Joseph Carpani Soc. Jesu interarcades tyrrhicreopolitae tragoediae

발행: 1745년

분량: 296페이지

출처: archive.org

분류: 시와 노래

11쪽

tanto magis Te cum inferioribus exaequare contendis: Mirabilem in voluptatibus omnibus respuendis Continentiam , qua in hoc excelso ecclesiasticae dignitatis gradu eandem arctissimam vivendi rationem , quam olim Religiosae Familiae Canonicorum Regularium Congregationis S. Crucis cooptatus , laudabiliter suscepisti, maiori cum laude fidelissime servas, & ne rude quidem ,

angustumque , quod tunc incolebas, cubiculum deseruisti, omnia demum , quae iucunda sunt, non modo cupiditatibus , sed etiam naturae ac necessitati denegas: Benignitatem in egenos , quibus assidue , Sc effuse subvenis ; quamobrem parvo victu, dc facile parabili corporis cultu contentus non solum pauper ipse es , ut aliorum inopiae opituleris, verum etiam longe magis, quam

alii fruantur divitiis, rerum parcitate ; & pene dixerim penuria delectari videaris: Benescentiam in omnes, nullis limitibus circum scriptam , aequi rectique Amorem , sollertem in rebus agendis Prudentiam , vigilem Curam , & indefessam Sedulitatem in aeterna

aliorum saluti prospiciendo , quod adeo tibi cordi est, ut quidquid agis , huc spectet, ac

tuorum commodorum pene oblitus , nihil ex iis , quae ad hunc sinem conferre possit itne brevi quidem tempore praetermittas, incredibilem divini honoris tuendi, promo vendique Cupiditatem , qua flagrans templa vel e fundamentis excitas , vel vetustate collabentia restauras , sacrarum Virginum ,& cuiuscunque Religiosae Familiae Asceteria

tuis impensis amplificas, & eXornas. Demum , ut omnia paucis complectax , novi

12쪽

quod omnes concelebrant, Te scilicet esse virtutibus omnibus plene instructum , & cumulatum . Quae cum ita se habeant, hae animi tui, Dotes egregiae, quae tuos more S mira suavitate temperant, in certissimam spem me adducunt, qua confido, fore ut munusculum hoc exiguum quidem , sed a sincero , Obsequentique animo profectum non dedigneris . Illud etiam accedit quod aliorum utilitas, quam semper prae oculis habes, illi fortasse pretium aliquod adjunget : valde enim proficuum Adolescentibus, qui in tuo Seminario pietate , & litteris informantur , futurum esse existimo , si tragoedias hasce,

quarum argumenta sunt ex Sacris Litteris petita , prae manibus habeant : qua ratione siet, ut latine colloqui vel inter se , vel cum e X-teris facile assuescant, & sententias ex divinis oraculis decerptas, & ad mores componendos aptissimas, menti imbibant. Possisent insuper , quoniam illis magis amplum tuis reditibus instruxisti aedificium , bacchanali Orum, Vel autumnalium feriarum statis temporibus illas agere : sic enim tempus honestae Studiorum remissioni praestitutum, utiliter simul, & jucunde transigerent . Verum tuae Prudentiae erit, hac in re , quod consultius judicaveris , & loco, ac tempori accomodatius constituere . Id unum postrem o hoc in loco rogo & obsecro , ut meum hunc libellum tuo nomine considenter nimis me inscripsisse, non meae tribuas audaciae; sed Fini Patrui tui exemplo , & Humanitati tuae plane singulari , utque saltem

aequo animo feras hoc , qualecumque meae,

tibi addictissimae voluntatis obsequium.

13쪽

MIRTUS ROPHEATICUS

Creopolitae auctor fuerim , ut quartam su crum tragoedyarum editionem , eamque auctiorew, ct accuratiorem aggrederetur; ideoque pauca , quae portiis an uentium, parti m Fxcu- forum incuria, in illas irrepserant menda, ιsrrigeret , insuper ut aliam, cui titulus Esther nnninquam antea editam , in hac nova editione adderet ; mei muneris esse duxi vos de hac re certiores

facere Euanta illae Eruditorum ex omni ordiane , non solum laude , verum etiam approbatione hie Romae pluries actae fuerint . neminem vestrum ignorare opinor . Neque pero illas minoris facturos esse existimo , qui cum Romae publice agerentur , non interfuerunt, si artis tragicae periti , ac partium studio minime praeoccupati, illas a tente legant; multoq&e magis si recogitent, quam

dissicile sit hoc poesis genus ita complectens quid

quid praecipuum, arduuinque uos continet,ut tota octio tragica, cum fuit episodiis, unius, pIus minus.

se diei spatio claudi debeat, o circumscribi . Regulas , ut probe scitis, in tragoediae constructione servandas tradidit Aristoteles in su a Poetiaca , quas ita collegit, ut ex veteribus 'Poetarum graecoruru tragoediis, quod in iis optimum erat ,

ct imitatione dignuis seligens, tragoediae formam ct ideam compegerit exactissimam: quamobrem illae in pretio hahendae sunt, quae ad id eam ab Ariastotele propositam , O ad Graecoruis Foetarum exemplaria, Sophoclis praesertim , o Euripidis

proxiwius occedunt . Hujusmodi pero nostri Auctoris tragoedias esse, ex iis, qui in graecarum tragoediarum lectione sit vel mediocriter versattis .in dubiuw revocaverit nemo . Sed quia nihil dissicilius

14쪽

est , ut inquit Tullius - quotidiana compro.

sent experientia, quam uliquid invenire ex omni parte perfectum , O juxta Terentianum proloqui tim b) Quot homines . tot sententiae r Suus cuique mos est : Censores aliqui transalpini ita illas Ioudant ob Sacrarum Litterarum peritiam , ex quibus Auctor plura iv illarum ornatum apte de rivavit, ob sententiarum gravitatem, stili elegantiam , cenos quamplures ad spectatorum an

Mos percellendos , eorumque attentionem conci

Itondam opti mos, ut non plene approbent in tragoedia, cui titulos Evilmerodach coacervari peripetias,o prodigia, cui animadversioni ut occurram , ac distribute loquor, a peripetiis exordiar. Frimo itaque peripetiae , dummodo non repente , ac fortuito, scd ex certis , conjunctisque inter se causis , perbia Philosophi utar, Ium. io similitudinem, necessitatem accidant , reprehendi, eo quod plures sint, ratione possunt, cum trago dias jucundiores reddant, ac spectatores maxi Me oblectent, o ubique gentium, nostris hipe te μporibus, Italia pra sertim experientia constat: Ari enisdi mii ferimus Actores multiloquos, o verborum circuitus, si Io Pitio plures eκ vetustioribus tragoediis, tum italico, tum gallico sermone exarata Iahorant . Feripetias autem , quibus noster Au-Nor suam traget disim exornat, naturali quadam

progresione , ex conjunctis inter se causis oririn deo certum est, ut ex Aequis rerum aestimatoribus , si illam legerint, neminem futurum esse opiner , qui id inficietur : qna in re tamen illud cavendum est, ne scilicet peripetiae plures sint,

quam patiatur praefinita temporis mensura: hanc autem ferostri in tragoedia , de qua est sermo, nouMinus quam in caeteris aliis, certo conflat . Deinde quoad prodigia , fateor equidem viatiosum esse, ac reprehensione dignum, inopinat , di praeter expectotionem omnew, per machinam Deum aliquem e Coelo in scenam prodigialiter adducere cd tragoediae nodum dissolvendum . Caete

15쪽

r p i s Y o L A . XIrum satis certum , exploratumque est, 'rodigiand hiberi posse primo quando prodigiuw est funda-Men tum fabulae , o haec non cliter, vel Dite is non ita commode , ac plausibiliter fuη dari potest idque constat ab exemplis, habemus apud Euripidem in tragoedia, titulus Troades in is Alceste, in Hippolyto, o Sophoclem in Ajace. Secundo adhiberi posse , nodum dissolvendum , quondo fabula id ni anifeste postulat , nec aliter potest enodari, docet Hortitius a Nec Deus intersit,

nisi dignus vindice nodus inciderit . 'Praeterea ,

quo ηdo solutionis hujusmodi in ipsa tragoedia prae-jacta sunt semina , atque adeo solutio ex ipso f

hulo proficiscitur . Harum solutionum exempla habemus in Euripidis Iphigenia in Aulide, in Jone, in Medara tum Euripidis, tuis Senecae, saepe clibi . Iam vero quod Evitinerodoch olius a1e ipso oppareat est fabulae funda Mento is, quo fu-hlato fabula longe Uinus jucunda, ac plausibilis esset: quod sero in solutione fabulae' latam peciem , Θ enie ει exuat, suumque nativum rursus induat aspectum, est potius prodigii desiatio, novum prodigiuM, fabula ipsa hunc exitum per se postulat, legentium in oculos statim incurriti quamobrem non aegre ferunt Specta- quod Esilmerodach , qui alius a seipso ορ- parebat, demum qualis revera est appareat, qui- id ipsum expectant, tanto magis, quod in ipsa tragoedia pluries insinuatur, Nadab, quo cowngentilio nomine Evilmerodach oppellattir oliuis esse , qua vi qui apparet . Duid o wnino simile hahetur in Amphitruone Plauti, in qua tragico modio Iuppiter induit simulatam Amphitruonis speciem , fabulae fundamentum praebet di deinde se manifestans, Uxorem probri instimulatam Viro suo econciliat, fabulam solvit . Neque quidquam negotii face t haec Evilmerodach met amorphosiis,

Spectatorum oculis exhibenda , cu=n Spectatoribus

eam expectantibus facile exhiberi por , si τα

idem Actor personatus , alius, quod longe taelius existimo, eadem breptori peste more 'Perfo

rum.

16쪽

nam prodeat . In idem ferme relidit. quod Φim V la censoria notant nimirtim a nostro Auctore induci Prophetos, supra naturae Pires operan

do fabulam enodant . λθ 'rimo induta posse Trophetas, Augures , ct Deos ipsos , si fabula ex Ethnicorum commentis petita fit, ad praedicendo futuro, oil manifestanda , in regionibus longe disitis occidunt , ea pero enda , q aehu Monis viribus fieri nequeunt, docet Arim in sua

Foetico a opprohont Flato , ac Tullius b) . I uper illos posse disinitus operando fabulae nodum dissolvere , dummodo enodatio ex ipsa fabula oriatur , constat ex doctrina de prodigiis nuper tradita . Neque hic omittendtim censeo Danielem

Trophetam solum generatim suboscure ipsFolia

MerodccB indisare felicem rerum exitum: fabulam et ero solei per desitionem prodigiorum, Nabuchi, ne filii fui Eoilmerodach ad suum naturalem corporis statum regressionem . Fauca aliqua , quae obitestant, refellere supervccaneum censeo, cum in iis obiiciendis , Censores nodum in scirpo quaerere manifeste videantur , Ο unus fuerit, objectiores illas sine cd iratione pet Iegerit, peI cudierit . Frimo e=go inquiunt. potus e tragoediae illius Auctorem Muiato melius, consultius sequi communiorem illorum opinionem, censent Nabuchum non induisse superinductam membrorram conformationem

dioersam , sed id phantosiae perturbatione illi .istim fuisse , hac imaginatione deceptum ab ho- inum convictu secretum , in silpis, θ' specubus instar brutorum Onimalium per septennium delia

tuisse . cum plures magni nominis Auctores doceant Nabucho belluinam membrorum cons rωationem fuisse superinductam, Pustinus Moror, Epiphanius, Dorotheus, Michael Medina cc .

in ea.

o Arist. poet. cap. I 2. b, Pl. in Cra ylo Cicer. lib. I. de natur. De Or. cj Juit. quaest. . ad Ortodox. Epiph. lib. devit. & inter. Pioph. in Dan. Doroth. in Synop. Med. lib. a. de rect. in Deum sid. cap. 7.

17쪽

Π I s Y o x A. XIII in eanἐem sententiam inclinent Augustinus Gregorius a), quis unquam , nisi penitus de fpiat, Foetae vi io det cuin his Aucto=ibus, oliisque pluribus sentire t Addunt praeteres , celerius, par es', mortem Artabani ruciri . Verum qui id opponit certo certius tragoedia in non legit, cum in illa, Arioboni ducessum 'mortis nunciuw scena integra mediet , in quo Nabuchus,

filio suo EoiImerodoch suum infortunium fuse, Ia-

teque narrat , in testes appello quotquot trogoediam legerint. Accedit qAod Artabanus,

postq*am e conspectu Nohuehi se furibundus subtraxit, in suo ipso regio palatio , sibi pugione pectus transfigit. coram Berodan filio suo, in

eodem rerum articulo regrediente: m,' per se potet, diuturnam temporis moram non requirit.

Obiiciunt instiper pero simile non esse, quod Amrabonus , postquam gladio districto conatus est Nabuchi filium intersere , corom ipso Nabucho ,

cpportune superveniens, dexteram , ictu minque remoratur , lilar discedat . Id tamen , quis

non statim dignoscat, Nohucho adhuc trepido ,

ancipiti, ain belluinis membris exuato es se maxime consentaneum In eo enim statu , erat illius maxime proprium rem tanti momenti primo iinpetu non decer1 ere , praesertim coram Fropheta Daniele, non confulto e tanto magia quod Artabono non patebat ex usus e regio palatio, in quod milites, populus univem sus confluxerant : quomobrem ei tempus suppete-hat ad conjulendum Dahielem, remque maturius considerandam . Fostremo in trogzilia , cui titu Ius Sedecias Cenjoriptis nimis cypera videtur contentio , habetur Nabuchum inter , O bedeciam Actu V. Scena IV. Sis parum 1 eseri,

ius videatur, dummodo secus sit, i sta videtur . Aeque enim aliter loqui ιebebiat Nabu bus superbui, o p ctoriis elotus cum V c ccptivo , o Grumnoso, trium audacter spe ente ; ιδ tcr, Sedecias propter miserrimam filior uin

o) August. epist. i8 . ad Boniti Greg. lib. 1.

Morati cap. 6.

18쪽

dew , ct oculorum effossionem, ira odio egeratus, qui nihil cupiebat metis, quam quod ipsi a Nabueho mors inferretur . omnia dicta sint unice ad tuendam verita- seM . Caeterum auctoritatem, o eruditionem Cenissorum tantisocio , ut ea poti inum de causa , justam , m debitam nostri Auctoris defensionem suf- ceperim , ne scilicet eam susciperent otii ex nostra

Arcodum Academia, caeteroquin in re tragica maxime versati; 1ed qui acri, O aculeato

stilo scribere tonsueverunt . impediendum illud etiam me impulit . quod cum Censores , plerumque habeant prα manibus tragoedias a Fo tis gallis exaratas, excusationem ahquam merentur, si quidquid cum illis non consentit, minus cpprobent : mm,momnium sermone tritum est adagium : Respiciens ad pauca facile pronuntiat.

tamen in loco, Hentio praeterire non possum, eam a Censoribus adhibendam putre circumspectionem, quia noster Auctor uti solet, qui ita Poetas Graecos , quorum tragoedias prae manibus h het , sibi od imitandum proposuit, tawen tragoedias a Foetis Gallis exaratas, quarum pleraeque , ut temperate loquar , fuas habent labe calas, non solum non improbet , verum etiam cowwendet . autem noster Auctor, an Censores meliora elegerint exemplaria , judicium sit penes alios . uod tamen extra controversiam est et Euripides , o Sophocles in re tragica primas habent, immerito ca) Aristoteles Euripidem in sua poetica imitandum proponit, utpote omnium Poetarum maxime tragicum . M b Origenes ambos tradis Apollinis oraculo sopientes fuisse vocator. Fostre-Mo hoc in loco Vos omnes praemoneo, alioriam operibus temere , ta' inconsulte judicium feratis , o praeserti in abstineatis a vitio satis communi , quo loquaculi Litteratores laborant, qui nihil

laudant , ut inquit Cicero cc , nisi se imirari pose confidunt .

o Cic. lib. 2. Tuscul.

19쪽

u Ibrum , cui titulus Tyrrhi Creopolitae

Pa1toris Arcadis tragoediae nobis perlegendum , & examinandum traditum , pastor itiis nominibus, communique signo edendum, ac pervulgandum censemus . Nyceta Thalantius P. A. censor . cander 'aseus P. A. Censor . Areta Epidaurensis P. A. Censor Quando ira vitam corisoribus , qui librum supra enunciatum perlegerunt, perlectumque probarunt, pastori liis nominibus illum edere communique signo imprimere ius esto .

Ab Arcadia instaurata Olimpiade XV. Anno q. die laeta . Miraeus I Ubeaticus Arcadiae Custos ge

neralis.

Loco Sigilli Cust.

Si videbitur Rmo Patri Magistro Sacri Palatii Apostolici. F. M. de Rubeis Archiep. Tasi Vices

20쪽

SENNACHERIB .

VII.

MATHATHIAS . 226

SEARCH

MENU NAVIGATION