장음표시 사용
121쪽
L. Sententiam singuli dicebat at stantes, L .h
EO Bristam de Form II 8. O. Inte s grae eiusmodi Senatorum sententiae X- flant apud Ciceron. Philipp. III, is. H, .st VII No r. Nec licebat consulibus in terpellare laentes, quamuis aliena Ulm ta immiscerent, quod data opera DOGI4U quam faciebant, qui Senatus consultum feri nollent. Z Quum enim antein post occasum solis illud fieri non posset: solebant Hen dicendo eximere, ut re infe- cta discedendum esset Senatui Cicero s. ad Emm. Fra/r. I Q. Qui plUra Caipha Vna oratione complectebatur, i iu
ad Romae I a. Qui alterius sententiam, sequebantur, ADSENTIRI se unico ver- bo aiebant. Et hoc erat 'verso adsentir quod Opponitur ali eri muto adsensui
et Erant dc aliae artes, quibus C. impediebant enatores Postulare enim poterant, ut o suleremss singilli, vel, si tota non essent senatores, quot numero licebat perscribi C. clamabant numeris ' natum Festus hinc voce p. LI. BrisIψα de Form V p. lv.
122쪽
quo quis peribus ibat in alterius siententiam. Vtramque loquutionem iungit Liu XXVII. i. Veturius e Licinius censores eum tendere , siquallorem deponere, re in senatum venire, fungique aliis publicis muneribus coegerunt, sed tum quoque ut verbo ad emiebatur, aut pedibus znsiententiam ibat Nonnunquam non omnino adsentiebatur quis sententiis antea dictis, sed aliquid praeterea addendum censebat, tum utebatur formula: ERVILIO G ADSENTIOR, ET HOC AMPLIUS CENSEO. Cicero Philipp. XIII, i. a)Li. pho I LDictis denique sententiis consulis e his rat, Vel pronunCiare sententias, vel easdem
tentia supprimere.Licebat enim ei ita tanta varie , tate sententiarum earum auctoresvi prin- discessio Cipe edere, simulque iubere, ut quisque ex pronunciatis sententiis Vnam amplecteretur Et id sibi vult solemnis illa locuti, PRONUNCIARE SENTENTIAM,
apud Cicer ad Famila, a. I, 2. Formula, qua tum utebatur consul, haec erat:
QUI HAEC SENTITIS, IN HANC PARTEM, QUI ALIA OMNIA, IN ILLAM PARTEM TE, QUA SENTITIS Quac
Verba a Aliquando etiam in altercationem abibant Senatorum sententiae. Cuius rei exempla collegit Brisson de rem. II, 8.
123쪽
verba lege praescripta explicat Plin. Epist. VIII, ι . His dictis, Senatore mutabant locum, singuli eo discedebant, v-bi recitata fuerat, quam probarent, sen tentia. In quamcunque ergo partem frequentior concesserat Senatus, de ea dicebat consul HAEC PARS MAIOR VIDETVR, in eam sententiam deinde confiis ienatur Senatusconsultum. Brisibii de Lormes p. S . Lli Varro equidem apud Gellium Noct. MI. sessit El, IJ Senatusconsulta Vesper disces' mi . sonem vel per exquisitas singulorum sien quotu entias facta scribit: quum contra Atteius Ph-
apito Tubero nullum sine discessione C. fieri potuisse consuerint. Sed salua es est Ad omne Sc .fiebat discessio sedion semper singuli rogabantur sentenias, & hinc illa demum C per discessi,nem fassa diebantur, ad quae non sin- Hlorum fuerant exquisitae sententiae. uberi gress I, t. Ξ . p. II.s illi. Denique C solemniter scribe - Π. atur, ita ut primo dies, deinde locus,v- i senatus habitus, tum porro qui scriben cons. lo adfuerint, postea, quis ad senatum re- Tulerit,in denique, quid placuerit Sena -- Ui, referretur. Integra C. verbis suis Legitimis perscripta exstant apudCiceron. VIII, 7. Frontin. cis quaeduct. II.
124쪽
1 1υ LIV. Verum ne si quidem ratum era Coiiur SC inisi Tribuni etiam 'lacuisset, Qui ei
tribunis perlecto Probe expenso, litteram T, si H η publica rideretur, addebant. ir. Hol
ret, suo illo solemni VETO intercedebant. Quotiescumque intercedebatilrmoraque fiebat C: auctoritates perscribsolebant. Cicero ad Attis V, a. ad FamVIII, 7. Id est, ut explicat Dio Cassi TV
υimS obtinebat,sed auctorit sinatus dicebatur Postremo seriptum SC in aedem Cereris vel in aerarium deferebatur, Sueton August. XC in tum Senatus dimittebatur formula solemni P. C. NEMCMOS TENET vel NIHIL VOS MORAMUR
Cicero ad diuint. Fatr. I, a. LV Ηο LV. Eodem ritu etiam sub Imperatori hi , bUSCondita sunt in nisi quod Princeps sub m orationem praemitteret,in Senatores plinmih , a .rumque pedibus irent in Principis enoi tentiam. Quin eo prolapsa erat Senatorum adulatio, ut orationes Principum plerumque adclamationibu exciperent Pliis a. Est GHq. quae etiam, ne periret adulationis memoria, in acta reserebantur. Idem Paneor. LXXV. Plura exem
pla occurrunt in scriptoribus Historiac Auga
125쪽
i Augustae, quae collegit Brissi,n de Gran. LVI. Enimuero, quemadmodum haec .
Senatusconsulta non nisi ideo inuenerant, .' Imperatores, tviderentur veterem Sena P in i tus auctoritatem libertatemque reipubli- cae tueri : ita ea fictione noli diutius ij pus fuit, quam ad ea usque tempora, qui bus serui uti paullatim adsueuissent Ro- mani Hinc coeperunt sensim Impera' tore rescribere, editisque constitutioni- bus leges veteres abrogare, nouaSinduce , re irrogare prii filegia, Omniaque, Ut paU' is dicam, pro lubitu decernere. Rescri-l ptis illis Principum vel ad libellos siue magistratuum, siue priuatorum respondestiatur:&tum vocabantur Epipoiae. Libel- lorum integra exempla eXstant tum L. q. de lege Rhodiatum in marmore Romano apud Bris n. ae Form. III, p. a. vel seni tentia cum plena Cauisae Cognitione fere: batur tum dicebantur decretae qualel exstat L. R. D. de his quae intestam. dec ves denique nouum ius colastituebatur: tum dici solebant ismet vesconsumtones. De quo discrimine plura disseruiat iure
LVII. Primus ita rescripsisse videtur . LVILHadrianus. Nam praeterquam quod sub bs 'ein principe noua quaedam forma iuri ae se publico aeque ac priuat accessit, In tan Hadria
126쪽
tum V Latin. Pacatus Panegyr. ad Theodos I eum legibus imbutile rempublicam dicat: nullius sane 1incipis antiquioris exstant constitutiones, quam Hadriani, a cuius temporibus etiam Gregorianum Codicem suum orsum esse,iam supra ostendimus Plures Hadriani Epistolaq sententiae Graece etiamnum eXstant collectae a Dositheo Grammatico, e quibus satis constat, quam rationem in rescribendo tenuerit Imperator. Eius deinde exemplum sequuti sunt Antonini Ceterique imperatore OmneS, quorum rescripta quamplurima iri Codice Iustinianeo, Theodosiano, ut Gregoriani&Hermogeniani fragmentis exstant. LVIIJ I VIII. Neque tamen ob rescripta illadbhpi ita statim desierunt SC fieri, quamuis ea ex eo .mς tempore rariora esse coeperint. Sane sub post ut ipso Hadriano,Vt aliae empla praetermit- dxi ni damus, prodiere SC. Iulianum Apronian . ' num. Tertullianum, sub M. Antonino Orficianum Recentius mihi non succurrit Et sane, qui ex eo tempore demum plane desiisse Senatusconsulta exi, stimant eis nos non inuiti nostram adiuta gemus sententiam.
o. IlX. Et haec sunt leges proprie sic di
Υransi Elae, quae Romae, tum libera adhuc re in. . . put lica,tum sub Imperatoribus,viguerunt
in I riam etiam de aliis quibusdam rebus, qua
127쪽
rum obiter hoc titulo meminit Impera-ζοῦ xor, quaeque e AntiquitatibUS lucem a-gia. liquam desiderant, paucis agendum. Eadem enim *. s. h. t. qua de Principum dis- serit Constitutionibus, etiam priuilegio-ti rum, ut uegis Regiae, qua populus imi perium nane in Principem transtulerit, et facit mentionem. De utrisqUe nonnul- a monere Operae fuerit pretium. . . iv Nonnunquam Imperatore quae-LX. - . dam statuebant, quae ad personam singu-ἰ i, larem pertinebant, neqUe trahenda erant Qxint 3 a ad Xemplum, quae siue poenam durio 2. β rem irrogarent, siue quid alicui indulgerent ob meritum, priuilegia, adpellabantur, quasi priuaeleges ut tradit Geth Noct. Att. X, Io Isidor Orig. V, .f. Et olim quidem priuilegii vocabulum sere semper in deteriorem partem acceptum Videtur pro, poena extraordinaria, quae Certae perso-1. nae tantum infligebatur te sane a. a Crata aeque ac decemviralis dum PRIVl- . LEGlAMRROGARlvetuit, poenas eius - modi duriores quibusdam hominibus eY- . tra ordinem infligi prohibuit, ceu vel exb verbo RROGAR colligas, quod ad poena pertinere nemo ignorat. Vid. Enen . hel de riuil tur Ciu. I. a. O R. qui etiam obseruat Ciceronen Vocem priuilegjum plerumque in deteriorem; rarius in meliorem Partem, accipe
128쪽
re Ast iani libera republica, saepius hanc legem migrabant Tribuni plebis, inui cunque e Ciuibus ad maiorem potentiam adspiraueratnt. Hir Milonis odium Pompeius in Ciceronis Clodius multa statu erat, quae a legibus abhorrebant, quaeque Spse Cicero riuile im vocat ro Domι XVI Postea saepe e iure Victanti
etiam Irnperatores, eoqUe pertinet eXempluna D. Hadriani,qui herae Cuiusdam te uitiam poena satis rigida vindicauit L. g. pis II de his qui fui se at tum ud vero non mirum in herili imperandi ratione Theodosius tamen iusserat, ut si Impera tor odiosum eiusmodi priuilegium irro paret, poena triginta dies differretur. His C de poen. Quam legeira , auctore Ambrosio,occasione tumultus iri ludis Circensibus The onicae excitati latam, illustrat Ad Recheiab. Disert m polis. Tom
LY1 I Xl Ast solebant tamen iei,efici divinis vel certo statui, vel momi in generi
saepe in iure 4nostro occurrunt Armiugio credisorum, Ariuilegia sit, reliqua. Quin
singularibus hominibus concessa contra ius commune beneficia primitata au diunt, tum apud auctores, tum iii iure nostro, in quo etiam adpellantur strum aprs, mugia, L. Theod de itiner min. vi per
129쪽
personalia rescripta L. s. eod. Talia priui- legi fuerunt leges de Menandro L. s. s' vo. D. de captis ut de Hostilio Mancinora vis D de legationisus Cons. Iac. Gothos red ad XI Tab Tab. u. p. zar LXll. Reuera ergo extremi tempori LXu bus summa potestas legislat oria penes Lς κ*
Principes fuit, quibus eam delatam esse oer LEGEM REGlAM consentiens est iςgi. a- reconsultorum opinio. Vlpianus L. 1. . .
aeco'stitui princ I uodprincipipla in Pon- uit, legis habet vigorem. utpote quum LE Sjr ' , REGIA, quae de imperio eius lata es, opulus e S in eum omne uum imperitim potestatem eo erat. Quae totidem' erbis repetit Imperator . si Ap. h. r. Me linit quoque eiusdem legis Alexander inperator L. P. Q de sam ubi ait Licet uim lex Imperii solemnibus iuris imper ,rem fluent nihil tamύ tam propritimaveris est, quam legibus vivere Lemmnim Imperii hic eamdem ene ac legem Tegiam, iamdudum obseruarunt eruditi LXlli Astea de lege dici non potest, XIlIuantae natae sint inter eruditos con- 'Miae
ouersiae. iam in Triboniani cerebro et 'iisse natam, suspicabatur Mart Schoohi isnxς 'his in Miris de lege Regia Triboniam ' ' suam repetitis curisauciliorem edidit sub tuto de quadroplici lege Regia ranc sinu. Quum enim Regium nomen
130쪽
exosi sint Romani, neque unquam Augi Rustitulo tam inuidioso se pallius sit Ocnari: nec verosimile fiat populum Romίnum, qui, Caesare interfecto fissus ciuili bus discordiis, tolerabat magiSmonarchilem, quam perpetuam optabat tam inim i lca libertati lege in seruitutem se ipsui addixisse non praeter rem suspicari sit lvidebatur Schookius, quidquid de te Regia in iure nostro legitur, e Trib
niani natum esse ingenio. Nec mulialiter sciatiunt Comianus Comm. I, QVultei ad s. o. Inst. h. i. Sed School iam abunde satisfecit oesiis Huberi LXIV. LXIV. Res ita se habet. Quum A V taustus omnia intestinis fessa distidiis ni
statuen mine Principis in potestatem suam -- cepisset Senatus aeque a populus sensim plures honores decreuit, mo hanc modo illam τῶὐρίου partem detuli Sic anno Q DCCXXiU. 'ei conchtribunitia potestas per omneni Vitam, Catumque ut ad Augustum prouocare esset, utque ipse in omnibus iudiciis si fragium Mineruae ferret. Dion Cassi LI, p. sis.' Mox anno V. G Ioccxx consulam septimo solutus est Augus a legibus, idque denuo repetitum anno C. IIccXX Dio LIII p. yδa.&LIVD Qu9 tamen . non de omnibus otiana