Josephi Morisani S. Metropolitanae Reginae Ecclesiae canonici De Protopapis et deutereis Graecorum, et catholicis eorum ecclesiis diatriba

발행: 1768년

분량: 329페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

241쪽

in duobus circulis subditur, quorum interior ad rectos angulos disiectus, ut crucem exhibeat , haec in duobus angulis

superioribus habet: Ses Petrus. Ses Paulus . In angulis vero

inferioribus: Alexander PP. III. Tum inter circuli interioris,& exterioris perpherias illud Psalmi circumscriptum : Vias' tuas Domine demonstra michi . Contra illud sequitur subscriptio. Ego Alexander Catholicae Ecclesae Episcopus u. Deinde

Portuen , cm S. R nae Episcopus SS. t Ego Gualteritis Acbanensis Episcopus u. Tum a parte dextera. t Ego Hubas. dus Carae tit. S. Crucis in Hierusalem SS. Ego Henricut Presbter Carae tit. n. Nerei , o 'Achillei Sybi Ego Gub ielmus Presbier Carae rit. S. Petri ad Vincula SS. A parte vero sinistra lacerum ita Diploma est, ut praeter initia cet ra desint omnino .r: Ego Iacis Ego

et E Infra . Datum Catet. per manum Hermanni S. Romanae Ecclesiae Subdiaconi, di Notarii XIII. RH. DNeembris, Indictione XIIII. D. . . Laceratione

reliqua perierunt.

so Notissimi sunt quieumque heie

subscribunt S. R. E. Card. inter eos, qui Alexandrum eluerunt, eumquerervente schismate Coavianio secuti sunt. Eorum nomina, uno demto Hubaldo Presbytero Card. tit. S. Crucis in Hierusalem, leguntiar in Ponte Epistolae illius , quam de electione Alexandri ad Friderieum Imperatorem

dederunt a Baron. relat. ad ann.

. r. Primus itaque suit Hubaldus Allucingolus Lucensis, creatus Card. ab Innoc. IIann. ri o. mox Oiliensis Epi-sibus, ae tandem Rom. Pont. Lucius III. Secundus Bernardus ex Canonico

Regulari, ae Priori Lateranensi creatus Card. ab Eugenio III. anno I deinde Episcopus Portue s. ierintius Gualterius , qui isso eodem annulli O. creatus fuerat card. Episcop. Albanensis ab Hadriano IV. Quartus autem, qui fuit Hubaldus Caecia. nimicut Presbiter Card. tit. S. Cru- eis in Hierusalem , tametsi in eis ad Frideri cum litteris non appareat , Alem

VIII. Porinxandri nihilominus partes secutum sui se satis constat , ex Legatione, quam eum laudato Bereardo Epik.Portuens, atque cum Iliacinio S. M. in Cosin din Diacono cardinali ad Conventum Diuionensem pm Alexandm Creatus autem fuerat Card. a Lucio II an. ii' ouintus Henricus Pisanus est ex Monacto Cisteretensi creatus ab Eugenio III. ann. t i o.Presbyter Cardistit. SS. Nerei ,& Achillei. Sextus est Guillielmus papiensis creatus ab Hadriano IV. anno II 33. Cata. Diacon. S. Mariae in via Lata et mox Presbyter Cardin. tit. S. Petri ad Vincula, Legationibus m Alexandro gestis celebris . Septimus erat sertasse Hyaci thus Bobbo Card. Diae . tit. S. Mariae in Cosmedin a caelestin. II. ann. aqq. creatus , qui fuit deinde Rom. Pont. Caelestinus III. Hunc enim ex litteris ad Fridericum . atque ex L eationibus pellis pro Alexandro stetisese constat. Conser Ciaeconinm in singulis, ex quo haec carptim delibavimus.

242쪽

VIII. Porro quae ex temporum injuria in autographo hiant lacunae, ex sexcentis fimilibus illorum temporum Pontificiis Diplomatis, ut diversis characteribus fecimus, suppleri commode possunt. Verum nodus vindice dignus in anni supplemento est, qui quum in extremo margine esset, in membrana rescissus non comparet. Tametsi autem apud Ughellum , qui hanc chartam laudat , annum legam CIDCLXIII. in fallis quoque nostris annum CDCLXVI; a tergo tandem ipsius Diplomatis aliena manu, ab eo qui supplere conatus est, annum CIDCLXIV. notatum repererim et neminem tamen ad

scopum collimal se puto ; sed annum CIDCLXU. omnino fuisse signatum , ac substituendum . Bis enim Caietae Alexander III. fuisse legitur . Primum quidem hoc anno CIDCLXV. quum post Octaviani Antipapae obitum e Gabliis rediens, vi incurrentis procellae in Messanae Portum de ductus est, ut ejus acta ex Vaticano Cod. a (31 Baronio edita testantur; ubi a Rege Willielmo, qui Panormi morabatur, audito eius adventu , ea omnia fieri , ac disponi iussa

sunt, quae ad tractandum, vehendumque tantum Pontificem, utriusque Principis Maiestatem decebant. Ad vetandam , inquiunt, ipsius Venerandam Personam , Galeam unam rubeam a

pro Episcopis autem, ter Cardinalibus quatuor Iussi studiosi me

praeparari. Reginum quoque Arebiepiscopum es Asia Magnates eum ipso Pont sice destinavit , qui eum gloriose rem ducerent, splendide associarent, atque ad Romanam Urbem glaoriose deferrent. Hic autem Reginus Archiepiscopus RcTerius ille erat in Aula Nillielmi II. una cum Gentili Episcopo Agrigentino, atque Electo Syracusano diu moratus , de cuius avaritia, & hypocrisi, ac miris cum ceteris Episcopis a

tibus aulicis, plura scribit (3a Hugo Falcaldus auctor coae

vus .

ai Vide hue acta apud Baron .ad

ana. IIo . n. ii.& sequentib. Illud tamen monemus seeutos nos fuisse in eo

rum lectione nonnullas Balvetii eorre-esiones, quas ex alio C. sumsisse e tantus, magisque rei gestae seriem inlustrantes reperimus. Agit & de hoe

adventu Alexandri Mennam R muald. Salernit. min. i. Biblioth. Sic sol. 8 in Huno Falcaldus in hist. de reta gestu in Siciliae Regno, quas partim

ipse vidit, partim eorum qui intersu rant veraci relatione cognovit, ut ipse in principio adserit, toni. i. Biblioth.

filio Disi troes by Goc le

243쪽

DE PROTOPAPIS

22 vus. Sic autem prosequuntur acta . Movit ergo a Messana A. Alexander Papa in mense Noveoibri, di transiens per Salemnum, atque Caietam , fauces Vberis in fimo S.Caeciliae ingressus

est, di ad Ostiam ea nocte cum fratribus suu quievit die. Fuit quoque secundo Caietae Alexander anno CI,CLXVII. mense Iulio (33 , quum . ut eadem acta narrant , & cum eis Rinmualdus Guarna (3 Arch. Salernitanus, Roma iterum fuisgiens, eo quod vexatus a Friderico populus in id consentiret , ut tam ipse, quam subrogatus Antipapa Guido se P

patu abdicarent, peregrini larvam indutus c,ajetam pervenit, ubi habitu Pontificali resumto Beneventum perrexit. Demtis profecto aliis quibusque notis, quas mox indicabo, quis,non videt, primum illud opportunum fuisse tempus, ut Rogerius iura, bona, ac dignitatem Ecclesiae suae speciali a Pontifice priuilegio confirmari obtineret At vero eae concurrunt noetae, quae in prima , non in secunda Caietae mora datum hoc Diploma certissime demonstrant . In prima enim mensem Novembris , atque Indictionem eo mense habemus XI U. , quum in secunda mensis sit Iulius, aut si mavis Au. gustus, Indictio autem XV. Dies quoque signata est illius mensis XIX. Romam autem , immo ad Tyberis sauces die XXII. Alexander pervenit, atque sequenti die IX. Κal. Decembris , ut ex ejus ad Archiepiscopum Rhemensem epist

Ia (3s constat, urbem ingressus est , quae quidem omnia

mirifice cohaerent.

IX. At

filio in hist. Sicil. p. p. lib. a les. 232.

d seqq. nemine laudato. An iure, vel injyria illa seripserit Falcaldus, non est huius loci in examen deducere.(ra) Vide acta apud Ba . ad an. i . n. s. Mensem fuisse Iulium , aut saltem sequentem Augustum ex actis ipsis ibi n.γ. diserte. eruitur. Et quam cis pervenisse Pontificem Beneventum hoc anno mense Septembris scripsige Anonymum Cassinensem Pagius inita

verit an. II m. n. i. eumque lapsum

fuisse ostendat eo quod Alexander i t. Ral. Septembris Benevento epistolam dederit, falsus tamen corrupto Anony-Ai editione est. Ita enim recte textus ohymi legitur edit. Pratili. tom. l. rem Alexander Papa retent Urbe,

Beneventum venit. Mense Septembra

obiit Theodinus Abbas die. Ceterum id ne quidem nobis ossicit , si longas

Caietae moras traxerit.

in Tum Chantitariae morabatur in habitu peregrini eum paueis Urbem exiit, Caietam Uque yemenit ad intuehabitu nut OA , Beneventum etenim , a Civibus ejusdem Criniatir henor Aereceptur est. Romuald. tom. i.Biblioth. Sicul. fol. 8 q.

244쪽

et asIX. At inquies, qui eo anno adhiberi Indictio XIV. poetest, quum XIII. tunc cursum perageret Id vel ipsa Alexandri acta testantur , quae eius in Urbem ingressum signant

hoc pacto et sunt haec omnia ann 6 Dominicae Incarnat.

millesimό centesimo sexagesimb quiniὰ , Indictione decimatertia Mndecimo (36 Ral. Decembris. Ad vetustum sane adhibitarum

a Pontificibus Indictionum morem, animum non converteri cnecesse est, qui adversus tradita haec exornaret . Nullum eis nim latere debet hominem eruditum , Romanos Pontifices ex

quo Indictiones in diplomatis, epistolisve suis signare coeperunt ( signasse autem primus (3 S. Gregorius creditur ) ad

usque ipsius Alexandri III. tempora , C litanas adhibuisse Indictiones (38 , quae a Κ alendis Septembris ducunt exodidium . Quamvis enim obscurissima sint quarumcumque Indi. Pionum ( si initia , earumque usus; hoc tamen ex omni.

Legendum tamen inversis litteris IX. Κal. Decembris, ut ex mox laudata epistola Alexandri constat ad Archiep. Rhemensem . Minxius corrigit VIII. , sed aeque falsum . nam cie sequenti festo S. Ceciliae Alexander ingressus est Romam.

adnot. ad edis . l. lib. I. epistolar. S.

Gregorii PP. putant et eumque C litanam Indietionem ideirco adhibuisse suspicantur , quod incipiente ipse Pontificatum inierit; at revera, quod fortasse nulla ad hoc esset Indimo ,

irae a Nal. Ianuarii haberet primoriata , quae deinde dicta Romana , vel

Pontificia est. I.(38 Hoc dudum observavit Caustius in Glo . v. lndictio Romana. At saeculo tr. ita misceri Indictiones e-mriint, ut recte dixisse observet Chis fletium in Trenorchio pag. 233. Indictionum initia varie pro Scriptorum , , Notariorum arbitrio ea tempestate tabulis adscripta fuisse. Nee enim Carolinorum Principum ab ipsius Caroli Calvi aevo diplomata de lunt, in quibus Indictiones Romanae adscribuntur, ut etiam Morator. monet dissert. S .

antiquit. medii aevi.(ro Gothos ed. in comment. Ed I.

g. C. Th. de indulgent. debitor. lib. 1 I. tit. 28. ad varias multarum i l. Indictiones conciliandas in ea versatur

pinione, ut Indictionum alia baltea

fuerit, cuius initium ab Enno vulgari gia. , alia orientalis , cuius exodidium ab an II., tertia Carthaginien-

sic Afrieae Proconsularis; quae an. I incipiat, postrema Africae Dioeceseos; quae ab an. 3 is. duceretur. Sed ad diplomata quod adtinet ita communius distinsuuntur, ut alia a Ral.Septembritaproficiscatur . ea ite Cpolitaria dicitur, alia ab octavo Κal.Octobris, eaque Constantiniana , vel Caesarea nuncupari solet. Et hae quidem aruiquae; nam ut S. Ambrosus ait lib. ita epist. D. In lictio Septembri mens incipit. Et in lib. de Noe . M arca eam i T. es amense Septembri ann. videatur incirire, Aut Indictionum praesentium usus stendit. Constantiniana vero a devicto Maxent in VIII.Κal. Octobris an.*I2. incoepisse vulgo creditur , uti apud

Clavisium ad an. Mundi ad i. v .

Epoch. qir. , quod jure incertum tavio est Ration. tempordi. I. lib. d.cap. I. , quemadmodum & utra earum litvetustior . Tertia Indictionis species

recens

245쪽

etas

bus, quae supersunt S. Gregorii I: Iohannis VIII. S. Gregorii VII. , aliorumque Romanorum Pontificum monumentis plane liquet. Quinimmo primus qui Romae in actis Ecclesia.sticis Pontificiae, ut vocant, Indictionis a Lat. Januariis cursum iniit, Auctor iste actorum Alex. III. Cangio fuisse videtur , quum paullo ante alius ( o actorum Hadriani I Scriptor ab eodem Baronio laudatus etiam C politana diserte sit usus. Nec vero desunt per ea tempora aliorum in Italia Principum diplomata, ac monumenta, quae ab eodem Can-gio ( i , dc a Maurinis PP., atque a Cl. Muratorio referuntur , in quibus Indictionis Cpolitanae passim occurrunt notae . cujus quidem usus, quamvis caussa lateat, res tamen ipsa certa est. At potissimum adhibita in utriusque Siciliae

Regno haec Indictio ad tempora ( et usque Roberti Regis

passim videtur, ex veteri Graecorum Apuliam olim , Cala-hriam , atque Siciliam incolentium more retenta, qui a Κal.

recens est, quae Romana, seu Pontificia nominatur, quod adhiberi in Pontificiis diplomatis e perit , atque a Lal. Ianuariis, quae priores duas illas Erichas sequuntur, initium habent . Illud plane qua ratione Macrius hoc v. adserat nescio, Pontificias Indicti,nes ab octavo Lal. Ianuarii exordium sumere, easque primum, quod lubens admitterem , in Cone. Constantiensi in usum fuisse deductas. Illas quidem nonnullos ab VIII. Κal. Ianuarii, &ub VIII. Κal. Aprilis , sicut annos a Nativit te, & ad Ineamatione calculasse indubitatum est, ut videri apud eundia Petavium , & Ricciolium Chrono . Reform. tom. I. lib. 3 CU. id. P te si . Quartam addere vult Maliger s.

de emandat tempor. p. 2. Antioche-

etiam, cujus initium a Neomenia tiar, ideli Maii ponit. At satis haec Ad lescentibus. Ampliora qui avet, Pelavium adeat de doctrin. tempor. lib. II cap. - , & seqq.( o Cangius ibi LSie porro alius Ueterum actorum Scriptor apud Baron adan. iis .na.Eum (scilicet Hadriacum Amitum ae renitentem iu Sesse B. Petis

mi bonaearunt Ded auctore I . . metas Decembrit Dominie. I 'nat. anus iis .

Indictione III. coepta mense Septembra Porro hujus Auctoris additio. iam introduci tuna novum ab Lat. Januar. Indictionum ritum coepisse, satis indieat .

addent. ad eum Maurinis P P reseruntur diploma a , qua ue refert Murator. differt 3 . antiquit. medii aevi . Non omittam hoc loco, & ira primitus in lapidibus Indictiones usu atas, ut in illa quam Sirmulidus refert in adnot. ad Ennodium lib g. epis . p. de Maximo parvulo deposito Iu, diem III. Id. Augustarum S remacho , E Boetis in CC. Consulibus in fine Ind. XU. Pertinet omnino ad an. 322.( r) id patere tradit Cangius ex litteris Roberti Regis anno te qa. die II Novembris primae Indictionis Neali datis , quae referuntur tom. 2.istor. Delphina t. pag. 2 I. quo anno ad totum usque mensem Decembris

Indictio XV. Pontificia currebat.

246쪽

rapSeptembribus ( 3 anni quoque olim sumebant initium . Supplendum itaque indubie in diplomate nostro: Incama,

sionis Dominicae, anno CUCLXV. Pontificamus autem D. uavdri PP. III. ann8 VI. Etenim creatus Alexanderi suerat ( Septembris VII. , anno CIDCLIX. Indictio autem XIII. Romana, a Ral. Septembris anni CIDCLXV. iam ire XIV. Cpolitanam transierat. Tum vel maxime quod Ca/tae scribebat, nec ab eo loci more etiam recedendum exilli. maverit Hermannus , qui ad VII. usque Alexandri annum

illi in dito schismate ( s) Cancellarii loco fuit.

X. Nec praetereundum heic est, inter octo illos Episto. patus, qui Regino Metropolitano subduntur, Syllanum legis te nos, ubi Sumanum ceteros , qui autographum olim viderunt, legisse constat. Sed quinam Sumanus iste Episcopatus, qui nulli bi terrarum occurrit Autographum plane consideranti, aut Si manus certe ex litterarum ductu , aut Sutrinus offertur; sed neutrum esse legendum exploratum est ; quum primus nullibi, alter in Latio Episcopatus sit, nec commune quidquam habere potuerit cum Archiepiscopatu Regino . Silianum omnino legi oportere Urbie Scylacei gentile nomen indicio est, quod nonnumquam ita olim inflexum reperimus. Mirum est quot gentilia ab hac Urbe derivata medio aevo inveniantur. Ea dumtaxat enumerabo, quae huius Civitatis Episcopis adtributa fuisse adnotavi . Habes enim inde Epi

scopos ( 6 scyllacenos, Squillaci nos, Scylletienses, Scillita-

-a De hoe more lege Pasium

ad ann. lom. . a. qui illum , ad talis ex Protomatha, & Chronograph. Barensi exemplis ostendit. Hinc & si velis ea de caussa annum II 6 s.fuisse signatum, non abnuerem, quamvis ad Alexandri usque tempora perdurasse dissicile

credam.

( Confer Pagium iuniorem in Alex. III. n. i. & 2.( Vide de hoc Hermanno Ciae-eonium in fin.Cardinalium Alexandri III.( In constituto Uigilii PP.apud Baron. ad an. 333. n. I aeus x r et nos, D Nostis Helciae Ser arenae. In Conm Rom. sub Hilaro P p. anno M . Har

duin. rem . . fol. TH. Residente . . . .

Gaudemio Sciuaceno . In Core. sub Martino anno e M. Augustino Daiij cino. AM tuus Episcopus S. uti II einae missae tom. q. sol. O a. In epist. Sunia. Agathonis ad 6. Synod ibidem sol. ii r*. Paulus pulsetiensis. S. Gregor. ep. r. & 38. lib. 2. Indict. X.I hanni ram,o Squillarino; sed ep. ga. lib. 8. Indira. I. Iohanm Epistopo nivilitano. Quae secunda inseri pilo lapsuseaufla fuit Card. Baron. ad an. 362. D. s. , ut illum de Scyllae famosi ad Siculum

247쪽

nos, Squillatinos, Squillacenses, Squillacenos. Sed & Silla. nos fuisse dictos, nos docet epistola illa Gelasii Papae, cuius f agmentum, si tamen Gelasiti est, Gratianus ( refert .

Sic enim habet in vetustis editionibus . Ita nos Dilanorum caedes geminata Pontificum horrendi criminis atrocitate confundit . Errore itaque Amanuensis ex Siliano, vel Syllano, aut Scyllano, Simanum, vel Sumanum factum arbitror . Haud

enim dissicile fuit, imperitum locorum Scribam , acceptis in Protocollo, Episeopatuum, in quos iura confirmare debebat Pontifex, nominibus , inde duobus il . in hoc nomine non adeo fortasse proceris exsistentibus, Simauum , aut Sumauum transcripsisse dormitantem. Haec haud rara in diplomatis ,

aere futilis propterea hac de re ( 8 , sed certissima nostra

conjectura est.

eulum stetum seopuli, Scyllaeique Oppidi Episcopo locutum sui fle putaret; quum evidens sit de Castelliensi M, nasterio, quod prope Scylaceum situm

erat, ab Calliodorio & ipse Scylaeenta constructum, ibi sermonem e e. Renutem vera gentile hoc siillitanus ad Episcopos potius Urbis ni ite in Asriea Proconsulari pertinebat, ex qua fuerunt celebres illi Martyres Scilli alii, quorum acta Proconsularia habemus apud Baron. ad an. am. & ex alio C. apud Ruinartium in aAis sine.MM. fol. 26. edit. Veron. Sic enim subseribunt Fausinus ex parte Catholi eorum , & Possidoniux ex parte Donati in collat. Carthaginienti tom. I. Hard. sel. Iogr. & Pariator in Vis .ad Paullum C. P. tom. 3. fol. o. Sed ad Scylaceum ut redeam , in CC. aliquibus Gratiani ean. 23. 2 . q. r. & in Bulla Calixti II. apud Pirr. tom. I. i. gr. legitur gentile siuiuatinus . In diplomate apud Ughellum tom v. sel. qao. Duis censes. sic & in Cone.

Lateran . SI incentius Squiuae is tom. Q. Hard. mi. I re. In altera Pascha .

II. Bulla apud Ugheli. ibidem vuln

Iarenus. Reliquas inflexiones ne nimius sim omitto . Silianum fuisse eistiam Urbem nuncupatam nos docet Malaterra lib. I. El. ip . tom. I.Bibl.

miscue usurpari videmus , suamvis eo nomine Selasianum potius indigi tetBarri ut lib. r. cap. g. An autem Jacobus ille Graecus Syllaneus, qui vitam scripsit Abb. Ioachimi , & Fl

rensis Ordinis Chronologiam . Consentiae editas per Andream Riccium anno Isim , ita te nuncuparit , quod ex alterutro horum locorum fuerit , videant alii. M) Sic habent antiquae editiones Gratiani. Vide illam an . I 28. Verumhiinc canonem apud Ivonem se legi testatur Antonius Augustin. dialog. S.

Ita nos quidem Latinorum eaedes. S

ne eorruptissime. Sed apud Anselmum Lucensem . Ita nor niuacinorum fedes( do caedes ) geminata &e. BaluZ. ibid. notat alibi lesi in C. Roman.

S uacenorum e alibi Squillatinorum. Editiones postremae habent e Scyllacenorum . Harduinus qui hoc fragmentum retulit rem. r. cone. legit Scyllanorum, at monet habeti passim in

antiq. edit. Ditanorum.

git, aut correxit Transumptor Rrimanus , de quo supra adnot. 28. Legit enim Seminare r. Sed qui unquam Episcopatus Seminarentis 2 Tauriana

quidem olim Episcopalem habuit Sedem

Distipod by Coos e

248쪽

decim illis Episcopalibus , quos sub Graecis sibi suffragantes habebat Reginus, sex heic dumtaxat adpareant, illud breu ter habe: ex illis, duos in Archiepiscopatus evasisse; duos item

alios Saracenorum vastatione direptos transisse , ut diximus , in Miletensem; duos tandem alios , alterum Regino, alterum Tropaeensi tunc fuisse vinitos , unum vero dumtaxat exemtum. Sane Consentinum ante annum CIDI VI. florentibus adhuc in Calabria GraecorumJrebus, ad eam dignitatem eve- .ctum nonnemo vellet, quod ( y eb annor Petrum Consenditiae Arehiepiscopum Lupus Protospatha vocer . Sed quum initio adhuc XII. saeculi hic Auctor vixerit, nil mirum si more loquatur temporis sui, in quo & Consentinus , & Ache.runtinus, & Barensis ea iam dignitate fulgebant .i Illud poetius certum est longe antea, & fortasse paullo post tempora abstractionis Dioecelesin sub Leone Isauro peractae , a La gobardis hanc Urbem Graecis fuisse ereptam , ac Principatuitandem Salernitano (so contraditam ; unde factum est,ut Johannis Principis Salernitani opera , Episcopatu Salernitano , anno, ut putaqt IDCCCCLXXXIV. a Benedicto VII. in Metropolitanum erecto , inter hujus Suffraganeos in diplinmatis (si Johannis Xv. Clementis II., &. Leonis IX. ,

quorum postremum ad annum spectat CIDLI. recenseatur , adeoque, ut non nisi tardius, &a Romanis Pontificibus in eam

extolli dignitatem potuerit. Rosianensem deinde, fuisse a Graecis autocephalam constitutam , inde colligunt alii, quod

dem at a tempore S. Gregorii VII. iam Taurianae, & Vibonis Sedes in

unam Miletensem eoaluerant ab Regino Metropolitano exemtam : quum e contra Scylacena Ecclesia, & ante sub Graecis, Ac deinde suffraganea semis per fuerit Reginae, atque eius sust a- aneus oecurrat in notitia CaelestinitIL tempore edita anno Ira . apud Schelirat. antiq. inliis r. lom. 2. not.2 . ys Lup. protospath. an. I d. Et obiit Petras Archiepiseo's Cm ttae.

Sic & an. IIor. qui ultimus est ejus scriptionis. Mense Maii Hesus est P

trux Acherontinus Arctiviscopus.(so vide adnot. m. cap. ii

(gi) Videri haec diplomata apud

Ughello possunt tom.8.fol. seqq.Duo quoque postrema refert Bar .anisi Q. D. II. N IOSI .n. T. Difficile autem persuasa est, aut ab eodem Leone IX., aut a victore II. qui anna obiit ios . Consentinum ad eam di finitatem eveetum statim fuisse. Sed hoc alii viderint.

249쪽

et go DE PROTO PAPI s

apud Campanilem in familia (set Malena , membranae: eum quoddam instrumentum, donationis cuiusdam anno DCCCXX. illi Ecclesiae , O Sancti ivo Arabiepiscopo-Res nexi-s,t Domino Co M a Leone Maleno tisae proster, quod in illius Ecclesiae Tabulario (s3 conservatum fuisse tradunt . Sed si verum, & adeo antiquum hoc instrumentum est, vereor ne . traductoris stilo intrusus ille Archiepiscopi titulus

fuerit. Etenim in nulla , Graecorum , vel ultimorum temporum t Rosianensis Episcopi, inter autocephalos relati meptio

est. Graecam semper fuisse hanc Eccletiam , & sub primis

Northmannis Archiepiscopalem repertam lubens fateor. Nahrat enim Gaufridus (3 Ducem Rogerium contra volunt rem Graecorum , qui Rossano maxima ea parte principabantur , Grareb Archiepiscopo eiusdem Sedis defuncto , Successse rem latinum eligendo subrogasse . , nec aliter illam a Willi el-mo de Erentemanilia occupatam , postea obtinuisse nisi liberitate urbi adferis , ut de sua gente Arebiepiscopum sibi Graeci pro Itbitu eligerent. At sub ultimis dumtaxat Graecorum temporibus ad eum fuisse splendorem elatam suspicor . De Vibonensi, & Tauriano in Melitensem coactis iam satis dictum est supra (3s , & nonnulla quoque dicentur capite sequenti. Amantheanus ob easdem direptionis caussas iam unitus tunc, ut hodieque, Tropaeano erat (36 ; Nicoterensis vero Regit 1 Philiberi. Campanile de insignibus familiarum Neapolit.in Malenis El. 2 8.(s33 De diplomatis Ecclesiae Ronsanensis haec Romae a Petro Mennitio ord. S. Basilii Abb. Generali audisse se Monfaue ius refert Diarii Italici fol. rii. Narrabat mihi, Rue ani , quae est Calabriae Iterioris ( ei-terioris 3 Archiepiscopa is Sedes, stiis

olim ingentem dolimatum graecorum numerum, quae se vidisse commemoratisi Italia sera Ferdinandus inlesltis . Iurtim a m ttis hine annis Archiepia stipaem tune sedentem , pertaesum assitientantium freqtientiae , ruantiumque

(s6 Ut sedes fuerit Saracenorum Amanthea sub Cincimo eorum Primcipe saecul. v. vide Andream Presby

terum apud Murat. tom. I. antiquit.

medii aevi , & quae in annalib. an.

8 in ex eo reserti Confer Erchempe tum D. I. sol. IV. n. i. edit. Pratili.,

& Cedrenum pag. Ur. ac Curopalatem pag. . edit. Parae Ut autem ab eis vallata saepissime Nicotera fuerit saeculo ita vide Arnulphum Calabrum ad an. y i.& y o. editum a Tasurio tom. a. script. Regni Neapolit., sed potissumum direptiones saeculi li. apud

250쪽

bris in gratiam Henrici S. Severint Civitatis utilis Domini Bonifacius IX. divulsit (5 , suaeque, ut prius, integritati in

ter illius suffraganeos restitutum voluit. Unus Bilanianensis, seu Besidiensis revera demtus est; nam tametsi Graeci illum in laterculis suis Regino contulerint, vix tamen primis tantum post Dioecesitan avulsionem temporibus urbis illius dominium (s 83 habere potuerunt. At ut Consentiam , ita de Besidias Archiepiscopo i Salernitano, intra cujus Urbis Principatus fines sui erant, suffragari tandem voluere Romani Pontifices, ut ex eisdem (sy , quae suaera laudavimus diplomatis patet. Qui autem deinde factum fuerit, ut tot Saler- nitani Archiepiscopi Sumaganeis ad Metropoliticam amplitudinem sublatis, Consentino Comsan A, Acheruntino, in qu ripostremos duos Primatus etiam iura olim ab Urbano II. S Iernitano ( reservata traduntur; Besidienis tamen ad antiquam redierit Romanam Provinciam, in qua Alexandri III. aetate iam erat, non est hujus loci investigare' subtilius . um itaque in hoc diplomate Geratinus idem ac Locrensis sit, qui medio aevo ab Graecis S. Cyriacae (6ij nuncupatus

est, unde corrupto vocabulo Hieracium emersit: additi jam alii duo, Bovensis, Oppidensisque Episcopatus comparent , quos ab Graecis ipsis X. aut XI. saeculo erectos fuisse , ac

Regino subiectos nullus dubito (6a , quod Graecum ritum, quod

apud Malaterram lib. .eap.8., & lib. laud.adnot.ST. q. cap. I.& seqq. Inde factum ut illa- (di) Eo donati sunt nomine a Grae-rum Urbium Ecclesiae , alterius qui- cis medio aevo tacti restituti , ut aeud

dem Tropaeensi, alterius Regime uni- Constant.Porphyrogenit de themat.lib. rentur, quamvis unionis monumenta a. cap. io. & Protomat. ad an.yM.vi-

non prostent. Uide Ugheli in Tro- de subscriptiones Episcoporum et. &8- parensibiom. q. col. V., & in Nic Concilii relatas cap o.n. 13. & adnot. terensib col. I . 23. & y I.( Huius redintegrationis Bullam (6a Bovensem antiquum nonnulli laudat Ugheli. ex Archim Vaticlino putarunt ex Luminoso Bovensi Episcinite mox laudat . po, quem Lateranensi Conc.sub Martino(38 Vide iterum adnot. m. cap. an. O.subscriptum volunt- Sed auum Io. - ibi, tam Secretario I.quam in susscti- .( o Conser adnot. i. etionibus in editione latina constanter(do Urbani II.ea de re Bullam , legatur Bonensis , fraece vero Bono-

mutilam reserι Baronius ad an. i s. niensiis, quis non vivet ex hoc unico

n. 38., integram exhibet Ucteli. loe. Episcopo extundi nil certi posse. Sed

SEARCH

MENU NAVIGATION