. Reliqua fragmenta articulos exhibebant marginibus laterolibus truncatis, breVes, duo eorum habebant tirticulum er- mitialem, qui antecedente magnitudine Valdo per Superabat, atque rotundalia erat.

Dedi has descriptiones praesertim, quia Credo, eas colhilas cum R/ι Iol hii de T. Paradoxa et inlcmmia in litoZoologia, II. . p. 155 156 dalis

victura eSSe, utramque SpeCiem Sse conjungendam. Forsan autem ambae proles tantum Sunt aeniae er-liae cujus lani, quod Xiguus numerus articulorum et

holum postici iam magni indicare videntur.

Intor fragmenta multa Taenia muDiformis m. P. 101. q. descriptae n. l. Roseutha milii missa reperi unum, quod forma monstros insigni et valde memorabili se distinguebat. Constabat Dimirum articulorum posticorum Serie, totumque longitudine otii em non allingebat Articuli uteriores quindecim valite elongal et lenueS, margineque postico lumido instructi erant, quae sorma in descriptione o multisormis a me supra allegata est. Articulus autem decimus sextus in dimidio suo posteriore sere subito alescebat inque margine P0stico labebat duo cava loco unius reliquorum gle-noidea sit venia verbol in altor articuli latcre Oalila. in altero autem impressione prosunda longilu-

146쪽

dinali a se invicem separata. Ex utroque incipiebat nova gerie articulorum, et ex altero quidem Series trium antecedentibus simplicibus aequalium, quos Sequebantur duo magis abbreviati, sed tamen longitudine latitudinem adhuc superante, subelliplici. Ex altero cavo aulem egrediebantur articuli octo, quorum primus magis elongatus, quam reliqui, hi autem tam abbreviali, ut circiter aeque lati ac longi sierent, et subcampanulali erant. Caeterum ambo cava sibi erant

oblique apposita. Foramina genitalia in toto hoc fragmento haud bene dijudicabilia.

Haec formali abnormis Vere Ongenita SS Videtur, nec cum ali convenit, qualem rem Serus

in opere immortali in de Bolliriocephalo lato delineari curavit, ubi nimirum articulorum series duae juXta Se invicem decurrunt, quae autem non dubitaripoles quin ex articulis simplicibus primo senestralis, tum magis magisque ad longitudinem perruptis O tum duxerint. Nolo illius rei argumentum allegare articulationis cava in articulo illo, e quo Serie duplex in specimine nostro incipit, tam X ulla Sse, ut ea descripsi, nam talia ipsi articuli primi seriei utriusque, postquam sissi fuerint, sibi essicere potuissent Sed optime sententiam meam arguere mihi videtur diversitas inter articulos utriusque Seriet, eum ii alterius antecedentibus serie normalis sint aequales, alterius vero iam breves ut eorum res circiter Iongitudin tantum aequent illorum singulum, latitudine uirorumque simul sere aequali. i Ueb. Iob. IV im iob M. Tab. II. Fig. 11.

147쪽

Ad pag. 112.

Dum opusculum Sub prelo jam sudat, ain.

Horn sc huc adhuc illi multitudinem Taenia-rmn margarit crarum a Schillingio nostro . 6. Junii 1828. in int. Falconis cyanei seminei reperiam Scellenter conServatarum, Uae aptum me

reddunt, ut et descriptionem hujus speciei distinctis- Simae perficere, et characlerem illius bene definire

Omnia specimina candida sunt ac pellucidula. Longitudo etiam maXimi, quod inveni, tres pollices non aut vix superat Latitudo et in postica corporis parte Semilineam nusquam de attingit. Caput ab antica facie specialiam ab OSculi quattuor magnis,lumidis, Ialcralibus, ellipticis, tetragonum, a latere

spectatum, ob eadem Scula tantopere elevata antice impressum apparet, CaeterUm rotundatum, parVulum, breviusculum, OStice decreSeen paululum, sensim

in collim abit. Rostelli in omnibus speciminibus ne vestigium quidem Cottam ad semipollicis longitudinem circiter se Xlenden Capite parum angustius, et nequaquam sili forme, Sed Semper aliusculum est. Antica ejus pars capiti prοXima saepe quasi obsolete articulata esse videtur, Sed hoc nil nisi rugas Sse, contemplatio SequentiS, OSterioriS, parti mo docet, quae omnino laevis Se Xhibol. alitudo vermiculorum a collo per corpus Sensim crescit, in ultima articulorum serie interdum iterum paulum imminuitur. Articuli primi brevissimi, oblus Suni, OX Vero n-tica eorum pars uululum contrahitur. Sequentium Par anterior Semper attenuata est, margine laterale generatim convexi, saepe valde, Sunt, interdum

148쪽

subrecti et recli, ut forma subcuneata aut persecte cuneata oriatur, anguli saepissime culiusculi, licet

non, aut parum, XSlantes, interdum etiam obtusiusculi. Tumiditas marginis postici non adest, aut si interdum, pereXigua tamen Generatim latitudo longitudinem superat, quo magis ad sinem posticam vero magi elongantur, et saepe ibi etiam longiores quam ali adsunt, interdum tales brevioribus, inter

mixti. Pars singulorum articulorum antecedenti in-sXa quam pars libera mullo tenuior est. Daria in medio articulorum mediorum et posticorum aut Odulisormia, aut, ut G Oezirι delineari curavit, sub-

pyrisormia interdum in nonnullis speciminibus ut

valde inconspicua aut plane non conspicua Sunt f ramis articulorum nulla videre potui. Omnes formas articulorum, quas Oezius

Tab. XXXII. B. delinealas protulit, in his speciminibus vidi Capitis siguram a latere Fig. 21., si

oscula tantummodo magis elevata ibi cogitas, bene exhibet, et Fig. 22. colli anteriorem partem ita rugosam monstrat, uti Saepe conspicitur. Character Ueciei: T. capite Xiguo, ab osculis magnis, lateralibus, ellipticis, letragono, antice impresso, coli longiu- Sculo, latiusculo, continuo, articulis anticis brevissimis, Oblusis, reliquis brevioribus aut Iongioribus, aut marginibus lateralibus conveXis, aut cuneatiSet subcuneatis, plurimis vario medio nodulisorini insignibuS.

SEARCH

MENU NAVIGATION