Jacobi Facciolati Oratio pro funere Aloysii Pisani ducis Venetiarum IV. non. Jul. MDCCXXXXI. celebrato cum auctoris ejusdem palinodia, & typographi Ven. confessione. Accedunt postremo dialogi 6

발행: 1741년

분량: 159페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

131쪽

nescio quid absolvisset. Ab icit, opi

Cur quase delasser ἴolando, Charon, ubi inane naυigium est ἐσμ ) At Uri , ut sussarcinata est, quantumque crepundiorum secum adfert'

Ratem mihi pol subvertet simul ac pe-

dem intus posuerit. - id Gro ne timeas, lepidi me. Pim

132쪽

62ma ipsa leolor ea est, nihilque prorsus

momenti habet. Ge. At Ῥos consilia confertis invicem, me interim neglecta. Possum ne id tandem impetrare, ut confiendam δμr. conditione, quamstatuit Pallas,

potes. Meministi enim, parsitror. Ge. Et memini, non alia huc mente

adveni.

Luc. Eccam sub alas. γ. Vide sis, ne ilia excidat consendenti ratem. Age intra. Tu vero, Charon,

133쪽

s e funem. CharJ Sic me amet ci cin, nihil cia lι-

υ-. Nihil ergo velis opus erit. LucJ Euge, portitor humanislsime, adumge cymbam quantum potes, ut ripam feramur cursu. Ἀνθ An duplum se es naulum Z LucJ Solvetur etiam quad viam, dummodo quam citissime in lucem redeam,

Char) Pandantur ergo etiam vela.

Dialogi V

Argumentum.

134쪽

persona a Lucubratione in lucem redeunte, hoc est a Jacobo Facciolato

acriter increpari, quod ejus menda detexerit: quas tamen criminationes refellit callide; eademque opera aliunde carpit increpantem: Tandem redintegrant amicitiam.

DIALOGUS V.

Lucubratio se Dialogus. Lucubratio

Gem silicet mihi dari optabam

maxime, eum primum omnis

135쪽

um stendo Dialogum loquacem, garrulum, delatorem. Atque adeo ad me ridens accedit. Pro ingentem com fidentiam tDiab) Rursum ne inter visos, bellula imcubratio P Luc.) Rursum : taedet ne pDial. Imo vero gratulor tibique, am sis tuis, qui quidem eo te fruentur avidius, quo agrius caruerunt hactenus consuetudine tua: eaque de causis, credo, tanto illis carior constibis ; praesertim cum mellinula ade

136쪽

pol nunc sis, quam antea. c.) Ason curo gratulationes tuas. De Amasiis autem Vsa videro; a quibus

quidem si Oel talentum in vices sit mias accepero, quid ad te pDi H Nihil sane. Sed quid me praeter m

rem nostramque amicitiam veterem oblique intueris , ac minanter asi

queris PGς.) Simulat vafer. Uuid quas te alti nebat deblaterare palam, qua mihi a

matre mea forte obtigerant, olburgationes, terrores, minas, exilium; mei

am Diuitiaco by Coral

137쪽

amque culpam si culpa est liberti

tem amare) in incidiam commemorando vocare,di feriisquet scomma

tibus turpiorem facere Z Tu ne hise caussis praefectus, qui praeconem MasrDialis Id vero quereris 2 Latebant ea sci

licet me tacente. Nonne erant jam in ore omnium3Nonne clamabant omnes merito factum, miti que adeo,quam

par esset ,sumptum de te suppliciumst

Lue nto ergo minus te debacchari ne cesse erat, quod per omnium ora , ut tute dicis, ferebatur.

138쪽

Diistis Non ea tamen fide ferebatur, ac veriIate, quam tantopere uterque ammmus. Ut enim in eo convenirent omnes, fuisse te de medio tollendam, non

eamdem tamen omnes in te culpam

statuebanto partium di dio. Ego

itaque acerrimus veritatis vindex

rem omnem malui, sicuti gesta erat, palam facere, ut dubitatio qualibet tolleretur animorum dissensio

L-ο ) Uuid si ego isthuc ipsum mallebam

opinionum di dium, ut in re dubia

lateret veritas 3I a Dial.

139쪽

PMq id υero non praecaveram. Putatam enim, te loqui ex animo, cum te pradicabas tantopere si fidem & pudorem retinere. Jed, ut video, aliud ore pra-fra, aliud animo tegis.

LVςJ Apage cum se icione isthac, dialo-ge dicacissime.

Diato Bona verba, quaeso. Neque enim nostra idcirco rescindenda amicitia est , sed potius resarcienda. σὐ Nolo amicos Momos scophanticos, qui ne Deos quidem a conviciis im

140쪽

-J Non ejusmodi me tamen iactenus. quod ego sciam, experta es. Luco Tacere poteras. Dial) Consilere pro viribus tua causia sudui. L. J Nihil moror patrocinium tuum. S

tis ego in tuto navigo, meumque jamdiu nomen impune regnat. Pi H Scio id quidem, vereri te omnes Romana eloquentia redemptricem. Scio illud. Germanos dociliores homineste silentius audire in sholis decla. mantem Tullio ipse posthabito.

SEARCH

MENU NAVIGATION