Oratio fvnebris dicta honori et memoriæ maximi virorum Iosephi Ivsti Scaligeri. Auctore D. Bavdio ...

발행: 1609년

분량: 30페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

5쪽

ORATIO FUNEBRIS Dicta honori memoriae

maximi virorumi Os EPHI IUSTI SCALIGERI.

Auctore

Prostant apud Ludov.Elgevirium,

Andream Iouiuuium,

7쪽

ORATIO FUNEBRI s

Dicta honori es memoria maximi virorum

desunt rebus immensis, nec se animus explicare potest ingenti moerore circumfusus ac debilitatus Vtinam fas mihi foret horrore sacri silenti obsignare luctum, uinunc me coquit, o versis j ctores ad exemplum agacis illius pictoris, qui quum artifici excelleret, ingenio tamen magis abundabat: is velo obumbrasse dicitur quod penicillo exaequare desperabat Sed salva pietate fieri non potest, ut hodierno die vox nostra obmutescat. Alterum restaret optandum ut mihi digna tali viro cἴtingeret oratio, cui nunc supremum humanitatis ossicium moeror nosterelargitur sed tale votum excedit ipsam humanam sortem, nedum nostram mediocritatem illud tamen animum aegrum ex dolore solatur ac rescit quod in rebus arduis ipse conatus, licet infra meri tum, licet impar voluntati, laudem meretur, Et

finem ela contigit istasuum. Dabj igitur beni nitas vestra facile veniam sermoni indiserto aben i sub

onere admirationis. In exordio m oestillimi muneris,quod honori ac memoria summi herois of A a PHI

8쪽

pabo memorandam vocem Metelli Macedonici, cui cum esset nunciata mors Scipionis Emiliani, cum quo vivente civiles inimicitias exercuerat, hoc modo filios suos amplissimis usos honoribus cohortatus esse dicitur, Ite iiij, celebrate exsequias, nunquam majoris civis funus videbitis Scilicet vir antiquae simplicitatis,&Romana generositate dignus detulit inimico luculentum gloriae testimonium,delevitque ex animo pristjna simultatis memoriam, ut solius virtutis recordareturAdem nunc licet nobis sine ambitionis metu pronuciare nunquam vid: aetas parentum, nunquam videbunt anni cosequentes viru,vel splendore & antiquitate gentis,uel fano itate&innocentia morum, Vel admirabili doctrina,&exquisitissima optimarum a tium cognitione, vel omni concentu consensuque laudis praestantiorem.Si patria aut familiae dignitas

quidquam facit ad concilianda justam venerationem excelsis mentibus, quid Galliarum regno in terris florentius' quid gente caligerorum honoratius dici aut excogitari potest 3 Quanquam benigna se differendi materies aperit, in qua facilius sit

principium invenire,quam servare modum cI orationis exitum evolvere tamen quia noster heros

censu suo dives,&proprijs opibus potens, relegata fortunae ambitione aestimandus est, tacitus hanc par te reoteribo,contentus sola mentione parentis, viri

9쪽

s. EC ALIO ERI. sviti sine excplo maximi, de quo quidquis praeterea dixero minus erit, nisi majorem se filium genuisset

Quanquam plerumque natura comparatum est ut fortes creen tu rior tib us,nec imbelle feroces progenerent aquilae columba: tame ubi ad summu cacumen gloria majorum eveci aest,saepius ea res negligentiam creat,esticitque ut posteri malint acquiescere claritudini suo tam parentum,quam eam augere factis, ulterius promovere. Plures per inertiam exiguo tempore decoquunt quidquid est antepartum secundae fama &existimationis. Iam eo majestatis procederat augusta virtus cla doles Ivlii CAESARI ScALIGERI,seu egregia belli facinora, seu pacis Ornamenta&incredibile ac pene divinam in omni disciplina scientiam consideremus, ut accessionis capax non ultra judicaretur, abunde futurum esset ad assequedum nominis aeternitatem, si filius longo intervallo praeviam patris lucem m-

secutus et Set.At ille coelestimente,&facro quodam instinctu amatus, tantum pristinis operibus cumulum&auctarium adjecit, ut nihil majus conditio mortalium animo ac votis complecti posse videatur. Nam quae singula mirari solemus in excelleti-b tu ingen ij sci sublimi ibus natu ris, ea jestic timi niversia solus possedit. Quam enim partem iterarum non dicam intactam aut inexpertam reliquit, sed curiosi fclicitate non ita pertractavit, ut nihil illum fugeret quod uel perceptione dignum, in s quo

10쪽

quo statuisset sibi esse elabora lumὶ Olim rarae lauis dis, magnae molis opus videbatur, si quis utriusque linguae sermones edoctus esset, di hoc in equite Romano celebrat Romanae si licen lyrae:quid diceret, Si oret hic nostrumsato delatus in avum quam

defixus haereret, quam stuperet attonitus miracu- Io, si nostri herois inauditam hac in parte memoriam,vim atque solertiam fando, vel oculorum fide arbitratus esset Vix ullum muniverso terraru Orbe genus est idiomatis,cujus extent monumenta consecrata perennitati iterarum, quod non assiduitate laboris pervestigarit: , quod admiratione auget, non vivae vocis praesidio, non ope interpretis subnixus hasce molestias exantiavit, sed suis auspicijsse gessit,usus tantum mutis illis magistris, quos fidelissimos consiliarios appellabat eximius regum Alphonsus. 5 sine verisimili ratione creditur, inter impedimenta bonae mentis,et inter causas cur hodie tam pauci ad antiquitatis persectione perveniant, numerandum esse hoc incomodum, quod tantum curae studijque linguis addiscendis impendere cogimur, quum veteres protinus se ad artium ipsarum penetralia conferrent. Et sane varietas loquelarum non instruit nos scientia reru,sed viatico tantia,&necessario subsidio ut ad ea longo circuitu diversisque tramitibus progrediamur. Hoc ut verum esse concedam in hominibus mediocri ingenio praeditistita vanissimum deprehenditur in ani-

SEARCH

MENU NAVIGATION