장음표시 사용
181쪽
ipso minor fuisti, cum irae animum, aut aegritudini, aut silmili summitteres affectui. Imo, in- Qui Alexander, majorem se ipso minoremque fieri, aequivoce de uno eodemque dicitur ego verb, ut me adversus alios est erim, narro. Papae, ait Silenus, que
haec dialectica est ut tu doctet nostra sophismata refellis Cae-
terum, cum in India vulnerareris, tibi Peucestes circumfusus esset, tuque animam singultans, urbe educereris, utrumne victus tunc ab illo abiisti, qui hoc it ibi vulnus inflixerat, an vero
i illum quoque vicisti: Sane, in quit, non illum modo, sed ipsam
quoque devicturbem Haud tu quidem, bone vir, inquit Silenus Etenim jacebas, ut Home-mericus Hector, viribus atque anima prope defectus, caeteri pugnabant, Vincebantque Nem pe me duce, inquit Alexander. cui Silenus, Et quo modo, inquit. sequi te potu Ere quem pene, ' mors occupaverat. Dein ista Eu-
182쪽
nastra morem Graecia usurpatis Tra hosteponit cum trophaea exercitus. At Baccnus, desine, in itiit, mi pater, istiusmodi sermonum, ne
sic te ille , ut Clytum, excipiat. At Alexander erubuit, oculos que ejus lachrymae turbarunt, neq; quicquam dixit. A que hic finis illius sis monis fuit Mercurius dein Caesarem interroga -xit, , Tibi v ro, inquit, C eiar, quid in mili vita pro ossi tum fuit Vtiirmatis , in quic, inter
cives meos forem , neque citi quam aut essem, aut: .ibere se cundus. Atqui ei b, ii quum T
curius, nil nis hoc obst urum est. utrum enim sapietitiae in studiis, an dicendi in facultat: an in bellica arte, an deniqu in rei oblicae admini stratione hoc se Oum existim si Maxime voluissem, ait Caesar , omni bos rebus omnes antecellere. Verum quia hoc ii 5 poteram illud operam desti, uti inter meos cives pluri num potentiae mihi esset. Quio inquit Silenus, tune multum apud is
183쪽
CAsARES. 7 3 valuisti cui ille, omnin b, ait; imperium enim in eos tenui. Estu quidem illud assecutus, inquit Silenus sed assequi benevolentiam eorum haud potuisti, et spm- tanquam ita fabula, aut in
ena, summam stimulares huma-itatem , cunctisque in servilebsequium te summittere S. An non igitur populo, inquit, carus fuisse videor, qui percussores meos. Brutum atq; Cassum sit persecutus Sane, inquit Silenus, nori
hoc idcirco adium est, quia occiderant te illi ob hanc enim
causam consulatus illis unanimi delatus es consenisti Vertiti quiae pecunia facta spes erat. Etenim, simul ac de cstamento tuo intellexissent, non mediocrem indignationi suae scriptam vide-bint mercet m. Iam hic quoque
sermo finem repererat, Ch MCrcurii citerum Augustum pusit
git rac, Tu vero, inquit, non dices nobis , quid si e pulcherrimum duxeris cui ille, Pulchre, inquit, imperare . Ergo, inquit
184쪽
chre, expone nobis, Auguste linam: pessimus quisque hoc di ilta erit. Itaque Dionysius quoque sua opinione pulchre inperita Ibat, , qui illo impurior fuit, et Agathocles. Tum ille, Vtique di
meministis, inquit, cum nepo' rem meum a me dimitterem, o uravisse me vos, uti Caesaris fiden ttiam, Pompeii acrem animi vim, meam autem illi daretis ortu nam Inter haec Silenus, Iste ve- ro, inquit, pupparum eis ctor, multa nobis deorum tutelaruim simulacra congessit. Vnde tu, ait, . Augustus, istud ocosum nomen
mihi clas Quid vero, inquu Silenus, an non, sicut illi nymphas, ita tu nobis, Auguste, etsi n-xisti deos quorum unus , Ccce, etiam Cesar iste est. Igitur Oct a lvius, velut oculos prae pudore attollere critus, conticuit. Mox Mercurius in Trajanum intuens , Tibi ver , inquit, quid consilii fuit, cum ea gereres,
quae gessisti Z Ego, inquit ille,
eadem omnia, quae Alexander,s d moderatius, appetii. Imo tu hercle,
185쪽
hercle, inquit Silenus, ab iis a
sectibus victus es, qui sunt mutato ignobiliores illum en in ira iterumque, te vero foedari pu- lenda voluptas superavit. Quin tu , Silene, in malam rem abi, ait Bacchus ita cunctos derides, neque permittis cuiquam , uti pro se dicat. Verum tu parce in illos probra laetare. qui Marcum nunc culpes, etiam atque etiam vide certe enim, ut cum
Simonide loquar, hic mihi videtur totus quadratus , omni major reprehensione Demum Mercurius Mai cum intuens, a Vero, inquit, cum superbia tu dies, quem esse vitae lanem optimum duxeris' Ille leniter, cinodeste, deos , inquit, imitari. Statim hoc responsum dii non ab degeneri mente profectum , sed quovis esse preci dignum censuere . Quin ipse quoque Mercurius nihil jam quicquam moliri voluit. quippe credebat Marcum, ut semel coeperat, ita por-r,responsurum. Et caeteris quidem diis ita visum fuit. Solus II aut eua.
186쪽
a 6 VANI I P. autem Silenus, At ego, tuo uit ita me Bacchus amet non feram hunc sophistam . Eten si ita res es, cur tu igitur , inquit, edebas, bibebatque, non , uti nos caeteri dii, ann brosiam iectar, sed panem , inum Ego vero, iu-quit Marcus, non ob hanc causam edi ibique, tib d deos ea re imitari me considerem, sed uti
sertasse falsb etiam vestra corpora debere e sumtibus nutriri. Haud igitur istis rebus vos ego, sed animo imitandos duxi. Ibices an aliquantisper Silenus haud enim ignavi pugilis ictum senserat fortasse tu, inquit, non inepte istud dixisti. caeter u illud mihi edissere, qua in re esse positam duxeris deorum imitatione ZNempe in eo , inquit Marcu ,
plurimis autem benefacerem. IV ulla ne igitur re, inquit Silenus, indiguisti Ego quidam, inquit Marcus, nulla a fortasse corpus hoc meum minuti quibusdam. Cum etiam hoc cordate
187쪽
CasARES. 77ixisse Marcus videretur, haesit tandem Silenus, di alia quaedam qnsectatus est, quae ad uxorem jus .ad filium pertinebant. clam neque recte hic Marcum,hcque pro bono fecisse existita abat, cum illam quidem heroi - a Dum dearumque ad scri psi si ei inu ero, huic vero imperium com illisset.
st ego, inquit Marcus, etiam . hic deos imitatius si . Homeri enim Iijlud dictum , quod det ore en, equebar,
nusve est, Curat amatque suam , quan tum pote,
iam de suo , ovis sententiam in
188쪽
j avo ANI IMP.taveram ita fore perversum sitim
meum. Quodsi Iuremus, cujus e mirum Wramlibet partem propensio, ad deteriora inclinavit, sane non ego pravo jam tam homini im- .
per um tradidi, utiquei rei edientus fuit, uti mesus sit Dolus poma quam illud acceperat. Igith , ι uxore quod ais, id c chillis oleae emplo a mefactium quod insitu mitifui animori eam rem mmi mihi praeivit Jupiter. Atanquavpr etfo nihil his praeter morem et-jam caeterorum oci nam ct sibi leges jus dant successio iis , ncuns lissumma voti eis, uti haerede filio decedant. Vori autem nom optimus, sed OH alios multos, divinos honores tribui. TVam ni
ine um sit e t quae vul Mahiis practantur, acon; ctissimis negare, prope iniquum es. Verum ego, Iupiter, posue dii caeteri, nesciebam
189쪽
sse non enim apud ignaros verba ro me facio uore vos ardori meo,
dignoscite. Finita hac oratione Constantinum sit interrogavit Mercurius, Tu vero quidnam esse pulcrum existimasti Ille , Multas, . inquit, opes quaerere, multaque elargiri, ac suis pariter, clami corum inservire desideriis. Ig tur Silenus effusissimum cachinnum sustulit, , an tu olim , inquit, cum auarisimu esse mensa rius velles , non animadvertistinie coqui cujusdam . fucatricis egisse vitam indicabat quidemihoc dudum caesaries tua .facies; at nunc quoque illud arguit
haec, quamprotubat, sententia. At
que hunc quidem Silenus sic satis acriter tetigit. Dein dii facto sit lentio, clanculum inter sese suffragia tulere; multaque Mamco data si int Iupiter autem post, quam secreto cum patre aliquot Verba commutasset, Mercurio in pe-
190쪽
imperat, ut senatus sentintiam a lam praedicet. Is hoc pacto praedicavit: Iris , quotquot ad hoc certamen arremfHis, scitote leges si decreta hujuscemodi esse, urio siclorgaudeat, , qui victus es, non Τηπ r. ' itur te quo libitum animo se, b deorum tutela atque l. II in poserum vis furi . - liqui 'ue autem dem talis aera ducemque id t. Post hoc edictum, Alexander qii idem ad Herculem ac cur rit, Octavius ori ad pol nem Iovi autem atque Saturno arcte Marcus adhaesit. Caesarem errantem mulium,in hac illae Circumcursantem, cum quadam miseratione maximus Mars, atque Venus ad sese vocaverunt. Trajanus ad Alexandrum pro lPeraVit, tanquam illi assessurus. Verum Conitantinus , cum inter deos nullum reperiret vitae suae