Joachimi Tiedii cyclus lunae-solaris, : eique superstructum calendarium novum verè perpetuum ac perfectum: subjiciuntur in fine tabulae ..

발행: 1701년

분량: 88페이지

출처: archive.org

분류: 축제 & 제례

21쪽

ci Cyclum nostrum Lunae in iisdem contineris exhiber per multa millia annorum, insciis licet earum Autoribus ipsis. r Eundem Lunae Cyclum prodere ac manifestare sinuat

Cyclum Solis, consequenter veram anni Trop ci quantitatem Solarem, una cum justa mirabili Mensis Lunaris Magnitudine. Prius quod dixi, ut in rem conseratur, ex Tabb. Ruri phinis , Riccioli, Landibergii 'Philolaicis , de quarum praestantia neminem dubitaturum arbitror , producam prim prima Calendari nostri Plenilunia pasthalia annorum Cyclicorum post C. N. 32y. 17. IFO9 2IOI. Deinde annorum e medio Cycli desiumtorum ante C. N. 1161 67O. 78. Post C. N. F, i. IOI. 699 229 I. 2883. 347 F. O67. 66, 9. 2P. 8 D643 f.'7O27. 76 19. E quibus de medio Cycli sumtis , propter angustiam chartae, in Calendario hoc Novo anni un-tarati P. N C. FIy. IO7. 1699 229 I. reperiuntur. Unde apparebit, non recedi ab integra Cycli hora, secundum Bullialdi Philolaicas, quinquies mille sexcentis annis secundum Ricciolum inudolphinas intervallo 9161 annorum tucta Lansbergium vero secure agere Cyclum ad 6OO . annos, pri-USquam ab eo vel unicam recedat horam Lansbergi addas. endetinum in Tabb Atlanticis, ubi eadem utitur Magnit dine Mensis Lunaris. Nimirum

taleis,

22쪽

Hoc oco notari meretur, dies Tabularum Astronom,

eos completos in meridie , hic Conversis est se in Politi eos I, heptes adhuc sive currentes a media nocte, quo rectius omnia coincidant, ebque facilius consere queant cum nostro Cycla, cujus Calculus ita ex consuetudine civili acclesiastica pro

Pari modo ad hanc limam, certamove velut lineam, Novi-iunia alenilunia quaecunque alia sa redegeris , eundem praeollabo Cyclum Lunarem. Quare, si laudatiAstronomi Herculeo labore ac summa industria Tabularum suarum principia prinsertim, qua spectant Motus Lunae medios, mediaque eju tempora invictis non solum roboraverint argumentis Haemon. hrationibus ; sed quam plurimorum quoque seculorum consi mavelint observationibus t satis liquid patere arbitror . cium nostrum Lunarem, quem per tot millia antiorum cum his ipsorum Tabulis congruere videmus , non esse istitiuim seu

temere arreptum, sed vero Astronomicum, quoad dictae Tabu-

23쪽

ro certo ausim, quo longius calculus aliquis ab hoc Cyclois o exorbitaverit, hoc magis eum vero aberraturum esse. Sed hic scrupulus residere aliquis Videtur , quod quamvis iuxta memoratas Tabulas sub eodem Meridiano , exarus singulis 392. annis, eadem seria hebdomadica, eademque redeat hora diversi tamen inveniantur dies mensium, quos in addo Ais Pleniluniis 1 diebus justum Cycium antevertere Cernimus. quid ergo vacillabit hic Cyclus, si non aliare, at certe dictis diebus mensium immo contra nova haec ratio Cyclica hoc ipsis

tanto magis confirmatur, ,era Annorum Tropicorum Praecessio ex mis tenebris in lucem protrahitur. Haec enim s. dierum praecessio Pleniluniis moviluniis Cyclicis non competis in se quippe quae ad idem coeli punctum eodem mense, e dena seria hebdomadica, hora minuto , cum certo sito, nempe I 6223 dierum numero, sub eodem Meridiano simi liter usque recurrunt, nec ullam Praeces ionem in se , nisi respecta Annorum Iulianorum, haectenus usitatorum admittunt. Nam cum Iuliani anni, quod nemo dubitat, justo majores sint, Novilunia Ac plenilunia Cyclica certo statoque annorum tempore sit eodem Meridiano ad idem coeli punimam revertentia, non possunt non in hac usitata anni Sqlaris o tantum praecedere, quantum isa justo major est. Ethac ips pneceolione nunc, quod promisi monstrabo , quomodo Lunaris Solarem quoque detegat in apricum proterat Cyclum. Sed concedere oportet hie

ιι Quod Annus Solaris Astronomicus sit aequati dierum, horarum minutorum spatium, quo Solacerto immobilic

ii puncto ad idem motu secundo revertitur Quicunque aequale hoedierum horarum g minutorum spatium , quantum omnino sit , noverit, is justam habet mensuram sim anni quantitatem , qua acciserate determinare potest verum momentusu temporiι,

24쪽

sti SI a quocunque coelisun Jo tuis ili digrςssu ad idem quotannis recedat lina Men rumigm anni qua 1 talem fuerit nactus, nunquina momensunire ius il vere determinabit, annumque , sebit justo majorent ,e- rum autena temporis inqmentum , quo es ad idem copuli num i inmobile jam tum redhi, tantum praeceae , quantum mensura illa usto fuerit longior. It si mei suram justo habuςrit minorem , contrarium apparebit. β Possitum sit, quod nem unquam negaverit, an in aqua cunque quantitate constitutum in cestos menses, mensitumque dies tanquam partes distribui & revplutiones coelestes. itaque omnia Novilunia Se Pleniluni, signandas esse certis istiusmodi

diebus mensium. I ' iunde si Annus Solaris usitatus est nimius, ut propter nimiam ejus quantitatem , Verum momentum temporis annuum praecedat, Omnia quoque Novilunia & Plenilunia ejusdem anni diebus mensium notara, tantum praecedent in illis diebus mensium, tanquam anni partibus, quantum verum annuum momentum respectu a Phujus nimii. Neq; vero id melius cognosci potest, quam si dicta Novilunia Plenilunia semper cum eodem nunaero dierum cyclic sub eodem Meridiano ad idem coeli punctui scidque eodem mense,eadem sepia hebd. hora

d minuta evertantur.

His igitur ita positis, ac digitis quasi ex Astronomorum a- . lis praeimonstrato, yarii in Λstronomicis erurn I una Cyclurn,.quq qmpia Novi lusitat Plenilunia media, spatio 392 an 0rum, cum eodem numero dieruna, sub eodem Meridiano,' - 'miseria hebd. h a&minuto, ad idem coeli redeant punctum,. adqi eodem mense pateficit omnino, oportere simul hoc Novi. Iuniorum Pleniluniorum tempore idem facere Solem,&quo-he cunilummodi aliquod punctum scaeli motu juo secundo as

25쪽

equitur, vere absolverh num Cum autem antas iri certos

dies mensium tanquam partes distribuatur, ad illud coeli v Noviluniale Pleniluniala pulictum, una cum Sole in Lunata, eundem quoque mensis diem usque redire necesta esst si quidem Annus debita sua gaudeat silant1tates At vero Annus nimiam si habuerit quantitatem, reditus ille ad tale aliquod puncto coeli immobile, semper in diectus mei istum tantum praecedet, quanqtum ille Armus usitatus Solaris justo fuerit longior Did quod facilius cognoscitur, si quando Praecessio illa totos abiblverit dies: quemadmodum hic fieri cernimus post Musis 192 annos. Nunc quando ex productis Tabulis constat, hanc Praecessio nemin forma Iuliana consess nimia, Ma tempore Iulii Caesaris

usitata, omnibU FO annis 3 conficere dies, non possunt norta

Anni Solares in hac forma usurpati danturn superasse Veros a nos Tropicos, quantum nostrum Lunar Cyclum excedunt. Hunc excessum tot annis Iulianis si quis subtraxerit, magnitudine dierum eundem Cyclum accipiet in Sole, quem adepti sumus in Lu

. 92 anni Iuliani continent praecis 2 161 18 dies Cyclus autem Lunaris, quo tot annorum spatio Novilunia Plenilunia vere media ad idem recurrunt punctum , conficit untaxat 2I6223, adeoque cum certo suo coeli puncto , ad quod Soli tunc etiam redeundum ess , completis simul tot veris annis tr picis Solaribus, s integris diebus antevertit tot annos comple tos Iulianos. Quo excessu 1 dierum stibtracto diebus annom rum Iulianorum I 6228 relinquuntur 2I622 dies, Verus Cy clus Solaris, deinceps omnibus 191 annis ad idem coeli pumetum una cum Luna terum reyertei)s , Hoc numero dierum

Cyclico diviso id . . t

i Perses92 annos, venaberis Veram anni quantitatem S

26쪽

est ex Tabb. productis, redire mutunia in lenilunia inistis

sua annis ad eundem Meridianum, tare eodem numer die, rum, eodem mense, eadem seria hebd. hora minuto. Nec ullus Astronomorum tanto tempore in dubium vocaverit Pra Cessionem ultra 4 dies resipectu Anni Iuliani. At redire Lunam cum Sole in tali Synodo sive oppositione ad idem coeli punctum, integram illam dierum praecessionem in Tabulis, nostroque Cyclo Lunari, contii re saltem respectu Anni Iuliani, ni- niti quantumvis, nihilo magis certum esse videtur. Neque probatur ex Astronomorum Tabulis , pro se quibuscunque a Cyclo deficientibus locaditer , prout Autorum quantitates anni Solaris hanc nostram Cyclicam plus minusve excedunt. , Quid enim, si, quemadmodum pervulgata Astronomorum habet o-rmio, manus verus Tropicus sit 361 dier. 1 hor. 9./ praedicta Novilunia PleniluniaCyclica non amplius, quam cadi. a praecederent respecti, ni Iuliani, residuum autem praecessionis illorum s dierum redundaret in ipse haec Novilunia, Plenilunia quae ipsa reliquum id temporis 1. dierum anticiparent, nosue ad idem coeli punctum, inquo ante F92 annos tempore il- Iius Conjunctionis Oppositionis Sol& Luna extiterant, prae

Uerum nihil certius esse hi, disssim ad idein es lipunitai

sequentia praestabunt Equinoctia vernalia, Variis annis seculisque disjuncta, a Iulii Caesaris ad haec nostra tempora usque Observata. Quae omnia, si congruere Videbimus , comparata ad Cyclum nostrum Solum, cum Lunari in Anno Iuliano se qualiter

27쪽

qualiter anticipantem, nullam amplius dubitationem de reditu Cycli Lunaris ad idem coeli punctum, relictum iri arbitror. Tempore Iulii Caesaris anno ante Nativitatem Christi sincidit aequinoctium in diem astum Martii anno 3 alia uot sequentibus ante Nativ. Christi in diem 14tum Martii te quibus legi merentur verba Viri cujusdam anonymi, at Astronomi confiammatissimi, in Epistola sua Prodromo A ' . Leverae inserta, quibus iliditatem Autoris explorari possGautumavit,&sent sequentia , Iulius Caesar cum Sosisene, invenit aequinoctium Astronomicum B III consulatu, semive anno correctionis in eo die, qui sequenti consulaturi suo I fuit 24 Martii Qu'modo igitur fit,quod omnes, Tabula Lunae-Solares, cum ad Computum adhibentur, se illud dictent illo tempore filisse in 13 Marti, Si hanc cauri am odoratus fuerit D. Franciscus Levera levabit mun- , dum, onera ingeniorum alleviabit. Qis nunc sequuntur aequinoctia evenerunt post Nativitatem Cnristi,&quidem

Tempore Ptolemaei Tempore Concilii Nicaeniri Historia coelesti Ex Observationibus Albategnii Ex relatione Petri de Alliaco Rusd. 4nConcit Constantiensi de emendatione Cal. ageret Ex obsere Io Regiomontani Bernhardi Waltheri, Noribergae Dn IVILH. Landyavit Hassiae Tempore correctionis Gregor.

omnia

28쪽

omnia haec aequinoctia iisdem evenisse diebus inveniuntur quoque in Cyclo nostro Solari quod fieri non poterat, si in quantiutate ejus annua, e Lunari Cyclo itidem resialtante, vel unicum minutum primum deesset aut superaret. Jam Vero , cum aequis

noctialemper ad idem coeli redeant punestam Cyclus autem solaris, aequinoctia illa juste determinans, numero dierum, horarum & minutorum aequalis sit Cyclo Lunari inde Solem Lunam in omnibus Noviluniis ileniluniis Cyclicis, non δε- Ium 1 integris diebus anteVertere annos Iulianos; sed redire Netiam ad idem coeli punctum consequitur. Siquidem idem ilici. numerus dierum, horarum minutorum, Solem in aequinoctiis ad idem coeli pune ham reducens, eundem quoque sempersubbque aliis anni temporibus ad eadem coeli puncta secit reducem. Huc praeterea accedit, quod hic Cyelus Locum Solis verum, non blum pro praesenti tempore, sed quemadmodum etiam tempore Pt'lemaei Astronomi illius Alexandrini celebratissimi,

observatus sali, exhibet accuratissime cum contra propter receptam anni quantitatem nimiam, totus choruS Astronomorum Tychonicorum, extensiarus calculum ad retroacta secula, int pro gradu aberret a Ptolemaeo, tanto artifice. Hoc cuivis ut pareat, exemplo nobis sint tre Eclipses Lunares, de quibus ultimamBononiae observavit totale icciolus,anno superioris seculi 16 2. Apr. p. m. noct. h. r. o. 3o. Cujus verum locum Soliseomputavit ipse V s. gr. Io. . 41. l. Reliquas duas priores

Observavit Ptolemaeus Alexandriaeu alteram, anno p. N. C. I 33die 6. Maji p. m. noet. h. 23. I F. i. quod est Bononiae h. 2LMat. Loo huic, etiam totali, adscripsit verum locum Solis, 13. gr. 14. l alteram anno sequenti I 34 die 2 Octob. h. p. m. n. 23. quod estBononiae h. 2I 2'. l. 2O. V. cui locum verum Solis addiis

dit ita 2 gr. Io l. ugae loca illis quoque temporibus sere ad minuta usque ita exhibet Cyclus noster, adhibitis Prosthaphae

29쪽

Anni Christi

abesse put fpromapheteressibus nostris, si omissis Riceioli hJe

nobis in serviant. Siquidem Cyclus noster Lunae- Solaris ita comparatus est, ut Prosiliaphaereses quaecunque Astronomicae illi accommodari queant. Computus itaque Cyclicus verum locum Solis in tribus his Eclipsibus ad praedictum modum repraesen ta ut sequitur: Maji 4 April

Loeus ob servationis de Bo nonia VeruΤem pus mediae

Eclipsis in

loco ob inservat. Bononiae. H I. Alexandr. Bononiae Alexandr. Bononiae. Bononiae.

Motus solis medius ab V, vero illi tempori in Cyclo

MotusApo- Anomalia I AEquatio- gelu a, solis sim ines Solis ex

O. f. l.

Q. s. s.add. ras. 's. subtrMotus seu Locus Solis

pori vero corresp. S. M. t. f. i. ss. . add 'V2s,Io.32.

3 cum adeo sint aperta inerspicua, ut oculis judicari possint, neminem fore arbitror, qui hunc Cyclum Lunae-SO- Iarem, nisi praefracte, contra sensum omnemque rationem, ne

gare audeat. -

Operae tamen pretium uerit, uberioris confirmationis e go, insuper expraeclarimimorum Astronomorum observatis suibusdam aequinoctiis, eruere Solarem anni quantitatem: ut vid reliceat, neque hanc nostram, quam Cyclus Lunae certissime indicat, destitui hoc ipso fundamento. Huic rei inserviat i AEquinoctium autumnale Sept. h. 9. 3. l. p. m. an Be no

30쪽

no 16ρ Parisiis ab Illustri Viro n. Dione Dominis Cassio

observatum, celeberrimo n. R hero per literas communicatum ad quod reductum ad Meridianum Bononiensem, alia Λstronomorum observata autumnalia comparabimus.

postmer a Ricciolo observatum Bononiae ad quod comparabimus aequinoctia vernalia. Est autem juxta Ricciolum, Bononia Parisiis orientalior sminutis ex quo aequinoctium hoc anno amn Casino obsere tum,accidit Bononiae h. 9. 3 t. p. m. Inter hoc&autumnaleobservatum Bononiae a Ricciolo 64 d. ' Sept. hor. 9 Io. t. amtem fluxere anni y sive O4s dies. I hor. 33. I. Unde resiliat anni quantitas 36 dier. F. hor. 47. t. 43. l. yy fit. Anno 1399 d. - Sept. Observavit Lansbergis Goela aequinoctium autumnale h. 6. 3. l. p. merid quod est Bononiae h. 6.

3 . . Hoc contuli cum ficto Casmi, iuveni haec duo aequunoelia abesse inter se praeclle Io annis , diebus autem 36324. 34 9. . quae differentia dat anni quantitatem 36 d. I. hor. 47. i. 29 ff. Anno 184 Uraniburgi observavit Nobilis deho rubeaequinoctium autumnale die I Sept. h. q. p. med. n. quod est Bononiae h. 3.3' . l. Hoc si conseras cum laudato n. Cassint,mvenies differre eadem II annis diebus autem 42Ooa II h. 9. Unde elicies quantitatem 163 d. F h. 47. l. 23. f.

Anno 3 Ptolemaem observavit aequinoctium autumnale

SEARCH

MENU NAVIGATION