장음표시 사용
2쪽
mavorum, Pav viae, Boemi. Υ-tiino er maximo Heri, Ioannes Pedioveris
multum, animo repetenti uarias actiones hominum, deuoluntates, duo genera repe; rio, Ferdinande rex invictissiα me, laude hominum dignarianum quidem eorum, qui ita in rebus gerendis uersari uoluerunt ut ipsorum consilio atm ope patria primum, reses publica.deinde optimus quiset niteretur: alterum uero eorum, qui a publicis siluti laboribus: caeterism curis liberi, omne tempus aetatis in excolendis Optimarum artium studius, magnarumq: rerum disciplinis consumere malueriit. Ac tametsi pluasere popularis apud plerosci; laudis & gloriae mereri uideatur,qui in negotiis quam qui in ocioliterarum nomen ac famam sibi constituerunt, uel propterea quod in administranda Rep. maius, . Ait quoddanai
3쪽
quoddam uirtutum omnium lumen cernitur: prudentiae quidem, in constituendis, dc conseruandis: iustitiae, in distribuendis & moderandis: fortitudinis autem in propugnandis: atin amplificandis imperii finibus,omniin genere officiorugerendo: tamen nec sua laude priuari debent, nec certa rati Oe caruerunt, qui aut magnis perfuncti Ianoribus contentionum at curarum ueluti spacio suo ac tempore decurso ad metas liberalis ocii. constiterunt: aut η qui i publicis omnino muneoribus abstinentes,in doctrinae studiis,&contemuplatione diuinaru humanarum in rerum, totius Daturae uitam tranquilla, plenam honestissimae, Voluptaris elegerunt. Ac sianc ut caeteras omittaliberales disciplinas & nobileis, quarum omnia tanquam parens quaedam & regina est philosoruphia: poeticam certe,quam accepimus antiquiora , rem fuisse,&constare nouimus ex omnibus fere caeteriS magnarum artium instrumentis, ita qui
busdam summo ingenio praeditis hominibua, placuisse constat, ut eius humanitate de suauitate contenti, longe hoc studium popularis famae
muneribus, at honoribus anteferrent. Nec
sane defuerunt ullis sere temporibus magmni homines, qui in utrom parem laudem as sera qui uellent,& in actione, & contemplatione uirtutis: nec minus praeclarum putarunt doctrinae ac sapientiae studris: quam rerum gestarum gloαria apud mortales immortalem nominis sui des dicare memoriam. Quo enim illa omnis doctririnx ait ingenii magistra Graecia, et in ea nobilissima illa
4쪽
rna IIIa Atheniensium eiulta , generc uirtutis caruit qua deinceps laude non abundauit popu/lus rite Romanus omnium temporum atqagensitum princeps quae duae omnium maximae resis
publicae, uel ob id potiri reru meruisse mihi uis dentur: quod non minus ingeniis, quam facitis
Praeclaris sua praemia, atqr honores esse uoluersit. Recte illi quidem atq; praeclare, quid enim tanatus ille uirtutum chorus, iustitia, grauitas, conssiantia,prudelia,aut quid magnitudo animi,at illa uis in omni genere uirtutum ad commenda otionem posteritatis ualuisset, si tantum qui illas animo tenuissent: ac non etiam, qui ingenio pro' Pagassent ad omnium seculorum memoriam suis lent. Hinc igitur exempla homines ceperunt: quoru cognitione excitati quam plurimi ad imistandum se contulerunt: & imitatione eam quam
Persese uix ipsi reperissent, ad egregia facinoraula Parauerunt i eam ingressi pleno gradu ad sumama fastigia contenderunt. Hinc reges.imperato res,duces & magni uiri innumerabiles extiteriit,
qui cum ipsius pulchritudine uirtutis:tum multo magis spe posteritatis accensi, in maximas Depe contentiones, at in acerbissima uitae discrimina caput ultro suum obiecerunt.quod prosecto non fecissenti nisi tum a natura ipsa doeti,& exemplis incitati sensissent aliquid esse ultra communem mortalis uitae seria homini expetendum: & sum mum esse quodda bonum, cuius simulacro, atini imagine diuinae illius immortalitatis quaAUDeo olim suturi sumus,quamproxime delectationem
5쪽
& gloriam caperent, eamque propagarent seo clis innumerabilibus. Magna itaque gratia, Ferdinande rex invictissime, habenda est pyres claris hominibus, non solum illis,qui dignas laus de res gesserunt: sed illis etiam, qui literis laudas Merunt, memoriaeque mandarunt: non tam ipsis quidem historicis, quorum simpleω plerumque magis grata ueritas est quam poetis, qui cum diuino adflati spiritu canant, incredibiles habent animorum motus, atque uim maximam & adversuadendum, & ad eκcitandum. Robertum Sanseuerinum illum Salerni ducem, cuius olim: opera in bello de toga fideli atq; praeclara ullis est avus tuus, Ferdinaride, Diuus Maximilianus,aua: diuimus Homerico carmine tanqua in tuba eκπcitari solitum in praeliis r& cum a numeris illis, sonom naturae ipsi rerum proximo spiritum se νre Plusquam heroicum recepisset, in medias hoostium turmas tanquam alterum Achillem irruavisse, suom exemplo uictoriam saepe suis reporotasse. Idem de sortissimo atque acerrimo uiro audiuimus Ioanne Lyrano, qui cum ueterem inobilitatem, uetustate prope generis intermoro
tuam, noua uirtute reuocarit, non parum laus ldis de gloriae sub fratre tuo, Ferdinande, Cararolo Augusto Imperatore, & in bello,& in pace
constituit. atque is Virgiliani maiestate carmionis, sic improeliis, oppugnationibus, atque insomni genere bellorum accenditur, sic inflammas itur, sic rapitur, ut cum maκimo aliquando uitae . i discrimine i
6쪽
discrimine prope solus undique circunsusis hoqitibus, suum Imperatorem, fratrem tuum ad ipsi se maenia persequi ausus sit, & uirtutis antiquae nouo . exemplo oppositum flumen armatus equo traiicere. Multis profecto claris duci sbus, imperatoribus, regibus animos addidit heroici carminis maiestas et de cum eκempla uaaluerunt, tum uis ipsa tacita naturae ad praecla ras res de gerendas, de obtinendas excitauit. Magna enim uis est carminis, magna certh Feradinande reκ,ut cum caeterarum artium scriptos
res doctrina, exercitatione, usu, prudentia' nio eant humana, poetae soli sorte quadam diuisna, motuque ccclesti, canunt, hic Dei, Diuo rumque immortalium laudes, ille uirtutes Hesroum, aliusque alia, suoque potissimum quisque in genere excellit. Ob hancque causam,uerum est, quod credidit uetustas Deum ipsis mentem surripere, eisque tanciuam ministris uti, oraculos rumque nunciis, & aiuinis uatibusrur ri qui ausdiunt,leguntue talia, liquido percipiant, non lastes eos esse, qui tam digna referant, cum suae ipsi rationis uix compotes sint, sed intelligant haec: aliquod numen eloqui, de per illos haec potissia. Maum nobis inclamare. Quae cum ita sint. non immerito sapientissimi ueteres , quandia homines & dicere laudanda, & sacere sunt solis ii, honores atque praemia constituerunt illis, qui uel urbium, certarumque gentium, uel etiam
singulorum laudes perscripterant. Ae si recte praenaijs digni sunt habiti, qui hominum ro me . . A 4 morabiles
7쪽
morabiles scripserunt nam uix tolerandi sunt,
qui ad obseaenam turpitudinem, maledicentiam atque eiusmodi petulantiam, & animum, & oraorionem conuerterut suam ,quique a surijs potius, quam a Musis aut aliquo numine excitantur adscribendum quanta illi laude,quanta admiratiosne digni sunt, qui cum ad commodum commus nis humanae societatis: tum multo magis adglos viam Dei,& Domini nostri Iesu Christi, Diuo rum laudes, studium omne suum, ato ingeniucontulerunt. Quod enim prs clarius argumentu
aut nobilius quam quod singularem ingenii gloria oste ndit, pari cu pietate & uirtute conitu icta quid aut homine dignius, qua talentu illud quod
acceperit multiplicata mercede eide a quo acces
Perat, Deo grata animi pietate uelle quo ad quis dem homini licet) reddere: Quod quidem egreςgie praestitit uir ille nobilitate, uirtute, sapientia, eloquentia longe hac aetate admirabilis Actius Syncerus Sannaetarius: dc pari uirtute religione, ingenii maiestate praeditus M. Hieronymus Viada: qui diuina sua togenia' non ad res prophasmas&ludicras:sed ad Dei Opt. Max.& Domini nostri Iesu Christi laudes &gloriam conuerterias. Atque his suidem eam sunt illi gloriam consecus ri,quam olini in longa posteritate excepturi sine
omnes anni consequentes: ut nullii protecto noπhis debitum referendae gratiae reliquerint locu. Sed Deus ipse, Deus ille cuius adflati numine tam docta,ram sancta,ta nobilia poemata cecineruntinui etiam unus gratia ac praemium talibus meris
8쪽
ils referre dignum potest. Sicut & M . Anstonio Flaminio,& nostro Eobano Hesso, uis ris immortalitate dignis: &eis omnibus, qui pi
in Christum mente diuinas res,quae omni oratio nis ornatu hactenus atque etiam dignitate carum runt, dignum opus arbitrantur, in quo Perpol liendo, ornando atque amplificando elaborenta
Na si non immerito laudantur, qui ingenio libeεrali atque animo praediti, cogitationes suas, citra alterius iniuriam, quoquo modo miserint in lites ras: ut cum prodeue studeant humanae societati. rum uerae laudis atque gloriae, cuius optimus quis cupidus est, amore tangi uideanturiquans
Io magis amandi, laudandi, extollendi sunt, qui ct ingenio omnium nostra aetate praestantissimi sunt & suerunt, oe pietate ac sapientia longe omonibus antecellunt c Atque his equidem exemi Plis incitatus, uel animatus horum potius atque inflammatus spiritu, aliquot Hymnos conlici, Ferdinande ReX: non quod illis parem laudem . assequi me postes confidam et neque enim tam - sum amens, ut hoc a quoquam praestari putem
posse,nisi ab eos quod iam fieri uix possit qui ibsis ingenio atque eruditione sit qua myroximus. maximem similis: Sed ob hanc causam potius. ut quicquid ego possem,quod minimum esse sensitio,in argumento pio ac liberali ostenderem: hos minibus in nostris quorum permulti ingenio de doctrina me superant, hanc quasi sacem,& signa quoddam praeserrem quo suas lacultates ingenati coserre &possint.& debeant, Nam cum nullae .
9쪽
esiae res sint digniores, in quibus ingeniosi hos
mines elaborandum sibi ducant, quim sunt saacrae atque diuinae, de uita scilicet.de morte dedisctis& factis memorabilibus. Christi atq; Diuos
rum, de immortalitate animorum, de praemiis atq; poenis coelestium atque inferorum, caeteris generis eiusdem, quis tandem mihi uitio uertar,uin quo ego tantum sortasse uolui, in eo alijs, qui melius possunt, facultatis suae rationem, uiam commonstrem. Optandum est enim essequanis plurimos, qui in hoc scribendi genere uersari. Praeclarum putent: utres omnium pulcherrimas ita studeant illustrare, ut quae omni hactenus ors Natu caruerunt,& humanis prope inferiores suearunt:eae nunc demum diuinis pares, aut si ita liaceat dicere superiores pene factae esse uideantur, Tibi uero, Perdinande rex mulctissime, hanc meam qualenclinque operam dedico, cum mulstas ob alias causas quibus nulli potius deberi uissum est: tum potissimum, ut qua ego maiestatem tuam, qua amplissimae spe uirtutis liberos tuo gobseruantia, cultu. studio, pietate prosequar, ues 'ob eiusdem etiam maiestatis tuae erga me iampriadem ad modii adolescentulum merita, tuamque illam clementiam reui ne ad habendas quidem gratias, unquam esse par potero,hoc eX argumento liquidius cognosceres. Huc accedit,quod si patronus huic lucubrationi nostrae quaerendus erat, ut certe fuit, hoc praesertim tam maledico atque invido seculo, quem ego te potiorem rex Ferdia nande patronum eligerem cuius maiestate tanq;
10쪽
numinis quodam praesidio stare Se tutus esse nos
ster conatus posset. cuius praeterea tot sunt, de tantae uirtutes, religio, sapientia. iustitia, fortitu; do,clementia, integritas, fides, tantae opes, tanta maiestasam per l, ea porro erga doctos atque stus diosos.& omnis bonos liberalitas,ut a fratre tuo Carolo Augusto, lira peratore Optimo Maximo Pro sedit, neminem habeamus,inter omnes nostri seculi reges suem tecum conferre possimus. Surascipe ergo Ferdinande rex invictissime, hoc nos strae in te obseruantiae paruum pignus. quod noex eo tamen metiri uelis: quod quantum iam pora tuerim praestare, tantum uoluerim tua causa: sedeta eo Potius, quanrum adhuc possim, aut certe uelim pro tua maiestate cum in hoc quidem geσnere scribendi, tum in caeteris studiis atque ossisciis si solitam erga me clementiam tuam non des
fecisse perspexero. Vale. Ingolstadii. v. Calem Septembris. M. D. X LIX.