장음표시 사용
561쪽
I Legatum est donatio, quae legismo
est, imperative, testamento relin- quid Vlpian. Fragm. XXlU I. Legismo te lit Vlpianus, quia veluti legem te-iicit heredi, quid ab eo praestari ve- leo graecis legare est,mοθετῶν a XXII, a. Imperariae fieri debebat matio, id est verbis directis, L. a C. delegat L. is C. de testam Scholi- at aa Sasr. II, r. p. Uerba enima non erant valida ex legibus lLirum, sed ex voluntate tantum derum descendebant. Denique te ρ relinquenda erant legata, non Co- , antequam scilicet Iustinianus lem fideiquecommissorum naturam lauit. Legatorum genera erant quatuor, Π rotionis, damnationis, incndi modo se luplicia
prae de testatores plane instar legislato, loquebantur. mi futuris Imperati- ut sistebant iisdem utebantur testa res PRAECIPITO , SUMITO c. gislatorum formula, erat DAMNAS STO L. a.pr. L. 27. F. f. D. ad L. Aquicadem vero etiain testatoribus solemnis
562쪽
praeceptionis Caius IV. II, 3. t. Fragm. XXIV. a. aut Sent. Recepi
b Quarum differentiam licet suIustinianus , dum legatorum II quibuscumque tandem relicta sint eamdem natumin esse voluit: L. r. cde legit olim tamen permultum irat inter haec legatorum genera, qureconsultis dispinatione fori indu non praeter rem existimat Schul ad Vlip. c. ρ- es. ny ULPer vindicationem his verbi per ri hanta O LEGO SUMlTO,
legatum erat in legatarii arbitrii ipse sibi adita hereditate, statim Poterat. Tale erat illud apud Vir
neiae V, v. fit. SUME, pater, nam te volin rex n
sius Anchisae longaevi munus BEBIS.
b Ant. Faber Coniect. VI, I. quati specios ad duas reuocat, in icandamnationis, cui tamen respondit Hillig. Donessi enuel. Lib. VIII, p.
563쪽
a verba Serinus Scholiastes uit, percipe am verbum est iure- rum quoties legatum non ab herede is in accipientis arbitrio. Per damnationem legabatur his,
: Vim verborum illorum , qui- ex L. a. pr. O L a . f. s. D. ad L. paret, etiam legislatores Vtebantaur,xplicat Seruius ad Virgil. AEneid. a In iure quum dicitur DA ESTO, hoc est, damnatus es ut des, lamno te, ut des , neque alias libere-erinde ergo hic heres erat obligas vel a iudi re vel ab ipso legisla- Si damnatus, vudein lis infician- ebat tu duplum PaulL Recepr ent. sinendi modo ita legabatur I REs V 43
HABERE Vlpian. Fragm. Cai. IV. II, 1.y. Heres ergo cla-ur quidem, sed heredi simul pertur, aliquid sumere.
oicebatur etiam tunc res optimo iure
564쪽
VL VI. Denique per Araeceptionem V . bant his verbis L. TITIVS ILLAM PRAECIPITO. Vlpian Pragm. XXVI, ' ut in notas Magnonis eae P. S. T PRAECIPITO, SUMITO, TIBIQUE BETO. . Res hoc modo legata ratum vocabatur, vel praecipuam. Fesce excip-m ρ.aδ . idque plerumqulinquebatur uni ex cohermibus. E
ἡT' gar poterant res, quae tempore mottidii testamenti testatoris ex iure um fuerant. d Per damnationem e
d Si res legata pondere, mensura, me instabat , sufficiebat, si tempore iure Quiritium testatoris esset. vero, Ob quam hic exigebatur dot Quiritarium, haec erat, quia lagaiusmodi concedebatur rei in quae olim instituebatur hac
HANC EGO REM EX IURETIUM MEAM ESSE AIO Cic
Mur. XIL Hac vero formula thaut potuisset legatarius, nisi res testatoris fuisset ex iure Quiritius Echulting. Iuris' anmus.F. Ut
565쪽
do res omne legari poterant, etiam te, dummodo tales essent, ut dari pos Vlpian Fragm. c. Cati Inst. II, X Kro fieri haut poterat in vindicatio praeceptionis legatis. Si coniun- una res legata fuerat pluribus per ionema par deliciens ceteris col-riis adcrescebat in vero per δε- onem: tum pars deficiens penes hei manebat Oisel ad Cai. Insi. II, 3. . um in Dationis poterat repudiari:
S. I. L. 8 . f. a. D. de legat. I. non
legatum damnationis , Plures dif-ias dedit Merili. Ob VLva. Sustulit hanc differentiam, ceu su- ό . .'cimus, Iustinianus, e ita tamen si es a Iu-Vt non satis caute plures leges quaest 'μ' id discrimen pertinent, pandectis inserrimo S C. Neroniano non quidem subta, quae inter formulas legandi erat dif-rentia. sed tamen constitutum, ut si a- modo aliquid relictum esset, saltem aret, tanquam si esset per damnationem ictum Vlp. Frigm. XXIV Iti Post Constantinus M. verborurn quidem, at in actionum disserentiam sustulit. L. ἰS. 4e es L. I. C. h. t. Denique hancta it Iustinianus Vid. IMLa Costa ad
566쪽
inseri permiserit. Vid. M. Aurel de υν r. XL. o. Schulting. ImiX Lς IX. Porro non modo singulae,. dia ri poterant sed uniuersarum pars , , ut puta AEVlVS HERE CUM OTITIO MEREDITATEM PARTITO DIVIDITO. Quo dia pars bonorum legata videbat teratin alia pars, veluti tertia quinta legari, quae species artiri labatur Vlp. rvm XTIV, . de fideicomm hered Cicero pro GO V S de Legib. II, o.
hus le- legatum dabatur, nisi eXtraneo.
tilia; ptem es, qui in heredis potestate in ue erat, nisi sub conditione visaoseqv. legari poterat ciuitatibibus, quae sub imperio Populi irant, idque sub Hadriano SC cauli Vlpian. Fragm. XXIV, I Quod D. Marcus etiam ad collegia L. ao Gob immod ad viros extendit 1 D. de legat. i. vid. Merili Variat lac. II, Schulting. Iurispira ρ. U.
. l. 2 XL Quemadmodum vero legit
naulen Tabularum tantum quisque legar rat, quantum volebat ita inde fit plures hereditatem tot legatis exh
567쪽
i fiollent. Minc primo lata lex Furiaentaria a C. Furio, Tribuno plebis, lutum, ne cui liceret ultra mille as- vellegare, vel mortis caussa donare, rquam Cognatis CertiSque personis, erant e. g. cognati manumissioris. m. XXVlli, Si quis alius ultra immam legatum acceperat, non re Liatur quidem legatum, sed legata ii nen quadruplum reddere cogeba- nil haec lex minus quam perse-
tur Vlpiano Fragm. I, a Conservn Oh ru XX XI. Mox vero hanc legem elusit Ro-Xu. t sim calliditas Coeperunt enim Σ' tot lem non vltra mille asses legare n tot scribere legatarios ut sic t eredem nihil aut parum remane- unc postea lata lex Voconia a fata litici Saxa, A. V. G Xciv. Caepione po Coss. ex qua lege non solum teres institui haut poterat, nisi init. Oorum parte sed& illud cautum ὶ qui census plus vlli legaret quam
liacius OUXIX, 3 . substituit natu quomodo Varro de L. L. lib. VIII. nulis aeri legasse. Pondus vero as- pro temporum ratione varium fuci docet ilin. Hi 2. lati XXXIII A.
568쪽
quam ad heredem heredesve perii Cic. Verrin. I, 3. Ad prius pertinet locus vexatissimus Dionis
que lege Voconia Aheribus prohiber. qua maiorem centum millibus nummi
reditatem spicapere ea quoque legdamsoluit Quae Dionis verba diDOtest, quam male sint habita ab in tibus scilicet quum Asconius Pe
censos interpretaretur os, qui
milliam possiderent, in Dionisi plerique intelligendos putarent sest credideruntaegemVoconiam proh ne quiS qui centum millia HS into beret plus quana quadrantem bono est XXV millia sestertium femiiaa quere g Vidit eum erroremulus ad Insidest deis. hered sed nec expedire fatis potuit. Sed luculecuit L Perigonius Dig. de Leg.
g Ita iacius, Hotomanus, Ant. Augustinus. Quibus multerrante, Coralius Nynsingerus, lectione Epitomes Livii III dec ina lege fecerunt duas, Volum
569쪽
' Fqu in textu hocDionis intelligendas trachmas, quas semper fere in animo ni Graeci criptores, quoties de Ro- pecunia loquuntur. Nid Io. Fred. oti de pecvn. vet. Id. Ergo mu- aer hanc legem non plus relinqui po- luam XXV millia drachmarum vel' estertiumulis Enimuero etiam Voconia illa xvi vallitterata demum est per opulentiam
tis Geli Noct. Att. XV a nec quUm tio. lieres tantum pertineret, ad Vsimnnationem visas. Princ. IV. de M. Ergo nouissime demum lata est lotia.
V. Est hoc plebiscitum, quod tulit I f. ridius Trib pleb. ii temporibusta' ii, Cia Domitio M. P. Caluitio
miam, quarum illa mulieres nihil capereermiserit, haec tantum quadrantem boarum illis permiserit, si testator fuisse::nsus, id est, si CM. numum in bonis ha-iistet. Cons peragon. Di . ad Leg. Vo-
Ridiculus ergo Glossatorum error est ii Falcidiam hanc legem dictam volunt πο ου σάλκουc, ο ηλοῖ ορεπάνη;ν, id est, Glce vel desalcando id Scholiast in
570쪽
te ex parte supersunt L. I. M ad L.
. ibi iluribus constitit capitibus, h)priore libera permittitur legan his verbis: QUI CIVES ROMANi QUI EORUM SOST HANC
ah Non anno ccxui. . Seruilio iterum ML. Antonio cos vitrander ad Cai. Inii. II. . . s. at k Magna cura ea capita collegit illi que Fracisse Balduinus, cum conia, Iulia, Papia Poppaea, quilia edidit Bas. IV. I.