C. Svetonii Tranquilli Opera ex recensione Guill. Baumgarten Crusii. Tomus primus tertius

발행: 1826년

분량: 758페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

11쪽

suppeditantes, vel ait Tiberiorem v Erborum, Inorum, aliarumque rerum notabilium explicationem instituti; ut prorsus diversi generis diversoque consilio iacti suam laudem obtineant, universam orationis cuiusque scriptoris materiam, qualis a lex icographis desideratur, ut quam dare noluissent, haud complectantum Quae autem aliis editionibus annexa est, maxime quas

Galli olim in usum Delphini procurarunt (' , varia

et multiplex vocabulorum farrago, purum illa sui, sidii ad linguae cognitionem suppeditat. plerumque etiam tam temere Consusa est, ut, nisi Iupiter aliquis rudem molem in ordinem cogere voIuerit, in quaerendis locis tempus, in dinoscendis exemplis operam perdere cogaris. Itaque, quam Celeb. SchuetEius longo graviorem et ampliorem operam Ciceroni Promisit, ex parte iam praestitit, eam in Suetonium nostro studio collatam Probaturos , speramus , aequos PeritoSque rei iudices, praesertim quum, commentario historiae magis rebusque ipsis interpretandis destinato, uberior disputatio, quae in scriptoris usu dicendi versatur et exemplis eiusdem generis illustratur , huic volumini relicta fuisset. At, quum de utilitate rei nemo facile dubitet, quaerendum, an nostra opera proposito Consilio satis secerit. Non ii prosecto sumus, et omnes id agnoscent qui latine vel vernacula lingua a nobis scripta legerint, non ii sumus, qui iuvenili arrogantia nimias indignasque laudes nobis .rrogemus; imo indefessum. quod a pueris continuavimus, studium , et opera Per

') ouantum nostrales ex imitatione Gallorum pros erint. qnam inmenti dieque sunt. qui eommendent, et qucim lepide nonnunqnam eans in n. luerint, inde patet, quod uinhralie iis quidam praeeoptor editionem vulgavit in usum Delphinorum et dises pulos suo, dixit, quos honHris co uomine appel

lare sperat in l.

12쪽

N PRAERATIO plures annos aliorum institutioni data, aetatis malu ritas, et quae CreSCere eum annis solet iis, qui meliora usque allectant, modestia, nec non iudicia satis iniqua, quae ab iis etiam experti sumus, quibus viri artius nobiscum coniuncti vix eam Potestatem concessissent, haec, ne ea memorem, quae animi sunt et

pietatis, dudum dissidere nobismet ipsis et erecunde

de nostris iudicare nos docuerunt. II abemus autem ,

de qua nihil detractum patimur , diligentiae saltem et assiduitatis Iaudem . eamque, quidquid iudiciorum huic etiam labori acciderit, obtinebimus. II ac igitur siducia, quid praestare voluerimus, et quid praestitisse videamur, sine invidia enarrabimus. Triplici indice instituto . primo , quae de locis, Ia minibus, gentibusque romanis dicenda erant, ita coniunxi, ut ab aliis passim rectius exposita reciperem, errores, quos e Glandorpio Plerique propagarant, emendarem, quae denique a Graecis scriptoribus illustratu notaveram, quanta sieri posset, brevitate repeterem; ollem , quidquid ad Latinitatem Suetonii et illius aetatis per Linet, complexus sum, in qua re non acquiescendum duxi in exemplis post repetitam

lectionem accurate recensendis, sed in eo maxime elaboravi, ut a Propria singulorum verborum pol state, quae ex rationis legibus una eademque omnibus

linguis esse debet, exorsus ad diligentiorem quaestionem de variis mutationibus descenderem, quas lingua et partes linguae simul cum civitatis gentisque serina

Expertae essent, saepius etiam, ubi necessitas, notiones ab aliis disiunctas et confusas ad certum ordinem revocandi, id posceret, ab etymologiae Principiis continuum interpretationis silum deducerem ; adiuncto corollario, in quo de genere dicendi, quod Suetonio. ut grammatico, Singulare, sed haud ineptum esse vi-

13쪽

PRAERATIONIdetur, uberius exponeretur ; ferala Graeca , quae in his scriptis leguntur, fere corrupta a libi urit S. Sue PQ insulsis additamentis inquinata , uti nunc e libris vel

virorum doctorum coniecturis restituta sunt, explicavi.

Sequitur. ut de orthographia dicum, quam in editione et indicibus servavi, parti in , quod nonnulla defendenda, parti in etiam, quod occupanda quaedam

videntur, quae vel minus recte instituta nunc inihi ipsi improbantur, vel ab ea constantia scribendi recedunt. quae Primain laudem meretur, quam Curn quo rationem custodire placuerit. Si quis autem leviorem rem existimet, is neque meminerit neCESSe est, quant aptae colligataeque inter se omnes Partes grammatices sint, adeo ut ex minutis illis rebus gravissimi saepe Errores nec tantur, neque reputaverit dissicultatem, quae constituenti et corrigenti ex concepta aliqua norma textum inde subnascitur , quod ad absurda etiam et ridicula deduci se videt, si in coepta ratione Perseveraverit. Acutissime nuper de ea re egit Wolsius disputatione Analectorum Vol. II. inserta, qua de orthographicis quibusdam Graecis ita exposuit, ut Pudorem simul et verecundiam plerisque editoribus iniecisse videatur. Ante omnia id Pro certo ponere licet, ipsos Romanos, dum lingua viventium oro uSur- Paretur, de scribendi legibus admodum dubios, ut ipso usu inconstantes suisse, id quod omnium linguarum historia, et iis , quae passim auctores de re Pro si Lenturi et codicum non minus, quam in Scriptionum diversitate confirmatur, quamvis in his librariorum opificumque inscitiae vel incuriae multum tribueris. Sed nullo non tempore dubitatum est, utrum Pronuntiationem scriptura, an scripturam Pronuntiatio sequi debeat. Vnde tactum, ut v. C. Clutidium , EL Clodium, Platilium et Plotium nonacu promiscue ScriPSE

14쪽

XII PRAEFATID

rint( v. ad Vesp. 22 , et in verbis compositis ultimam

praepositionis literam modo in proximum mutaverini modo eliserint; modo retinendam exprimendamque duxerint, sicut etiam fuere, qui antiquas formas Contra morem aetatis suae revocarent, alii, qui nihil non novari Posse cxistimarent. De pronuntiatione autem Romanorum iidem apud nos errores obtinent, quos in Graeca dudum emendatos multi mordicus

defendunt, ut quam, initio in singulis civitatibus diversam , ex barbaro idiomate, quam iustis legibus,

diverse scripta diverso ore exprimi iubentibus, et cognatarum linguarum, ut Germanicae Anglicaequo(' , similitudine esserri malint. Maxime dolenduin est, quod libris Caesaris de malogia tempus non pePETCit. Uuum enim auctoritas et eruditio viri plurima constituisse et ad leges revocasse videatur . ex illis longe accuratius de pristino et seriore usu iudicare liceret. Tam incerti igitur validaque auctoritate destituti id

relictum nobis videmus, ut normam nostram suciamus, quae cum antiquiSSimis monumentis non minus,

quam cum ipsius linguae Earumque, quae Proximam allinitatem vindicant, analogia maxime conveniat, eamque religiose PerSequamur. Iam , ut exemplis utamur, perpetua in codicibus et editionibus est varietas in scribendis verbis compositis. Pleraque etiam lex ica recentiorum I ero, miliati. αd-liarum ut unice vera proposuerunt. In qua re mirari soleo inconstantiam forum, qui in Hebraicis de verbis ra EXPonunt, quae omnem anomaliam mutatae radicali

') Lingua Angl. literae ct et diphilanna; et v mm sonum servavit. Eo foran o et et , β et se diligentiva Aisiliiquit. p Urieuialium GCiveorii Diue inore ad gutturales refert, cli , ubi Graeci, in est Z , ut mine udhuc Graeci, recte Pronuntiat.

15쪽

PRAEFATIO XIII in ii teram proxime insequentem debent, ut nemo tam dicat, sed Mae; qui Graece nunquam Sti Og, ἐνλs mdicunt, sed custoc etελλογω, in Latinis etymologiam etiam usque ad Pronuntiationis dissicultatem urgent. Sed , si scribendum cssero, vituli , es grum , analogia

elidi etiam iubet literam ante s, ita ut more Graec rum , qui immeυαζω Seribunt, non murerum , μησι, non 31ηνσί, nnim, non Bσι , Ocrahere, Ociscere, et cistare praeferas etymologicis formis adscri re etc. (v.

ind. sub v. Adstare , eodemque modo Staccenum, Stiminmittere, fiammouere, Et stammonere probes Pro stah Π-Sere, stahmittere rel.; quamquam in his dubitatio nonnunquam incidit, anne veteres diversas signiscationes pronuntiando scribendoque distinxellint. Ut v. C. cita mittere dixerint, ubi esset Onon1metu, at Summittere,

ubi deiicere, demittere, ut in facie fiammissa, qualia suspicatus sum de aliis etiam formis, ut quum anti quius igni in usitatis dictionibus: ferro ei igni, aqua et igni durasse, alias igne frequentatum existimavi, inductus maxime lectionis in iisdem probatissimisque codicibus varietate. Plura de hac re possent disputari, quae praelationis sines excederent; multa etiam passim occupavimus, retractatis subinde, quae in editione secus facta vel neglecta fuerant. Alia est quaestio de Dominibus , quae Pmpriorum

Potestatem acceperunt, ut magistratuum, aedificiorum

etc. an maioribus literis distinguenda sint. Exhibuisare: Constit, Consules, Praetor, Trebianus, ta lis ,

Septo al. Iam vero roges, num Proetorius etiam et aestorius, vel, ubi haec reieceris, ut adiectiva,

num Theorem Amphitheatra, Templa, quae ipso plurali

numero appellativa significantur; et vere nescio quo loco monitum legi, eadem analogia Lictores, Accemos dederuos et quos non puri honore Prosequendos. Nol-

16쪽

xiv PRAEFATIOlem igitur factum, et restitui potuisse minora elementet

vocibus illis cupiissem, praeter Paucas, quae met' leo'χη dicuntur. ut Gmpum, eto πεδίον, quo facilius ab aliis campis, Urbem, ro ασra. quo ab tactibus distinguatur. quod ad sensum gravioris subinde est momenti, ut loco A. 6S, non remere Urbe oppidoue lilio egressus sequ. , ubi Urbe dedi, ne cum plerisque iacte ullo interpreteris. Ita in optimis editionibus scriptorum Anglicorum saepe the Tom legi, non the Minn, atque dandum est aliquid Latinae linguae articulo destitutae. et Perspicuitati, quae omnibus aliis rationibus scribenti semper prior esse debet. Restat, ut conclamatam contentionem de Iiferis reet v, et i atquis i revocem, quae tamen gravissima esse videtur. Quum enim i et u positionem essiciant in

metris, et Graecis diversa Pronuntiatio tam nova res

fuerit, ut saltem p durius modo suo l3. modo lenius diphthongo oti expresserint, de reddendo consonae iSono prorsus desperaverint, et quum eadem diversitas in linguis omnibus obtineat, quae ex Latina fluxerunt, sine omni cunctatione literas in textu et indicibus forma atque ordine distinguendas curavi. Quod enim de litera admonendum erat, id typothetarum iniuriae

Supervacuum esse voluit, quibus una forma a placercichepit, salso, ut milii videtur, et contra correctionem textus, quam dederam, quum v. c. iabscidit a v. alacido

ita non disserat ab alio, quoi permutari solet in libris, stati a v. do, quo contra primas orthograpinae

leges. quae Primum Perspicuitati consultum volunt,

Peccatur. Vide, quae de Graeco c sinali et o Wolfius

dixit in disputatione supra Citata. Ceterum, in quibus me ipsum culpandum fateor, qualis inconstantia est in voce clipeus diverse scripta, veniam eXPeto, praesertim quum eiusmodi maculas

17쪽

PRAEFATIO XV suis locis notaverim , reliquas a typothetis profectas extrema pagina emendarim.Subsidiorum, quae novam scriptori lucem affudisse viderentur, praeter ea, quae alio loco memoravi,

nihil admodum huic volumini accessit, nisi quod

Celeb. Boettigerus mecum Oommunicavit versionem

Gallieam, quam Henri Ophellat de la Pause Parisiis

anno I TI seqv. emisit. Facta est ea licentia, quam interpretes Gallici permittere sibi solent; verbis non astricta neque Sententiis modo Paraphrasin eximitet, modo omittit plura, modo mutat emendatque scriptorem. Adiunctae sunt notae, ad res fere historicas et geographicas et mores institutaque Rom. spectantes, quales satis novimus, et mElanges Philosophiques, quibus de seculo illo, variis regnorum et civitatum fominis et diversissimis rebus disputatur, quae hoc modo

philosophandi materiam praebebant. Quod iudicium , uti nihil detrahere potest de viri, cui libri usum doeheo , benignitate, ita omitti nequit ob arrogantiam , qua clarissimi viri, Oudendo ius, Salmasius, Ca-Saubonus, et omnes literae antiquae, et qui diligentius iis consuluerunt, quavis Pagina tractantur, pestem illam , cui maximae etiam clades tam parum mederi valuerunt, ut nuper diaria Parisiensia omnem eruditionis , artis ulliusque virtutis laudem, quae in ter

rarum orbe affectetur, a se unice expetendam clamaverint.

Concessit etiam Schneideri, Prof. Vratisi., amicitia , ut excerptam e duobus codd. Vratistav. varietatem lectionis , proximoque lectionum academicarum indici praemissam, quum in ipsa editione uti ea non licuisset, repetendam h. l. curarem. Subiuncta est praefationi. Quum lectiones exhibeat satis notabiles, o maxime optandum, ut viro doctissimo collationem

18쪽

per reliquas vitas - haec enim ultra Caesarem non Procedit - continuare et quam primum publicare Placeat. Atque haec quidem hactenus. Ceterum relinquerearenam non Possum, quin, novo fortasse exemplo , de toto hoc negotio, quod per continuam multorum annorum Seriem, maxima assiduitate, aliquo etiam vaIetudinis detrimento, tractavi, paucis eloquar. Quum, silentio vitam transegisse, a Pueris turpissimum existimassem, partim antiquarum Iiteraruinamore excitatus, partim, ut solatium quaererem gravissimae , quae patriam opprimebat, calamitatis , qui fervor esse solet initio viri Iis aetatis et ingeniis otii impatientibus, celerius ad opus accessi, et in properando eo annos, quos revocare nefas, transegi. Erat

enim tempus, quo, diem vitae vel labori adiecisse ,

Iucro sibi quisque apponeret. Nunc, PoStquam requiescere animi coeperunt - contemnimus enim, qui dormitant, non ardente quidem, sed gravius minanto

Vesevo - , tranquillius licet de iis iudicare, quae publice privatimque ab aliis et a nobis ipsis gesta sunt. Quaerentibus autem, quid tandem magna moliti conatique prosecerimus, vel potius, quum nobis nullo non Iabore multum proficiamus , quid aliis profuerimus , quid humano generi - nam quis sibi vivere et

privatum laborem a communi utilitate seiungere cupiat Z- vel eruditorum certe civitati nostris negotiis consuluerimus, tristis saepe succurrit cogitatio, longe satius fuisse, delitescere in dato otio et in proxima tantum provincia elaborare. Ita quum dudum sentire didicissem, coeptum laborem interrumpere, vel uitiamum partem, dissicillimam eam, fortasse etiam utilissimam abiicere, quae iuga molestiae poterat videri,

non licuit; nunc absoluto iam, quod promiseram,

19쪽

PRAEFATIO XVII vaIedicere edendi commentandique cupiditati, mecum constitui. Quam enim minorem Suetonii editionem multi postularunt, si vel maxime procurem, Compendium illa maioris soli iuventuti destinata ad hoc adhuc opus pertinebit. Viget Per omnem Germaniam harum literarum studium, eminent praeclarissima ingenia . quorum et opera et auspiciis omnis eruditio ornatur et augetur. Bene agi Posse, Puto, cum tempore et re nostra, Si adolescentes gnaviter exculti in postorum in singulis partibus doctrinae accuratius exponendis subsistere, quae notata et inventa habent, diariis litorariis, quae a principibus ni eo genere viris eduntur, inserere, exactoque demum universo studiorum curriculo, quod vix seriori aetate finiverint, maturo iudicio et virili severitate ad ipsas editiones, quarum multitudine nunc obruimur, accedere Coe- Perint. Plurima restant in historia et omni scientia investiganda amplius, emendanda et diligentius e Plicanda. Exspectant sedulum probumque Iaborem alia, quae nondum tacta, si quis totam vitam iis impenderit, universae hominum vitae messem promittunt. Opus est, ut hoc stadium aperiatur, et decorum, sed amplum etiam ostendatur; liquo iuventuti optime prospexerint, qui inflammatos cupiditate et excitatos studio animos verecundia etiam implent, et, quantum disci oporteat, quantumque laborari,

hene edoctos non deterrent a conando, sed fervori moderantur et sua tempora statuunt; ut tandem a Ievitate, quam ex superiori aetate traximus, ad Pristinas gentis nostrae. virtutes redeamus. Nos autem,

quibus deus hoc beneficii dedit, ut in urbe Patria , literarum artiumque sede, iucundam utilemque Publicae institutionis provinciam administrare, et literis, ad quas fertur ingenium, acquiescere liceat, ne ignari

20쪽

XVI liPRAEFATIO et immemores eorum, quae conditio nostra moneat, et Patria requirat, unquam videamur, et Iabore et otio, omni virium contentione facturos esse, non est,

ut polliceamur. Scr. Dresdae, mense Decembri anni

MDCCCXVII.

SEARCH

MENU NAVIGATION