Dissertatio nonnulla de auscultatione organorum respirationi inservientium attingens a Francesco Emerico Pepeu Tergestino ad lauream medicam assequendam habita

발행: 1846년

분량: 26페이지

출처: archive.org

분류: 생리 & 의학

11쪽

eis in sano resonanti Si homo, dum respirationis orgam austultatione explorantur, loquatur hombum mbo seu vocis fremitum In iis plerumque obtusum, tu universa

thoratis circumferentia advertimus , quorum vis in regionibus variis diversa a broactorum volumia mpia situ vario dependet Bombus et rem mira talis, generatim ad regiones in scapulares atque ante θ-Sup Hores prope sternum clariores, eoque magis si aliquis aeredat marcoris gradus

I pueri respirationis soni valde adultorum somitores facilius adnotantur notam et alteram tenent sibi propriam, quae comparatione potius distinguere, quam uerbis definire licet Copiat aeris maiorem, lenullato organorum perspecta, in pulmones, qui expansionem maiorem magisque promptam concedunt, ingredi viderer In senibus e tontra respiri plerumque imminuuntur soni Feminae maturae sonos distinetiores, quam mares adulti exhibeat hoc quoque sub respectu pueris

proptores.

Rumores omanis reviratoriis morbo Pessumdalis pertinentes. Soni sanitate vigente sponte nati, a morbo vel augeri, vel imminui, vel penitus supprimi, vel varie mascari possunt. Di iij ro Orale

12쪽

A. Soni respiratorii adaucti. Cum ait maiori in eopia, ves validius bronchorum parietes conspiraus notabili absque impedimento pulumones ingrediatur soni adparent ad initi. Hic spreta atri. vinatio ueritis a. Respiratis Moneturiis ejusque varietates. i. Res ratio puerilis. Si respirationis soni, quila adultis audire phusiologi ea uti tonditione fas est;

sonum Montaliam et vesticularem puta, morbo vigente, tali paelo in crestant, ut illis in pueris sanis, exploratione pereeplis aequiparari possint; respirationem exa rasum seu uenilem medici declarant. Quae plerumque, tum pum unus e tantum illius pars pu raonis vires vel partis morbo eorrepta sungere queat, contingit Respirationis exagerata sundamenta, aeris topia maior partes sanas ingrediens ejusque impetus

α Respiralis r riualis Nonnumquam sonushrontalis pertinens, sono vesticulari imminuto vel abi is distinc in advertitur respirationem tum Montaim

Iem die t. Qui respirii modus a quovis obstaculo, aeris in nrinimichronchorum propaginibus atque vesciculis pulmonalibus, ingressum egressumque impeuiente aere in majores tantum tironchos admisso tausatur. Tuliaris, ronctialis emisiatio nuneupatur, si valde clara atque distincta, Fris per tubum ligneum persantis sonum simule . Raevitatio Bronchiriis flans a sensu pretiliari di, gnoscitur, sere talis, ut si inspirationas e bu, ah ah ex-

13쪽

ploranus aure adtraheretur, expiratione subseque vero, contra aurem impelleretur. Talia respirationem bran.

ctialem, latronehiis superliti propioribus eontingere

demonstrant.

Respiralis hioactialis clarius generatim, textu purumonestimachos circumdauli in spissato elucet; rouehiesis sonus imae bene evolutus, satilius quoque uan cum aer pulmone ingrediens timuinos eo uelo majores perirauseat, aure sonum similem illo, aere persistulam amplam lante ii duelo, adnotatur Sonus bro chorum proprius justo magis expansus prDpter malom aeris immissi volumen, nomen satus bro histis iustis exinde nactus. Si quod rarius, partialis Non orum eurismari ream, cavernam emulans, vel quod saepius, lavea si parene hyniate pulmonas: exeso oriatur et ast haustus, bronchorum ope libet i mittatur sonus brinthialis

amplitudine ae murmvre in regionibus Ioeo adsecto pr. Respirati ammonica illici rasis habetur, in F, hus cavum amplum, ostio angustiori, aerem atroneVisaeeipiat; vel si favea superficialis in pleurae eavum aerem ingredi sinat, dum humo siquidus plane defietat, vel vix miuima in eopia adsit Sons talis ammonisus duDi iij eo: GOrale

14쪽

M Ves ex integro Suppressi. Respirii rumores debiles evadunt, vel etiam quamd ne omnino defitiunt, quia habitualeia respirationis torporem comitem habeant quod absque morbo, hinc inde videre eontingit Imminuitur regni rationis murmust, si bronchorum propagines et pulmonum vestieulae pro. pHarii clauica amissa, parum reactionis, aere liausto, expansae exsereant impersecta hinc expiratio perficia. tur, et nova aeris unda nimis exigua, sisque organorum respirationis murmure pectoris cavum percurrat Veiascicularis tumor deserestit vel plane desideratur, siti actorum minorum compressio, vel vestieularum pubmonalium oppletio adsint quod in hepatisatione, tile eulis tumore te videre est. Rumore vestieula imminuto vel deficiente bronchialis plerumque inerescit m mor Ambo si oppletio vel compressio valida hronehorum majorum contingat silent rumores; v. gr. in Gh-sione, catarrho, tumore.

Respitii murmur tu regione anter superiori, prope claviculam et sterni manubrium ci regione supra claveari, dorsali superiori, infra scapulis rarius deficit. C. Respirationis rumores immutati. Rumores respiratorii varias modifieationes, a dis sicili et eohibito aeris introuehos et i vescitulas pulmoneses ingressu, inductas subeunt Rumores tales Hum

15쪽

Bhonctos varios a Genne distinetos exhibet. A Rhonesi oeseiculares.

i. Rhonelius vestieularis hunuidus. a. Rae erepitant humide, seu treyhalion. h. Raeciora erepitant. α Rhonchus vescicularis Meeus. Risu erepit lore is posses ultra, Seu ΠΙ-

i. I honectus eavernosus humidus Rae carem ae seu in uillament. α Rhonchus avernosus sie S.

16쪽

i. Bhoathi esticulares immidi.

ra uatio GemeGramoeta talem praeseseri, quassa pinguedine parea in eopi ebullieuli Breveniani , vela salis marini igni expositi decrepitatione, arte obtinetur Laen e Dunων. Bene erepitationem saui pulmo nis aere dixitis manu eompressi simulat. Talem rhou-thum erepitantem ullis parvis distinctum in priinopneumonitidis stadio, eum scpsdum sero- sanguineum in vesticulis exhalatur, adnotare eontingit. Ah aeris eum liquido estuso commixtione e Tormantur bullae, quae dein ruptae rhonctum trepitantem exhibent. Ille rhonehus bullis paruis maguitudine similibus a taeteris cistinctus, sub inspiratione tantum percipitur. Rhontatis subet stans Muciora erepitant Memnethnonnisi modiseationem retali sistit, et sensationem hullarum majorum, volumine dissimilium diruptarum praebet plerumque pulmonum angeloidesis elised, maiis signum. a. honesti vesticulare sicei.

posses ullas, seu ex ument Gennec Bunctus epitans incus magnis bullis, italice rariolo strictatotam quoque dieius sonitus vestitae siccatae adri ex. p osae imaginem refert. Talem rivinclitata a me,

17쪽

IT praeeipue si, laesis pulmonum vestientis, aer inspiratione admissus in textu vescitulas ambienti sese expandat, sive in inphysemate obesari, insurgere docet.

Rhonchus inuessus mugia ziae et , amorientium rhoncho non longe distat, quem et aurei ctori non admota percipimus. Bhoachus hie a bullarura magnitudine discrepantium, ab alae pertiouidum spissi rem muctim eae , in bronchiis variis tolleelum tramaeunti, tarmatarum ruptione originei trahit. a. Rhonchi bronchiales sieei. Montatis sonortis Varis mae sonore re, siver semen Gennec . rumorem plus minusve gravem, aliquando valde intensum exhibet; qui cum dormientis rhoncho, eum sono vibranus fidium majorum hordae scorta di otia celio, sive eum flebiu: turturum murmviare conferri potest Aaron thiis majoribus, ob partialem mucosae congessionem sive iaspissationem, vel ob compressionem a parte aliqua volamine adaucta coarctatis

proce it.

Rhonestus sibilans mae sibilunt ut, seu sis memetae re italis nuntia sibilante vel furiam . Hic rhoninus a sibilo illi vento per ianuae rimam impetum satienti simili mari et Roge , quem aer tironchos per Di iij s Orale

18쪽

ilans edit si lans die lus, eum tironeliorum fistula obe gestionem mutosae ad minores quoque ramos, uti in nonnullis ea tarrhis, dissusam valde eo areretur, insurgit. C. Monesi caper Si

uit mens Gennec italice runt o caremos vel Fry niament , rhonesto mucoso simiIis, distet ab ipso oh sonum bullarum majorum in foveam limite eerto distinctam disruptarum. Si foveae sint amplae et sufficientem suidii iam teneant, aerique sub inspiratione pateant ri

morem qualem ait in vitreum aqua repletum, ostio ad imum verso, impetum feeiens editi most causant angustiores vero si foveae sint, rhonchus exinde natus, mcosum supra relatum omni ex parte aequiparat Rhomestus ea mosus sui, tussis aeta exploratus inagis consueto distinetuΕ

Talem Iocum neventani, respirio a horico de quo supra, adsignare suadet. De ooeis resonantia pigente morbo. Resonantia vel Umhus, qui sul loquela sani hin niuis auscultatione innotescunt organis inlus coulealis

19쪽

mocto laesis mutationes varias subeunt quas pleruuiitque in una potius quam in altera thoratis parte audire eontingit Hue pertinent nonclis ronis, ire phyma, clam vis Si dum hominis loquentis pectus auscultatione exploretur, vocis refouaalia intensa potius, aure pereepta, haud lare verba singula adverti sinat, ronchophomuphaenomenon hocce audit Diagnostica brone moniae dignitas maior si in latere uno altero validior, vel si inimis thoracis regionibus manifesta Vestieularum pulm natium atque propaginum brone litorin exilium oppletio hepatisatio, ubere vlain, et bron elio uni lumen iusto major roncho oniae sistunt causam charactere sibi e prio, ae monis seu resonianua vocis avria viris, a r moribus reteris signoscitur. V is resonantia, quae talii eas sese exploranti obseri, aliquid tremuli atqite ULItiosi, ea poeta latus ad instar tenet hiae nomen a voce graeca εἱα, ἰλος capra hausit. Sonum vocis, vero am-ti orem et aliquaulisper asperum reddit. Aego moria plerumque eodem quo verba pro γruntur temporis momento, rarius verbo latente ad elius similitudinem percipitur. Princeps resonantiae curizam si eonditio, liquor tali copia in cavui pleurae est usus, ut levis tantummodo pulmonum compressio, iuste contingat. Sicloquente aegro pectus exploretur, orisque sonantia ad aurem usque te os pio ducta verba sat clare atque distincte percipere sinat, pectorii uiram de claramus praesentem quae plerumque in regione una vel altera tantum advertitur 'et si uia tu pulmonum

20쪽

parenehymale vel in pleurae cavum, cui eum maehiis commercium, vel quod rarius renthiorum utismam deuotat. Si verba distinete perfecta, si minus percipiam tu meloriloquia audit iuperficia.

De tinnitu metiata . Rumorem aliquem poeuliarem similem illo, qui ampoeulum metalli eum vel vitreum tangendo, vel arenae granum in poeulum pin immittendo Breventani); vel demum eliordae sonorae metallicae levem oscillationem promovendo excitamus tinnitum metallicum stompellant cvariis respiralionis aetubus non solum, monente La nec, sed a causa quoque diversa si aeger deeum-hens, aliquantisper erigatur, vel ex integro e laetulo surgat innitus excitatur metallicus Laesiones organicae quibus tinnistis metalia sinultitui , ineavo valde amplo, parietibus stipatis astruito, aliquando in pulmonibus saepius in pleuris sito, aerem externum plerumque bronchorum ope ad milienti, liquore tenui pro parte repleto, sunt reponendae Tinnisum me Iuliisum, ab aedis ad super fietem liquoris vibralione, procedere autumant Quum tinnitus talis sub loquela tantum vel tussi percipiatur, reetius reson siti metallis dicitur; si absque respitii concitatione. homine respirationis metallicae insiguitur.

Rumores Pleuris morbo defentis Pro in Pleuritie pulmonum super te dum pulmones sani aere inspiratione capto, expanduntur et dein, aere e Di iij re Orale

SEARCH

MENU NAVIGATION