Ioann. Gottlieb Heinecci ... Antiquitatum Romanarum jurisprudentiam illustrantium syntagma secundum ordinem Institutionum Iustiniaini digestum : in quo multa iuris Romani atque auctorum veterum loca explicantur atque illustrantur

발행: 1719년

분량: 1102페이지

출처: archive.org

분류:

451쪽

f. Quae in priuatorum domini; -8ςs dicebantur res priuatae. FERUS vel man- o p. II. Priuos frivasque antiqui kVςi

pro singulis ob quom caussam ct mancipi dic Iur, quae muscuiusque sunt; ii riui tum Add. Noli I O .st. li Nesillae priuatae apud veteres Ro-ti vel manci i erant, vel nec mancipi. mancipi dicebantur, quae Certo los ciues Romahos ita vendi

se V ANCEPS, res MANCIPI CVPI adpellabatur in vendii in uictionem praestaret Nec

res erant, quae non poterant isto rori vndein periculum rei pe- Orem erat. Plauta in Persa IV, j.

o perieuis is emat qui eam mercibitur, UPIO neque i 'omitiei, teque quisquam dabit. ni fiserius: v si . .

mihi ossi est litibus

Vniuerso corpore Iustinianeo nulla us di itinctiotiis in lata erat L Gn. C de iure flutrito Hotom. Auti, ribdini ni. U. p. IV

452쪽

Nisi mancipio accipio, quid eo mi

Vndein distingui solent manPiptursra, Lucret III. v. yyf. Vitaque manci io nulli datar,

vivi mancipiumo fructus, κὶ,9 ις 'Cicer Epist ad Fam VII, p. 39. io xv XV. Mancipi res habebantur e . di in Italico solo, Vlpian Pragm. . manet immo in prouinciis, si quando 'rat datum ius Italicum qualescis permultae recensentur in nit. D. . sibus ' Adde Henr. Noris de L poci Maced. IV. '. et Eiusmodi locabantur agri censsi censiendo. est vo Ai. p. a fi Cic. ro FZace. XII. & ibi lGraeuius. Reliqua in prouinciis pipossessiones dicebantur,' usu tenebantur, non mancipio Fest Misi os 37 a Porro rebus mancipi sinantur II iura praediorum rustic veluti actus, via, quae ductus III, si Mancipi non indeclinabile est,

453쪽

LIA. I. in L i pio dati l V. quadrupedes, quae colloue domatatur, veluti boves a sint, equi. Ceterae re omnes nec pidicebantur. Vlpian Fragrari Maea. l. Fiebat Nero rerum mancipi alie-

MANCIPATIONE, unde haec nu a species alienationis rerum an Abili, dicitur. Vlpian a L R. Cic o aliena- Quamuis enim res mancipi etiam ' hA Tollent sine mancipationi tamen parione,

antum in bonis erant accipientis , dominio. Vlpian. I, io adeoqUeicipi esse desinebant, nisi modo adii iuris ciuilis accessisset dominium. :rtinent verba Horatii pis II, a. proprium est quod quis libra mercarus' aere est,

Dredam, consultissi credas, mancipat

M sane Horatius de rebus manci- ex sententia inreconsultorum et capione possent adquiri. Conf hulting. ad Vlpiata. Fragm. XIV. N. Mancipatio erat actus legitimUs vn. si adhibendi erant quinque testes, q*i' omani, puberes, cum libripende quomo a talo. Ritus dorimulae iam su-dus Θηρ

sunt Id modo addendum, una Dd i man

454쪽

mancipatione hic totum aEtiam consueuisse Vocabatur mancipatio nexus.' Festu voce nexum p. 3Ξ . xum est, quod per aes libram nexum aes dicebatur pecunia, quae

xtim obligatur ' Hinc mancipio alicuius esse dicitur, quod factum prium ' Cic. adium VII, yo. mancipabant, sponsionem interpol ni quid suum sit, se euictionem pro

ros Varro decingu Lat. Vis p. ys. Manilius scribit, omne, quod per ob aes geritur, in quosnt mancipi. Scaevola, quae per aese libram flant Iigentur, praeterquam quae mancipio Hoc verius esse, ipsum verbum se quo quaeritur.' Nam idem, quod ol

per libram, NI QUID VUM SI

nexum dictum.

XVlli. Quemadmodum Vero patio propria rerum mancipi era alii erant alienandi modi, quoru clam eiure gentium, quidam e iurSς' Vm descendebant. Ad prius genu inent occupaIIo adcretio, inuentio, alide quibus copiose hoc titulo agit irator Nos id modo addimus, i duo rem inuenerant, quorum alter henderat, alter adprehendi viderat

munem eam rem trisque esse

de solemnis formula: N CO

xVIII. Modiadquiis Tendi iuris

455쪽

. similis quodammodo hodiernae: fari Seneca E im CXVII. 'u- ruid livem, ramex pecto, donec vicinen OMMVNE; ipse mihi dico . Phaedr.

ι o. nuenit caluus forte in triuio pectinem, cloces alter, aeque deriectas pilis, Dia, inquit, EST COMMVM, quod cumque est lucri. Plaut. Rudent. IV, 2. . 6. Vbi poetala comani argutias hac in re in risum

- mitte viduli iR. Numquam hercle hinc hodie ramento es fortunatior, R. Non/robarepere an o mihipotes, ni pars datur, ut ad arbitrum redistir, aut steque o

R. Auemne sugo excepi e mari PTR. At ego insectaret e littore, R. Meo labore, opera horta ZTR. Num qui minus, venias nunc dominus, cuius est, ego,

qui in pectaui procul

hunc habere,fursum quam tu GR. Nihilo. TR. Mane molia, V argumento ocius nonsum se fursum fac dum ex te fictam. R. Nestio, neque ego ista leges vestras urbanas ρις,

456쪽

Nisi quia hunc meum esse dico.

ego item aro se meum.

Praeclarus anu locus, quo non soli Veterum ritus, sed & complura tur stri loca lucem haut mediocrem Ger Nood Probab , 8.1 .stqu

Mori plures sunt res recenset Alean'. or Cari sitim'. q. mancipationcmnum' co jure in m h et sucopionem, sed d mala intollecto loco Vlpiani, rogu quo seruus, quem ciuis Romanuue Romano emerit, quique ei trid tantum in bonis eius esse dicitur,mmciparus es, nec iure esus, nec an s. Iane enim Vlpia non recensere voluit modos adgiuri Quiritium, neque negat, sertradisum aliis quoque modis transis in dominium Quiritarium. Sidorum meminit Varrori erust. ex fere resim mitioni in domi mum per c se ait, ac deinde huc

hcretia' m ni ripationem, in μν vem, v Mastronem, sis corona emtioctionem. Et hac in re Varronem Sigonius de antiquo iure civ. Rom. Lne Varronem modos omneSaec

voluisse, cu ex particula FERE qua tum praecipue patet ex Vlpian. I

457쪽

iisdem vero haut immerito adiece- l rogationem & modum, quem C. 1 lianum induxit Quae quum ital ndecim erunt modi adquirendi tu. uiritium, Maereditas, Ii mancipatio, abi iure cesso IV. usucapio V. sub coemtio, VI auctio. vll. traditio, adiudicatio, X. lex X adrogatio&iodus adquirendi ex SC. Claudiano imo modo infra m . it. Ira deo L/hro I. at o de nono Lib. III. t l. de ultimo Libro III. D. XII a - s. me secundo modo iam diximus t n. VLVll. lX. Ergo restant imitire in sub corona emtio, auctio, traditίo, as id ut O lex de quibus nonnulla ex uitatibus erunt monenda. In iure cedebantur re tum man XX

lum nec mancipi, tum require-HUl tres personae, quarum v ce bat,iori

e vindicabat; tertia addicebat Vlpian. IX Cedebat dominus, vindi- is, cui cedebatur, addicebat Prae.' et Praeses prouinciae, Vindicaban rem is, cui illa cedebatur, cita a In Vt eam tenens diceret: HANC

LM ESSE AIO Tum interrogabatri vel Praeses, an alter Contra Vi

et Solebant enim olim possessb- contestanda rei vindicatione non

458쪽

solum negare intentionent actoris ipsi rem adserere veluti apud p Lud H L, δή ubi altero dicente:

MEUM ESSE DICO statim alte cit: ET EGO ITEM AIO ES

UM Cons. Cic. pro Muraena II fra Lib. IV. it. VI. n. Quaerigo Praetor et Praeses VtrUm con dicaret, an alictor fieret Quo dubio pertinet formula apud Ut Probum A. F. A. An s auosor 8gante domino vel tacente, praeti addicebat vindicanti, hac sere vl

inula: QUANDO TU NEGAS EGO REM 'RAESENT ET ICANT ADDlCO Cai. Institi

Boeth. Comment ad Cic. Topic Lib xxi XXL Emti sub corona quid N ἡ stendendiim paullo adcuratius. rona hostibus praeda venibat .in his ' captiui,qui venditi in seruitutem debantur Hi ergo sub corona ver

Cebantur, non quod milites eos cui caussa circumstarent, eaque Circur militum Corona vocaretur, sed qui captiui venale starent coronati,

Caelio Sabino Catones docet

VII . . ex quo etiam discimus eos qUOrum nomine nihil praestabat tor, pileato Venire consueuisse. colligas, mancipia sub coronis emta

459쪽

ninio iuris Quiritium, adeoque eiacsecurum fuisse contra quoslibet,un patet e Varrone deste usi. II, empla eiusmodi venditionis sunt ii iiii. LIII, M. Flori IV, Q. Caesarem P a Gallic III, 7 .in alios.

li Auctione adquirebantur, quae s

ue publice proclamante praecor auctio 3aesente atque addicente magistra hasta emebantur Festus . ses. subiiciebantur ea, quae Abtice vetat 'bant, quiasignum praecipuum est ha- Cicero Phia p. ILa6. Hosta posita

Iouis Datoris bona Cn. Pompeii Maci acerbissimae subiecti Praetoris.lm, quum res ei addici soleret, qui tum augeret, factum est, ut ipsumes enditionis genus auctio; isque,a quo merat, auctor, ius denique auAiti uuaestum auctoritas adpellaretur. vocabulum deinde ad dominium Umque prolatum est, ita ut omne ii ius quocumque titulo adquisi- ocaretur auctoritaTr Vt praeciare lauit Sigon de antiquo iure Cetu Rom. t . Plura dicemus infra Lib. II. Tit.

IX. n. st

. Traditione adquirebantur solae nancipi, quippe quarum dominia thzaia endebantur, simul ac ex iusta caussa vi tit traditae ian Pragm. XIX, T.

460쪽

Ne reserebat, mobiles res essentirmobiles ut adeo manifesto erre traditionem ad res mobiles tant L

nuisse existimant. Vid. Schultingi

pian L c. p. daa. me traditione veeta egregia quaedam obseruat GeProbab. II 6.8.1sisqv. Non muluersa a traditione erat cessio vacsessionis, quae mancipationibi unquam accedebat, Vt patet ex ripi. V. lavxxxi ubi citatia mancipans monimentum Licinic

theo dicit, EIQUE VACUAM hSESSIONEM MONIMENTI S :

SlT, qua de re plura obseruauit Frmer ad Leg. Cinc. XULXxi XXlU. Adiu arsen dominiu;ξ ἡ,1 tum mancipi, tum nec manco quirebatur in tribui illis familiae urcificundae, conmmni do , sinibus regundis Quotieiudex uni ex heredibus vel ciis cinis rem adiudicabat, statim haecus transibat dominium. Vlpian. XIX. IAE. Vnde adiudicatio traditio usucapioni aequiparatur. L. . . flatu liber. Praeter tria vero illa iuditus erat casus, in quo dominium k Ita legendam pro INQUE V

SEARCH

MENU NAVIGATION