Theologicarum disputationum proposita

11쪽

- l2 XXIII. Noquo tantum gratia Christi adiutat volendi atquo operandi possibilitatem, ut etalide satebatur Potngius, sol etiam voluntatem ipsam ae operationem bonam. Clarius enim hae Rupser roloqui non potuit idem apostolus Paulus , qui nulla ambiguitate, praecisaque oratione edocuit: Deum esso, qui operatur in nobisset τelle es perscere. Hi ne XXV. Gratia Christi non tantum expedit ad praetor ita climitisenda Decenta , sed necessaria quoquo est ad sutura praeestvenda ;adeo ut, ea subtracta, nemo Rinct se cato esse pos Sit, ut contra pelagianorum haerpsim demonstravit Sanctus Augustinus. XXVI. Nullum quoquo fuit Pelagii effugium , dum gratiam ad sa-cilius bonas operation os perficiendas concedi asserobnt. si enim homines , tam et si dissicultor , possent recto ac iuste vivere,

Christus item gratis mortuus esset, e usque neueretur ru X. Quare

XXVII.

Grutium ab intrinsecis suis, ut aiunt, bonnrum actionum meientoni admittendam esse existimamus , quae quidem VO-luntatem communi noxa labefactatam et alnietam, undequnque praemoveat et unt grediunir, uti supremae Cnus nbsolutus domitantus o postvlnt.

XXVIII.

Praqvalidae autem huic gratiae inoffensam Subosso humanam lib0rtatem praestantissimorum theologorum consΡnsus, firmissimaque argumenta suadent: et adeo npostolus Paulus non

est veritus libertatem insteiari eum Dei filios spiritu Dei agi as- firmabat , ut potius nullibi libertatem inveni rot, nisi ubi agens spiritus Dei inhabitat. plus pnim servit qui sibi , quam qui

Deo paret. Porro

12쪽

XXIX. HomineΗ pser gratiam Christi, ii ou solum ad virtutes et im-norum omnium Postremum Pnituntur, Sed Spiritalem quoquo veluti formam induunt, qua, tametsi ab Omni negotio so nh-stineant, tamen Deo Ialacent; quae tum gratia habitualis a thoologis appollatur ; permansiitor enim et tamquam habitus unimo adhaeret. Et numquid sane uti perditissimis hominibus iusti satis differrent, si nulla stabili venustatu micarent' Praeterea XXX. Hanc gratiam ab culparum maculis animum penitus elusero, Omuinque peccata vere ac proprie delere et eX pellero contrudio vetitoros ponimus: qui solo Dot savore, solaque iustitias Christid0putatio no foeditates omnes atque scelera non amplius nobis imputari atquo togi commenti Sunt . pru0ter Onim quam liuost nihil Deo abscondi polost, sepulcra dealbutR Probare Summa sanctitatis ae perlaetionis osse nun potest. XXXI.

Gratia Christi, quas nu iusto Anneidquo OPPrandum , ciuit ' que iustos sanctosque nos esse it, gratuita Dei dispensatione donatur. eius enim natura ae praestantia fert, ut non ad cuius ilio moritorum rationem roddatur; at quo adeo ipsa gratia moritorii in omnium honorum principium Pt causa est.

XXXII. Quemadmodum autem ad nos Christi gratia deducatur. distineta de sacramentis novae logis cliseoptatio de Istrabit. Huo quidem christianao moralis Primn essu arbitramur. Bib Iiothecne araeo elit ange loco disputatum eat, et ii reuibus Jefendentibus assedit p. Petrit 3 incensis, qgo utebrentis r docti re.

13쪽

IMPRIMA TtRFr. Thomas Cianciarelli S. P. A. Mag. Soc. IMPRIMATUR Fr. Antonius Ligi. Bussi Archiep. Icon. Vicesss.