장음표시 사용
2쪽
Atur Logica artificialis , hoc est habitus studio , &exercitatione acquisitus per regulas certas , & in ili- Gbiles operationum noliri intellectus , & est ad alias scienti s tot lus acquirendas solum moraliter neces a-ria , virtus intellectualis secundum partem ana lyticam , topicam , & sophisticam , est vera scientia , Egi simpliciter , & adaequa te practica ; Bene dividitur in docentenata, & utentem , prima est quM dat praecepta , quasi in abstracto defi- graniendi, syllogyzandi, Sc. secunda eli quae per sua praecepta actu dirigit operationes intellectus , Habitus autem Logicae docentis, & habitus Logicae utentis non realiter , sed per intellectum solum modii tinguuntur. ia ἴδI I. Suppositis varijs Obiecti acceptionibus, & diuisonibus obiectum materiale Logicae non sunt Voces , neque res omnes, neque intellem meλclus , itaut obiectum attributionis sit, vel voces recte dispositae , vel res recth cognitae, Vel intellectus recte intelligens e sed obieetum m
3쪽
materiala sunt operationes intellectus quatenus dirigibiles, obiectum Armale est ipsa rectitudo , & operatio recta est obiectum attributionis , & licet obiectum adaequatum Logicae stat omnes tres operationes , asserimus tamen obiectum principato Logicae Aristotelicae esse syllogismum demonstrativum.
Ens rationis Logicum ut esse cognitum , esse genus, &α & universim omnes secundae intentiones Logicae non constituuntur sormaliter per aliquam relationem fictam , neque per aliquod Ens diminutum , & abusivum , sed sunt denominationes extrinsecae reales provenientes a sermis realibus, scilicet cognitionibus taliter, vel taliter tendentibus in obiecta. Ens rationis Methaphysicum ed illud , quod tantum habet esse obiective in intellectu ; Potest tam intellectus creatus , quam increatus cognoscere obiectum impossibilo , adeoque tam Deus , quam Creatura , potest facere ens rationis, tam per actum negativum , quam assismativum.
VNum in concreto est indivisum in se, ite divisum, a quolibet alio,
in abltracto vero, sed unitas, est negatio divisionis in se; Identitas realis est summa extremorum uni as , qua maior dari non potest. dicens ipsorum consensum in omnibus persectionibus cum mutua assiimabilitate in rerio; Distinctio est vera extremorum de se invicem negabilitas in recto , se i est negatio identitatis unius cum alio. Inter gradus metaphysicos eiusdem individui realiter identificatos nulla datur distinctio media , quae a Scotistis vocatur formalis ex natura rei ; Negamus etiam in creaturiS omnem distinctionem. viri ualem , vel sit intrinseca , Vel extrinseca , quae sit capacitas ex parte obiecti ad sustinenda praedicata contradictoria , solum igitur agnoscimus inter praedictos gradus distinctionem rationis ratiocinatae , Hinc negamus praecisionem obiectivam.
Universale Metaphysicum est unum aptum esse in multis, non datur a parte rei neque in singularibus, neque extra singularia, neque
4쪽
in Idaeis Platonicis, sed solum in intellectu creato, a quo solo fit per
cognitionem directam, & praecisuam non obiective, sed Qtmaliter. Universale Logicum est unum aptum praedicari de pluribus, in ipsa actuali praedicatione retinet universalitatem . Re 8 dividitur ii quinque quasi species, quae sunt Genus, Species, Differentia , Proprium , & Accidens , haec quinque praedicabilia bene definiuntur solitis definitionibus . Genus ut habeat rationem praedicabilis requirit ιplures species saltem possibiles, praedicatur de suis inferioribus per modum totius potestativi, & habet rationem partis actualis componentis una cum differentia speciem. Individuum est quod de uno tantum praedicatur; potest austrahi ratio communis ab omnibus in- dividuis in particulari. VI. Ens reale creatum dividitur in decem praedicamenta , quae sunt Substantia, Quantitas, Qualitas, Relatio , Actio , passio , Quando, Ubi, Situs, Habitus ue Substantiae conceptus bene explicatur per hoc, D, T quoci lit principium per se substinendi, & alijs substandi ; dividitur
in primam , & secundam , hoc est , in singularem , & universalem , uinsuminum gonus in praedicamento Substantiae est substantia completa,&. finita , adeoque excluditur Deus ab hoc praedicamento . Relatio praedicamentalis non consistit in solo fundamento , nec in sola ratione sun clandi, nec est Entitas modalis distincta a fundamento, termino , & ratione fundandi, sed eonstituitur formaliter per utrumque extremum , posita ratione flandandi . Non datur adaequale relatici
Voces significant primari , & immediath res, secundario Vero,& mediate conceptus , Veritas formalis est conminutas c gnitionis cum obiecto sicuti est in se , Datur selum in actibus iudicativis , non reperitur ergo in rebus , neque in sensibus neque insmplici appraebensione , in 'uibus tantum reperitur Verito male rialis , & radicalis , Veritas formalis pon suscipit magiis, & minus , licet suscipiat salsitas, adeoque una propolitio licet non possit alia Verior esse, potest tamen ei te falsior , non est adaequale intrinseca actui vero , Ex duabus propositionibus contradiciorijs de futuro
5쪽
6 contingenti iam absoluto , quam conditianato altera est determinath vera, & altera determinate falsa , etiam praescindendo a Divinata.
scientia ; Achus semes verus non potest tralatiro in ullum
EX LIBRIS PRIORVM, ET POSTERIORVM.
v III. DIscursus est progressus intellectus ab una notitia in aliam , hinc
sequitur ad rationem discursus requiri pluralitatem notitiarum, itaui una notitia ex alia inieratur. Discuisus includit ellentialiter, non solum Conclusionem , sed etiam praemissas ; Syl ogismus est Oratio , in qua ouibusdam positis aliud quid a positis neces le est contingere, eoquod haec sint. Vis syllogillica fundat ut in illis principijs : Dictum de omni ; & dictum de nullo . positis praemissis, quibus intellectus assensum praestitit, necessitatur ad assensum Conclusionis, tum quoad specificationem , tum quoad exercitium , Demonstratio est stilogismus faciens scire, alia eli a priori, alia a posteriori; Demonitratio a priori procedit ex Veris, prurals , immediatis,& notioribus, causi sciue Conclusionis 5 Datur scientia de novo, quae non est pura reminiscentia , & definitur cognitio certa , & evidens demonstrans de suo obiecto proprietates per certas demonstrationes. Dividitur in practicam , & speculativam , quae diversitas desumitur ex fine utriusque ι Potest in eodem intellectu stare simul actus veraescientiae , opinionis, & fidei cum divinae , tum humanae circa idem obiectum materiale.
PHysca , quae est vera Scientia speculativa, habet pro obiecto
attributionis Corpus naturale, ut naturale. Principia intrinseca Corporis naturalis sunt illa , quae neque ex alijs, neque ex alterutris, sed ex his omnia fiunt; in feri Co poris naturalis sunt tria , scilicet Materia , Forma , & eius Privatio, in facto esse vero sunt duo , Materia nimirum , & forma , Materia prurna , quae est
Substantia incompleta definitur positive , & negativό ; positive sic Est primum subiectum uniuscuiusque ex quo fit aliquid , cum insit,
6쪽
non secundum accidens, & si aliquid corrumpitur in hoc abibit ultimum ue negative definitur: quod per se ipsam neque est quid , neque quantum , neque quale , neque aliquid aliud , neque negationes horum ; sed id , de quo omnia praedicantur ue est ingenerabilis , &incorruptibilis, est pura potentia physica , non metaphysica , quia includit actum entitativum , habet propriam existentiam , per quam saltem inadaequa te existit, praescindendo ab existentia formae , & licet Materia prima non po stit naturaliter existere spoliata omni forma substantiali, supernaturaliter tamen potest. Appetit appetitu innato omnes sermas, non quidem appetitu simultatis, sed simultate appetitus ; hic appetitus est indistinctus ab ipsa materia , est appetitus aequalis ad formas inaequales. Necessitas materiae primae colligitur Graex conceptu quiduitativo transmutationis substantialis, & ex universalissima inductione in coeteris mutationibus tum naturalibus , tum artificialibus. Elseptia in rebus creatis non distinguitur realiter ab
1 I. Forma substantialis definitur communiter : ratio ipsus quod quid
erat esse rei; formae materiales educuntur de potentia materiae; For- e lmae Spirituales sicut non sustentantur a materia , ita neque in illius sTE potentia continentur , nec ex illa educuntur, sed creantur a Deo. Forma licet sit pars principalior Compositi, tamen non est tota illius inmquid sitas. In eodem vivente non dantur smul praeter sormam totalem aliae formae, vel corporeitatis, vel partiales, adeoque caro , os ,&c. solum materialiter , & non sermaliter differunt . privatio
formae subsequentis est principium per se fieri corporis naturalis, negationes proprie loquendo nihil sunt in esse rei, & extra intellestium, Compostum praeter materiam , di formam includit unionem , quae et o
nectit utrumque extremum ; haec unio est modus substantialis supadditus materiae , & formae essentialiter requisitus ad constituetrdum
unum compositum , in quo unica tantum datur unio recepta in Materia . Non distinguitur realiter comtositum a suis partibus collemvε sumpti I.
Natura definitur : principium , & causa motus, & quietis eius, quo est primo , & fer se , & non secunctim accidens , Ars dicitur Naturae imitatrix, quia applicando ctiv p ssivis producere pOtust plures eri&τMura sis , Ars Chymida Ieu Chrysopaeia dire III.
7쪽
ας Elive concurrens, verum aurum essiciens, repugnat moraliter . non physich ; Causa est principium determinans cum virtute adesse ali- quid , alia est materialis, alia formalis, alia eviciens, & alia finaltu. Negamus in Causis essicientibus mutuam Causalitatem , & admittimus posse supernaturaliter eundem numero estectum pendere a du Nd pliei Causa totali . Aetio . quae definitur actus huius ad hoc , non distinguitur realiter a passione , quae definitur : actus huius in hoc : L 3 probabilius est actionem recipi in passo. Causa finalis est illa , cuius gratia coetera fiunt , Virtus Causae finalis est sola bonitas appraehensa vera , vel apparens ipsius finis. Sola agentia intellectualia agunt lor- maliter propter finem . U . IV. Deus necessarib, & immediate concurrit ad omnes, & sngulos effectus Causarum secundarum . hic concursus Dei non est physica praedeterminatio , quae multiplici ex capite repugnat ; Est igitur in actu primo concursus Dei cum Causis secundis exhibitio omnipotentiae indisserentis, in actu secundo vero eit ipsa actio , qua Deus , & ita P. eo su Creatura indivisibiliter agunt: cum toto hoc tamen stat. Quod Deus
determinet creaturas ad individuationem effectus.
Disputabuntur publice Florentia in Templo Societatis Iesu
S. Ioannis Evangelista ab Equite Guilio mo Alimitu Florentino. Anno I 626. Mense Dis ego