Opera. ... Curis & studio Stephani Andreae Philippe

41쪽

tyrannidem omittere,in omnem potestatem annuis Consulibus in Senatui Remp. revi dere. In qua re diversae sententiae consulios

habuit Maecenatem WAgrippam Agrippa enim, utile sibi fore, etiam si honestum

non esset , relinquere tyrannidem , longa oratione contendit: quod Maecenas dehor tari magnopere conabatur. Quare Augusti animus 'in serebatur Willine. Erant enim diveris sententiae variis rationibus fi

malae. Rogavit igitur Maronem, an cons

rat privato homini se in sua Rep. tyram num sacere. Tum ille et omnibus serme , inquit, Rempublicam aucupantibus molesta 1 tyrannis bit civibus et quia necesse erat, propter odia subditorum aut eorumi iustitiam, in magna suspicione magnoque timore vivere e sed si cives justum aliquem scirent, quem amarent plurimum; civitati id utile esset, si in eo uno omnis potestas foret. Quare si justitiam, quod modo facis, omnibus in futurum, nulla hominum facta

compositione, distribues dominari te,

tibi condueet, morbi Benevolentiam enim omnium ita habes , ut Deum te adorent credant. Hus sententiam secutus Caesar, principatum tenuit. Audivit a Syrone praecepta Epie , cujus doctrinae socium habuit

42쪽

xxij PUBLIT VIR Gror Varum Quamvis diversorum Philoseph

rum opiniones libris suis inseruisse, de animo maxime videatur; ipse tamen fili Acad micus. Nam Platonis sententias nisibi. aliis praetulit. Hane praestantissimi Oetae vitam , Podaniiquissima sit, non omisci quod tamen , e scateat errorib- . aliis fere omnibusticum errandi praebuerit, ideo non esse absque censura exponendam exisimavi 2--οbrem vitam aliam digessi per annos urbiso Consules , quos cum annis Augusti Virri-uique contuli is ex e comparatione δε-

ries operum rerumque veritas certii innotesceret. Ita Ruaeus.

43쪽

P. VIR MARONIS

HISTORIA

DEsCRIPTA PER CONSULES,

A CAROLO RUAE S. I.

Annus . c. 68 . Virga I.

CN. OMPEIUS MAGNUS I. M. LICINIUS CRASSUS I. UEL ros VIRGILIU MARO nascitur in ago, cui nomen

Andes , qui ter mille passibus Mantua distat; Idibus Octobris, qui dies est illius mensis deciamus quintus. Ita vitae scriptor. Ita Phlegon

44쪽

Virgilius ar Poeta natus est hoc prse anno odibus Octobris. Ita artialis Epigr. libr. 2. 68. Octobres Maro consecravit Idus Patrem habuit, ex Pseud Donato, Maronem; ex Probo , Virgilium: m, trem, aiam Pater, ex Servio, civis antuanus fuit ex Probo rusticus ; en aliis opifex figulus; ex saud D at , Orcenarius, a socero aio gregibus curiindisin rei rusticae praesectus. Minum illum, avum Virgilii , exempla-Ha vitae omnia Magum vocant. At cum ejus

filia, Virgilii mater , juxta omnes Maia dicta sit omnino Maiae pater fuit,ajus, non Magus et indeque ortum existimo, ut Virgilius magicis artibus imbutus suisse creditus sit ab Elinando monacho, aliisque sequioris saeculi scriptoribus et quδd aesoga septima magica quaedam sacra descripsisset, peritus esset multarum artium, praecipue avum habuisse Magum diceretur. Virgilius, an Vergilias appellandus sit .mapna fuit superiore saeculo controversia. stabat Angelus Politianus pro Vergetlior pro virgilio Pierius Certe neque multis . veterim lapidum ac monumentoriun , quae

Vergilium

45쪽

MARONI HISΤORIAE misVergilium praeserunt, quicquam evincit δiam alia etiam complura Virgilium habeant nec Graeca Suidae scriptio, Οὐεργιλι- edes Stephanus scribat indictione Mantua,

Βιργιλιο . ne etymon nominis a Vere aut

Vergiliis stellis pcdm alii deducant a meta laurea,quam praegnans mater in semnis vidit; alii a virga popium, quae post ejus ortum more gentis humi defixa est; alii a irginauverecundia, propter quam Neapoli Parthenias appellatus est. - θινο virgo.Ego cum Pierio existimo , iacilem aliquando pr miscuam fuisse commutationem element rumi ci. Sic teste Quintiliano, dicebatur apud veteres Deana, pr Diana , Menerva.

pro Minerva, leber magestir, pro liber magiser. Sic reperitur adhuc in quibusdam codicibus Verginiui,pro Virginius.Sic etiam QAbi potuit Vergilius, pro Virgilius. Sed in iis omnibus littera i denique praevaluit. Nec mihi videtur Virgilii nomen aliunde acceptum, quari a patre. Si enim stat

eognomen a virga aut vere, certe non s

eundo loco, sed tertio, quae cognominis sedes est , appellandus fuit , P. MARO VIRGILI Us. Neque movet me , quod in Obusdam veteribus libris , Partheniatis cognomen secundo serat ioco , hoc in sua. c

46쪽

rumordine, P. PARTHENIATIS VIR-εILII MARONI LIBER: id enim ex striptorum inscitia contra morem Romanum iactum esse manifestum est.

Annus . . sa Augustia Virgilii s. Μ. ULLIUS CICERO. C. ANTONIUS. Asiditur Octavius, qui deinde mi gustus appellatus est , . H. Octob. id est x3. Septemb. Patre C. Octavio matre Attia, M. Attii Balbi, Iuliae illius filia, quae Iulii Caesaris soror fuit. Quare

Octavius sint Caesaris serotis nepos, non eXλrore nepos, ut male quidam scripserunt.

-o Aliter tamen vitae staptor Italia re ri , id est, inque ad seprimum mmum monae egis sa verba sic emendat Maliger in Eusebium usque ad sedecimum anmam tuo sere anno echolanum concessit Smis autem illius isti. Graeci praecipue seris

47쪽

inonis , tum medicinae mathematicarum

disciplinarum Philasophiae quoque sub SDxone Epicureo, Juxta Jos Scaligerum sub Catio etiam Insubri, eiusdem sectae Phil 1 ho , qui Mediolani natus erat. Et in eo quidem studio socium habuit arum illum, cujus gratia sextam Eclogam deinde scripsit, Epicureae philosophiae placita de rerumoridne continentem De Syrone dicemus in illius Eclogae argumento et de Varo in

eadem Ecloga, . .

Poesim in primis dicitur auspicatus adhue

mata , Priapeia junior scripsisse. At Jos Scaliger, post eum docti sese omnes nam Cornelio Severo adjudicant: mretum , Auli Septimii Severi esse idem suopicatur et Dirae , quin a Valerio Catone scriptae sint , ne dubitari quidem patitur topam Virgilio tribuit Priscianus, sed reclamante Scaligero et Priapeia , obscoeniss mam Epigrammatum serraginem, ex via dii, Catulli, Petroniique raecibus collecta esse manifestum est. In Caralactis de via grammatis , ut multa sunt indigna Virgilio propter maledicos 3 inverecundos es ata paucula quaedam eodem adolescente didic

48쪽

na possunt videri. De Cirta ciuice major

est controversia.

Ac Virgilii quidem esse hoc utrumque

opusculum suaserunt multis versus utriquo complures aspersi, qui in Georgicis ebde, aut iidem omnino , aut paulo accuratius limati reperiuntur. Non esse autem

mihi persuadet stylus enervis ac Vagus , obscura sententia, numeri dissoluti pro sus ut qui tam sordide humilis sui , non Ldeatur potuisse unquam ad perspicuam illam Bucolicorum lenitatem , multo miniis ad splendidam neidos majestatem assursere. Bene quidem Scaliger Istim demonstrat

id quod in vita Virgilii legitur, scripsisse

Culicem, quicumque tandem culex uest, annos quindecim natum. Quippe statius in Genethliaco Lucani , ,yΙv. l. 2. V. 7 . testatur Lucanum scripsisse Pharsaliam, ante annos Culicis Maroniani. At Lincanus post multa opera ultimam condidit Pharsaliam, eamque magna ecparte inemendatam reliquit, anno quo mortuus est aetatis vigesimo septimo Addo ego Culicem hunc, quem habemus , Octavio dicatum esse. t Octavius tum , cum numerabat Virgilius annum decimum quintum, ipselantum octavum attigerat qua aetate, nec

49쪽

tuerunt ' A tra, cui meritis oritur diaeta tantis aut ut habent codices adiit, Attacita meritis ritur iacia castris , Octavi ven

rande. Igitur criptum suisse Culicem probabile ess, cum Octavius aliquo in nomine coepit effeci circa id temporis , quo donatus a Iulio Caesare militaribus donis, eum in Hispaniens castra secutus est , anno V. C. Circiter os Octavii is Virgilii 16. Quod quis credati Virgilium ab illa Culicis exilitate ita repente convQuisse, ut anno post tertio quartove Bucolica scribere tam aequabili vivido & puro nitore inceperit. His adducor ut putem , insulsum illum C Iicem, quem habemus prae manibus , ab inepto aliquo posteriorum aetatum scriptore fictum esse et qui , clim apud veteres laudari passim videret juvenilem Maronis ulucem , amissum ilΙum vitio temporum restia

tuere per ludum aut per summam auda-

Ciam Voluerit, quomodo deinceps a levissu, mi scriptoribus multa malitiose conficta sint, ut Cornelii Galli Elegiae, nuper Petronii agmentum.

Idem esto de Cir judicium, quam Ov, dii tempore posteriorem esse indicat Scyllae, patrisis patriae ruinam meditantis , cum

50쪽

nutrice colloquium clocus omnin exar tus ad similitudinem illius colloquii, quod habet yrrha, patris amore insaniens, cum nutrice item sua Metam. l. s. Nec abstinet Scyllae nutrix ab exemplo ipsius Myrrhae proserendo ut plan existimem ioorem

illum Virgilianae Ciris ad Myrrham ovidianam inter scribendum oculos intendisse. Non est igitur audiendus caliger , cam Citim illam ipsam uitimum esse statuit opus Virgilii , etiam neide posterius quanquam enim susum est feliciore vena

quam Culex, tamen jacent in eo multa , multa horrent, nitent quam paucissima nec a Virgilio senescente, & aequo rerum suarum aestimatore scribi tantillo in poematio potuit Accipe dona meo multum,igil labore, nec Virgilium iuvenem , AEucolica, Georgica , Eneida meditantem tantum rei poeticae jam tum coeperat a dium, ut in hoc tam levi opere desinere non dubitaret In quo jure meas utinam re quiescere Musas, o leviter blandum liceast deponere morem. Nec juvenis itaque, nec senex Virgilius irim scripsit.